ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 395 : เส้นขอบฟ้า

ตอนที่​ 395 : เส้น​ขอบฟ้า​

ใน​ตอนที่​เดินทาง​นั้น​หวัง​เย่า​ก็​เลือก​ที่จะ​เดิน​ข้าง​ชาย​หัวโล้น​

ด้านหลัง​นั้น​คือ​ทีม​ต่าง ๆ​ จาก​แต่ละ​เมือง​

ดูเหมือนว่า​คน​พวก​นี้​จะไม่กล้า​และ​ไม่อยาก​เข้าใกล้​ชาย​หัวโล้น​

แม้ว่า​พลัง​ที่​ชาย​หัวโล้น​ระเบิด​ออกมา​จะหาย​ไป​แล้ว​ แต่​ความรู้สึก​กดดัน​ก่อนหน้านี้​ก็​ยัง​หลอกหลอน​ใน​ใจพวกเขา​อยู่​

ไม่มีใคร​กล้า​เข้าไป​ใกล้​ แม้แต่​กลุ่ม​ทหาร​รับจ้าง​กุหลาบ​ที่​นำ​โดย​ตี้เวยจื๊อ​ก็​ยัง​เว้น​ระยะห่าง​กับ​ชาย​หัวโล้น​เอาไว้​ ราวกับว่า​คอย​ระวังตัว​จาก​อีก​ฝ่าย​อยู่​

ไม่มีใคร​กล้า​พูด​อะไร​ออกมา​ พวกเขา​ได้​แต่​เดินตาม​ไป​อย่าง​เงียบ ๆ​

หลังจากนั้น​สักพัก​พวกเขา​ก็​เดิน​ทางเข้า​มาถึงส่วนลึก​ของ​ทะเลทราย​ ที่นั่น​เหมือน​ไม่มีอะไร​เลย​

สักพัก​พวกเขา​ก็​เหมือนกับ​ถึงที่หมาย​ ชาย​หัวโล้น​ได้​หยุด​และ​ดึง​เอา​คริสตัล​ออกมา​จาก​กระเป๋า​ คริสตัล​นี้​แผ่​แสงอัน​สดใส​ออกมา​

คน​ด้านหลัง​พา​กัน​มอง​ไป​ยัง​คริสตัล​นั้น​ด้วย​ความ​สับสน​

ตอนที่​คริสตัล​นี้​โผล่​มาก็​มีค่าย​กล​ปรากฏ​ขึ้น​มาตรงหน้า​ทุกคน​ด้วย​

แสงสว่าง​เจิดจ้า​ขึ้น​ เมื่อ​ทุกคน​ปรับตัว​กับ​แสงได้​นั้น​ก็​พบ​ว่า​มีประตู​ปรากฏ​ขึ้น​มาที่​ใจกลาง​ทะเลทราย​

“ตามมา​” ชาย​หัวโล้น​หัน​กลับมา​ก่อน​จะก้าว​เข้าไป​ใน​ประตู​นั้น​ ร่าง​ของ​เขา​หาย​ไป​จาก​ตรงหน้า​ทุกคน​

หวัง​เย่า​เดินตาม​ไป​อย่าง​ไม่ลังเล​ก่อน​จะหายตัว​ไป​เช่นกัน​

คนอื่น​ ๆ เอง​ก็​เดิน​เข้าไป​ด้วย​

มีคน​ไม่มาก​ที่​ยัง​ลังเล​ พวกเขา​หันกลับ​ไป​มอง​ทะเลทราย​ด้านหลัง​ แต่​เมื่อ​พบ​ว่า​ประตู​นี้​กำลังจะ​หาย​ไป​ พวกเขา​ก็ได้​แต่​ทำ​ใจแข็ง​และ​เดิน​เข้าไป​ตาม​

สุดท้าย​เมื่อ​ทุกคน​เข้าไป​ใน​ประตู​หมด​แล้ว​ ประตู​นั้น​ก็​ระเบิด​ออก​กลายเป็น​แสงสว่าง​แล้ว​หาย​ไป​

ไม่นาน​พื้นที่​นี้​ก็​เกิด​พายุ​ทราย​ก่อตัว​ขึ้น​ปกคลุม​พื้นที่​

ตอนแรก​มัน​มีแต่​ความ​มืดมิด​และ​รู้สึก​เหมือน​กำลัง​ตก​จาก​ที่สูง​ มัน​เหมือน​ไม่มีท่าที​ว่า​จะหยุด​ และ​ราวกับ​เหว​ลึก​ที่​ไร้​ขอบเขต​

ที่นี่​แม้แต่​หลักการ​เรื่อง​เวลา​และ​มิติ​ก็​เหมือน​ไม่มีอยู่​

ไม่รู้​ว่า​ผ่าน​ไป​นาน​แค่​ไหน​ แต่​พวกเขา​ก็​พบ​กับ​แสงสว่างจ้า​จน​ทำให้​ทุกคน​ต้อง​หลับตา​ลง​

ความรู้สึก​ตก​จาก​ที่สูง​เมื่อตะกี้​ได้​หาย​ไป​ หวัง​เย่า​รู้สึก​ว่า​เขา​ได้​กลับมา​ยืน​บน​พื้น​อีกครั้ง​ เขา​ค่อย ๆ​ ลืมตา​ขึ้น​ก่อน​จะเผย​สีหน้า​ตะลึง​ออกมา​

พื้นที่​ที่​เขา​ยืน​อยู่​ตอนนี้​เป็น​เหมือน​ภาพลวงตา​ เขา​กำลัง​ยืน​อยู่​ใน​อากาศ​

ใช่ ถึงมัน​เป็น​ความว่างเปล่า​แต่​มัน​ก็​เหมือนกับ​พื้นดิน​ที่​สามารถ​รับ​น้ำหนัก​ตัว​เขา​ได้​

อย่างไรก็ตาม​นี่​ไม่ใช่เหตุผล​ที่หวัง​เย่า​ตกใจ​ สิ่งที่​ทำให้​เขา​ตกใจ​นั่น​ก็​คือ​ด้านล่าง​ของ​เขา​เป็น​ทะเลทราย​ที่​พวกเขา​เคย​อยู่​

ถูกต้อง​ ด้านล่าง​นั้น​คือ​ทะเลทราย​ที่​พวกเขา​เคย​อยู่​มาก่อน​

ตอนนี้​พวกเขา​เหมือนกับ​ยืน​อยู่​บน​ท้องฟ้า​ รึ​ว่า​อาจจะ​เป็น​เส้น​ขอบฟ้า​แห่ง​นี้​ก็ได้​

มัน​ไม่ชัดเจน​ว่า​ที่นี่​คือ​ที่ไหน​กัน​แน่​

ตอนนั้น​ด้านหลัง​หวัง​เย่า​ก็​มีเสียง​โวยวาย​ดัง​ขึ้น​มา ชัด​แล้ว​ว่า​พวก​ที่​ตามมา​ทีหลัง​ต่าง​ก็​ตกใจ​กับ​สถานการณ์​ตอนนี้​

“นะ​ นะ​ นะ​ นี่​มัน​ที่ไหน​กัน​ ! ? ”

“เรา​ยืน​อยู่​บน​ท้องฟ้า​เหนือ​ทะเลทราย​งั้น​หรือ​ ? ”

“นี่​มัน​บ้า​อะไร​ ! นี่​มัน​เกิด​บ้า​อะไร​ขึ้น​ ? ”

ทุกคน​กลัว​จน​พา​กัน​ร้อง​ออกมา​

มัน​คือ​ฉาก​ที่​พวกเขา​เกิน​จะรับ​ไหว​

นี่​เป็นครั้งแรก​ที่​พวกเขา​ได้​พบ​กับ​สถานการณ์​แบบนี้​

ตี้เวยจื๊อ​สวมหน้ากาก​อยู่​แต่​สายตา​ของ​เธอ​ก็​บ่งบอก​ว่า​เธอ​เอง​ก็​ตกใจ​กับ​สิ่งที่​เกิดขึ้น​ไม่น้อย​

แม้แต่​เธอ​ก็​ยัง​ไม่เคย​เจอ​เรื่อง​แบบนี้​มาก่อน​

“เงียบ​ก่อน​ ! ” เสียง​ตะโกน​ดัง​ขึ้น​จาก​ด้านหน้า​จน​ทำให้​ทุกคน​ต้อง​เงียบ​ไป​

“ที่นี่​คือ​เส้น​ขอบฟ้า​หรือ​อาจจะ​เรียก​ว่า​ปลาย​ขอบฟ้า​ก็ได้​ มัน​เป็น​สถานที่​ที่​ใกล้​กับ​กำแพง​โลก​มาก​ที่สุด​ ที่นี่​ถูก​สร้าง​ขึ้น​โดย​นาย​ท่าน​ของ​ข้า​และ​ชาย​คน​นั้น​ ตราบใดที่​พวก​เจ้าตาม​ข้า​มาก​็ไม่มีปัญหา​อะไร​ ต่อไป​พวก​เจ้าก็​หุบปาก​แล้ว​ตาม​ข้า​มา อย่า​คิด​เดิน​ไป​ที่อื่น​ ถ้าไม่งั้น​แล้ว​หาก​พวก​เจ้าร่วง​ลง​ไป​ แม้แต่​ข้า​ก็​คง​ช่วย​อะไร​พวก​เจ้าไม่ได้​”

เมื่อ​พูด​จบ​ชาย​หัวโล้น​ก็​หรี่ตา​ลง​กวาดตา​มอง​ทุกคน​ก่อน​จะเดินหน้า​ต่อ​

หวัง​เย่า​ไม่ได้​สนใจ​และ​รีบ​เดินตาม​ไป​ พวก​คน​ด้านหลัง​เอง​ก็​รีบ​ตาม​ไป​เช่นกัน​ ตอนนี้​ใน​หัว​พวกเขา​ไม่มีความคิด​ที่จะ​หนี​อยู่เลย​แม้แต่น้อย​

ที่นี่​ทั้ง​ลึกลับ​และ​น่ากลัว​เกินไป​สำหรับ​พวกเขา​

ตอนนี้​พวกเขา​ก็ได้​แต่​ทำ​ตามที่​ชาย​หัวโล้น​บอก​มา พวกเขา​ต้อง​เดินตาม​ไป​ ใคร​กัน​จะกล้า​เอาชีวิต​ของ​ตัวเอง​มาเสี่ยง​กับ​ที่นี่​

พวกเขา​เดิน​ไม่เร็ว​นัก​เพราะ​ชาย​หัวโล้น​เอง​ก็​ไม่ได้​เดิน​เร็ว​เช่นกัน​ แม้แต่​ชาย​หัวโล้น​เอง​ก็​ไม่กล้า​ที่จะ​ประมาท​

มัน​เพียง​พอที่จะ​แสดงให้เห็น​แล้ว​ว่า​กำแพง​โลก​นี้​น่ากลัว​แค่​ไหน​

ไม่มีใคร​กล้า​พูด​อะไร​ออกมา​ บางคน​กลัว​จน​พูดไม่ออก​ บางคน​ปรับตัว​ได้​แล้ว​และ​มองดู​สภาพแวดล้อม​รอบตัว​พร้อมกับ​ครุ่นคิด​ไป​ด้วย​

ยกตัวอย่างเช่น​หวัง​เย่า ​ ตอนนี้​เขา​ขมวดคิ้ว​ ในที่สุด​เขา​ก็​รับรู้​ได้​ถึงคลื่น​พลัง​ของ​ปีศาจ​

มัน​ทำให้​เขา​กังวลใจ​อย่าง​มาก​ มัน​หมายความว่า​ที่หมาย​ที่​เขา​จะไป​นั้น​มีคำตอบ​ที่​เขา​คาดหวัง​อยู่​

หลังจากที่​เดิน​บน​เส้น​ขอบฟ้า​ได้​สักพัก​ พวกเขา​ก็​ราวกับ​เข้าไป​ยัง​พื้น​ที่อื่น​ พื้นที่​ด้านล่าง​ไม่ใช่ทะเลทราย​อีก​แล้วแต่​กลับเป็น​ความว่างเปล่า​แทน​

บน​หัว​พวกเขา​ตอนนี้​กลับ​มีจุด​แสงโผล่​ขึ้น​มา

สุดท้าย​จุด​แสงนั้น​ก็​มากขึ้น​เรื่อย ๆ​ จน​กลายเป็น​ดวงดาว​ที่​กระพริบ​อยู่​ใน​ท้องฟ้า​

แม้ว่า​จะอยู่​ไกล​จาก​จุด​ที่​พวกเขา​อยู่​ แต่​รูปร่าง​และ​ความงดงาม​ของ​ดวงดาว​ก็​ยัง​แสดง​ให้​พวกเขา​เห็น​อย่าง​ชัดเจน​

หาก​อยู่​บน​พื้นดิน​ พวกเขา​คง​ไม่มีโอกาส​ที่จะ​ได้​เห็น​ฉาก​ที่​งดงาม​แบบนี้​

ตอนนี้​พวกเขา​ราวกับ​อยู่​ใน​จักรวาล​

มัน​ราวกับ​พวกเขา​อยู่​นอก​โล​ก.​.