ระบบรักฉบับเทพบุตร - ตอนที่ 120

ตอนที่ 120 ลงชื่อเข้าใช้รับ วิลล่า ของ ทอมสัน

เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น หลินฟ่าน ก็ลงชื่อเข้าใช้ตามปกติ

“ฉันไม่รู้จะสามารถเซ็นสัญญารับสิ่งดี ๆ จากระบบในครั้งนี้ได้หรือไม่?” หลินฟ่าน ลุกขึ้นนั่งด้วยความจริงจังเล็กน้อยในครั้งนี้

ฟังก์ชั่นของระบบนี้เป็นเรื่องไร้สาระเกินไปได้รับการอัปเกรดเป็น 2.0 แล้วหากทําภาระกิจของระบบไม่เสร็จสมบูรณ์จะไม่รับสิ่งดี ๆได้

ภาระกิจครั้งนี้ เป็นเรื่องไร้สาระมากเช่นกัน จะให้เป็นแฟนกับ เซี่ยหว่านชิว ได้ง่ายขนาดนั้นได้อย่างไร

การไล่ตามผู้หญิงต้องทําทีละขั้นตอนและต้องไม่กังวลกับเงื่อนไขใด และถ้ารีบร้อนเกินไปผลที่ออกมาอาจจะไปกันไม่รอดก็ได้

“ติ้ง!!! การลงชื่อเข้าใช้สําเร็จแล้ว”

“ขอแสดงความยินดีกับเจ้าภาพที่ได้รับผลิตภัณฑ์แรกของ ทอมสัน ซึ่งเป็นวิลล่าจําลอง!” เสียงของระบบดัง

นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา บนเตียงของ หลินฟ่าน ก็มี … แบบจําลองขนาดเล็กของวิลล่าชั้นหนึ่งของ ทอมสัน

หลินฟ่าน มองไปที่แบบจําลองของวิลล่าบนเตียงรู้สึกไร้ความเห็นในระบบวันนี้

สําหรับวิลล่าชั้นหนึ่งของ ทอมสัน เป็นใครก็ต้องอ้าปากค้าง

หลินฟ่าน ตัดสินใจที่จะไม่เชื่อในระบบนี้อีกต่อไป

หากใครที่กําลังรอการเสี่ยงโชคโดยพึ่งระบบคงต้องรออย่างใจเย็นมากที่สุด

หลินฟ่าน กําลังคิดว่าเขาสามารถเปิดร้านขายชาน้ําแข็งและโค้กได้และยังสามารถขายโมเดลวิลล่าได้อีกด้วย

ดูเหมือนว่าถ้าเขาต้องการสร้างรายได้เขาต้องพึ่งพาตัวเอง

ด้วยระบบที่พังทลายนี้ หลินฟ่าน รู้สึกว่าเขาจะยากจนลงและแย่ลงในชีวิตของเขาตอนนี้

หลินฟ่าน โกรธมากถ้าเขาไม่ได้ลงชื่อเข้าใช้แบบวิลล่าเช่นนี้เขาจะไม่บอกว่ามันเป็นระบบที่เสีย

คุณรู้ไหมว่าวิลล่าของ ทอมสัน ยิบปิน ล้วนมีมูลค่าเริ่มต้นที่หลักสิบล้านและอาจเริ่มต้นในหลายร้อยล้าน

เหมือนบอกคุณว่ามีคนให้เงินสด 100 ล้าน … ซิมบับเวดอลล่าร์

[1หยวย= 8.6 พันล้านเหรียญซิมบับเว]

หลินฟ่าน ทําอะไรไม่ถูกเล็กน้อยระบบค่อนข้างเชื่อถือได้เมื่อเป็น 1.0 แต่ตอนนี้ไม่น่าเชื่อถือแล้ว ตั้งแต่ที่จะอัปเกรดเป็น 2.0

แต่สิ่งนี้ไม่ส่งผลต่อชีวิตปัจจุบันของ หลินฟ่าน

ตอนนี้เขาเป็นพ่อครัว นักเขียนบท ผู้มีความสามารถด้านดนตรีผู้กํากับและทักษะการแสดง …

ตอนนี้ หลินฟ่าน สามารถทําเงินได้มากมายแม้ว่าเขาจะไม่ต้องการระบบก็ตาม

อย่างไรก็ตามหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจในการขอเป็นแฟนกับ เซี่ยหว่านชิว หลินฟ่าน ก็ไม่รู้ว่าเขาจะสามารถลงชื่อเข้าใช้ได้อะไรที่ดีอีก

บางทีถ้าทําภาระกิจเสร็จสิ่งต่างๆที่สามารถลงชื่อเข้าใช้ได้จะยิ่งใหญ่กว่าแบบจําลองวิลล่ารถหรูธรรมดา ๆ เหล่านี้

เมื่อ หลินฟ่าน ทําภารกิจแรกสําเร็จเขาได้รับอาคารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเจ็ดชั้นทันทร และด้วยเงินมากกว่า 3 พันล้านหยวน ซึ่งทําให้ หลินฟ่าน หลุดพ้นจากชีวิตที่น่าสงสารของเขาได้อย่างสมบูรณ์

ก่อนที่ระบบจะอัปเกรดบัญชีธนาคารของ หลินฟ่าน มีเงินเพียงสองล้านกว่า ซึ่งยังน้อยมาก

ตอนนี้มีมากกว่า 80 ล้าน แต่ภาระกิจที่สองนี้ยากที่จะทําให้เสร็จได้

วันนี้เป็นวันอาทิตย์และ บริษัท ก็เป็นวันหยุดด้วย

หลินฟ่าน อยู่บ้านทํางาน ทั้งวันนั้นนอนเล่นและเล่นเกมเป็นครั้งคราว

ตอนนี้ หลินฟ่าน ใช้ชีวิตอย่างสบาย ๆ

หลังจากเขียนบท หลินฟ่าน เปิดคอมพิวเตอร์และเล่นเกมส์ชนะจนเบื่อ

ความสุขของชีวิตจริง ๆ แล้วช่างเรียบง่าย

หลินฟ่าน เล่นเกมและรู้สึกว่ามันไม่มีความหมายดังนั้นเขาจึงนอนพัก

ในตอนเย็น หลินฟ่าน และ หลินหยู่ฉี กําลังดูทีวีด้วยกัน การออกอากาศของ ชิ่วหยู่เหนียน

หลินหยู่ฉี มองไปที่มันและพิงไหล่ของ หลินฟ่าน

แค่การพิงไหล่และนี่น้องสาวของเขาเองไม่ใช่เรื่องใหญ่

ในขณะนี้เสียงเคาะประตูดังขึ้น

สองสาวเดินเข้ามา

เนื่องจาก เซี่่ยหว่านชิว มักจะมาที่นี่ระบบควบคุมการเข้าออกก็จะอนุญาตให้ เซี่ยหว่านชิว เข้ามาได้เช่นกัน

ไม่จําเป็นต้องพูดเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ประตูชุมชนลานโบ๋หว่าน พวกเขาย่อมปล่อยให้เธอเข้ามาได้อย่างสบาย

พวกเขารู้ว่า เซี่ยหว่านชิว และ ซูเสี่ยวหยู มักจะมาหา หลินฟ่าน เป็นเรื่องปกติ

ในสายตาของ รปภ. ที่ชุมชนนั้นพวกเขา หลินฟ่าน เป็นไอดอลและสิ่งนี้ก็เคยชินกับมันมานานแล้ว

นอกจากนี้มันยังคือความเป็นส่วนตัวของ หลินฟ่าน ในการมาที่ใครมาที่นี่เพื่อหาข่าวของ หลินฟ่าน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้จะไม่มีทางเปิดเผยข้อมูลอย่างเด็ดขาด

เซี่ยหว่านชิว และ ซูเสี่ยวหยู ต่างก็มาที่บ้านของ หลินฟ่าน

เซี่ยหว่านชิว กําลังจะทําให้ หลินฟ่าน ประหลาดใจที่มาหาโดยไม่บอกก่อน เธออุ้มลูกแมวน่ารักไว้ในอ้อมแขนมันเป็นลูกแมวที่เลี้ยงไว้ในบ้านพักของ หลินฟ่าน ซึ่งมีชื่อว่า ชิวฉิว

ชิวฉิว ลูบหน้าอกของ เซี่ยหว่านชิว อีกครั้งและ เซี่ยหว่านชิว ก็ลูบหัวลูกแมวเบา ๆ

เมื่อ เซี่ยหว่านชิว เปิดประตูเธอก็เห็น หลินฟ่าน และ หลินหยู่ฉี อยู่ด้วยกัน

หลินหยู่ฉี กําลังพิงไหล่ของ หลินฟ่าน ราวกับว่าเขากําลังจมอยู่กับละครทีวี

เมื่อเธอเห็นฉากนี้การแสดงออกของ เซี่ยหว่านชิว ก็เปลี่ยนไป

ขอบตาของเธอมีสีแดงเล็กน้อย

เธอไม่รู้จัก หลินหยู่ฉี เธอคิดว่า หลินฟ่าน กําลังคบหากับผู้หญิงคนอื่นในขณะที่เธอไม่อยู่

เช่นเดียวกับที่ เซี่ยหว่านชิว ต้องการพูดอะไรบางอย่าง ซูเสี่ยวหยู ที่อยู่ด้านข้างก็พูดขึ้นก่อน

“อาจารย์พวกเราอยู่ที่นี่ด้วยนะ คุณกําลังดูอะไรอยู่” ซูเสี่ยวหยู รีบพูดออกมาความคิดของเธอแตกต่างจาก เซี่ยหว่านชิว

ปฏิกิริยาแรกของ เซี่ยหว่านชิว คือการหึงหวง ปฏิกิริยาแรกของ ซูเสี่ยวหยู คือเรียก หลินฟ่าน ให้รีบหันมา

ซูเสี่ยวหยู ฉลาดแค่ไหนถ้า เซี่ยหว่านชิว จากไปโดยไม่พูดอะไร ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองอาจแตกสลาย

เธอรีบเรียก หลินฟ่าน ให้หันมาก่อนและหากมีความเข้าใจผิดจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลินฟ่าน จะสามารถตอบและอธิบายได้อย่างรวดเร็ว

ท้ายที่สุดนี้ เป็นเรื่องของความหึงของ เซี่ยหว่านชิว

หลินฟ่าน ได้ยินเสียงของ ซูเสี่ยวหยู และหันหน้าไปทันที

หลินฟ่าน รู้สึกหนาวและขนลุกขึ้นมาทันที

ตอนนี้ หลินหยู่ฉี พิงไหล่ของเขาอยู่

หลินฟ่าน รู้สึกได้ว่าถ้าเขาไม่อธิบายโดยเร็วที่สุด เซี่ยหว่านชิว คงจะโกรธจริงๆ

หลินฟ่าน และ เซี่ยหว่านชิว มองหน้ากันเพียงครั้งเดียว หลินฟ่าน รู้ว่า เซี่ยหว่านชิว โกรธแล้วและเป็นเรื่องที่ร้ายแรงมากซึ่งไม่ดีแน่

ทันใดนั้นความปรารถนาในการมีชีวิตรอดของ หลินฟ่าน ก็ท่วมทุนและเขาก็วิ่งไปและจะจับมือของ เซี่ยหว่านชิว ” หว่านชิว เธอเป็นน้องสาวของฉัน เธออยู่ปีที่สองและจะอาศัยอยู่ที่นี่ในช่วงวันหยุดฤดูร้อนนี้ เธอมีชื่อว่า หลินหยู่ฉี และเป็นแฟนคลับของเธอด้วย”

เซียหว่านชิว เงยหน้าขึ้นมองดวงตาที่สวยงามของเธอก่อนที่เธอจะพูดอะไร และหลังจากคําอธิบายของ หลินฟ่าน เซี่ยหว่านชิว จะโกรธได้อย่างไร

“มาอธิบายให้ฉันฟังทําไม” เซียหว่านชิว พูดเบา ๆ เมื่อถูก หลินฟ่าน จับมืออยู่ เธอไม่สามารถเก็บความอายได้ในขณะนี้

“ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้โกรธ แต่ฉันต้องอธิบายให้ชัดเจนว่าฉันบริสุทธิ์” หลินฟ่าน ยิ้มเล็กน้อยและพูดอย่างจริงจัง และแน่นอนว่าเขาต้องรีบบอกก่อนที่จะมีการเข้าใจผิด

“ฉันรู้..ฉันรู้ว่านายบริสุทธิ์” เซี่ยหว่านชิว หัวเราะให้กับความพยายามอธิบายอันแรงกล้าของ หลินฟ่าน

“ถ้าอย่างนั้นนายก็ปล่อยมือฉันตอนนี้ได้ไหม ทุกครั้งที่เจอฉัน นายก็คิดจะฉวยโอกาสตลอดเลย หลินฟ่าน ฉันเริ่มไม่อยากสนใจนายจริงๆแล้ว” เซี่ยหว่านชิว เม้มปากของเธอ และข้อมือของเธอก็แดงเล็กน้อย

ตอนนี้ หลินฟ่าน กําลังกลัวว่า เซี่ยหว่านชิว จะเข้าใจผิดจริงๆเขาจึงต้องรีบอธิบาย

“ขอโทษฉันไม่ได้ทําร้ายคุณ” หลินฟ่าน มองไปที่ข้อมือสีแดงของ เซี่ยหว่านชิว รู้สึกกังวลเล็กน้อย

“มันเจ็บนะเนี่ย” เซี่ยหว่านชิว ทําหน้าเหมือนรู้สึกเสียใจ

“ตีฉันเลยก็ได้” หลินฟ่าน กล่าว

“ไม่..ฉันไม่ใช่พวกผู้ชายที่รักความรุนแรง”

“แต่ข้อมือยังเจ็บอยู่ … ถ้านายจูบมันจะไม่เจ็บ” เซี่ยหว่านชิว มองไปที่การแสดงออกของ หลินฟ่าน และเธอก็ไม่สามารถเก็บรอยยิ้มหวาน ๆ ได้ และเธอเองก็รู้สึกว่าตัวเองงี่เง่าที่เห็น หลินฟ่าน อยู่กับคนอื่นจริงๆ?

เมื่อฟังที่ เซี่ยหว่านชิว พูด หลินฟ่าน ก็ไม่คิดอะไรแล้ว

“มันจะหายเจ็บหลังจากจบรึเปล่า” หลินฟ่าน มองตา เซี่ยหว่านชิว

ทันทีนั้น หลินฟ่าน กอด เซี่ยหว่านชิว โอบเอวเรียวของเธอและพิมพ์ริมฝีปากสีแดงของเธอ ใบหน้าของ เซี่ยหว่านชิว แดงระเรื่อและการจูบอย่างกะทันหันของ หลินฟ่าน ได้เข้าครอบงําทุกสิ่งในร่างกายของเธอ เหมือนมีสายฟ้าไหลผ่านร่างกายของเธอและจิตใจของเธอก็ว่างเปล่า

เธอรู้สึกอายและโกรธเล็กน้อย

หลินฟ่าน คนโง่คนนี้จูบผิดที่!

เขาคงลืมไปแล้วว่าในบ้านไม่ได้มีแค่เขาและ เซี่ยหว่านชิว