ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 407 : ทางที่สาม
ตอนที่ 407 : ทางที่สาม
สุดท้ายกัปตันและผู้ช่วยรวมถึงพนักงานคนอื่น ๆ ก็ได้ลงจากเครื่องบิน
ตอนนั้นกัปตันและพนักงานคนอื่น ๆ ต่างก็พากันโค้งขอโทษผู้โดยสารทุกคนด้วยความรู้สึกผิด
หลังจากที่รอดจากหายนะมาได้ ทุกคนก็เข้าใจว่านี่ไม่ใช่เรื่องที่จะหลีกเลี่ยงได้ แม้ว่าการลงจอดในครั้งนี้จะอันตรายแต่ก็ไม่มีใครเสียชีวิต ทุกคนยังรอดอยู่ นี่ถือว่าเป็นโชคดีในโชคร้ายแล้ว
“ที่นี่ไม่มีสัญญาณงั้นหรือ ? ” ตอนนั้นก็มีคนล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาและพูดขึ้น
ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นหลายคนก็พากันล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาและพบว่าที่นี่ไม่มีสัญญาณจริง ๆ พวกเขาไม่รู้เลยว่าพวกเขาตกมาอยู่ที่ไหน
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
หวังเย่าล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาและพบว่ามันไม่มีสัญญาณเหมือนที่คนอื่นพูด จากนั้นเขาก็เริ่มมองไปรอบตัว
หลายคนพากันไปล้างตัวที่แม่น้ำใกล้ ๆ เพื่อสงบจิตใจ ยังไงซะสถานการณ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้ก็ถือว่าหน้าสิ่วหน้าขวานอยู่
หากผิดพลาดเพียงเล็กน้อยก็อาจจะเกิดอันตรายขึ้นได้
แต่เมื่อพวกเขาลงมาอยู่ที่พื้นดินได้ ก็เป็นธรรมดาที่จะดีใจกัน
ไม่นานหลังจากนั้นกัปตันก็เรียกทุกคนรวมตัวกันก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยคิ้วที่ขมวด “ ฉันได้ตรวจสอบกับพนักงานแล้ว เครื่องบินได้รับความเสียหายมากเกินไป แม้จะมีอุปกรณ์และของในการซ่อม แต่ก็ไม่อาจจะซ่อมมันได้ ”
“ต้องบอกว่าตอนนี้เรามีปัญหาแล้ว”
หลังจากที่ได้ยินแบบนั้นทุกคนก็พากันเงียบไป
“มันมีสองทาง ทางแรกคือรอที่นี่ ฉันเชื่อว่าถ้าถึงเวลาแล้วเครื่องบินยังไปไม่ถึงเมืองหัวเซี่ย พวกนั้นต้องตรวจสอบเรื่องนี้แน่ ๆ เราแค่ต้องรอความช่วยเหลืออยู่ที่นี่ แต่มันอาจจะกินเวลานานและอาจจะเกิดอันตรายขึ้นได้ ไม่มีใครมั่นใจว่าทีมช่วยเหลือจะหาเราพบหรือไม่ อันตรายที่สุดคือพื้นที่นี้ไม่ได้รับการสำรวจซึ่งนั่นคือเรื่องที่สำคัญที่สุด ” เมื่อเห็นผู้คนที่ตั้งใจฟังแบบนั้น กัปตันก็ได้พูดต่อ “สำหรับทางที่สองแล้วเราต้องหาทางออกจากที่นี้ด้วยตัวเอง ทางนี้อันตรายอย่างมากแต่ก็มีโอกาสมากเช่นกัน ตอนนี้ฉันจะให้ทุกคนลงความเห็น”
เมื่อกัปตันพูดจบเขาก็ยืนนิ่ง เขาไม่ได้ออกความคิดเห็นแทนทุกคนแต่อย่างใด เพราะทุกคนต่างก็มีสิทธิ์ที่จะออกความคิดเห็น
ไม่ว่าจะเลือกแบบไหนกัปตันก็จะยอมรับ
นี่คือความรับผิดชอบของเขา
ทุกคนพากันเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะปรึกษากัน กลุ่มหนึ่งคิดจะรออยู่ที่นี่ อีกกลุ่มคิดจะหาทางออกจากที่นี่
ไม่นานทั้งสองฝ่ายก็ถกเถียงกัน
กัปตันเห็นแบบนั้นก็ได้แต่ถอนหายใจออกมา เขาคิดอยู่แล้วว่าต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
แต่เมื่อมันเกิดขึ้นมาแล้ว แม้แต่เขาก็ไม่อาจจะไปห้ามได้
เพราะทุกคนต่างก็ถกเถียงกันในเรื่องอนาคตของพวกเขา
มีแค่หวังเย่าที่ไม่ได้เถียงกับใคร
ท่าทีของเขานั้นดูสะดุดตาอย่างมาก
คนแรกที่เห็นคือกัปตัน เขามองไปที่หวังเย่าและอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา “ นายเลือกยังไง ?”
เมื่อได้ยินแบบนั้น หวังเย่า ก็ได้สติกลับมาและมองไปที่กัปตันก่อนจะตอบกลับ “ ไม่ ผมยังมีทางเลือกอื่น ”
เมื่อได้ยินแบบนั้นก็ไม่ใช่แค่กัปตันที่แปลกใจ แม้แต่คนอื่น ๆ ที่เถียงกันอยู่ก็พากันเงียบและมองมาที่หวังเย่า
“นายพูดจริงหรือ ? ไม่ใช่นายพูดเกินจริงหรอกนะ มันมีทางเลือกที่สามอยู่จริง ๆ หรือ ? ” กัปตันมองไปที่หวังเย่าด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ
ทุกคนพากันมาล้อมเขาเอาไว้แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่สายตาของพวกเขาชัดแล้วว่าต่างก็สงสัยกันอย่างมาก
“ทางเลือกที่สามที่ผมคิดนั้นปลอดภัยกว่าสองทางเลือกที่กัปตันบอกมา” หวังเย่ามองไปรอบ ๆ แล้วพูดขึ้น
“ทางเลือกที่สามของนายคืออะไร ? ” กัปตันถามขึ้นมา
“การเคลื่อนย้ายผ่านมิติ” หวังเย่าพูดขึ้น
“อะไรนะ ? เดินทางผ่านมิติ ? ! ”
“ไม่ใช่ว่ามันเพิ่งมีค่ายกลเคลื่อนย้ายระยะไกลรึไง ? ”
“ฉันได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับการใช้ค่ายกลเคลื่อนย้าย มันต้องใช้วิธีพิเศษรวมถึงของที่พิเศษด้วยไม่ใช่รึไง ? ”
“นี่ไม่ต้องพูดถึงเมืองเลย หากไม่มีต้นทางที่มีค่ายกล งั้นเราก็ไม่อาจจะเดินทางไปที่นั่นได้ ”
“ใช่ ทางเลือกนี้ฟังไม่ขึ้นเลย”
เมื่อได้ยินว่าหวังเย่าต้องการใช้ค่ายกลเคลื่อนย้าย ทุกคนก็ไม่ได้เชื่ออะไรมากนัก
“เดี๋ยวนะ นายคือหวังเย่าสินะ ? ” ตอนนั้นก็มีคนจำหวังเย่าได้
“เขาคือหวังเย่างั้นหรือ ? เขาคือคนที่ทำการประมูลแร่ไฟที่ใช้สร้างค่ายกลเคลื่อนย้ายน่ะหรือ ? ”
ทุกคนต่างพากันมองไปที่หวังเย่าด้วยความแปลกใจ
“ใช่ ผมหวังเย่า ” หวังเย่าไม่คิดจะปิดบังเรื่องนี้
“แม้ว่านายจะเป็นหวังเย่า ที่มีวัตถุดิบและมีวิธีการสร้างค่ายกลเคลื่อนย้าย แต่ถ้าไม่สร้างไว้อีกที่หนึ่งตรงที่เราจะไป โอกาสที่จะสำเร็จก็ยากไม่ใช่หรือ ?”
เรื่องนี้ไม่อาจจะเถียงได้
มันฟังดูมีเหตุผล หากเปลี่ยนหวังเย่าไปอยู่ตำแหน่งของพวกเขา หวังเย่าก็คิดแบบนั้นเช่นกัน
ดังนั้นหวังเย่าจึงไม่ได้โกรธและพูดขึ้น “ผมมีเป้าหมายปลายทางอยู่แล้ว มันมีหลายที่ด้วย ”
“อะไรนะ ? จริงหรือ ? นายใช้ค่ายกลเคลื่อนย้ายได้จริง ๆ หรือ ? ”
“งั้นสองทางเลือกนั้นเราก็ไม่ต้องมาถกเถียงกันแล้วสินะ ? ”
“เลือกกะผีสิ วิธีนี้ปลอดภัยกว่าและเร็วกว่าด้วย”
“ใช่ มันปลอดภัยกว่า”
หลายคนพากันแสดงสีหน้ายินดีออกมา แม้แต่กัปตันและพนักงานคนอื่น ๆ เองก็ด้วยเช่นกัน
YOU MAY ALSO LIKE
