ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 431 : อสูรเลือด

หวังเย่ายังทําการสร้างค่ายกลต่อ สําหรับเสี่ยหยู่แล้วเขาไม่ได้หัน
ไปสนใจแม้แต่น้อย เพราะมันไม่จําเป็น และเขาเองก็มั่

นใจในตัวเสี่ยวซ

วีมากด้วย

ในฐานะสัตว์อสูรระดับศักดิ์
สิทธิ
์
รวมถึงการดูดซับกรงเล็บจากอสูร

มิติเข้าไปแล้ว บอกได้ว่าในระดับเดียวกันนั้

นเธอถือว่าไร้เทียมทาน

อย่างมาก

ยิ่
งกว่านั
้
นแม้ว่าจะไม่มีเสี่ยวซวีคอยช่วย แต่เสี่ยหยู่ก็ไม่อาจจะทํา

อันตรายหวังเย่าได้อยู่ดี

ถึงหวังเย่าจะทําการสร้างค่ายกลอยู่ แต่สมาธิของเขาก็ยังจับจ้อง
ไปที่เสี่ยหยู่อยู่เสมอ
การโจมตีของเสี่ยหยู่ถือว่าโง่เง่าอย่างมาก
เสี่ยวซวียืนอยู่ด้านหลังหวังเย่า ที่มือของเธอมีพลังมิติแผ่ออกมา
พร้อมใบมีดมิติที่พุ่งออกไป มันเดาไม่ยากเลยว่าพลังของมันจะน่ากลัว
สักแค่ไหน

เสี่ยหยู่คิดว่าหากเขารับการโจมตีนี้ไปถึงเขาจะไม่ตายแต่ก็ต้อง
ได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอน

เสี่ยหยู่ถอยกลับออกมาหลายสิบเมตรพร้อมกับมองไปที่เสี่ยวซวี
เมื่อเห็นพลังรอบมือเสี่ยวซวีสีหน้าของเสี่ยหยู่ก็เปลี่ยนไปทันที

เพราะเขาใช้พลังกายไปเยอะแล้วจึงทําให้เขาต้องหอบหายใจ
ออกมา

เสี่ยหยู่มองไปที่หวังเย่าที่อยู่ด้านหลังเสี่ยวซวีด้วยสีหน้าตึงเครียด

แม้เขาจะคิดมาก่อนว่าต่อให้ร่างกายของเขาจะพร้อม แต่ก็ไม่
อาจจะเทียบกับเสี่ยวซวีได้แต่ตอนนี้เมื่อรับรู้ความจริงว่าเสี่ยวซวีนั้
น

แข็งแกร่งกว่าเขาอย่างมาก ระดับมันต่างชั
้
นกันเกินไป เขาก็รู้สึกว่าเขา

คงต้องปลดผนึกทั
้
งหมดในร่างกายของเขาออกแต่เขาไม่อยากทําแบบ

นั
้
นและไม่กล้าจะทําด้วย เมื่อเขาปลดผนึกร่างกายแล้ว มันก็เท่ากับให้
ปิศาจสิงสู่ร่างกายเขา เขาอาจจะกลับมาเป็นตัวเองไม่ได้อีกต่อไป
ราคามันสูงเกินไปจนเสี่ยหยู่ไม่กล้าจะปลดผนึกหากไม่ตกที่นั่
ง

ลําบากจริงๆ
เมื่อเห็นว่าเสี่ยหยู่นิ่

งไป เสี่ยวซวีก็ไม่คิดจะสนใจอีกฝ่าย เธอแค่ไป

ยืนรออยู่ด้านหลังหวังเย่าอย่างเงียบๆ

ค่ายกลของหวังเย่ากําลังจะสร้างเสร็จแล้ว

พวกคนที่โดนจับมายังคงมองไปที่เสี่ยหยู่ด้วยความกังวล แต่เมื่อ
เห็นว่าเสี่ยวซวีทําให้เสี่ยหยู่ถอยกลับไปได้พวกเขาก็ต้องตะลึงกับสิ่
งที่

เห็นเป็นอย่างมาก

พวกเขารู้ดีว่าเสี่ยหยู่แข็งแกร่งแค่ไหน แต่ยิ่

งรู้เรื่องนี้ดีเท่าไหร่ พวก

เขาก็ยิ่
งตะลึงกับความสามารถของเสี่ยวซวีมากเท่านั้
น

ทุกคนพากันมองไปที่สาวน้อยที่ดูไร้พิษภัยด้วยสายตาสงสัยและ
ตื่นเต้น

ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่ได้คิดจริงจังกับคําพูดของหวังเย่า แต่เมื่อ
เห็นความแข็งแกร่งของเสี่ยวซวีเมื่อตะกี้และความแข็งแกร่งที่หวังเย่า
แสดงออกมาแล้ว บางทีสิ่

งที่หวังเย่าพูดมาอาจจะเป็นจริงในไม่ช้านี้

เสียงฝีเท้าดังขึ

้นพร้อมกับคนจํานวนมากที่มุ่งหน้าเข้ามา

พวกนี้คือหัวหน้าสาขาและโจรขั้

นสูง, กลางและต�า พวกเขาได้มา

รวมตัวกันที่นี่เกือบทั้
งหมด

พวกคนที่โดนจับมาพากันถอยกลับไปด้วยความกลัวและมองไปที่
เสี่ยหยู่ด้วยความกังวล
ในโลกใต้ดินแห่งนี้เสี่ยหยู่คือยอดเขาสูงสุด เขาคือยอดเขาระดับ
SSS ที่เป็นเสาหลักของโจรกลุ่มนี้

นี่คือความน่ากลัวที่ไม่อาจจะลบไปจากใจพวกเขาได้

เมื่อเห็นว่าเสี่ยหยู่ยังคงยืนนิ่

งและมองไปที่เสี่ยวซวีด้วยสีหน้าหม่น

พวกโจรที่มาถึงก็ได้แต่รออยู่เงียบๆ
ฉากนี้ทําให้พวกโจรที่มาถึงพากันสับสนขึ้

นมาทันที

หลายคนพากันมองไปที่เสี่ยหยู่อย่างสงสัย
“ฉันกลับเจอคนที่แกร่งกว่าฉัน” นี่อาจจะเป็นความคิดในหัวของ
เสี่ยหยู่
มันเห็นได้ว่าความแข็งแกร่งของเสี่ยวซวีน่ากลัวมากแค่ไหน

ถึงรูปลักษณ์ของเธอจะเป็นสาวน้อยที่ดูไร้พิษภัย แต่เมื่อเห็นมิติ
รอบมือเธอที่บิดเบี้ยวไปมาและรอยตัดมิติสีดําก็ยิงทําให้ผู้คนขนลุกได้
ฉากนี้ทําให้พวกโจรที่มาถึงพากันแสดงสีหน้าเคร่งเครียดตามไป
ด้วย

คนที่หัวหน้าพวกเขากลัวนั้

นหาได้ยาก

แม้ว่าเสี่ยหยู่จะไม่ได้พูดอะไรออกมาเกี่ยวกับเสี่ยวซวีแต่โจรพวก
นี้ก็ไม่ได้โง่ พวกเขาพอเดาคําตอบได้

ตอนนั
้
นบรรยากาศตกสู่ความเงียบงัน

“เสร็จแล้ว”

หวังเย่ามองค่ายกลที่พื้นพร้อมกับปรบมือก่อนจะมองไปยังคนที่
โดนจับมาแล้วพูดขึ
้
น

“พวกคุณไปยืนรอบค่ายกลเอาไว้ผมจะส่งไปที่เมืองหัวเซี่ยจาก
ค่ายกลเคลื่อนย้ายนี้”

เมื่อได้ยินแบบนั้

น ทุกคนก็พากันแสดงสีหน้าตื่นเต้นออกมา ใน

ที่สุดพวกเขาก็จะได้กลับเมืองกันแล้ว
พวกเขาจะได้ออกจากที่ที่เหมือนกับขุมนรกแห่งนี้สักทีผู้คนต่างก็
พากันร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจ

ในอีกด้านพวกกลุ่มโจรได้แต่มองไปที่หวังเย่า แต่ก็ไม่มีใครคิดเข้า
มาขัดขวางแม้แต่น้อย

เสี่ยหยู่ไม่อาจจะใจเย็นได้อีก เขาไม่อาจจะปล่อยให้คนพวกนี้หนี
ไปต่อหน้าได้ง่ายๆ

“พวกนายหยุดเด็กผู้หญิงนั่

นเอาไว้! ” เสี่ยหยู่ได้สั่

งการหัวหน้า

สาขา เขาอยากให้พวกนั้

นไปยื้อเสี่ยวซวีเอาไว้ส่วนเขาจะทําลายค่าย

กล

เมื่อได้ยินที่เสี่ยหยู่สั่

งการมา แม้ว่าในใจจะกลัว แต่พวกเขาก็ต้อง
รวบรวมความกล้าเดินหน้าเข้าไปและโจมตีใส่เสี่ยวซวีอย่างไม่รีรอ

อสูรของพวกเขาถูกเรียกออกมาและทําการโจมตีใส่เสี่ยวซวีอย่าง
เต็มกําลัง

พวกเขาไม่คิดที่จะพูดอะไรสักคําและได้แต่ทําตามคําสั่
งเท่านั
้
น

อสูรพวกนั
้
นพากันคํารามออกมา ตาพวกนั
้
นแดงก�ากระหายเลือด

มันยากที่จะคิดได้ว่าพวกมันฆ่าคนไปมากเท่าไหร่กัน

เมื่อรับรู้ได้ถึงความกระหายเลือดของพวกนั้

น เสี่ยวซวีก็แค่ยักคิ้
ว

แล้วพูดออกมาเบาๆ “ ออกไปให้พ้น ! ”