ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 410 : เลื่อนระดับ - novel-lucky

ตอนที่ 410 : เลื่อนระดับ

เส้นทางเดินทางทางอากาศถูกปิดไปแล้ว ไม่รู้ว่ามันจะเปิดอีกครั้งเมื่อไหร่ ตอนนี้หวังเย่าไม่อาจจะกลับเมืองหัวเซี่ยได้

แม้ว่าจะมีวิธีการอื่นนอกจากเครื่องบินแล้วแต่มันก็เสียเวลามากเกินไป หวังเย่าไม่คิดจะใช้วิธีการเหล่านั้น

ยังไงซะเขาก็ไม่อาจจะเสียเวลาไปเปล่า ๆ ได้

เมื่อคิดถึงหลุมดำบนเกาะที่ถูกผนึกไว้โดยหัวหน้าผู้ตรวจสอบและเสวียนจู่แล้ว หวังเย่าก็รู้สึกได้ถึงเวลาที่เหลือน้อยลงเรื่อย ๆ

เขามีลางสังหรณ์ว่าอีกไม่นานโลกมนุษย์จะต้องตกอยู่ในอันตราย

แม้ว่าจะไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ ในตอนนี้แต่ก็ยากที่จะมั่นใจว่าจะเป็นแบบนี้ต่อไป ในอนาคตมันต้องเปลี่ยนแปลงไปอย่างแน่นอน

ตอนนี้ภารกิจเร่งด่วนที่สุดคือต้องเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเอง

หลังจากที่อ่านข่าวสารต่าง ๆ ดูแล้ว หวังเย่าก็ได้เดินทางออกมาจากโรงแรมอีกครั้ง

เมื่อเส้นทาง การเดินทางกลับหัวเซี่ยถูกปิดแล้ว หวังเย่าก็อยากจะกลับเข้าไปในภูเขาอนันต์อีกครั้งเพื่อฝึกฝนตัวเองและสัตว์อสูร

ตอนนี้การเพิ่มความแข็งแกร่งคือเรื่องสำคัญ

หวังเย่าเดินทางออกมาจากเมืองก่อนจะเอามอเตอร์ไซค์ออกมาเพื่อเดินทางไปยังภูเขาอนันต์

….

เมื่อเข้ามาในส่วนลึกของภูเขา หวังเย่าก็พบกับสัตว์อสูรที่เหมือนกับหมียักษ์นอนอยู่ที่พื้นโดยมีรอยกรงเล็บอยู่ที่ท้องของมัน

เลือดไหลออกมาจากท้องของมันพร้อมกับกลิ่นเลือดที่ลอยคลุ้งไปทั่ว

ข้าง ๆ นั้นการ์ฟิลด์ได้เลียเลือดบนกรงเล็บของตัวเอง ก็ชัดแล้วว่าการ์ฟิลด์เป็นคนฆ่ามันเอง

“ทำได้ดี การ์ฟิลด์ ”

หวังเย่าลูบหัวการ์ฟิลด์พร้อมกับยิ้มออกมา

การ์ฟิลด์ราวกับจะพูดออกมาว่าเป็นธรรมดาที่มันจะทำได้

แม้ว่าปากจะบ่นแต่เมื่อหวังเย่าลูบหัวมันแล้ว การ์ฟิลด์ก็แสดงสีหน้าพอใจออกมา

หงอคงเดินวนไปมารอบตัวหมีนั่นราวกับกำลังมองหาบางอย่าง

ตือโป๊ยก่ายได้โผล่มาจากเงาของหวังเย่า เพื่อมองไปรอบ ๆ

เสี่ยวซวีก็ลอยอยู่กลางอากาศเพื่อสังเกตการณ์เช่นกัน

นี่คือความสามารถลอยตัว หนึ่งในสกิลที่เพิ่มขึ้นมาของเสี่ยวซวี

มันสามารถใช้กับมิติได้ และมันยังหลอมรวมเข้าไปกับมิติได้อย่างสมบูรณ์ได้

เป็นธรรมดาที่หวังเย่าจะสามารถใช้สกิลนี้ได้แต่พลังที่ต้องใช้นั้นมหาศาล เขาไม่คิดจะใช้สกิลนี้อย่างง่าย ๆ แน่นอน

เพราะการที่เป็นอสูรมิตินั้นจึงทำให้มันมองข้ามเรื่องพลังงานที่ใช้ไปเลย

มันทำให้หวังเย่าอิจฉามันอย่างมาก

ตอนนี้เขาอยู่ในเขตลึกของภูเขาอนันต์

สำหรับว่ามีตัวตนแบบไหนรออยู่ตรงหน้านั้น หวังเย่าไม่รู้เลย

แต่มันก็ไม่ใช่เหตุผลที่เขาจะหยุดพัฒนาตัวเอง

ด้วยการที่มีเสี่ยวซวี, หงอคง, การ์ฟิลด์และตือโป๊ยก่าย หวังเย่าก็สามารถเดินหน้าได้อย่างรวดเร็ว

ครั้งนี้เขาจะเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาให้ได้มากที่สุดเท่าที่ทำได้

ในพริบตาก็ผ่านไป 2-3 วัน

ตอนนี้ทุกคนได้หาสาเหตุในการเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดกับเส้นทางการบินแล้ว

สัตว์อสูรที่เข้ามาโจมตีมันคือฝูงนกที่กลายพันธุ์ พวกมันได้กลายเป็นปิศาจ และบินออกจากฝูง ก่อนจะทำการโจมตีเครื่องบินที่บินผ่าน

กองกำลังพิเศษของศาลสูงสุดได้ทำลายนกพวกนั้นแล้ว

สำหรับตาคู่สีแดงที่กัปตันรายงานไปนั้น มันเพราะสภาพอากาศที่แปรปรวนและไม่รู้ตำแหน่งที่แน่นอนจึงทำให้หามันยังไม่พบ แต่แม้ว่าจะหาพบจริง ๆ ก็เดาว่าแม้แต่ศาลสูงสุดก็ยังไม่กล้าจะลงมือ บางทีมันอาจจะเป็นจ้าวแห่งนภาก็ได้

เมื่อไม่รู้ข้อมูลที่แท้จริง งั้นพวกเขาก็ไม่อยากตีหญ้าให้งูตื่น

เครื่องบินลำนั้นก็ถูกพบโดยกองกำลังภาคพื้นดินด้วย

มันคือพื้นที่ใจกลางภูเขาต้าซิง มันไม่มีเมืองอื่นอยู่ใกล้ ๆ แลย และยังมีสัตว์อสูรจำนวนมากอยู่ที่นั่น

บอกได้ว่าการที่กลุ่มของหวังเย่าไม่ได้พบกับสัตว์อสูรนั้นถือว่าเป็นโชคดีอย่างมาก

ทุกคนที่รอดมาได้ต่างก็รู้สึกว่าตัวเองนั้นได้รับพรจากพระเจ้า

โชคดีที่พวกเขาไม่ได้อยู่ที่นั่นนานนัก ไม่งั้นแล้วคงเกิดเหตุไม่คาดคิดเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

มันทำให้พวกเขาซาบซึ้งบุญคุณของหวังเย่ายิ่งกว่าเดิมกับการที่พาพวกเขาเดินทางกลับมาที่เมืองตัดขวางได้อย่างปลอดภัยในครั้งนั้น

คนในอินเตอร์เน็ตสนใจเรื่องนี้กันอย่างมากและทำให้ชื่อของหวังเย่าเป็นที่พูดถึงกันมากกว่าเดิม

เวลาผ่านไปกว่า 10 วันสุดท้ายที่เขตนอกของภูเขาอนันต์ก็มีเงาหนึ่งโผล่ออกมาช้า ๆ

หวังเย่ามองไปที่เมืองตัดขวางตรงหน้าด้วยสายตาที่เหนื่อยล้า

ครั้งนี้เขากับอสูรของเขาได้ขลุกอยู่ในเขตลึกของภูเขาอนันต์กว่า 10 วัน ด้วยความช่วยเหลือจากระบบและความพยายามของเขานั้นทำให้อสูรทั้งสี่ของเขาพัฒนาขึ้นมาเป็นอย่างมาก ซึ่งแต่ละตัวนั้นก็อยู่ระดับสวรรค์และระดับศักดิ์สิทธิ์

นี่คือการพัฒนาที่คาดไม่ถึง หวังเย่าได้พยายามอย่างมาก เขาได้ใช้ทรัพยากรแทบหมดกระเป๋ามิติและนี่ก็เป็นเหตุผลที่ทำให้เขาต้องออกมาจากภูเขาอนันต์

หากเขามีทรัพยากรเพียงพอ งั้นเขาก็คิดจะพัฒนาอสูรของเข้าให้ขึ้นไปถึงระดับศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมด

อสูรทั้งสี่เปลี่ยนแปลงไปอย่างมากจากเมื่อสิบวันก่อน

และแน่นอนว่าคนที่เปลี่ยนแปลงไปมากที่สุดก็คือหวังเย่า

ในเขตลึกของภูเขาอนันต์นั้นหวังเย่าได้เจอกับอันตรายร้ายแรงมากมายแต่ก็ยังรอดมาได้

ด้วยเป้าหมายในการเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเอง เขาจึงทุ่มเทเต็มที่ตลอด 10 วันมานี้

ความแข็งแกร่งของเขาตอนนี้ไม่อาจจะเอาเมื่อ 10 วันก่อนมาเทียบได้เลย

อสูรของเขาเองก็มีการพัฒนาขึ้นมาอย่างมากเช่นกัน นี่ไม่ต้องพูดเลยว่าเจ้านายของมันจะแข็งแกร่งแค่ไหน...

หวังเย่าค่อย ๆ เดินทางออกมาจากภูเขาอนันต์ สายตาของเขาตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากหลุมดำที่ราวกับจะกลืนทุกอย่างได้