ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 357 : การปกป้องจากระบบ

ตอนที่ 357 : การปกป้องจากระบบ

“น่าเหลือเชื่อ” นี่คือความคิดในหัวของหวังเย่าตอนนี้

นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกัน ? เขาอยู่ในอดีตรึอยู่ในอีกห้วงมิติกันแน่ ?

หวังเย่าไม่รู้คำตอบ เขารู้แค่ว่าตอนนี้เขาตกที่นั่งลำบาก

“เหมือนเจ้าจะตกใจนะ” ชายหนุ่มได้พูดขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับปรากฏตัวที่ตรงหน้าหวังเย่า

เขาเหมือนกับเดินทางผ่านมิติได้ ดวงตาสีดำนั้นจับจ้องมาที่หวังเย่า ทำให้หวังเย่าขนลุก

หวังเย่าตกใจที่ตัวตนของเขาถูกค้นพบ ร่างของเขาเป็นแค่ร่างจิต เขาได้ทำการเดินทางไปยังอีกที่เพื่อเพิ่มระยะห่างกับทั้งสองคน แต่ก็พบว่าอีกฝ่ายยังปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเขาอยู่ดี

“จิตที่เดินทางมาจากโลกอนาคต ดีมาก ไอ้หนู เจ้าทำให้ข้าสนใจได้” สายตาของอีกฝ่ายยังจับจ้องไปที่หวังเย่า จนทำให้หวังเย่าตัวแข็งทื่อไป

เขาคิดไม่ถึงเลยว่าอีกฝ่ายไม่ใช่แค่เห็นเขา แต่ยังรู้ด้วยว่าเขามาจากไหน ต้องบอกว่านี่คือเรื่องที่น่ากลัวอย่างมาก

สัตว์ประหลาดแบบไหนกันที่แข็งแกร่งได้แบบนี้ ในจักรวาลยังมีตัวตนแบบนี้อยู่อีกหรือ ?

“โลกในอนาคต ข้าไม่รู้ว่าตอนนี้มันจะเติบโตไปถึงไหนแล้ว ข้าล่ะอยากจะไปดูที่นั้นจริง ๆ ” คำพูดของชายหนุ่มทำให้สีหน้าของหวังเย่าเปลี่ยนไปทันที

เขาคิดภาพไม่ออกว่าหากอีกฝ่ายเดินทางไปยังโลกของเขาและทำการกลืนกินที่นั่น งั้นมันจะต้องเป็นหายนะของโลกแน่ ๆ

“แต่ช่างมันเถอะ การเดินทางผ่านมิติและจักรวาลนั้นตอนนี้ข้ายังไม่อาจจะทำได้ แต่ใครจะไปรู้ว่าในอนาคตข้าจะทำได้รึไม่” ชายหนุ่มพูดขึ้นมาอีกครั้ง

มันทำให้หวังเย่าสบายใจขึ้นมาได้บ้างแต่เมื่อคิดตามสถานการณ์โดยรวมแล้ว มันไม่ได้ดีขึ้นเลย

“หวังว่าร่างจิตนี่จะแข็งแกร่งและไม่ส่งผลต่อร่างกายของฉัน” สุดท้ายหวังเย่าก็ได้แต่ภาวนาในใจ

“แม้ว่าการเดินทางไปอนาคตไม่ได้จะทำให้ข้าผิดหวัง แต่ข้าก็สามารถดูความทรงจำได้ว่าโลกในอนาคตจะเป็นยังไงเผื่อว่าจะเจออะไรที่น่าสนใจ ไอ้หนู ข้าขอดูความทรงจำของเจ้าหน่อย ไม่ต้องลนลานไป มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แค่จิตของเจ้าต้องสลายไปก็เท่านั้น”

เมื่อชายหนุ่มพูดจบก็มีหมอกสีดำก่อตัวกันเป็นมือยื่นเข้าไปหาหวังเย่า

จิตของหวังเย่าไม่อาจจะต้านทานได้และได้แต่ปล่อยให้มือนั้นใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ

“ติ๊ง รับรู้ถึงภัยคุกคามถึงชีวิตของโฮสต์ ระบบได้เปิดกลไกการป้องกัน โฮสต์จะกลับคืนสู่ความเป็นจริงทันที”

“แจ้งเตือน : เมื่อกลไกการป้องกันทำงาน ระบบจะเข้าสู่การเก็บตัวเพื่อฟื้นฟูพลังงาน ระหว่างนี้เจ้าของร่างไม่อาจจะใช้งานระบบได้ โปรดจดจำไว้ด้วย”

ตอนที่มือหมอกกำลังจะถึงตัวหวังเย่า เสียงของระบบก็ดังขึ้นมา

จากนั้นก่อนที่เขาจะได้สติมานั้น เขาก็เหมือนจะหลับไป ตอนที่เขาลืมตาขึ้นมาอีกครั้งก็พบว่าเขาได้กลับมาอยู่ในห้องลับดังเดิมแล้ว

“ฉันกลับมาแล้วหรือ…” เมื่อมองไปยังฉากคุ้นเคยรอบตัว หวังเย่าก็แทบทรุดลงไปกองกับพื้น เขาหอบหายใจออกมาไม่หยุดพร้อมตัวที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ

“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก “ หวังเย่าหอบหายใจหนัก ในหัวเขาเหมือนจะคิดถึงมือหมอกที่ยื่นเข้ามาหาพร้อมกับดวงตาของอีกฝ่ายที่เหมือนกับหลุมดำ

เขารู้สึกเหมือนกับว่าได้เข้าใกล้ความตายมาแล้ว

ถ้าไม่ใช่เพราะระบบ จิตของเขาคงโดนอีกฝ่ายจับเอาไว้ซึ่งอาจจะส่งผลกระทบที่คาดไม่ถึง

เขาไม่รู้ว่าหากร่างจิตหายไปนั้นจะส่งผลต่อร่างกายของเขารึไม่ แต่ในเมื่อระบบแสดงตัวออกมา แสดงว่าถ้าจิตหายไปคงทำให้ตัวตนของเขาหายไปด้วย มันจะเหลือแค่ร่างกายที่รอวันเน่าสลาย

เมื่อคิดแบบนั้นก็ทำให้เขาตัวสั่นขึ้นมา

หวังเย่านอนหอบอยู่สักพักกว่าจะฟื้นฟูตัวเองได้

สุดท้ายเมื่อลุกขึ้นมานั่ง หวังเย่าก็พอคิดอะไรเป็นเหตุเป็นผลได้บ้าง

ยังไงซะถึงมันจะเกิดขึ้นในเวลาสั้น ๆ แต่เรื่องที่เขารับรู้มานี้ก็น่าตกใจเกินไป

หนวดปีศาจ, เทพมังกร, ชายหนุ่มและการกลืนกินโลก เรื่องทั้งหมดน่าตกใจเกินไป

นี่ไม่ต้องพูดถึงกับการได้เห็นมันกับตาตัวเองเลย

นี่แค่ส่วนหนึ่งของเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตเท่านั้น

เทพมังกรและโลกที่เต็มไปด้วยธาตุไฟนั้นสุดท้ายก็ต้องพังทลายเพราะปีศาจนั่น

แค่คิดถึงชายหนุ่มคนนั้นก็ทำให้หวังเย่าใจสั่น เห็นได้ว่าอีกฝ่ายน่ากลัวแค่ไหน

ในใจของหวังเย่ากลับมีความทรงจำที่ไม่อาจจะลบเลือนได้เกิดขึ้นมาในตอนนี้

แม้ว่าหวังเย่าจะไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของอีกฝ่าย แต่เขาก็ได้ยินบทสนทนาของอีกฝ่ายกับเทพมังกร

เดาว่าชายคนนั้นคงเข้าโจมตีโลกต่าง ๆ เพื่อกลืนกินพลังของโลก

เป้าหมายในการทำแบบนั้นก็คือความเป็นนิรันดร์

ด้วยพลังอันน่ากลัวของมันแล้ว มันก็มีโอกาสสูงที่ปีศาจจะรอดมาถึงทุกวันนี้ได้

เหตุผลว่าทำไมโลกของเขายังปลอดภัยอยู่นั้นเดาว่าโลกนี้ยังไม่เติบโตพอรึว่าอีกฝ่ายอาจจะหลับใหลอยู่

ยังไงซะในโลกที่หวังเย่าเห็นมานั้น มันก็มีแค่หนวดเดียวที่โผล่มา ร่างของมันยังไม่ได้ปรากฏขึ้นมา แค่หนวดเดียวก็เพียงพอจะทำลายโลกได้แล้ว

น่ากลัวจริง ๆ !

เมื่อคิดแบบนั้น หวังเย่าก็อดไม่ได้ที่จะหนักใจ ถ้ามันเกิดขึ้นกับโลกเขา งั้นมนุษย์ในตอนนี้จะต้านทานได้ยังไง ?