ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 373 : พบฟางอี้อีกครั้ง
ตอนที่ 373 : พบฟางอี้อีกครั้ง
หวังเย่าได้บอกถึงสิ่งที่เขาได้คุยกับผบ.จ้าวโดยไม่ปิดบังเลยแม้แต่น้อย
“ฉันคิดว่านายจะพูดเรื่องอื่นซะอีก …” หลังจากที่ได้ยินเรื่องทั้งหมดจ้าวเมิ่งซีก็แสดงสีหน้าผิดหวังออกมา แต่สีหน้านี้ก็คงอยู่แค่ชั่วครู่โดยที่หวังเย่าไม่เห็นด้วยซ้ำ
“เรื่องอะไรงั้นหรือ ? ” หวังเย่ารู้สึกว่าคำพูดของจ้าวเมิ่งซีนั้นฟังดูแปลก ๆ
“ไม่มีอะไร นายไม่ต้องสนใจหรอก” จ้าวเมิ่งซีหน้าแดงขึ้นมา
หวังเย่ามองไปที่จ้าวเมิ่งซีและพูดขึ้น “เธออยากจะบอกอะไรกันแน่ ? ”
“ไม่มีอะไร นายคิดมากไปเอง” จ้าวเมิ่งซีหน้าแดงยิ่งกว่าเดิม
หวังเย่าเหมือนจะนึกบางอย่างออกและเผยรอยยิ้มออกมา “เธออยากให้ฉันคุยเรื่องแต่งงานกับพ่อเธอสินะ…”
“อะไร ! ? ” เมื่อได้ยินแบบนั้นทั้งหน้าและหูของจ้าวเมิ่งซีก็แดงก่ำทันที “แต่…นายไม่ได้คุยเรื่องนี้ไม่ใช่รึไง ? ”
“สักวันฉันต้องพูดเรื่องนี้แน่” เมื่อเห็นสีหน้าเธอ หวังเย่าก็รู้สึกดีใจอย่างมาก
“ไม่ ไม่ต้องหรอก ! ” ถึงปากจะพูดแบบนั้น แต่จ้าวเมิ่งซีก็อดดีใจไม่ได้
เมื่อเห็นว่าจ้าวเมิ่งซีเดินออกจากห้องไป หวังเย่าก็รู้สึกว่ามันน่าสนุกที่ได้แกล้งแฟนทั้งสองของเขา
หลังจากที่จ้าวเมิ่งซีหนีออกจากห้องไปแล้ว หวังเย่าก็เดินไปที่โน๊ตบุ๊คก่อนจะแสดงสายตาแน่วแน่ออกมา
…
วันต่อมา หวังเย่าก็ได้ไปที่สนามบินอีกครั้ง ครั้งนี้เขาจะเดินทางไปที่เมืองตัดขวาง
มีแค่จ้าวเมิ่งซีและฟ่านฉิงเหมยที่มาส่งเขา คนที่เหลือไม่ได้มาด้วย
ครั้งนี้เขาจะไปตรวจสอบที่นั้นเพียงคนเดียว เขาไม่คิดจะเอาทหารรับจ้างคนอื่น ๆ ไปกับเขาด้วย
ก่อนที่จะรู้ว่าเกิดอะไรที่เมืองตัดขวาง หวังเย่าก็ไม่กล้าให้ทหารรับจ้างของเขาไปที่นั่น ยังไงซะความแข็งแกร่งของพวกนั้นก็ยังไม่เพียงพอ
หวังเย่าไม่อาจจะรับรองความปลอดภัยของพวกนั้นได้หากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้น
และยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะพาแฟนของเขาไปด้วย
นี่เพราะคือสิ่งที่เขาห่วงมากที่สุด
อีกทั้งหวังเย่าก็ไม่รู้ว่าต้องไปนานแค่ไหน ดังนั้นเมื่อวานเขาจึงวางแผนทุกอย่างเอาไว้แล้ว
เขาจะให้บริษัทยังดำเนินการต่อไปโดยมีจ้าวเมิ่งซีดูแล
สำหรับกลุ่มทหารรับจ้าง หวังเย่าได้วางแผนเอาไว้แล้วโดยมีหลงปู้หยู๋เป็นคนดูแล
หลงปู้หยู๋คอยช่วยงานเขาได้เป็นอย่างดี
ตอนที่เขากลับมา เขาคงได้เห็นกลุ่มทหารรับจ้างโฉมใหม่ที่ทำให้เขาแปลกใจได้แน่
เมื่อคิดแบบนั้นหวัเย่าก็รู้สึกโล่งอกขึ้นมาบ้าง
“เดินทางปลอดภัย”
“ขอให้นายกลับมาอย่างปลอดภัย”
จ้าวเมิ่งซีและฟ่านฉิงเหมยมองมาที่หวังเย่า แม้ว่าพวกเธอจะยิ้มแต่สายตาของพวกเธอก็ไม่อาจจะปกปิดความกังวลได้
“ไม่ต้องกังวลไป ฉันไม่เป็นอะไรหรอก พวกเธอรอฉันกลับมาจัดการพวกเธอได้เลย ฮ่าฮ่า” หวังเย่ามองไปยังทั้งสองและหัวเราะออกมา
ทั้งสองต่างก็หน้าแดงก่ำและรีบเดินหนีออกมาทันที
“ไอ้บ้านี่..”
“ฉันลืมไปได้ยังว่านายน่ะชอบปั่นหัวเรา…”
เมื่อเห็นว่าหวังเย่าเดินเข้าไปในส่วนขึ้นเครื่อง ทั้งสองก็มองหน้ากันก่อนจะเผยรอยยิ้มออกมา
“เราจะรอนายกลับมา…”
…
ระหว่างที่รอเครื่องบินขึ้นนั้น หวังเย่าได้นั่งรอก่อนจะเอาโทรศัพท์ออกมาตรวจสอบข่าวและพบว่าไม่มีข่าวเกี่ยวกับเฉี่ยนเจินเฉียนและคนอื่น ๆ สิ่งนี้ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะกังวลขึ้นมาอีก
ไม่นานหลังจากนั้นก็ได้เวลาขึ้นเครื่อง หวังเย่ากดความกังวลไว้ในใจ และเดินไปขึ้นเครื่อง
เมื่อไปยังที่นั่งของตัวเอง หวังเย่าก็หลับตาลงและรอเวลาเครื่องออก
จริง ๆ แล้วเขายังไม่เคยไปที่เมืองตัดขวางมาก่อน บอกได้ว่าเขารู้ข้อมูลมาจากอินเตอร์เน็ตเท่านั้น
นี่เป็นข่าวสารเพียงด้านเดียว
“หวังว่าการเดินทางครั้งนี้จะไม่มีเหตุการณ์เลวร้ายเกิดขึ้น” หวังเย่าคิดในใจพร้อมกับหลับตาลง แต่ตอนนั้นเองกลับมีเสียงหนึ่งดังขึ้น
“หวังเย่างั้นหรือ ? ! ”
เมื่อได้ยินเสียงที่ฟังดูคุ้นเคยราวกับเสียงสวรรค์ หวังเย่าก็ทำท่าไม่ได้ยินอะไรราวกับว่ากำลังหลับอยู่
“หวังเย่า นายนั่นแหละ นายไม่ต้องแกล้งหลับหรอก นี่เพิ่งขึ้นเครื่องเอง นายคงไม่หลับเร็วแบบนั้นหรอก”
เสียงนี้ยังดังขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้เขาได้กลิ่นตัวของเธออย่างชัดเจน
ปรากฏว่าเจ้าของเสียงนี้รู้จักเขาเป็นอย่างดี
เท่าที่เขารู้สึกได้ ระยะห่างระหว่างเขากับอีกฝ่ายคงไม่ถึง 20 เซนติเมตร
“ถ้านายยังแกล้งหลับต่อ ฉันจะข่วนหน้านาย”
เมื่อเห็นว่าหวังเย่ายังหลับตาอยู่เหมือนเดิม เจ้าของเสียงก็ขู่ขึ้นมา
เมื่อได้กลิ่นจากตัวเธอที่ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ หวังเย่าก็รู้ว่าเจ้าของเสียงนี้ต้องเป็นฟางอี้อย่างแน่นอน
สุดท้ายหวังเย่าก็ต้องลืมตาขึ้นและมองไปยังสาวสวยตรงหน้าที่อยู่ห่างจากเขาไม่ถึง 10 เซนติเมตร
“คุณหนูฟางอี้ คุณต้องการอะไร ? ” เมื่อเห็นปากกาที่กำลังยื่นเข้ามาหาเขา หวังเย่าก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา
“ใครใช้ให้นายแสร้งทำเป็นหลับต่อหน้าฉันล่ะ” ฟางอี้เก็บปากกาลงไปในกระเป๋ามิติก่อนจะมองไปที่หวังเย่า
“คุณคิดจะทำอะไร ? ” เมื่อเห็นว่าเธอไม่พูดอะไรออกมา หวังเย่าก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้น
ฟางอี้โน้มตัวเข้ามาหาหวังเย่าโดยที่หน้าของเธอห่างจากเขาไม่ถึง 5 เซนติเมตร
หากคนอื่นมองคงคิดว่าฟางอี้คิดจะจูบหวังเย่า
ในพริบตา ฟางอี้ก็หน้าแดงขึ้นมา เธอรีบดึงตัวกลับและผลักหวังเย่าออกไปพร้อมกับหายใจถี่ขึ้นมา