ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 481 : ภูติหกปีก

บอกได้ว่าตอนที่เห็นอสูรของชาโรน่า หวังเย่าก็ตกตะลึงยิ่งกว่าการ
เห็นงูกลืนนภาเสียอีก
อสูรของชาโรน่านั้นกลับเป็นภูติ
ภูตินั้นเป็นอมนุษย์ในเทพนิยายของฝั่ งตะวันตก ส่วนวิหคเพลิง
เป็นสัตว์ในตํานานของหัวเซี่ย มันคือสัตว์เทพ แต่ภูติของตะวันตกนั้น
ลึกลับยิงกว่าสัตว์เทพของหัวเซี่ยเสียอีก
แม้ว่าภูติจะมีแค่ 4 ปีกแต่พลังของมันก็แข็งแกร่งอย่างมาก มันได้
ใช้การโจมตีชําระล้างเข้าใส่งูกลืนนภาทันที
“เสี่ยวซวีจัดการ ”
เมื่อเห็นแบบนั้น หวังเย่าก็ไม่ลังเล เขาได้สั่งให้เสี่ยวซวีโจมตีทันที
ด้วยการที่มีผู้ช่วยที่แข็งแกร่งแบบนี้ หวังเย่าก็มั่นใจว่าจะจัดการงูนี่
ได้โดยเสียพลังน้อยที่สุดและเร็วที่สุดด้วย
“ตัดมิติ ! ”
“คลื่นภูติ ! ”หวังเย่าและชาโรน่าโจมตีพร้อมกัน ดาบของทั้งสองได้พุ่งเข้าใส่งู
กลืนนภาทันที
แม้ว่าขนาดของงูนั้นจะใหญ่แต่มันก็รวดเร็วอย่างมาก มันได้ทําการ
หลบการโจมตีทั้งสองได้อย่างเฉียดฉิว
นี่แหละข้อเสียของการที่ไม่รู้จุดอ่อน !
ตอนนั้นสุดท้ายหวังเย่าก็รู้แล้วว่าจัดการงูนี่ได้ยากแค่ไหน
ฟ่ออ !
ตอนนั้นงูกลืนนภาก็ได้ใช้สกิลของมันออกมา
กลืนนภา
หวังเย่าไม่รู้ว่าสกิลนี้เป็นยังไง แต่ตอนนั้นเองมันกลับมีแรงสูบที่
ทรงพลังจนทําให้หวังเย่าถึงกับกังวลขึ้นมาทันที
ปากของงูไม่ได้ใหญ่นักแต่มันกลับสูบทรายและหินรวมถึงผู้คนนับ
ไม่ถ้วนเข้าไปหามันได้
ตอนนั้นงูราวกับเป็นแม่เหล็กที่ดูดทุกอย่างที่ขวางหน้าเข้าไปที่ปาก
ของมัน
“จับฉันไว้ !”ตอนนั้นคนที่สู้กับมันก็มีแค่หวังเย่าและชาโรน่าเท่านั้น !
เพราะทหารของชาโรน่าได้ถอนตัวไปแล้ว พวกเขาไม่อาจจะช่วย
อะไรได้มีแต่จะเป็นตัวถ่วง ยังไงซะงูนี่ก็มีความฉลาดที่สูง มันจะโจมตี
คนที่อ่อนแอก่อน
ดังนั้นทหารหลายคนที่สู้ก่อนหน้านี้จึงพากันถอนตัวออกไป แม้ว่า
พวกเขาจะขึ้นมาถึงระดับ SSS แล้ว แต่พวกเขาก็ไม่อาจจะช่วยอะไร
หวังเย่าและชาโรน่าได้มากนัก
แรงสูบของงูนั้นสร้างปัญหาให้กับชาโรน่าอย่างมากเพราะเธอนั้น
ไม่อาจจะต้านทานแรงสูบนี้ได้ สุดท้ายก็ต้องให้ หวังเย่าช่วย ถึงจะรอด
จากแรงสูบนี้มาได้
ตอนนี้ชาโรน่าได้แต่ต้องคอยหลบอยู่ด้านหลังของหวังเย่าเอาไว้
ตอนนั้นหวังเย่าไม่ได้คิดอะไรมาก ตราบใดที่หลบการโจมตีนี้ได้ ไม่
ว่าจะต้องเสียอะไรเขาก็ยอม
ประมาณ 2 นาทีผ่านไปงูนั่นก็เหมือนจะเหนื่อยขึ้นมา สุดท้ายมันก็
หยุดและไม่ได้ใช้สกิลต่อ แต่พื้นที่บริเวณนั้นนอกจากหวังเย่า, ชาโรน่า
และงูกลืนนภาแล้ว ก็ไม่มีอะไรอยู่เลย มันเหลือแต่พื้นดินที่ว่างเปล่า
เท่านั้นในตอนนี้“อยากจะสู้ต่อไหม ? ” ชาโรน่ามองไปที่หวังเย่าแล้วถามขึ้นมา
แม้ว่าภูติของเธอจะแข็งแกร่ง แต่ผลของสกิลกลืนนภานี้ก็ทําให้ภูติ
ของเธอไม่สามารถทําอะไรมันได้มากนัก ดังนั้นจึงมีความคิดนี้โผล่มาใน
หัวของเธอ แต่แม้ว่าเธอคิดจะถอนตัว แต่เธอก็ไม่มีทางทิ้งหวังเย่าเอาไว้
คนเดียวเป็นอันขาด
ถ้าไม่มีหวังเย่า เมื่อตะกี้เธออาจจะโดนกินไปแล้ว
“ลองดูอีกสักครั้ง ! ” หวังเย่าลังเลอยู่ชั่วครู่และพูดขึ้นมาช้าๆ
เขาจะไม่รู้ได้ยังไงว่างูนี่น่ะแข็งแกร่ง แต่ถ้าให้เขาปล่อยมันไปแบบ
นี้เขาเองก็ไม่มีทางยอม
“ได้” เมื่อได้ยินที่หวังเย่าพูดมา ชาโรน่าก็พยักหน้าก่อนจะส่ง
น�ายาเพิ่มพลังให้กับภูติของเธอ
“ต่อไปฉันจะให้โอกาสคุณโจมตี คุณมีโอกาสแค่ครั้งเดียว หากทํา
ไม่ได้ ฉันก็คงยื้อต่อไปไม่ไหว” ชาโรน่าบอกไว้ล่วงหน้า
หวังเย่าพยักหน้าตอบรับ “ได้”
หวังเย่ารู้ว่าชาโรน่าเตรียมจะใช้สกิลที่เป็นท่าไม้ตายของเธอ จึง
เป็นธรรมดาที่เขาจะร่วมมือกับเธอ“ผูกมัด ! ”
ชาโรน่าได้ประกบมือเข้าด้วยกัน จากนั้นภูติของเธอก็ค่อยๆ
เดินหน้าเข้าหางูกลืนนภา แต่ตอนนั้นเองหวังเย่าพบว่าปีกของภูติจาก
เดิมมีแค่ 4 ปีกแต่ตอนนี้กลับมี 6 ปีกแล้ว
เมื่อเห็นแบบนั้น หวังเย่าก็แปลกใจขึ้นมา
ภูติ 6 ปีกต้องเหนือกว่าภูติ 4 ปีกอยู่แล้ว
ภายใต้การควบคุมของชาโรน่า ภูติก็ค่อยๆ เข้าไปหางูกลืนนภา
พร้อมกับกางปีกออกแล้วกังขังมันไว้ด้วยปีกของภูติ
งูกลืนนภาพยายามที่จะหนี แต่ก็ไม่อาจจะทําอะไรได้
“ตอนนี้แหละ ! ” หวังเย่าใช้พลังทั้งหมดที่มีเพื่อใช้สกิลที่รุนแรง
ที่สุดนั้นก็คือดาบมิติ
นี่คือเวลาที่เหมาะสมที่หวังเย่าจะจัดการงูกลืนนภาตัวนี้ เขาต้อง
คว้าโอกาสนี้เอาไว้ให้ได้
ดาบแสงได้ก่อตัวขึ้นมาส่องแสงออกไปโดยรอบราวกับพลุไฟ ใน
พริบตาแสงนั้นก็หายไปเพราะดาบนี้รวดเร็วเกินไป ชาโรน่ายังไม่ทันได้
ตั้งตัว ดาบนั่นก็พุ่งเข้าหางูกลืนนภาแล้วอย่างที่บอกงูตัวนี้อยู่ระดับศักดิ์สิทธิ์ การโจมตีนี้ไม่รู้ว่าจะใช้ได้ผล
กับมันรึไม่ แต่หวังเย่ารู้ว่ายังไงเขาก็ต้องลอง
ทันใดนั้นเลือดก็สาดกระเซ็นออกมา !
เพราะสกิลผูกมัดของภูติ 6 ปีกจึงทําให้งูกลืนนภาไม่อาจจะหลบได้
และต้องรับการโจมตีของหวังเย่าอย่างจัง
ดูเหมือนว่าร่างของงูกลืนนภาไม่ได้แข็งแกร่งแบบการโจมตีที่มันใช้
ออกมา ดาบมิติได้ตัดมันออกเป็นสองส่วนก่อนที่มันจะร่วงลงไปที่พื้น
แล้วไม่อาจจะขยับตัวได้อีก
“จบแล้วงั้นหรือ ? ” ชาโรน่ามองไปที่หวังเย่าและถามขึ้นมา
ถ้ามันจบลงเร็วแบบนี้ เธอก็คงโล่งอก แต่หากมันยังไม่จบ เธอคงไม่
อาจจะสู้ต่อได้อีก
หวังเย่ามองไปที่ร่างงูกลืนนภาอยู่สักพัก เขาอยากตรวจสอบว่ามัน
ตายแล้วรึไม่ แต่ในใจเขารู้ว่างูกลืนนภาคงไม่ตายง่ายแบบนี้
“มันหายไปแล้ว ! ”
ผ่านไปสักพัก หวังเย่าก็มองไปที่ชาโรน่าและยิ้มออกมาอย่างขม
ขื่นเพราะร่างที่ถูกตัดออกสองส่วนเมื่อตะกี้หายไป ตอนนี้จึงเหลือแต่
คราบของมันทิ้งเอาไว้
“มันคือสกิลเกิดใหม่ของมันงั้นหรือ ? ” หวังเย่าคิดในใจ
นอกจากสกิลนี้แล้ว หวังเย่าก็ไม่อาจจะคิดหาคําอธิบายอื่นได้อีก
หวังเย่าเดินเข้าไปหาชาโรน่าแล้วพูดขึ้นมา “ฉันจะพยุงเธอเอง”
ตอนนี้ทั้งสองต่างก็อยู่ในสภาพที่อ่อนแอ แต่ในทางกลับกันแล้ว
หวังเย่าน่ะแกร่งกว่าชาโรน่า เพราะอย่างน้อยเขาก็ยังพอเดินได้
ชาโรน่าหน้าแดงขึ้นมา แต่สุดท้ายเธอก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร เธอแค่
พยักหน้าตอบรับ
แต่จากนั้นเองไม่ไกลออกไปก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นมาและตะโกนใส่
หวังเย่า “ตายซะ !”