ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 364 : กลับมายังมิติลับภูเขาเขาวัว - novel-lucky

ตอนที่ 364 : กลับมายังมิติลับภูเขาเขาวัว

สูงขึ้นไปกว่า 10 ฟุตยังคงเป็นเมฆสีเงิน ใจกลางนั้นมีประตูอยู่แต่ด้านในกลับมืดมิดไม่อาจจะมองเห็นได้

ทหารรับจ้างหลายคนยืนประจำอยู่ที่นั่น ปกติแล้วพวกนั้นจะโยนเชือกลงมาให้กับผู้คนด้านล่าง แต่เมื่อเห็นว่าเป็นหลี่ว่านเฟิง พวกนั้นก็ทำการเก็บเชือกทันที

“ไม่ต้องรบกวนพวกนายหรอก” เมื่อพูดจบ หลี่ว่านเฟิงก็ได้กระโดดขึ้นไปที่ทางเข้ามิติลับ

หลังจากนั้นหวังเย่าและฟ่านฉิงเหมยก็กระโดดขึ้นไปตาม

หลี่ว่านเฟิงพูดไม่ผิด ความสูงระดับนี้ไม่ได้มากมายอะไรสำหรับหวังเย่าเลย

ผู้ติดตามได้ทำการเก็บรถก่อนจะกระโดดขึ้นมา

ชัดแล้วว่าชายคนนี้ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน

พวกเขาไปรวมตัวกันที่หน้าทางเข้าก่อนจะเดินเข้าไปและพบกับฉากที่ดูคุ้นเคย

ในมิติลับภูเขาเขาวัวนั้นมีภูเขาขนาดใหญ่คล้ายกับเขาอันแหลมคม มันพุ่งแทงทะลุก้อนเมฆ เดาว่ามันอาจจะสูงหลายหมื่นเมตร ชั้นมิติที่นี่มั่นคงอย่างมาก

ท้องฟ้าที่นี่เป็นแสงหลากสีราวกับแสงเหนือ

ที่พื้นดินนั้นมืดราวกับอยู่ในตอนกลางคืน พื้นดินมีความสามารถในการดูดซับแสงเอาไว้ หวังเย่ามองไปที่พื้นก็พบว่ายิ่งลึกเท่าไหร่ดินก็ยิ่งดำเท่านั้น

ภูเขาลูกนี้เป็นภูเขาลูกเดียวไม่มีภูเขาลูกอื่นอีก ส่วนรอบ ๆ นั้นเป็นที่ราบ มันมีแม่น้ำล้อมรอบภูเขา มันคือแม่น้ำหยก

มิติลับแห่งนี้ไม่ได้ใหญ่นัก มันมีรัศมีประมาณ 20 กิโลเมตร

มันมีสัตว์อสูรแค่ 20 กว่าชนิดอยู่ที่นี่อย่างวัวหิมะและนกหลากสี เต่าแปดขาในแม่น้ำ แก่นต้นไม้, มอสและอื่นๆ

หวังเย่าอดชื่นชมกับวิวที่นี่ไม่ได้

หากมีโอกาส หวังเย่าก็อยากพาฟ่านฉิงเหมยและจ้าวเมิ่งซีมาพักผ่อนที่นี่ แต่นั่นคือเรื่องในอนาคต เมื่อคิดถึงหายนะที่กำลังมาเยือนโลกแล้ว หวังเย่าก็รู้สึกหนักใจอย่างมาก

เขาไม่รู้ว่าอนาคตของมนุษย์จะเป็นแบบไหน ตอนนี้เขาได้แต่ต้องหาทางเตรียมรับมือเอาไว้

“ที่นี่สวยจริง ๆ มันดูราวกับสวรรค์” ฟ่านฉิงเหมยที่อยู่ข้าง ๆ พูดขึ้นมา

แม้ว่าเธอจะเคยไปมิติลับมาหลายที่แล้ว แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นมิติลับที่สวยงามแบบนี้

เมื่อเห็นวิวโดยรอบมันก็ทำให้คนที่มองมันสบายใจอย่างบอกไม่ถูก ฟ่านฉิงเหมยถึงกับแสดงสายตาพอใจออกมา เธอถึงกับคิดแบบเดียวกับหวังเย่า

“ไปกันเถอะ” หวังเย่าจับมือฟ่านฉิงเหมยแล้วพูดขึ้นมา “ หากมีโอกาสในอนาคตเราจะมาอยู่ในมิติลับแบบนี้”

“อืม” ฟ่านฉิงเหมยพยักหน้าและปล่อยให้หวังเย่าจับมือเธอเอาไว้

จากนั้นทุกคนก็เดินไปยังบ้านที่ตั้งอยู่ไม่ไกลนัก

ที่นั่นมีสวนที่เต็มไปด้วยผัก มันถูกปลูกขึ้นโดยทหารรับจ้างที่ดูแลที่นี่

เมื่อทั้งสี่คนมาถึง ก็มีทหารรับจ้างออกมาต้อนรับพวกเขาทันที

หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างตอนนี้เหมือนจะเป็นคนละคนกับที่เขาเคยเจอมา

หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างคนเก่ากับหวังเย่านั้นเคยมีเรื่องกันมาก่อน เมื่อคิดถึงอดีต หวังเย่าก็อดหัวเราะไม่ได้

สำหรับว่าชายคนนั้นเป็นยังไงบ้างนั้น หวังเย่าไม่คิดที่จะถาม ยังไงซะถึงรู้ไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร

ถ้ามีโอกาสก็อาจจะได้พบกันอีก เรื่องนี้ถึงถามไปก็ไม่มีประโยชน์

“ผู้ตรวจสอบหลี่” หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างเปิดปากพูดขึ้นมา

“นายเตรียมบ้านไว้ต้อนรับแขกสองคนนี้ที” หลี่ว่านเฟิงบอกกับอีกฝ่าย

“ได้” หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างพยักหน้าตอบรับก่อนจะมองไปที่หวังเย่าและฟ่านฉิงเหมยด้วยท่าทีเคารพ

ยังไงซะ การที่เป็นแขกของหลี่ว่านเฟิงได้นั้นก็ต้องมีฐานะที่ไม่ธรรมดา เขาควรที่จะเคารพอีกฝ่ายเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา

“หวังเย่า วันนี้นายพักก่อน พรุ่งนี้ฉันจะพาทหารรับจ้างพันคนมาทำสัญญา ที่นี่ไม่ได้มีอันตรายอะไร นายสบายใจได้”

“นายพา…แค่ก ๆ แฟนของนายไปเดินเล่นก็ได้” สุดท้ายหลี่ว่านเฟิงมองไปที่ฟ่านฉิงเหมยที่อยู่ข้าง ๆ หวังเย่า

“ไม่มีปัญหา อันที่จริงไม่ต้องรีบก็ได้ ลุงหลี่เตรียมทุกอย่างได้ตามสบาย” หวังเย่าพยักหน้าตอบรับ ฟ่านฉิงเหมยที่อยู่ข้าง ๆ หน้าแดงขึ้นมาเมื่อได้ยินที่หลี่ว่านเฟิงพูด

เมื่อเห็นสีหน้าเธอ หวังเย่าก็แทบจะอดไม่ได้ที่จะขย้ำเธอ แต่เพราะอยู่ต่อหน้าคนอื่น ๆ เขาจึงต้องอดทนเอาไว้

“นายอย่าทำอะไรกับสัตว์อสูรที่นี่ ยังไงซะที่นี่ก็เป็นมิติลับของฉัน” สุดท้ายหลี่ว่านเฟิงเหมือนจะรู้ว่าหวังเย่านั้นเป็นคนแบบไหนจึงได้พูดขึ้นมา

“ลุงหลี่สบายใจได้ ลุงคิดว่าผมเป็นคนแบบนั้นรึไง” หวังเย่าพูดขึ้น

“นายเป็นคนแบบไหนคิดว่าฉันไม่รู้รึไง ถ้าฉันไม่บอกนาย สัตว์อสูรทั้งหมดที่นี่คงโดนนายจัดการแน่” หลี่ว่านเฟิงแค่คิด แต่ไม่ได้พูดมันออกมา

“งั้นฉันขอตัวก่อน นายพักผ่อนตามสบายเถอะ” หลังจากที่พูดจบ หลี่ว่านเฟิงก็เดินออกไปทันที

“ ทั้งสองคนเชิญมากับผม ผมเตรียมห้องไว้ให้แล้ว ” หลังจากที่หลี่ว่านเฟิงแยกตัวไป หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างก็ได้บอกกับหวังเย่าและฟ่านฉิงเหมยด้วยความเคารพ แต่มันกลับเป็นสองห้องนอน หวังเย่าน่ะต้องการนอนห้องเดียวกับฟ่านฉิงเหมย

ยังไงซะฉากเมื่อคืนก็ยังตราตรึงใจเขาอยู่…