ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统) - ตอนที่ 486 : เสือขาว

ชาโรน่าและหวังเย่าค่อยๆ เดินออกจากโพรงไป ตอนนั้นทั้งสองได้
ตกลงกันแล้ว ก่อนอื่นอย่าคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต เพราะตอนนี้พวก
เขาควรจะสนใจสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้ามากว่า
ตอนนี้สิ่งที่ต้องทําคือ ต้องหาตัวคนอื่นๆ ก่อน
หวังเย่ามีเพื่อนอีก 6 คน
ชาโรน่าเองก็ต้องตามหาเพื่อนอีกหลายคนเช่นกัน
มันไม่มีสวรรค์ที่ไหนให้สองคนได้พักอีกต่อไป เพราะที่นี่คืออีกมิติ
ที่อาจจะทําให้ทุกคนตายได้ทุกเมื่อ
ทั้งสองได้เห็นการสูญเสียและความอันตรายมานับไม่ถ้วนแล้ว
“ฉันรู้จักที่ที่ปลอดภัย ไปที่นั่นกันก่อนเผื่อว่าพวกเขาจะซ่อนตัวอยู่
ที่นั่น ถ้าไม่มีก็คงต้องไปที่ที่อันตราย ! ” ชาโรน่า เสนอขึ้นมา
ด้วยความแข็งแกร่งของทั้งสองแล้ว แม้ว่าจะไปยังที่ที่อันตรายแต่
พวกเขาก็ไม่กลัว แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ยังเลือกที่จะเดินทางไปยังที่ที่
ปลอดภัยเป็นธรรมดาที่หวังเย่าจะไม่ได้คัดค้านเรื่องนี้ เขาพยักหน้าตอบรับ
และปล่อยให้ชาโรน่านําทางไป
ชาโรน่าอยู่ที่นี่มานานกว่า 1 เดือนแล้ว จึงเป็นธรรมดาที่เธอจะ
รู้จักที่นี่ดีกว่าหวังเย่าที่เพิ่งจะมาถึง
ไม่นานภายใต้การนําทางของชาโรน่า ทั้งสองคนก็มาถึงโอเอซิส
สภาพแวดล้อมที่นี่เหมาะกับการพักอาศัยเป็นอย่างมาก
“ เราเคยมาอยู่ที่นี่ 1 อาทิตย์ แต่ก็ถูกอินทรีย์สายฟ้าไล่ออกมาก่อน
แต่พวกมันน่าจะแค่ผ่านมา ดังนั้นที่นี่น่าจะปลอดภัย ไม่รู้ว่าพวกเขาจะ
มาซ่อนตัวกันที่นี่รึเปล่า…”
ชาโรน่ากําลังจะพูดบางอย่างแต่จู่ๆ ก็เงียบไป เพราะตอนนี้เธอ
เห็นชายผมบลอนด์ แต่ชายคนนั้นกลับตายไปแล้ว
“โซโล…” เมื่อเห็นชายคนนั้น ชาโรน่าก็แสดงสีหน้าเศร้าออกมา
เขาไม่เหมือนกับคนอื่น เขาเป็นเพื่อนแท้ของเธอ เขามาจากที่
เดียวกับเธอ อยู่ทีมเดียวกับเธอและสู้ด้วยกันมานานแล้ว แต่เขากลับ
ต้องมาตายที่นี่
“ชาโรน่า เลือดของเขายังอุ่นอยู่ คนที่ฆ่าน่าจะอยู่ไม่ไกลจากที่นี่
นัก” หวังเย่ารีบพูดขึ้นมาชาโรน่าลองจับเลือดดูก่อนจะปรับสภาพจิตใจทันที
สําหรับเธอแล้ว การตายของคนสําคัญนั้นแน่นอนว่าเป็นเรื่องที่น่า
เศร้า แต่เธอไม่อาจจะจมกับความเศร้าได้นานนัก ไม่งั้นแล้วคนที่ต้อง
ตายต่อไปก็คงจะเป็นเธอ
“เขาตายได้ยังไง ? ” ตอนนั้นชาโรน่าก็หันไปหาหวังเย่าแล้วถาม
ขึ้นมา
แม้ว่าโซโลจะกระอักเลือดอกมาแต่มันก็ไม่มีบาดแผลบนตัว
“ฝีมือคนงั้นหรือ ? ” หวังเย่าเองก็แปลกใจ
แม้ว่าในโลกนี้จะมีการต่อสู้ระหว่างคนกับสัตว์อสูรอยู่ตลอด แต่มัน
ไม่ได้หมายความว่าคนจะเป็นมิตรกัน
“เขาตายเพราะพิษ” หวังเย่าเจอบางอย่าง
แต่เมื่อมันเป็นเรื่องของพิษแล้ว หวังเย่าก็ไม่อาจจะบอกได้ว่า
คนร้ายเป็นคนรึว่าสัตว์อสูรกันแน่ ในทางกลับกันแล้ว หวังเย่าได้พบกับ
สัตว์อสูรจํานวนมาก แต่ส่วนมากมันจะฆ่าคนโดยใช้พลังมากกว่า
หวังเย่ายังไม่เคยเห็นสัตว์อสูรที่ใช้พิษฆ่าคนมาก่อน“พิษงั้นหรือ เป็นฝีมือของคนรึสัตว์อสูรกันแน่ ? ” ชาโรน่าถาม
ขึ้นมา เธอเองก็เหมือนกับหวังเย่า เธอไม่มั่นใจว่าเป็นคนรึสัตว์อสูรที่
เป็นคนฆ่าโซโลกันแน่
หลังจากที่เดินสํารวจรอบๆ แล้ว พวกเขาก็ไม่พบกับอะไรที่เป็น
เบาะแสแม้แต่น้อย
สุดท้ายทั้งสองก็ได้แต่ต้องเดินทางไปยังเป้าหมายต่อไป
“มันมีการต่อสู้ที่นี่ ! ” ประสาทการได้ยินเสียงของหวังเย่านั้นดี
อย่างมาก หลังจากที่เขาพูดจบ ทั้งสองก็ได้มุ่งหน้าไปยังจุดนั้นทันที
ไม่นานทั้งสองก็พบกับคนและอสูรแมงมุมกําลังสู้กันอยู่
ชายคนนั้นดูก็รู้ว่าเป็นชาวตะวันออก แต่หวังเย่าไม่รู้จักอีกฝ่าย
ถึงตําแหน่งของหวังเย่าในหัวเซี่ยจะสูง แต่หวังเย่าก็ไม่ได้รู้จักทุก
คน
“เพื่อนคุณงั้นหรือ ? ” ชาโรน่าถามขึ้นมา
หวังเย่าส่ายหน้าและพูดขึ้น “ไม่ ฉันไม่เคยเจอเขามาก่อน แต่เมื่อ
เขาเป็นคนก็ไปช่วยกันเถอะ ! ”
ชาโรน่าพยักหน้าตอบรับสถานการณ์ของตอนนี้คนไม่จําเป็นจะต้องสู้กันเอง ตอนนี้สัตว์
อสูรน่ะเป็นภัยต่อชีวิตคน ถ้าไม่ร่วมมือกัน งั้นมนุษย์ก็คงไม่อาจจะรอด
จากที่นี่ไปได้
ชนิด : แมงมุมสายฟ้า
เลเวล : 89
ระดับ : ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูง
สกิล : ใยแห่งความตาย สามารถลดประสาทสัมผัสของศัตรูได้
จุดอ่อน : เคลื่อนไหวได้ช้า
เมื่อใช้ระบบตรวจสอบ หวังเย่าก็ได้ข้อมูลของสัตว์อสูรตัวนี้ทันที
ตอนนี้หวังเย่าไม่อยากพุ่งตรงเข้าไปสู้ เผื่อว่าจะเจอกับสกิลพิเศษ
เหมือนกับที่เขาเจอผีเสื้อความฝัน ไม่งั้นแล้วมันอาจจะเป็นภัยต่อพวก
เขาเอง
“เสี่ยวซวีเตรียมพร้อม !” หวังเย่าเรียกเสี่ยวซวีออกมา
“ ไปให้พ้น ฉันไม่ต้องการให้พวกนายมาช่วย ! ” ตอนนั้นเองก็มี
เสียงตะโกนดังขึ้นหลังจากที่ได้ยินแบบนั้นชาโรน่าและหวังเย่าก็มองหน้ากันด้วย
ความแปลกใจ
คนแบบนี้พวกเขาเพิ่งจะเคยเจอเป็นครั้งแรก
ที่นี่มนุษย์น่ะอ่อนแอ ต่อหน้าสัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงแล้ว
แม้ว่าหวังเย่าจะอยากฆ่ามันเพียงลําพังแต่ก็ต้องเจ็บตัวอยู่บ้าง แต่ชาย
คนนี้กลับเลือกที่จะเผชิญหน้ากับมันเพียงลําพัง
มันอันตรายจริงๆ !
ตอนนี้ชัดแล้วว่าแมงมุมสายฟ้าไม่ใช่สัตว์อสูรทั่วไป
มันสามารถจํากัดการเคลื่อนไหวของศัตรูได้ด้วยใยของมัน มันยังมี
พลังสายฟ้า มันเป็นสัตว์อสูรที่จัดการได้ยากแต่ตอนนี้อีกฝ่ายกลับไม่
ต้องการความช่วยเหลือ
“ในเมื่อเขาไม่อยากให้เราช่วย งั้นก็รอดูกันดีกว่า ! ” หวังเย่าพูด
ขึ้นมา
เขาไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร เมื่อคนไม่ต้องการความช่วยเหลือ งั้นเขา
ก็จะไม่ช่วย
แต่มันไม่จําเป็นที่หวังเย่าจะต้องเดินทางออกไปตอนนี้เขาอยากเห็นว่าการต่อสู้จะจบลงยังไง
ถ้าชายคนนี้ชนะ งั้นเขาก็อยากรู้ว่าอีกฝ่ายจะใช้วิธีไหน ถ้าชายคน
นี้ตกอยู่ในอันตราย งั้นหวังเย่าก็จะลงมือ
ยังไงซะก็เพื่อช่วยเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
“อสูรของเขามันแปลกอย่างมาก” ชาโรน่าพูดขึ้น
หวังเย่าพยักหน้าตอบรับ
อสูรของเขาคล้ายกับเสือแต่มันมีปีก
ไม่นานก็มีสัตว์เทพในตํานานโผล่เข้ามาในหัวของเขา
เสือขาว !
ตํานานบอกว่าสัตว์เทพจะมีรูปร่างเป็นเสือขาวแต่มีปีก
ไม่ใช่ว่านี่มันเหมือนกับสัตว์เทพรึไง ?
ตอนแรกหวังเย่าไม่ค่อยเข้าใจนักแต่เมื่อนึกถึงชาโรน่า อสูรของ
เธอเองก็เป็นภูติเหมือนกัน
ไม่ใช่ว่าภูติก็เป็นตํานานของฝั่ งตะวันตกไม่ใช่หรือ ?
ทําไมสัตว์เทพในตํานานถึงกลายเป็นอสูรของพวกนี้ไปได้ ?เมื่อเห็นแบบนี้ หวังเย่าก็เริ่มสงสัยมากขึ้นเรื่อยๆ