ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 417 : แผนการ

ลม​อัน​สดชื่น​พัดผ่าน​เจ้ามาพร้อมกับ​อากาศ​อัน​บริสุทธิ์​

ไกล​ออก​ไป​มีเสียง​สัตว์​อสูร​คำราม​ดัง​ขึ้น​มา

เสียง​นก​และ​สายลม​ที่​พัดผ่าน​ต้นไม้​พร้อมกับ​แสงแดด​อัน​อบอุ่น​

ที่นี่​คือ​โลก​อัน​สงบสุข​

จ้าว​เมิ่งซี, ฟ่านฉิง​เหมย​และ​คนอื่น​ ๆ ต่าง​ก็​ตะลึง​กับ​ฉาก​ตรงหน้า​

“สวย​จริง ๆ​….”

แทบ​ทุกคน​ต่าง​ก็​ชื่นชอบ​โลก​ที่อยู่​ตรงหน้า​

“โลก​นี้​งดงาม​จริง ๆ​ ”

เมื่อ​เห็น​ว่า​ทุกคน​ต่าง​ก็​ตกตะลึง​กับ​ความงดงาม​ของ​โลก​ใบ​นี้​ หวัง​เย่า​ก็ได้​อธิบาย​ถึงความ​พิเศษ​ของ​ที่นี่​รวมถึง​พูด​แผนการ​ใน​หัว​ของ​เขา​ออกมา​ให้​ทุกคน​ได้​รับรู้​

หลังจากที่​ได้ยิน​คำพูด​ของ​หวัง​เย่า ​ ทุกคน​ก็​เริ่ม​แสดง​สีหน้า​คาดหวัง​ออกมา​

“หัวหน้า​ เรา​ไปดู​รอบ​ ๆ ได้​รึเปล่า​ ? ” ตอนนั้น​เอง​ก็​มีคน​ถามขึ้น​มา เพราะ​พวกเขา​อด​ไม่ได้ที่​อยาก​จะเห็น​สถานที่​รอบ​ ๆ ให้​มากกว่า​นี้​

“ตามสบาย​” หวัง​เย่า​พยักหน้า​ เขา​ไม่คิด​ห้าม​ใคร​ที่​อยาก​จะสำรวจ​โลก​นี้​อยู่แล้ว​ เพราะ​ไม่ต้อง​กังวล​เกี่ยวกับ​อันตราย​จาก​สัตว์​อสูร​ที่นี่​

สัตว์​อสูร​ที่นี่​รัก​สงบ​ ตราบใดที่​ไม่ทำให้​มัน​โกรธ​ก็​เพียง​พอแล้ว​

ดังนั้น​หวัง​เย่า​จึงไม่ได้​กังวล​อะไร​มาก​

หลังจาก​ที่หวัง​เย่า​อนุญาต​ หลง​ปู้หยู๋​และ​คนอื่น​ ๆ ต่าง​ก็​พา​กัน​แยก​ย้ายออก​ไป​ทันที​

ตอนนั้น​เหลือ​แค่​หวัง​เย่า,​ จ้าว​เมิ่งซี, ฟ่านฉิง​เหมย​และ​เสี่ยว​ซวี​เท่านั้น​

“พวก​เธอ​จะไม่ไปดู​รอบ​ ๆ หรือ​ ? ” หวัง​เย่า​มอง​ไป​ที่​แฟน​ทั้งสอง​ของ​เขา​ ก่อน​จะถามและ​ยิ้ม​ออกมา​

“พี่สาว​ ข้า​จะพา​ไปดู​อะไร​ดี ๆ​ ” ทั้งสอง​ยัง​ไม่ทัน​ได้​พูด​อะไร​ เสี่ยว​ซวี​ก็​มอง​ไป​ยัง​ทั้งสอง​คน​แล้ว​พูด​ขึ้น​มา

เสี่ยว​ซวี​เคย​อยู่​ใน​โลก​นี้​มาสักพัก​แล้ว​

“งั้น​ก็​ไป​กัน​เถอะ​”

ทั้งสอง​คน​ได้ยิน​แบบ​นั้น​ก็​ตา​เป็นประกาย​ขึ้น​มาทันที​

จากนั้น​ทั้ง​สามก็​หายตัว​ไป​

หวัง​เย่า​ไม่ได้​ห้ามปราม​อะไร​ ยังไง​ซะทั้งสอง​ก็​มีเสี่ยว​ซวี​คอย​ดูแล​

เมื่อ​ทุกคน​เดินทางออก​ไป​ หวัง​เย่า​ก็​มอง​ไป​ที่​ค่าย​กล​ก่อน​จะครุ่นคิด​

ไม่นาน​เขา​ก็ได้​มุ่งหน้า​ไป​ที่​ทางออก​ของ​โลก​นี้​

เมื่อ​เดิน​ออก​มาจาก​ทางออก​นั้น​ หวัง​เย่า​ก็​ปรากฏตัว​ขึ้น​ใน​โพรง​ที่อยู่​ใน​ส่วนลึก​ของ​ภูเขา​อนันต์​

เมื่อ​เห็น​ฉาก​ที่​คุ้นเคย​ตรงหน้า​แล้ว​ หวัง​เย่า​ก็​นึกถึง​เรื่อง​เมื่อ​ครึ่ง​เดือนก่อน​

ตอนนั้น​เขา​อยู่​ใน​สภาพ​น่าอนาถ​อย่าง​มาก​

โชคดี​ที่​เขา​รอด​มาได้​และ​ทำให้​เขา​แข็งแกร่ง​ถึงระดับ​นี้​ได้​

ไม่กี่​นาที​ต่อมา​เขา​ก็​มาถึงเขต​กลาง​ของ​ภูเขา​อนันต์​ก่อน​จะทำการ​สร้าง​ค่าย​กล​เคลื่อนย้าย​เอาไว้​ที่นั่น​ด้วย​

แสงสว่าง​ได้​ส่อง​ประกาย​ออกมา​ก่อน​ที่หวัง​เย่า​จะหายตัว​ไป​ ตอนที่​เขา​ปรากฏตัว​ขึ้น​มาอีก​ครั้งนั้น​ เขา​ก็ได้​กลับ​มายัง​มิติ​นอก​แล้ว​

จากนั้น​เขา​ก็​ยืน​รอ​ทุกคน​

ไม่นาน​หลังจากนั้น​เมื่อ​ทำ​การสำรวจ​โลก​นี้​จน​พอใจ​แล้ว​ทุกคน​ก็​กลับมา​รวมตัวกัน​อีกครั้ง​

ทุกคน​ต่าง​ก็​แสดง​สีหน้า​แปลกใจ​ออกมา​ พวกเขา​ไม่เคย​เจอ​โลก​ที่​สงบสุข​แบบนี้​มาก่อน​ โลก​ที่​มนุษย์​และ​สัตว์​อสูร​อยู่​ร่วมกัน​อย่าง​สงบสุข​

ไม่นาน​หลังจากนั้น​เสี่ยว​ซวี​ก็​พา​จ้าว​เมิ่งซีและ​ฟ่านฉิง​เหมย​กลับมา​

ทั้งสอง​คน​เผย​รอยยิ้ม​ออกมา​ ไม่รู้​เลย​ว่า​พวก​เธอ​ไป​เจอ​กับ​อะไร​แต่​มัน​คง​เป็นเรื่อง​ที่​ดี​แน่​ ๆ

เมื่อ​ทุกคน​มารวมตัวกัน​แล้ว​ หวัง​เย่า​ก็ได้​สั่งให้​ทุกคน​ไป​ที่​ค่าย​กล​ แสงสว่าง​ได้​ส่อง​ประกาย​ออกมา​ก่อนที่​ทุกคน​จะหายตัว​ไป​อีกครั้ง​ จากนั้น​พวกเขา​ก็​ปรากฏตัว​ขึ้น​บน​ค่าย​กล​ของ​เขต​กลาง​ใน​ภูเขา​อนันต์​

“ที่นี่​มัน​…”

ทุกคน​มอง​ฉาก​รอบตัว​และ​ได้กลิ่น​คาวเลือด​ที่​ลอย​เข้ามา​เตะจมูก​

พวกเขา​นึก​ถึงที่​ที่หวัง​เย่า​เคย​บอก​พวกเขา​ก่อนหน้านี้​ซึ่งก็​คือ​ภูเขา​อนันต์​นอกเมือง​ตัด​ขวาง​

ที่นี่​คือ​ที่​ที่​อันตราย​ ตาม​แผนการ​แล้ว​พวกเขา​จะได้​ทำ​การฝึกฝน​กัน​อยู่​ที่นี่​

เมื่อ​คิดได้​แบบ​นั้น​ทุกคน​ต่าง​ก็​พา​กัน​ฮึกเหิม​ขึ้น​มา

ไม่นาน​หวัง​เย่า​ก็ได้​ไป​ล่อ​เสือ​แดง​ตัว​หนึ่ง​ออกมา​ มัน​ถือว่า​เป็น​สัตว์​อสูร​ที่​แข็งแกร่ง​อย่าง​มาก​

ต่อมา​ หวัง​เย่า​ก็ได้​ให้​ทหาร​รับจ้าง​ลอง​จัดการ​กับ​เสือ​แดง​ขั้น​จักรพรรดิ​ดู​เพื่อ​ทดสอบ​การ​ร่วมมือ​กัน​ของ​พวก​ทหาร​รับจ้าง​

สิบ​นาที​ต่อมา​การต่อสู้​ก็​จบ​ลง​ มัน​ไม่มีเหตุการณ์​ไม่คาดคิด​เกิดขึ้น​ ทุกคน​ร่วมมือ​กัน​เป็น​อย่าง​ดี​ ภายใต้​การ​ร่วมมือ​กัน​สุดท้าย​พวกเขา​ก็​จัดการ​กับ​เสือ​แดง​ได้​สำเร็จ​

หลังจากนั้น​หวัง​เย่า​ก็ได้​ไป​ล่อ​สัตว์​อสูร​ขั้น​จักรพรรดิ​มาอีก​หลาย​ตัว​เพื่อ​ทดสอบ​ประสิทธิภาพ​ของ​พวก​ทหาร​รับจ้าง​ต่อ​

ผลลัพธ์​คือ​พวก​ทหาร​รับจ้าง​ฆ่าสัตว์​อสูร​เหล่านั้น​ได้​สำเร็จ​

ทุกคน​เดินทาง​กลับ​มายัง​มิติ​นอก​ก่อน​ที่หวัง​เย่า​จะบอก​กับ​ทุกคน​ “ดูเหมือนว่า​พวก​นาย​จะพัฒนา​กัน​ขึ้น​มาจริง ๆ​ แต่​สำหรับ​หายนะ​ในอนาคต​แล้ว​มัน​ยัง​ไม่เพียงพอ​ พวก​นาย​ต้อง​พัฒนา​กัน​ให้​มากกว่า​นี้​”

“ได้​ ! ” หลง​ปู้หยู๋​และ​คนอื่น​ ๆ ต่าง​ก็​พยักหน้า​ตอบรับ​

จ้าว​เมิ่งซีและ​ฟ่านฉิง​เหมย​จับมือ​เสี่ยว​ซวี​เอาไว้​แน่น​พร้อม​แสดง​สีหน้า​คาดหวัง​ออกมา​

หลังจากนั้น​พวกเขา​ก็ได้​ใช้ค่าย​กล​อีก​ครั้งก่อน​จะเดินทาง​กลับมา​ที่​เมือง​หัว​เซี่ย​

บอก​ได้​ว่าการ​เดิน​ทางใน​ระยะทาง​ที่​ไกล​แบบนี้​ถือว่า​ค่าย​กล​นี้​มีประสิทธิภาพ​ที่สูง​อย่าง​มาก​

หาก​ค่าย​กล​แบบนี้​ถูก​ใช้กัน​อย่าง​แพร่หลาย​ งั้น​พวกเขา​ก็​ไม่จำเป็นต้อง​ใช้เครื่องบิน​ใน​การ​เดินทาง​อีกแล้ว​

เมื่อ​นึกถึง​เหตุการณ์​ไม่คาดคิด​ใน​การ​เดินทาง​เมื่อไม่นานมานี้​ หวัง​เย่า​ก็​เกิด​ความคิด​นี้​ขึ้น​มาใน​หัว​ทันที​

“วันนี้​เรา​จะพัก​กัน​ก่อน​ พรุ่งนี้​ค่อย​เริ่ม​ฝึกฝน​กัน​ ! ” หวัง​เย่า​แสดง​สีหน้า​เคร่งเครียด​ออกมา​และ​บอก​กับ​ทุกคน​

“ได้​ ! ” ทุกคน​ตอบ​กลับมา​เป็น​เสียง​เดียวกัน​ก่อน​จะพา​กัน​แยกย้าย​กัน​ออก​ไป​

หลังจากนั้น​หวัง​เย่า​ก็ได้​กลับ​ไป​ที่​ห้องทำงาน​พร้อมกับ​จ้าว​เมิ่งซีและ​ฟ่านฉิง​เหมย​

ใน​ห้องทำงาน​นั้น​หวัง​เย่า​ได้​บอก​ทั้งสอง​คน​เรื่อง​การใช้งาน​ค่าย​กล​เคลื่อนย้าย​

เขา​คิด​จะสร้าง​ค่าย​กล​เคลื่อนย้าย​เพื่อ​เดินทาง​จาก​เมือง​หัว​เซี่ย​ไป​ยัง​เมือง​ต่าง ๆ​ นี่​ถือว่า​เป็น​รากฐาน​ที่​ดี​สำหรับ​อนาคต​….