ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 368 : น่าร้าก น่ารัก - novel-lucky

ตอนที่ 368 : น่าร้าก น่ารัก

หวังเย่าเดินกลับที่พักพร้อมกับมองวิวทิวทัศน์อันงดงามโดยรอบ

เมื่อเดินมาสักพัก หวังเย่าก็พบกับกลุ่มทหารรับจ้าง ในหมู่พวกนั้นมีแฟนคลับของหวังเย่าอย่างหลิวเว่ยอยู่ด้วย

ตอนนั้นเสี่ยวหลิว ได้มองไปที่หวังเย่าด้วยสายตาเทิดทูน

ปากของเขายังคงพึมพำบางอย่างออกมา

“ผู้ตรวจสอบหวังเย่า เสียงเมื่อตะกี้นี้นายเป็นคนทำรึเปล่า ? มันเกิดอะไรขึ้น ? ”

แม้ว่าเสี่ยวหลิวจะพึมพำออกมาเบาๆ แต่หวังเย่าก็อยู่ระดับ S แล้ว เป็นธรรมดาที่เขาจะได้ยินคำพูดของอีกฝ่ายชัดเจน

มันทำให้เขารู้สึกผิดแต่เขาก็ไม่ได้อธิบายอะไรออกมา เขาทำท่าราวกับไม่ได้ยินและเดินต่อไป

สำหรับต้นไม้ที่โดนตัดนั้น เขาก็ทำเหมือนกับว่าไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขา แต่ในใจหวังเย่ารู้สึกผิดอย่างมาก

ทหารรับจ้างคนอื่น ๆ ก็พากันเงียบ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ออกตัวแบบเสี่ยวหลิว แต่พวกเขาก็ยังแสดงท่าทีเคารพต่อหวังเย่าอยู่ไม่น้อย

แม้แต่หัวหน้าทหารรับจ้างที่พอแข็งแกร่งอยู่บ้าง แต่เขาก็รู้ว่าความแข็งแกร่งของเขาในสายตาของหวังเย่านั้นไม่ได้มีค่าอะไรเลย

ดังนั้นสิ่งนี้จึงทำให้พวกเขาเคารพหวังเย่าอย่างมาก.…

ไม่นานหลังจากนั้นหวังเย่าและพวกทหารรับจ้างก็กลับมาที่แคมป์ก่อนที่หวังเย่าจะแยกตัวกลับไปที่ห้อง

เมื่อกลับมาในห้อง หวังเย่าก็คิดว่าจะนอนพักผ่อนสักพัก ยังไงซะพลังของเขาก็หมดไปแล้วกับการทดสอบสกิลทั้งสาม

ตอนนี้เขาแค่อยากนอนลงบนเตียงนุ่ม ๆ แล้วหลับตาเพื่อฟื้นฟูพลังจะได้มีแรงในการฟักไข่ผึ้งแปดปีกในวันพรุ่งนี้ แต่เขาเหมือนลืมเรื่องสำคัญบางอย่างไป แต่ถึงคิดยังไงก็คิดไม่ออกว่าลืมอะไรไป

ยิ่งคิดเท่าไหร่ หวังเย่าก็ยิ่งสับสนมากขึ้นเท่านั้น

“ไว้ค่อยคิดทีหลัง สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือการพักผ่อน” หวังเย่าส่ายหน้าและหยุดคิดก่อนจะเดินไปที่ห้องนอน

สำหรับว่าทำไมเขาถึงไม่คิดจะกินน้ำยานั้นแน่นอนว่าเพราะเขาเบื่อมันแล้ว เขาไม่อยากกินมันมากนัก

เขาไม่คิดที่จะกินน้ำยาฟื้นฟูด้วยซ้ำ และจะปล่อยให้ร่างกายฟื้นฟูเองตามธรรมชาติ

เมื่อเข้ามาถึงห้องนอน ฉากในห้องก็ทำให้เขาแปลกใจ

ในห้องนอนเขานั้นมีฟ่านฉิงเหมยนั่งอยู่ ในมือของเธออุ้มเสี่ยวซวีและใช้แก้มของเธอถูมันไม่หยุด

“น่าร้ากกกกจริง ๆ เลย ทำไมถึงมีอสูรที่น่ารักแบบนี้อยู่” มือของเธอยังลูบไปมาพร้อมกับปากที่พึมพำออกมาไม่หยุด

เสี่ยวซวีกรอกตาใส่แสดงท่าทีไม่พอใจ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ทำอะไรไม่ได้

แม้ว่าเสี่ยวซวีจะใช้หลอมรวมมิติเพื่อหนีจากฟ่านฉิงเหมยได้ แต่มันก็ต้องใช้พลังเยอะเหมือนกัน

มันไม่เหมือนอสูรตัวอื่น ๆ เสี่ยวซวีรู้ว่าเจ้านายมันกับผู้หญิงตรงหน้านั้นมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกัน

รวมถึงการที่ฟ่านฉิงเหมยเองก็ดูแข็งแกร่งอีกด้วย

ถึงจะมีสกิลที่โดดเด่นแต่เพื่อไว้หน้าเจ้านายของมัน มันจึงได้แต่สลัดความคิดของตัวเองทิ้ง เพื่อไม่ทำให้เจ้านายไม่พอใจ ดังนั้นเสี่ยวซวีจึงปล่อยให้ฟ่านฉิงเหมยจับตัวมันและลูบไล้ตัวมัน

นี่คือการยอมรับชะตาก็ว่าได้

ฟ่านฉิงเหมยสนใจแต่เสี่ยวซวีจนไม่รู้ว่าหวังเย่าเข้ามาในห้องนอนแล้ว

เสี่ยวซวีในอุ้งมือเธอเองก็ฮึดฮัดออกมาไม่หยุด

“อะแฮ่ม” หวังเย่าทนดูไม่ไหว เขากระแอมออกมาและค่อยพูดขึ้น “ดูเหมือนว่าเธอจะชอบการถูตัวแบบนี้นะ”

เสียงของหวังเย่า ทำให้ฟ่านฉิงเหมยสะดุ้งและหันกลับมามอง

เมื่อเสี่ยวซวีเห็นหวังเย่า มันก็รีบพุ่งไปที่ไหล่ของหวังเย่าและแลบลิ้นออกมาเลียแก้มเขา

เมื่อเห็นแบบนั้น ฟ่านฉิงเหมยก็อิจฉาขึ้นมาทันที

หวังเย่าได้ใช้พลังสัญญาสื่อสารกับเสี่ยวซวี

ตอนแรกมันมองหวังเย่าอย่างไม่พอใจก่อนจะมองไปที่ฟ่านฉิงเหมยแล้วแลบลิ้นให้ แต่นั่นกลับทำให้ฟ่านฉิงเหมยยิ้มกว้างออกมามากกว่าเดิม

“พวกผู้หญิงนี่ชอบของน่ารักแบบนี้หรือ เมิ่งเอ๋อร์เองก็เหมือนกัน ฉิงเหมยก็เป็นแบบเดียวกันอีก” เมื่อเห็นแบบนั้นหวังเย่าก็พึมพำออกมา

“ฉันควรไปนอนพักก่อนจะดีกว่า” เมื่อคิดแบบนั้นหวังเย่าก็เอาน้ำยาพลังและผลไม้จำนวนมากออกมาจากกระเป๋ามิติแล้ววางลงบนโต๊ะ ส่วนเขาก็เดินกลับไปที่เตียง

“ตอนนี้ฉันจะให้ฉิงเหมยดูแลแก ฉันจะไปพักผ่อนก่อนเพื่อเตรียมพร้อมในวันพรุ่งนี้”