ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 482 : โพรง

นั่นคือชายชาวตะวันตกที่หน้าตาดูหล่อเหลาคนหนึ่ง แต่อยู่ๆ เขาก็
เข้ามาโจมตีหวังเย่าทันที และความแข็งแกร่งของชายคนนี้ก็อยู่ระดับ
SSS
“ดิว นายคิดจะทําอะไร ? ” ชาโรน่าเหมือนจะรู้จักอีกฝ่ายและรีบ
เดินไปขวางตรงหน้าหวังเย่าเอาไว้
“ชาโรน่า ถ้าฉันไม่คู่ควรกับเธอ งั้นเขาก็ไม่คู่ควรกับเธอเหมือนกัน
เธอน่ะเป็นของฉัน ! ” ดิวตะโกนขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง
ต่อหน้าการโจมตีของชาโรน่าแล้ว หวังเย่าไม่ได้คิดจะลงมือแต่
อย่างใด เขาแค่รอดูว่าชาโรน่าจะทํายังไงต่อ
ชาโรน่ายังยืนขวางหน้าหวังเย่าเอาไว้และมองไปที่ดิว ก่อนจะพูด
ขึ้นมาด้วยน�าเสียงเย็นชา “ดิว นายอย่าบ้าไปหน่อยเลย เขาน่ะเป็น
เพื่อนของเรา นายรู้ไหมว่าตะกี้ถ้าไม่มีเขา ฉันคงตายไปแล้ว”
ที่ชาโรน่าพูดมาก็ถูกของเธอ ตะกี้นี้หวังเย่าช่วยชีวิตเธอเอาไว้
ตอนนี้แม้ว่าเธอจะอยู่ในสภาพอ่อนแอ แต่เธอก็ไม่ยอมให้ดิวมาทําอะไร
หวังเย่าเป็นอันขาด“ถ้านายคิดจะลงมือ งั้นก็ใช้ดาบของนายแทงฉันซะ” ชาโรน่ายืน
กราน
ดิวไม่คิดว่าเธอจะพูดเล่น
“ชาโรน่า เธอถึงกับออกตัวแทนมันเลยงั้นรึ ฮ่าฮ่า ชาโรน่า เธอทํา
ให้ฉันไม่พอใจจริงๆ ! แต่เธอจะรับมือกับฉันได้ไหมในเมื่อสภาพของเธอ
อ่อนแอแบบนี้ ? ”
ดิวยิ้มออกมาและพุ่งเข้าหาชาโรน่ากับหวังเย่าต่อ เขามองไปที่ชา
โรน่าแล้วพูดขึ้น “ดูจากสภาพเธอในตอนนี้แล้ว ขนาดจะป้องกันตัวเอง
เธอยังทําไม่ได้ด้วยซ�า ! ”
จากนั้นดิวก็มองไปที่หวังเย่าด้วยสีหน้าไม่พอใจ “แกเป็นคนหัวเซี่ย
สินะ ! ”
หลังจากนั้นดิวก็เลิกลังเลและแทงเขาใส่หวังเย่าทันที
“ไม่….” ชาโรน่าร้องออกมาเสียงหลง หากหวังเย่าตายต่อหน้าเธอ
งั้นเธอก็จะไม่มีทางยกโทษให้กับตัวเองอย่างแน่นอน
แต่ตอนนี้เธอจะไปทําอะไรได้ ?
เพราะเธอกําลังอยู่ในสภาพที่อ่อนแอจนไม่อาจจะทําอะไรได้เลย
ด้วยซ�า !“อ๊า …”
ต่อมาก็มีเสียงร้องดังขึ้น ชาโรน่าพบว่ามีชายคนหนึ่งล้มลงไปกอง
กับพื้นตรงหน้าของเธอแล้ว
“ ไม่ เป็นไปไม่ได้…”
เสี่ยวซวีปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าดิว จนทําให้ดิวแสดงสีหน้าเหลือเชื่อ
ออกมา เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะโดนจัดการโดยเด็กสาวตัวน้อยแบบนี้ ใน
ตอนที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัวเลยด้วยซ�า
“ แม้ว่าตอนนี้ฉันจะอยู่ในสภาพอ่อนแอและหลบไม่ได้แต่ฉันก็ยังมี
เสี่ยวซวีอยู่ ! ” ในตอนที่พูดนั้น หวังเย่าก็มองไปที่ เสี่ยวซวีอีกครั้ง
“แก …” ดิวยังไม่คิดจะยอมแพ้แต่ถึงจะไม่ยอมก็ไม่อาจจะทําอะไร
ได้ เพราะการโจมตีของเสี่ยวซวีนั้นทําให้พลังของเขาหมดไป
“เธอจะว่าอะไรฉันรึเปล่า ? ” หวังเย่ามองไปที่ชาโรน่าแล้วพูด
ขึ้นมา
ชาโรน่ามองไปที่ดิว แม้ว่าเธอจะไม่ชอบอีกฝ่าย แต่ก็ใช่ว่าจะ
เกลียดอีกฝ่ายไปเลย
ถึงอย่างนั้นเมื่อดิวกล้าลงมือกับเขา หวังเย่าก็ไม่คิดจะปล่อยอีก
ฝ่ายไป !ชาโรน่ายืนนิ่งอยู่กับที่
“ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้ ” ชาโรน่าพูดอะไรไม่ออก
แต่ท่าทีแบบนี้ก็ทําให้หวังเย่าชื่นชม
หากชาโรน่าบอกให้เขาลงมือ งั้นหวังเย่าก็จะคิดว่าชาโรน่านั้นเป็น
พวกที่เสแสร้งเข้าข้างคนที่แข็งแกร่ง ยังไงซะดิวก็เป็นคนของเธอ แม้ว่า
เขาจะคลุ้มคลั่งก็ตาม หากชาโรน่าปล่อยให้หวังเย่าจัดการกับดิว งั้นเธอ
คงดูเป็นคนเลือดเย็นเกินไปแต่ ชาโรน่าไม่ได้ทําแบบนั้น ตอนนี้เธอ
เหมือนจะลังเล
“ไปหาที่พักกันก่อนดีกว่า ! ” หวังเย่าพูดขึ้นมา
ตอนนี้เขาอยู่ในสภาพอ่อนแออย่างมาก มันอันตรายต่อตัวเขา
เกินไปที่จะอยู่ที่นี่ต่อ เขาไม่ยอมให้ตัวเองอยู่ในสภาพนี้นานนัก
ชาโรน่าได้แต่พยักหน้าตอบรับ “ได้ ”
ตอนนี้ทั้งสองเหมือนกับเป็นเพื่อนร่วมรบกันแล้ว แต่ตอนที่ทั้งสอง
เดินออกไปได้สักพักนั้นพวกเขาก็พบว่าไม่มีใครอยู่เลย
ตะกี้นี้ตอนที่ชาโรน่าและหวังเย่าสู้กับงูอยู่ คนอื่นๆ ก็ได้หนีออกไป
หมดแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเมื่อพวกเขาเดินออกมาได้สักพัก แต่ก็ยังไม่เห็น
วี่แววของพวกนั้นเลย“แปลก ! ” หวังเย่ารู้สึกว่าเหตุการณ์นี้แปลกประหลาด
“มันมีโพรงอยู่ ” ชาโรน่าชี้ออกไปและพูดขึ้น
หวังเย่าเดินตามที่ชาโรน่าชี้ไปและเห็นโพรงแต่โพรงนี้ไมได้ใหญ่
นัก มันเหมือนกับโพรงที่ตุ่นขุดขึ้นมา
“โพรงเล็กๆ นี่แทบจะมองไม่เห็น ” หวังเย่าพูดขึ้น
ทั้งสองคนพากันเดินทางเข้าไปในโพรงนั้น
หวังเย่าได้ให้เสี่ยวซวีลงไปสํารวจด้านล่างก่อน เมื่อพบว่าไม่มีสัตว์
อสูรด้านล่าง หวังเย่าและชาโรน่าจึงกระโดดลงไปตาม
แต่พื้นที่มันคับแคบอย่างมาก เมื่อทั้งสองเดินทางเข้าไป เพราะ
โพรงนี้มีขนาดเล็ก ดังนั้นตอนที่ทั้งสองลงไปนั้นก็บอกได้ว่าทั้งสองแทบ
ต้องกอดกันเลยก็ว่าได้
แม้ว่าร่างกายจะสัมผัสกัน แต่หวังเย่าก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก
ชาโรน่าเป็นชาวตะวันตก เธอมีเบื้องหลังอะไรนั้นหวังเย่าไม่
อาจจะรู้ได้ เพราะแบบนั้นเขาจึงไม่กล้ารุ่มร่ามใส่เธอ ยิ่งไปกว่านั้นที่
บ้านเขาก็มีแฟนทั้งสองคนรออยู่“เธออยากจะเปลี่ยนที่หน่อยไหม ? ” หวังเย่าถามขึ้นมาแต่ชาโร
น่าไม่ได้ตอบอะไรกลับมาเลย
เมื่อก้มหน้าลงไปมองก็พบว่าชาโรน่าน่ะหลับไปแล้ว
“นี่..” เมื่อต้องเจอกับสถานการณ์แบบนี้ หวังเย่าก็ยิ้มออกมาอย่าง
ขมขื่น เขาไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรออกมาดี
ชาโรน่าหลับไปแบบนี้ไม่กลัวว่าเขาจะทําอะไรเธอรึไง ?
บางครั้งเขาอาจจะคิดไม่ดี ยิ่งคิดเท่าไหร่ร่างกายก็ยิ่งตอบสนอง นี่
ไม่ต้องพูดถึงท่าของทั้งสองคนที่แทบจะกอดกันแน่น มันยากที่เขาจะ
ควบคุมร่างกายตัวเองได้
“โชคร้ายที่ตอนนี้ฉันขยับไปไหนไม่ได้ ! ” หวังเย่าถอนหายใจ
ออกมาก่อนจะหลับตาแล้วหยุดคิดเรื่องนี้ไป
หวังเย่าไม่รู้ว่าตอนที่เขาหลับไปนั้น เมื่อลืมตาขึ้นมาก็พบว่าชาโร
น่ากําลังจ้องเขาอยู่
“ชาโรน่า เธอ ..” หวังเย่ามองไปที่ชาโรน่า และไม่รู้ว่าจะพูดอะไร
ออกมาดี
ชาโรน่ายิ้มออกมาและมองไปที่หวังเย่า “หวังเย่า คุณน่ะเป็น
สุภาพบุรุษดี”หลังจากที่พูดจบ ชาโรน่าก็จูบไปที่แก้มของหวังเย่าทันที
หวังเย่าใจสั่นขึ้นมา แต่อยู่ๆ ตอนนั้นเองก็มีเสียงคํารามดังขึ้น
พร้อมกับพื้นดินใต้เท้าของเขาที่ถล่มลงไป จากนั้นทั้งสองคนก็ร่วงลงไป
ที่ด้านล่างทันที