ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 480 : งูกลืนนภา
โลกแห่งนี้ทําให้หวังเย่าและชาโรน่าถึงกับต้องหวาดกลัวเพราะ
ความลึกลับของมัน
เพราะไม่ว่าจะเป็นหวังเย่าที่เพิ่งมาที่นี่รึแม้แต่ชาโรน่าที่อยู่ที่นี่ได้
สักพักแล้ว ต่างก็รู้เกี่ยวกับที่นี่ไม่มากนักพอๆ กัน
ชาโรน่าก็รู้แต่เขตหวงห้ามไม่กี่ที่โดยอ้างอิงจากการให้การของ
เพื่อนเธออีกทีหนึ่ง
เมื่อคิดตามคําพูดของหวังเย่า ชาโรน่าก็มีสายตาเปลี่ยนไปพร้อม
กับครุ่นคิดถึงอะไรบางอย่าง
“คุณหวังเย่า ฉันมีวิธีหนึ่ง แต่ฉันไม่รู้ว่ามันจะเหมาะที่จะพูดไปรึ
เปล่า ? ” ชาโรน่ามองหวังเย่าด้วยท่าทีลังเล
หวังเย่าเองก็มองไปที่ชาโรน่าแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะพูดว่า “ถ้า
เธออยากพูดอะไรก็พูดมาเถอะ”
หวังเย่ารู้ว่าถึงเขาจะปฏิเสธ แต่อีกฝ่ายก็จะหาทางทําตามความคิด
ตัวเองอยู่ดี
“ในมิตินี้ พลังของเรามีจํากัด ฉันคิดว่าเราควรร่วมมือกันในการ
สํารวจมิตินี้และหาทางออก” ชาโรน่าพูดออกมาตามตรงพวกเขามีกันกว่า 20 คน แต่คนที่อยู่ระดับ SSS มีแค่ 5 คนเท่านั้น
ในมิตินี้แม้ว่าจะอยู่ระดับ SSS แต่ก็ใช่ว่าจะมั่นใจได้ว่าตัวเองจะ
ปลอดภัย นี่ไม่ต้องนับคนที่ยังไม่ถึงระดับ SSS เลย แต่ชาโรน่าไม่อาจจะ
ทิ้งใครได้ ดังนั้นเธอจึงหวังพึ่งหวังเย่าอีกคน
“นี่…ก็จริง ฉันมาที่นี่กับเพื่อนของฉัน แต่หลังจากที่เราเข้ามาแล้ว
เราก็ถูกแยกออกจากกัน ฉันต้องตามหาเพื่อนฉันก่อน”
สําหรับหวังเย่าแล้ว สิ่งที่สําคัญที่สุดตอนนี้คือตามหาเฉี่ยนเจิน
เฉียนและคนอื่นๆ เพราะเขาเป็นห่วงพวกนั้นอย่างมาก
“นี่..” ชาโรน่าสลดไปและพูดขึ้น “คุณหวังเย่ามันไม่ใช่ปัญหา งั้น
เรามาร่วมมือกัน เราจะช่วยคุณตามหาเพื่อนของคุณเอง ?”
“นี่..” หวังเย่าลังเลอยู่สักพัก เขาไม่รู้ว่าจะตกลงดีรึไม่
“คุณหวังเย่า แม้ว่าความแข็งแกร่งของคุณจะสูงและการจะตาม
หาใครสักคนนั้นไม่ใช่เรื่องยาก แต่ชัดแล้วว่าการที่มีคนจํานวนมากน่ะ
ได้เปรียบกว่า คุณไม่คิดแบบนั้นหรือ ? ”
หวังเย่ายิ้มออกมา เขายอมรับว่าเขาเริ่มหวั่นไหวกับคําพูดของอีก
ฝ่ายแล้วจริงๆ
“งั้นฉันจะร่วมมือกับเธอ” หวังเย่าหัวเราะออกมาตอนนั้นเขาไม่มีทางที่จะปฏิเสธได้
เพราะการหาเฉี่ยนเจินเฉียนและคนอื่นๆ ในมิติที่กว้างใหญ่นี้นั้น
ไม่ใช่เรื่องง่าย
“ดีเลย ! ” เมื่อเห็นว่าหวังเย่ารับปาก ชาโรน่าก็เดินเข้ามากอดเขา
ด้วยความตื่นเต้น
กลิ่นตัวและผิวที่นุ่มนิ่มของเธอนั้นดีจริงๆ
ตอนที่ทั้งสองกอดกันนั้น หวังเย่ารู้สึกได้ถึงบางอย่างนุ่มๆ กลมๆ
ที่มาสัมผัสโดนตัวของเขา
แน่นอนว่าเขารู้สึกแบบนั้นแค่ไม่กี่วินาที
“ขอโทษด้วย ฉันตื่นเต้นไปหน่อย นี่มันเป็นธรรมเนียมของเรา” ชา
โรน่าอธิบายออกมา
หวังเย่าส่ายหน้าและพูดขึ้น “ไม่เป็นไร”
หวังเย่าน่ะได้เปรียบ แต่เขาก็ไม่ได้คิดจะเอาเปรียบเธออีก
“ใช่สิ เราจะไปไหนกันต่อ ? ” ชาโรน่าถามขึ้นมา
ก่อนที่หวังเย่าจะได้ตอบกลับ พวกเขาก็ได้ยินเสียงร้องคร�าครวญ
ดังขึ้นมาจากด้านหลัง ก่อนที่จะเงียบไปเมื่อหันกลับไปมองก็พบกับคนของเธอที่ตอนนี้โดนงูพิษโจมตีอยู่
คนที่กรีดร้องออกมานั้นคือชายวัยกลางคนที่โดนงูกัดเข้าที่แขน
ตามที่หวังเย่าบอกมา ชายวัยกลางคนคนนี้ น่าจะอยู่ระดับ SS ขั้น
สูง รึอาจจะอยู่ระดับ SSS ขั้นต้น
ไม่ว่าจะเป็นในหัวเซี่ยรึประเทศอื่นๆ คนที่อยู่ระดับนี้ก็ถือว่าเป็น
คนระดับสูง ยังไงซะคนที่อยู่ระดับ SSS ก็มีอยู่ไม่มากนัก แต่การที่คน
แบบเขาโดนกัดเข้าไปนั้นทําให้ทุกคนต่างก็พากันตกใจ
งูนี้ตัวยาวหลายสิบเมตร ตัวของมันหนาพอๆ กับต้นขา
“มอโร มานี่ ” เมื่อเห็นแบบนั้น ชาโรน่าก็ตะโกนขึ้นมา
หวังเย่าเห็นชายคนนั้นเดินมาหาชาโรน่า
ชาโรน่าพุ่งเข้าใส่งูนั่น ตอนนั้นหวังเย่าก็ลงมือเช่นกัน
แม้ว่างูนี่จะทําอะไรเขาไม่ได้ แต่หวังเย่าก็ไม่อาจจะปล่อยให้มัน
รอดไปได้ ไม่งั้นแล้วมันอาจจะทําอันตรายคนอื่นเข้า
ในตอนที่วิ่งเข้าไปนั้น หวังเย่าก็ได้ใช้ระบบตรวจสอบมันด้วย
ผ่านไปสักพักเมื่อตรวจสอบแล้ว หวังเย่าก็ถึงกับหรี่ตาลงก่อนจะ
สูดหายใจเข้าลึกๆชนิด : งูกลืนนภา
เลเวล : 89
ระดับ : ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูง
สกิล : กลืนกินท้องฟ้า, เกิดใหม่
จุดอ่อน : ไม่สามารถตรวจสอบได้
เมื่อดูข้อมูลที่ระบบให้มา หวังเย่าก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกมาดี
ในเรื่องของเลเวลนั้น หวังเย่าไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก มีสองจุดที่
เขาสนใจคือสกิลและจุดอ่อนของงูตัวนี้
การเกิดใหม่นั้น หวังเย่าไม่เข้าใจว่ามันหมายถึงอะไร แต่สิ่งที่น่า
ตกใจที่สุดคือจุดอ่อนของงูตัวนี้ที่ระบบไม่สามารถตรวจสอบได้
นี้หมายความว่าอะไร ?
ไม่มีจุดอ่อนงั้นหรือ ?
ถึงจะไม่รู้ข้อมูลของมันมากนักแต่หวังเย่าก็รู้ว่างูตัวนี้ไม่ธรรมดา
“อ๊า…”แม้ว่าชาโรน่าจะพุ่งเข้าไปหางูนั่น แต่งูนั่นก็ยังหันไปโจมตีคนอื่น
ต่อ
มันไม่ได้โง่
มันไม่ได้สนใจชาโรน่า มันถึงกับไม่คิดจะให้ความสําคัญต่อชาโรน่า
แม้แต่น้อย
สัตว์อสูรที่เลเวลสูงแบบนี้แน่นอนว่าไม่ได้มีดีแค่พลัง แต่ต้องมี
ความฉลาดด้วย
สมองของงูนี่อาจจะไม่ได้แย่กว่ามนุษย์ก็ได้
“ถอยกลับออกมาก่อน ! ” สุดท้ายหวังเย่าก็เข้าร่วมการโจมตีด้วย
เขาบอกกับทหารที่อ่อนแอก่อนที่เขา, ชาโรน่าและ
ทหารคนอื่นๆ จะโจมตีงูนั่น
ไม่งั้นแล้วหากปล่อยให้งูนี่โจมตีต่อไปเรื่อยๆ แบบนี้ สุดท้ายก็
อาจจะมีคนตายได้และถูกมันกลืนกินไป
ตอนนี้หวังเย่าและทหารระดับสูงได้กลายเป็นกองกําลังหลักใน
แคมป์แห่งนี้ไปแล้ว
ชาโรน่าและหวังเย่าไม่ยอมให้งูนี่ทําตามใจตัวเองอย่างแน่นอน“ไอ้งูบ้า แกจะฆ่าเพื่อนฉัน แกเตรียมตัวตายซะ” ชาโรน่าตะโกน
ออกมาแล้วโจมตีอีกครั้ง
แต่มันเหมือนเป็นการสะกิดงูนั่น การโจมตีไม่ได้ผลเลยแม้แต่น้อย
“แกบังคับฉันเองนะ ออกมาอสูรของฉัน” ตอนนั้นชาโรน่าก็
ประกบมือเข้าด้วยกันก่อนจะเรียกอสูรของเธอออกมา