ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 452 : ความวุ่นวายภายนอก

ตั
้
งแต่มีหายนะเกิดขึ
้
นมานั
้
นประเทศอื่นๆ ก็ขาดการติดต่อกัน

นี่คือช่วงเวลาที่มืดมนที่สุดสําหรับมนุษย์
หลังจากที่พยายามกันอย่างมาก แม้ว่าสถานการณ์จะดีขึ
้
นมาบ้าง

แต่พวกเขาก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย

การปรากฏตัวของสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งขึ้

นรวมถึงมิติลับต่างๆ นั
้
น
ทําให้ทุกประเทศเข้าสู่ยุคมืดอย่างถาวรเลยก็ว่าได้พวกเขาต้องทนอยู่
กับยุคนี้มาหลายปีก่อนที่สุดท้ายจะประคับประคองตัวเองขึ้นมาได้บ้าง
พวกเขาได้ก่อตั้

งเมืองขึ

้นมาเพื่อที่จะต้านทานสัตว์อสูร และ

พยายามพัฒนาตัวเองขึ

้นมาอย่างรวดเร็ว จนเริ่

มรักษาความสงบสุข

เอาไว้ได้

จนถึงตอนนั
้
น อํานาจและความต้องการก็เริมก่อตัวขึ ่ ้

นในใจผู้คน

จนเกิดสงครามและความขัดแย้งขึ
้
นมา

ตอนนี้ประเทศเหล่านี้ไม่ได้เผชิญหน้าแค่กับสัตว์อสูรเท่านั
้
น แต่ยัง
ต้องแก้ปัญหาความขัดแย้งภายใน เพราะทุกฝ่ายต่างก็อยากได้อํานาจ
มาครอง นี่จึงทําให้ต่างประเทศนั้

นมีความขัดแย้งกันมากกว่าในหัวเซี่ย

หัวเซี่ยนั้

นมีความเป็นหนึ่งเดียวกัน พวกเขาต่างก็รักษาความเป็น

ระเบียบของประเทศเอาไว้แต่ทว่าต่างประเทศนั
้
นไม่เหมือนกัน แม้ว่า

จะมีกฏระเบียบแต่ก็ยังมีความขัดแย้งกันเกิดขึ้

นอยู่เสมอ

ส่วนที่น่าหดหู่ที่สุดคือ มีคนบางกลุ่มถึงกับออกจากเมืองไปเพราะ
ทนต่อกฎระเบียบไม่ได้เพราะมันทําให้พวกเขาอึดอัด

พวกเขาสบายใจกับการอยู่ด้านนอกมากกว่า แม้จะมีอันตราย
มากมายรออยู่ก็ตาม
เผ่านี้เองก็เช่นกัน พวกเขาไม่อาจจะทนกับกฎระเบียบในเมืองได้
จึงเลือกมิติลับนี้และก่อตั้

งรกรากที่นี่หลังจากที่เสียคนไปจํานวนมาก

นี่คือที่มาของชนเผ่าของสตีฟ

หวังเย่าและคนอื่นๆ ไม่คิดว่าต่างประเทศจะมีเรื่องวุ่นวายแบบนี้
เกิดขึ
้
น ซึ่งมันแย่กว่าประเทศหัวเซี่ยของพวกเขาเสียอีก

“ประเทศของนายมีกี่เมือง ?” เฉี่ยนเจินเฉียนถามขึ้
นมา

“ตอนเราแยกตัวออกมามีแค่ 20-30 เมือง แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่ามี
เท่าไหร่ แต่ไม่ต้องเดาเลยว่ามันมีมนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดอยู่ในหมู่พวก
นั
้
นด้วย” สตีฟพูดขึ
้
นมา

“นายบอกตําแหน่งเมืองพวกนั
้
นให้ฉันได้รึเปล่า ? ” เฉี่ยนเจินเฉีย

นถามขึ
้
นมา

หวังเย่าและคนอื่นๆ ได้แต่นั่

งเงียบและตั
้
งใจฟัง

“พวกนายคิดจะไปที่ไหน ?” สตีฟถามกลับ

“ไม่ใช่ว่าเราจะไปที่ไหน เราแค่อยากรู้ข้อมูลบางอย่าง เราเดินทาง
ออกมาครั
้
งนี้ก็เพื่อตรวจสอบเรื่องการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นข้างนอกนี่”

เฉี่ยนเจินเฉียนตอบกลับ

“การเปลี่ยนแปลงงั้

นหรือ การเปลี่ยนแปลงอะไร ? ” สตีฟแสดงสี

หน้าสับสนออกมา

“เราก็ยังไม่รู้เราถึงต้องออกมาตรวจสอบนี่ไง” เฉี่ยนเจินเฉีย
นถอนหายใจออกมา

“นี่มัน…” สตีฟเงียบไปสักพักแล้วพูดขึ้

น “ตอนนี้เมืองที่ใหญ่ที่สุด

ของยุโรปคืออเมริกาและสหภาพโซเวียต”
“เข้าใจแล้ว” เฉี่ยนเจินเฉียนและคนอื่นๆ พอเข้าใจสถานการณ์
คร่าวๆ ขึ
้
นมาบ้าง

“นายบอกฉันเรื่องประเทศหัวเซี่ยได้รึเปล่า ? ” สตีฟมองไปที่เฉี่ยน
เจินเฉียนแล้วถามขึ
้
นมา

เมื่อสตีฟบอกข้อมูลฝั่งตัวเองให้พวกเขารู้เฉี่ยนเจินเฉียนก็เลือกที่
จะบอกถึงสถานการณ์ของหัวเซี่ยในตอนนี้ให้อีกฝ่ายรู้เช่นกัน
เมื่อได้ยินที่เฉี่ยนเจินเฉียนบอกมา สตีฟก็แสดงสายตาอิจฉาขึ
้
นมา

ทันที

หากเทียบกับประเทศฝั่งยุโรปแล้ว หัวเซี่ยน่ะเหนือกว่าพวกเขา
จริงๆ
อย่างน้อยก็เรื่องความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันก็เป็นสิ่

งหนึ่งที่ฝั่ง

ยุโรปไม่อาจจะเทียบได้
เขาถึงกับอยากจะเป็นคนหัวเซี่ยด้วยซ�า

“พวกนายมาจากชายแดน งั
้
นมันก็หมายความว่าพวกนายได้เจอ

กับสัตว์อสูรเทพที่ทุ่งหญ้านั้

นแล้วสินะ ? ” สตีฟได้สติกลับมาแล้วถาม

ขึ
้
น

“สัตว์อสูรเทพ ? ” ทุกคนพากันแสดงสีหน้าสงสัยออกมาก่อนจะ
ฉุกคิดถึงเต่ายักษ์
“เต่านั่
นปกติจะซ่อนตัวอยู่ใต้พื้น” สตีฟอธิบาย

“ใช่ เราเจอมันแล้ว”

แน่นอนว่ามันคือเต่าลึกลับ แต่ตามที่ทุกคนคิดแล้ว ความแข็งแกร่ง
ของเต่านั่

นคงอยู่ไม่ถึงระดับเทพ ไม่งั้

นแล้วพวกเขาคงไม่อาจจะหนีกัน

มาได้ง่ายแบบนี้

“สัตว์อสูรเทพก็แค่ชื่อเรียกของมัน มันอาจจะอยู่ที่ระดับศักดิ์
สิทธิ
์

ขั
้
นสูง พวกนายเจอมันและหนีออกมาได้มันพิสูจน์แล้วว่าพวกนายน่ะ
แข็งแกร่ง” สตีฟพูดขึ
้
น

“อาจจะเป็นแบบนั้

น” หวังเย่าและคนอื่นๆ ตอบกลับ

“ถ้าพวกนายไม่รีบไปไหนก็อยู่ที่นี่สักพัก ฉันจะเป็นเจ้าบ้านดูแล
พวกนายอย่างดี” สตีฟออกปากเชิญชวนทุกคน

“ครั
้
งนี้เรามีเวลาไม่มากนัก มันยังมีอีกหลายทีมที่ออกมาทําภารกิจ
ลับสํารวจที่อื่น เราไม่อาจจะเสียเวลาได้เราขอรับน�าใจของนายเอาไว้
หากมีโอกาสในอนาคตเราคงจะได้พบกันอีก” เฉี่ยนเจินเฉียนตอบกลับ

“ฉันหวังว่าพวกนายจะหาสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงได้ขอให้
เดินทางปลอดภัย”

“ใช่สิถ้าพวกนายไปที่เมือง อย่าเชื่อใจพวกนั้

นมากนัก” สตีฟพูด

ขึ
้
นด้วยสีหน้าหม่น

“เข้าใจแล้ว ขอบคุณมาก” เฉี่ยนเจินเฉียนพยักหน้าตอบรับ

เขารู้สึกว่าสตีฟนั
้
นหวังดีต่อพวกเขา สรุปแล้วคือถึงแม้ว่าที่นี่จะมี

คนที่ชั่
วร้ายอยู่ แต่ยังไงซะมันก็ต้องมีคนดีอยู่ด้วย อย่างสตีฟที่อยู่
ตรงหน้าพวกเขาตอนนี้…

หลังจากนั
้
นพวกเขาก็ไม่เสียเวลาที่นี่ต่อ พวกเขาได้ออกจากมิติลับ

นั
้
นทันที

“เป็นยังไงบ้าง ? พวกนายเจออะไรบ้างรึเปล่า ?” ไป๋พั่

วหล้างถาม

ขึ
้
นมา

เฉี่ยนเจินเฉียนได้บอกถึงเรื่องการพบกับชาวต่างชาติรวมถึง
รายละเอียดที่พูดคุยกับสตีฟให้ทั้

งสองฟัง

“เป็นอย่างนั้

นหรอกหรือ ? ” ฮวงเทียนเจวี๋ยนแสดงท่าทีแปลกใจ

“งั
้
นเราจะทําตามแผนเดิมรึเปล่า ? ” ไป๋พั่

วหล้างถามขึ
้
นมาอีกครั
้
ง

“เราจําเป็นต้องทําตามแผนเดิม ถ้ามีโอกาสในอนาคต เราอาจจะ
ได้พบกับชาวต่างชาติกลุ่มอื่นๆ ” เฉี่ยนเจินเฉียนลูบคางแล้วตอบกลับ