ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 441 : เดินทางกลับ

หวังเย่าได้ทําการเอาแร่ไฟออกมาจากถุงมิติและวางลงที่พื้นดิน
ข้างบ่อน�าเพื่อสร้างค่ายกลเคลื่อนย้าย

ปลายทางคือที่พักของกลุ่มทหารรับจ้างโลกาในเมืองหัวเซี่ย
ก่อนหน้านี้หวังเย่าได้บอกหลี่ว่านเฟิงเรื่องการเดินทางจากที่นี่ไป
ยังเมืองหัวเซี่ยไว้แล้ว

หลี่ว่านเฟิงได้ยินแบบนั้

นก็ตกลงให้หวังเย่าพาพวกเขากลับไปที่

เมืองหัวเซี่ยและจะส่งตัวคนร้ายทั้

งห้าคนให้กับศาลสูงสุดเพื่อดูว่าจะ

เค้นอะไรจากปากทั้

งห้าคนนี้ได้บ้าง

หลี่ว่านเฟิงไม่คิดจะฆ่าทั้

งห้าคน ยังไงซะบางทีพวกนี้อาจจะมี

ประโยชน์และมีของสําคัญอยู่กับตัว
เมื่อถอดหน้ากากหัวหน้าทีมออก หลี่ว่านเฟิงก็พบว่าใบหน้าอีก
ฝ่ายที่มีดีแค่ครึ่งเดียวเท่านั
้
น ใบหน้าอีกครึ่งนั
้
นถูกทําลายไปแล้ว มันไม่

อาจจะรู้ถึงใบหน้าที่แท้จริงได้

หลังจากนั
้
นไม่นาน หวังเย่าก็สร้างค่ายกลจนเสร็จ

เมื่อทุกคนไปยืนประจําตําแหน่ง มิติรอบตัวก็เกิดการบิดเบี้ยวไป
ก่อนที่จะมีแสงระเบิดออกมา จากนั
้
นร่างของทุกคนก็หายไปจากที่นั่
น

ทันที

คนร้ายทั
้
งห้าคนที่โดนจับตัวมานั้

นก็หายตัวไปเช่นกัน

หลังจากนั
้
นค่ายกลที่ตั้

งอยู่ที่ข้างบ่อน�านั้

นก็ได้ระเบิดออก แร่ไฟได้

กลายเป็นจุดแสงนับไม่ถ้วนก่อนจะสลายหายไป
ที่ลานด้านหลังของที่พักของกลุ่มทหารรับจ้างโลกาในเมืองหัวเซี่ย
นั
้
นมีค่ายกลขนาดใหญ่ตั้

งเอาไว้อยู่

ตอนนั
้
นค่ายกลนั
้
นกลับเปล่งแสงสว่างจ้าออกมาก่อนที่ หวังเย่า,

หลี่ว่านเฟิง และทหารคนอื่นๆ จะปรากฏตัวขึ
้นที่นั่
น

นี่คือที่ที่หวังเย่าได้ส่งพวกคนที่ถูกกลุ่มนรกทมิฬจับตัวมา

แม้ว่าพวกนั
้
นจะกลับมาที่นี่ก่อนแล้วแต่เดาว่า จ้าวเมิ่

งซีก็น่าจะพอ

ดูแลพวกนั
้
นได้

ด้วยความฉลาดของจ้าวเมิ่

งซีแล้ว แค่ถามคนพวกนั
้
นก็อาจจะพอ

เดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นและควรจัดการกับมันยังไง

หวังเย่าคิดว่ามันไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

เมื่อเห็นว่าค่ายกลเคลื่อนย้ายทํางาน ฟ่านฉิงเหมย, จ้าวเมิ่

งซีและ

หยางเสี่ยวหยวน ที่เป็นผู้ช่วยของจ้าวเมิ่

งซีก็มุ่งหน้าไปที่ลานด้านหลัง

ทันที

เมื่อเห็นหวังเย่าและหลี่ว่านเฟิง ทั
้
งสามคนก็พากันสบายใจขึ้
นมา

หวังเย่าเดินทางไปยังที่ที่อันตรายอย่างมาก มันทําให้พวกเธอ
กังวลมาโดยตลอด

เมื่อเห็นหวังเย่ากลับมาแล้ว พวกเธอจึงสบายใจขึ

้นมาได้

“นายกลับมาแล้ว” ทั
้
งสองมองไปที่ หวังเย่าแล้วพูดขึ
้
นมา

“ฉันกลับมาแล้ว ขอโทษด้วยที่ทําให้เป็นห่วง” หวังเย่ามองไปยัง
ทั
้
งสองคนและรู้ว่าทั
้
งสองคนรู้สึกยังไง เขาได้เดินเข้าไปและกอดพวก

เธอเอาไว้

ทั
้
งสามกอดกันแน่นราวกับว่าตัวของทั
้
งสามติดกันไม่อาจจะแยก

ออกจากกันได้

“อะแฮ่ม ! ”

ไม่กี่นาทีต่อมา หลี่ว่านเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะกระแอมออกมา เขา
เหมือนจะเตือนว่ามีหลายคนอยู่ที่นี่ด้วย

เสียงกระแอมของหลี่ว่านเฟิง ทําให้หวังเหยา จ้าวเมิ่

งซีและฟ่า

นฉิงเหมยได้สติกลับมา

ฟ่านฉิงเหมยถือว่าดีหน่อยเธอเป็นคนใจกล้า เธอแค่หน้าแดง
เล็กน้อยเท่านั้

น แต่สําหรับคนขี้อายอย่างจ้าวเมิ่
งซีนั
้
นกลับหน้าแดงก�า

ทําอะไรไม่ถูก ทั
้
งสองคนรีบถอยออกมาจากหวังเย่าทันที

เมื่อเห็นหน้าของจ้าวเมิงซีที่แดงก�า ่ ผู้ช่วยอย่างหยางเสี่ยวหยวนก็
ได้แต่แอบหัวเราะออกมา

นี่คือหัวหน้าของเธอ นานๆ ทีจ้าวเมิ่

งซีถึงจะแสดงด้านนี้ออกมาให้

คนอื่นเห็น

เธอรู้ว่าในบริษัทนั้

น จ้าวเมิ่

งซีถือว่าเป็นหญิงที่แกร่งคนหนึ่ง
นิสัยขี้อายแบบนี้ยากที่จะแสดงออกมา มันเป็นธรรมดาที่จะทํา
ให้หยางเสี่ยวหยวนแปลกใจ

หวังเย่าไม่ได้สนใจสายตาของหยางเสี่ยวหยวนแต่อย่างใด นี่ไม่
ต้องนับสายตาของคนอื่นๆ เลย

บอกได้ว่าเขาน่ะหน้าด้านอย่างมาก

“ลุงหลี่ไม่เป็นอะไรสินะ” ทั
้
งสองทักทายหลี่ว่านเฟิง

“ฮ่าฮ่า สบายใจได้ฉันน่ะตายยาก ฉันไม่เป็นอะไรง่ายๆ หรอก”
หลี่ว่านเฟิง หัวเราะออกมา เขาเหมือนไม่ได้ใส่ใจอะไรกับเรื่องนี้มากนัก

“ดีแล้ว” หญิงสาวทั
้
งสองพากันหัวเราะออกมา

“งั
้
นฉันขอไปส่งตัวห้าคนนี้ให้ศาลสูงสุดก่อน แล้วค่อยคุยกันที

หลัง” หลี่ว่านเฟิงชี้ไปที่ชายที่สวมหน้ากากทั้

งห้าคนก่อนจะพูดขึ
้
นมา

“ได้ลุงหลี่” หวังเย่าตอบกลับ

จากนั
้
นหลี่ว่านเฟิงก็ได้พาทหารของเขานําตัวนักโทษทั้

งห้าคน

ออกจากที่นี่

“มันน่าจะมีคนถูกส่งมาก่อนหน้านี้พวกเขาอยู่ไหนกัน ? ” เมื่อหลี่
ว่านเฟิงแยกตัวออกไป หวังเย่าก็คิดถึงทาสที่โดนจับตัวมา

“ไม่ต้องกังวล พวกนั
้
นสบายดี” จ้าวเมิ่

งซีมองไปที่หวังเย่าแล้วพูด

ขึ
้
น “ ตอนแรกฉันก็ไม่คิดว่าจะมีคนถูกส่งมาที่นี่ ฉันคิดว่าค่ายกลเกิด
การทํางานผิดปกติหรือไม่ก็มีคนบุกรุกเข้ามา แต่เมื่อถามรายละเอียดก็
รู้ข้อมูลทุกอย่าง ฉันได้ส่งพวกเขาไปพักที่โรงแรม มันไม่ได้มีปัญหาอะไร
! ” จ้าวเมิ่

งซีพูดขึ
้
น

เมื่อได้ยินแบบนั้

น หวังเย่าก็ยกนิ้

วโป้งให้กับจ้าวเมิ่

งซีและยิ
้
ม
ออกมา “ ทําได้ดีสมกับเป็นภรรยาของราชาจริงๆ เธอมีความสามารถ
จริงๆ ”

“ใครเป็นภรรยาของนาย ฉันยังไม่แต่งงานซะหน่อย” จ้าวเมิ่
งซีก

ลอกตาใส่หวังเย่า

“มันก็ขึ้

นอยู่กับเวลา อีกไม่นานเธอก็จะมาเป็นภรรยาของฉัน ฉิง

เหมยเองก็ด้วย” หวังเย่ามองไปยังทั้

งสองคนและหัวเราะออกมา

ทั
้
งสองคนฮึดฮัดออกมาพร้อมแสดงสีหน้าเคร่งเครียด

“นายได้ทําลายรังโจรของกลุ่มนรกทมิฬไปแล้วจริงๆ หรือ ? ” นี่
คือเรื่องที่ทั้

งสองกังวลมากที่สุด และเรื่องนี้ก็เริ่

มเป็นที่พูดถึงกันไปทั่
ว

แล้ว

กลุ่มคนที่หวังเย่าส่งมาก่อนหน้านี้บอกว่า หวังเย่าได้ทําลายรังโจร
ของกลุ่มนรกทมิฬไปแล้ว
เมื่อหวังเย่ากลับมาที่นี่โดยไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ทั
้
งสองก็อยากรู้

ว่ากลุ่มโจรที่อันตรายที่สุดนั้

นโดนทําลายไปแล้วจริงรึไม่และพบกับจุด

จบยังไง