ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 400 : ทางเข้ามิตินอก - novel-lucky

ตอนที่ 400 : ทางเข้ามิตินอก

ที่ทางเข้ามิติลับนั้นมีร่างหนึ่งโผล่มาที่ทางเข้า

เมื่อหวังเย่าก้าวออกมา เขาก็ได้ยินเสียงของสัตว์อสูรดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง เขามองออกไปยังภูเขาส่วนลึกเหมือนจะตัดสินใจบางอย่างแล้วเดินหน้าต่อทันที

หลังจากที่เดินทางไปยังอีกมิติ หวังเย่าก็ได้คิดแผนการใหม่ ๆ ขึ้นมาอีกมากมาย เขารู้ต้นเหตุของความวุ่นวายของสัตว์อสูรรวมถึงการที่หัวหน้าผู้ตรวจสอบและเทพอสูรได้ร่วมมือกัน

ตอนนี้เขาไม่จำเป็นต้องสืบเรื่องนี้อีกต่อไป

เพราะเขาได้ความคิดที่ดีกว่านั้น เขาต้องเข้าไปในส่วนลึกเพื่อพัฒนาตัวเอง แต่มันมีไม่กี่คนที่กล้าเข้าไปด้านในภูเขาเพราะมันมีอันตรายแฝงอยู่มากมายที่นั่น แต่กลับกันถึงอย่างนั้นมันก็มีโอกาสมากมายอยู่ที่นั่น

ตอนนี้เวลาเหลือน้อยลงเรื่อย ๆ และหากถึงตอนนั้นพวกเขาก็อาจจะทำอะไรไม่ได้

หากทุ่มสุดตัวตั้งแต่ตอนนี้ พวกเขาอาจจะพอมองเห็นความหวังได้บ้างในอนาคต

หลังจากที่ออกมาจากอีกโลก หวังเย่าก็เปลี่ยนความคิดไปจากเดิมอย่างมาก

ความแข็งแกร่งคือทุกอย่าง ไม่งั้นแล้วเขาจะปกป้องคนของเขาได้ยังไง

แม้ว่าจะมีนรกรอเขาอยู่แต่เขาก็กล้าที่จะเข้าไป…

ไม่นานหลังจากที่หวังเย่าออกมา คนอื่น ๆ จากเมืองก็เดินทางออกมาเช่นกัน พวกนั้นยืนอยู่ที่นั่นไม่นานก่อนที่จะเดินทางออกมาจากที่นั่น

ทันทีที่พวกเขากลับไป พวกเขาจะกลับไปฝึกฝนตัวเอง

ยังไงซะพวกเขาก็พอรู้อนาคตของตัวเองได้ แต่จนกว่าจะถึงตอนนั้นพวกเขาก็ไม่คิดที่จะยอมแพ้

ฟางอี้กลับลงมาที่พื้นและมองไปรอบตัวแต่ก็ไม่พบร่องรอยของหวังเย่าแล้ว เธอนิ่งไปสักพักและคิดว่าหวังเย่าคงกลับไปแล้ว

ตี้เวยจื๊อมองไปยังส่วนลึกของภูเขา ตอนนี้เธออยากเข้าไปที่นั่นเพื่อฝึกฝนตัวเอง แต่หลังจากที่คิดดูอีกรอบเธอก็ต้องยอมแพ้

แทนที่จะเข้าไปในภูเขาที่ไม่รู้จัก ตี้เวยจื๊อรู้สึกว่าควรทุ่มสมาธิไปกับการฝึกฝนในมิติขั้นที่ 8-9 จะดีกว่า

ยังไงซะในมิติเหล่านั้นก็มีโอกาสที่จะพัฒนาตัวเองอยู่ แม้ว่าโอกาสนั้นจะน้อยนิดแต่ก็ยังมีโอกาสอยู่

เมื่อคิดได้แบบนั้นตี้เวยจื๊อก็ได้เดินทางออกไปพร้อมกับทีมของเธอ

ไม่นานพื้นที่นั้นก็กลับคืนสู่ความสงบอีกครั้ง

เมื่อหวังเย่าเดินทางมาได้สักพักก็พบกับกรงเล็บของสัตว์อสูร ดวงตาของมันแดงก่ำดูกระหายเลือดเป็นอย่างมาก...

ตูม !

สายตากระหายเลือด

หวังเย่ารีบหันกลับมามองพร้อมกับคิ้วที่ขมวด

เมื่อเข้ามาในส่วนลึกของภูเขา เขาถึงเข้าใจได้ว่าที่นี่น่ากลัวแค่ไหน

สัตว์อสูรขั้นจักรพรรดิมีอยู่แทบทุกที่ ระหว่างทางหวังเย่ายังได้เจอกับสัตว์อสูรระดับสวรรค์อยู่บ้าง

ไม่แปลกเลยที่ไม่ค่อยมีคนกล้าเข้ามาที่นี่ ไม่รู้เลยว่าลึกเข้าไปในนั้นจะมีสัตว์อสูรที่น่ากลัวแค่ไหนรออยู่

ระดับสวรรค์ ?

รึอาจจะน่ากลัวกว่านั้น….

ระดับศักดิ์สิทธิ์ ?

หวังเย่าไม่รู้รายละเอียดพวกนี้เลยแม้แต่น้อย ตอนนั้นเขาได้เอาน้ำยาฟื้นฟูขึ้นมาดื่มเพื่อฟื้นฟูแรงกายที่เสียไปในการต่อสู้

ในพื้นที่อันตรายแบบนี้ หวังเย่าต้องรักษาสภาพร่างกายให้พร้อมอยู่เสมอ

สัตว์อสูรที่สร้างปัญหาก่อนหน้านี้อยู่ในเขตกลางและเขตนอกของภูเขาอนันต์ พวกนั้นถูกหัวหน้าผู้ตรวจสอบและเสวียนจู่จัดการไปหมดแล้ว

สำหรับเขตลึกของภูเขาแล้ว บางทีทั้งสองอาจจะจัดการกับมันรึไม่ได้จัดการกับมัน เรื่องนี้คนนอกยังไม่รู้

บางทีสัตว์อสูรที่นั่นอาจจะยังไม่สร้างปัญหารึอาจจะมีเหตุผลอื่น

สรุปคือตอนนี้หวังเย่าไม่อาจจะทำอะไรได้ ในหัวของเขาตอนนี้มีแต่คำว่าต้องเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองให้เร็วที่สุดเท่านั้น

บางทีความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้สำหรับคนทั่วไปอาจจะแข็งแกร่งอย่างมาก แต่หวังเย่ารู้ว่าความแข็งแกร่งที่เขามีนั้นยังไม่เพียงพอ

เมื่อคิดว่าโลกมนุษย์จะเจอกับหายนะเข้าสักวัน หวังเย่าก็หนักใจอย่างมาก

แต่เมื่อคิดว่าเขามีระบบกับตัว เขาก็แสดงสีหน้ามั่นใจออกมาอีกครั้ง

มันยังมีหวังที่เขาจะกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด

เขาจะใช้ระบบในการฝึกฝนสัตว์อสูรให้ขึ้นไปเหนือระดับเทพ เมื่อวิกฤตมาถึงเขาอาจจะจัดการกับปีศาจนั่นได้

หลังจากที่ฟื้นฟูแรงกายแล้ว หวังเย่าก็สลัดความคิดเพ้อฝันของตัวเองแล้วเดินหน้าต่อ

หลังจากนั้นไม่กี่นาทีเขาก็มาถึงหน้าผา หน้าผานี้สูงจนแทบจะถึงก้อนเมฆแต่เมื่อมองลงมาเรื่อย ๆ เขาก็พบกับสถานที่แปลกประหลาดตรงส่วนกลางของหน้าผาลึก

ที่นี่เหมือนกับไหล่เขา ส่วนกลางของมันเป็นพื้นที่แบนราบโดยไม่มีร่องรอยของสิ่งมีชีวิตเลยแม้แต่น้อย พื้นที่นั้นมีแต่วัชพืชและก้อนหินรูปทรงแปลก ๆ ปกคลุมอยู่ แต่พื้นที่ราบนี้ดูผิดปกติ มันราวกับว่าถูกสร้างขึ้นมา

ดูเหมือนว่าจะมีพลังอะไรสักอย่างที่ทำให้วัชพืชพวกนี้เติบโตขึ้น

ตอนนั้นหวังเย่าก็พบว่ามีเงาหนึ่งพุ่งออกมาจากพื้นตามมาด้วยเงานกที่บินเข้ามาอย่างรวดเร็ว

หวังเย่าเร่งความเร็วเดินอ้อมไปทางด้านหลังของภูเขาและมองไปยังพื้นที่ราบนั้น

ตอนนั้นเองเขาก็ได้ยินเสียงที่ไม่คาดคิดดังขึ้นมา

สัตว์อสูรที่เหมือนกับนกได้บินมาที่นั่น

ฉากนั้นทำให้หวังเย่าต้องหรี่ตาลง เขารีบสวมชุดเกราะทันที

ทันทีที่ใส่ชุดเกราะไปแล้วเขาก็ได้กระโดดไปที่นั่น

เพื่อที่จะได้ยืนยันความคิดของตัวเอง

ตอนที่ปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้ง หวังเย่าก็ปรากฏตัวขึ้นในถ้ำ

ด้านบนหัวเขามีชั้นเมฆที่หมุนวนอยู่ มันแผ่พลังที่แปลกประหลาดออกมา

แม้ว่ามันจะดูต่างจากทางเข้าปกติแต่มันก็ยังเป็นทางเข้ามิตินอกอยู่