ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 430 : เสี่ยหยู่

ด้วยการที่เสี่ยวซวีลงมือ ไม่กี่วินาทีเธอก็ฆ่าหัวหน้าสาขาและโจร หลายคนไปได้ พวกคนที่อยู่ด้านหลังหวังเย่า ต่างก็แสดงสีหน้าช็อกออกมา มันเริ่มที่จะทําให้พวกเขาเชื่อขึ้นมาบ้างว่า บางทีหวังเย่าอาจจะทํา แบบที่หวังเย่าบอกกับทุกคนได้ เมื่อเห็นความแข็งแกร่งของเสี่ยวซวี บางทีเขาอาจจะกําจัดโจร กลุ่มนี้ได้จริงๆ… พวกเขาได้เดินทางไปยังอีกที่ภายใต้การนําทางของผู้หญิงคนนั้น ไม่นานชายชุดแดงก็มาถึง เมื่อเห็นสภาพที่นั่น เขาก็ต้องแสดงสี หน้าตึงเครียดออกมา ดูจากร่องรอยแล้วลูกน้องของเขาเหมือนกับจะโดนฆ่าในทันที สุดท้ายชายชุดแดงก็ต้องแสดงสีหน้าเคร่งเครียดออกมาจนได้ แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่อาจจะทําแบบนี้ได้ นี่คือพลังระดับศักดิ์สิทธิ์ที่เหนือกว่าพลังที่เขามี

“หัวหน้าอยากให้เปิดใช้งานค่ายกลรึเปล่า…”

ตอนนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา ชายชุดแดงส่ายหน้าและพูดขึ้น “ดู ไปก่อน ฉันยังไม่อยากใช้มันจนกว่าจะคับขันจริงๆ เพราะมันอันตราย เกินไป”

เมื่อได้ยินที่ชายชุดแดงพูด เสียงนั้นก็เงียบไป

ในอีกที่ที่ผู้หญิงถูกขังเอาไว้ หวังเย่าได้สะบัดมือก่อนที่ตรงหน้าเขา จะมีร่างควันโผล่ขึ้นมา

พวกโจรที่เฝ้าอยู่ที่นี่โดนส่งไปนรกหมดแล้วภายในพริบตาเท่านั้น

หวังเย่าได้พังประตู ก่อนจะเข้าไปในคุกที่พวกผู้หญิงโดนขังเอาไว้

ที่นี่ยังมีพวกโจรคอยคุ้มกันอยู่อีกหลายคน

แต่หวังเย่าก็ไม่ลังเล เขาได้ใช้เพลิงมังกรและส่งพวกนั้นไปที่นรก เหมือนกับโจรคนอื่นๆ

เมื่อเห็นฉากตรงหน้า พวกคนที่ตามหวังเย่ามาต่างก็พากันโล่งอก

โจรพวกนี้ตายหมดแล้ว พวกเขาไม่คิดจะสงสารโจรชั่วๆ แบบนี้ เลยแม้แต่น้อย

หลังจากที่ไปถึงที่นั่น หวังเย่าก็ได้พบกับคนที่โดนขังเอาไว้ สถานการณ์ของพวกเธอนั้นดูดีกว่าทาสกลุ่มแรกที่เขาเจอมา แต่สภาพ จิตใจพวกเธอดูจะย�าแย่อย่างมาก ส่วนมากแล้วต่างก็พากันหน้าซีดเซียวดูไร้ชีวิตชีวา เมื่อเห็นแบบนั้นหวังเย่าก็ได้แต่ต้องถอนหายใจออกมา ที่เขาทําได้ตอนนี้คือต้องช่วยคนพวกนี้และทําลายโจรให้สิ้นซาก สําหรับว่าพวกทาสจะฟื้ นฟูจิตใจตัวเองได้รึไม่นั้นคงต้องพึ่งตัวเอง ผู้หญิงที่นําทางได้เข้าไปอธิบายกับผู้หญิงทุกคนในคุก มันถึงได้ทํา ให้ทุกคนตามีประกายขึ้นมาบ้าง หวังเย่าได้ปลดโซ่ให้กับทุกคนและพาออกจากที่เลวร้ายแห่งนี้โดย ไม่รอให้เสียเวลาอีกต่อไป หลังจากที่ออกมานอกคุกแล้วและมั่นใจว่าไม่มีใครโดนขังไว้ที่อื่น อีก หวังเย่าก็ได้เอาแร่ไฟออกมาจากถุงมิติ เขาจะสร้างค่ายกลเคลื่อนย้ายขึ้นมาที่นี่ และตั้งใจจะส่งคนพวกนี้ ไปยังที่อื่นก่อนเพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องกังวลอะไรในตอนที่สู้

ค่ายกลขนาดใหญ่ที่จะขนส่งคนจํานวนมากแบบนี้ใช้เวลาไม่นานก็ สร้างเสร็จ

พวกทาสที่โดนจับได้แต่ยืนรออยู่เงียบๆ

หวังเย่าได้อธิบายกับทุกคนถึงสิ่งที่เขากําลังจะทํา

เมื่อได้ยินว่าค่ายกลเคลื่อนย้ายนี้จะส่งพวกเขาออกไปจากที่นี่ กลับไปยังเมืองหัวเซี่ย ทุกคนก็แสดงสีหน้ายินดีออกมา

ไม่นานหลังจากนั้นชายชุดแดงก็มาถึง เขาคือหัวหน้าของกลุ่มนรก ทมิฬที่มีความแข็งแกร่งระดับ SSS เสี่ยหยู่

เขาคือคนที่ฆ่าพ่อแม่หวังเย่า

เมื่อเห็นชายคนนี้ปรากฏตัว คนด้านหลังหวังเย่าก็เกิดความกลัว ขึ้นมาจนตัวสั่นพร้อมสีหน้าที่ถอดสี

มันยากที่จะคิดได้ว่าชายคนนี้ได้สร้างความกลัวไว้ในใจพวกเขา มากเท่าไหร่กัน

เสี่ยหยู่ไม่ได้สนใจคนพวกนั้น เขายังคงจับตามองไปที่ค่ายกลที่ หวังเย่ากําลังจะสร้าง

เมื่อเห็นแร่ไฟและเทคนิคการสร้างของหวังเย่า เสี่ยหยู่ก็เดาออกว่า หวังเย่าคิดจะทําอะไร “แกทําแบบนี้ในที่ของฉัน แกไม่คิดไว้หน้าฉันบ้างรึไง ? ” เสี่ยหยู่ พูดขึ้นมาแต่คําพูดของเขาก็ยิ่งทําให้คนด้านหลังหวังเย่าตัวสั่นขึ้นไปอีก แต่หวังเย่าไม่ได้ใส่ใจและยังคงทําการสร้างค่ายกลต่อไป “ฮึ่ม !” เมื่อเห็นแบบนั้นแม้ว่าจะกลัวตัวตนระดับศักดิ์สิทธิ์มากแค่ ไหน แต่เสี่ยหยู่จะปล่อยให้หวังเย่าสร้างค่ายกลเสร็จได้ยังไง เสี่ยหยู่ได้ลงมือ เป้าหมายของเขาไม่ใช่หวังเย่าหรือเสี่ยวซวี รึพวก ทาสแต่เป้าหมายของเขาคือค่ายกลที่พื้น เขาคิดจะทําลายค่ายกลเคลื่อนย้ายนี้ก่อน เสี่ยหยู่ได้ทําการระเบิดมิติที่พื้นทันทีแต่ตอนนั้น เสี่ยวซวีกลับเข้า มาขัดและทําลายพลังมิตินั้นไป เสี่ยวซวีมองไปที่เสี่ยหยู่ด้วยสายตาที่ไม่พอใจ เสี่ยหยู่หรี่ตาลงทันที การโจมตีของเขานั้นไม่ใช่ว่าใครจะทําลายได้ ง่ายๆ

“ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นตัวตนระดับศักดิ์สิทธิ์ที่ระเบิดพลังออกมา เมื่อตะกี้ ไม่แปลกเลยว่าทําไมเด็กนี่ถึงกล้าเข้ามาที่นี่ เพราะมันพึ่งเธอ นี่เอง” เสี่ยหยู่มองไปที่เสี่ยวซวี ตอนนี้เขารู้แล้วว่าหวังเย่าเอาความกล้า มาจากไหน

แต่ความกล้าที่หวังเย่ามีนั้นไม่ได้มาจากแค่เสี่ยวซวีเท่านั้น…

“หึ !” เสี่ยหยู่ฮึดฮัดออกมาก่อนที่ร่างของเขาจะกลายเป็นเลือด แล้วไปโผล่ไปที่ด้านหลังหวังเย่า เป้าหมายของเขาคือกําจัดหวังเย่า

แต่ตอนที่มือของเขากําลังจะถึงหลังของหวังเย่านั้น เขาก็รับรู้ได้ถึง ความว่างเปล่า ตอนนั้นการเคลื่อนไหวของเขากลับหยุดนิ่งไป

และไม่นานเขาก็รู้สึกได้ถึงอันตราย เขาเดาว่าเขาคงต้องบาดเจ็บ หนักแต่คงไม่ถึงตาย

เขาได้ระเบิดพลังออกมาเพื่อสลัดการจํากัดนี้

เสี่ยหยู่ถอยกลับออกไป ตอนนี้เขานั่งลงกับพื้นพร้อมมือข้างหนึ่งที่ ค�าพื้นเอาไว้ก่อนจะมองไปด้านหน้าและหอบหายใจออกมา