ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 101 คุณกําลังพูดว่าฉันเป็นคนล้มเหลว?

ป้ามองไปที่หลินฟาน และรู้สึกสงสัยเล็กน้อย: “เขาเป็นแฟนของเธอหรือ”

หลัวหลี รู้สึกผิดเล็กน้อย และเธอพูดอย่างกล้าหาญ “ใช่คะ!”

แต่เธอเห็นหลินฟานจับมือเล็ก ๆ ของเธออย่างอ่อนโยนแล้วพูดกับป้า ว่า “สวัสดีคุณป้าผมเป็นแฟนของหลัวหลี่”

เมื่อถูกหลินฟานจับมือ หลัวหลีก็สัมผัสได้ถึงความอบอุ่น และความปลอดภัยมือของเทพเจ้าชายช่างอบอุ่นจริงๆ

ตอนแรกป่าอยากจะดุด่า แต่ตอนนี้ คงไม่คิดจะดุด่าแล้ว

“ฮ่าฮ่า ดีจริง ดีจริงๆ” คุณป้า เหมือนจะไม่ทันตั้งตัว เธอไม่สามารถโต้ตอบได้ครู่หนึ่งเธอจึงหันหลังและเดินออกไป

หลินฟาน และหลัวหลี่ นั่งลงในที่นั่งว่างข้างๆ พวกเขา

หลัวหลี่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก และยิ้มอย่างอ่อนหวาน: “มันอันตรายจริงๆ ถ้าเธอจ้องมองทะลุผ่านฉัน เธอจะต้องร่ายคําพูดยาวๆ มากแน่ๆ”

หลินฟาน พูดว่า “เธอเป็นอะไรกับคุณ” หลินฟาน ตลกเล็กน้อย ไม่แปลกใจเลยที่พี่สาวตรวจผู้สง่างาม จะรู้สึกอึดอัดต่อหน้าป้าคนนี้ ป้าแบบนี้น่ารําคาญจริงๆ“หลินฟานฉันโชคดีที่มีคุณช่วยฉัน ขอบคุณ” หลัวหลี กล่าวขอบคุณ

หลินฟานยิ้ม และพูดว่า “มันเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย”

หลัวหลี หน้าแดง เธออยากจะบอกว่ามันจะดีกว่าถ้าน้องชายเป็นแฟนของเธอจริงๆ แต่เธอก็เป็นผู้หญิง ในท้ายที่สุด จะกล้าดียังไง ที่จะพูดมันไป “ลืมไป สั่งอาหารกันเถอะ คุณชอบกินอะไร” หลัวหลี่ยิ้มและเปลี่ยนเรื่องทั้งสองคนจึงทานอาหารกัน

ระหว่างมื้ออาหาร หลัวหลี่ ช่วยหลินฟานจดรายละเอียดลงบันทึกประจําวัน

การจดบันทึกเป็นเรื่องที่สอง และการรับประทานอาหารกับเทพเจ้าชายเป็นกุญแจสําคัญหลัวหลพอใจมาก และในที่สุด เธอก็ได้ทานอาหารค่ากับเทพชาย เธอได้ยินมาว่า หลิว ซีจีทานอาหารเย็นกับหลินฟานเมื่อคืนนี้และเธอก็อิจฉา

ทั้งสองกําลังพูดคุย และหัวเราะกัน และบรรยากาศก็เป็นกันเอง

สิ่งนี้ทําให้หลินฟาน ประหลาดใจเล็กน้อย ครั้งสุดท้ายที่เขาอยู่ในโรงแรมเล็กๆเขาถูกหลัวหลี่จับโดยไม่ได้ตั้งใจจริงๆ แล้วมันเป็นความกังวลของเขาเล็กน้อยสําหรับหลัวหลี่แต่หลังจากมื้อนี้มันก็หายไป

เขารู้สึกว่าหลัวหลี่ไม่ได้มีนิสัยเหมือนตํารวจทั่วไปจริงๆ เธอเหมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ และเธอก็มีเสน่ห์มาก

หลังจากที่ทั้งสองคนทานอาหารเสร็จแล้ว การจดบันทึกก็เสร็จสิ้นเช่นกัน และพวกเขากําลังจะเช็คบิลและออกไป

โทรศัพท์มือถือของหลัวหลี่ ก็ดังขึ้นทันที

หลัวหลีรับสายด้วยสีหน้าจริงจัง: “ฉันเพิ่งได้รับแจ้ง ว่ามีคนที่อยู่ใกล้ๆ กําลังจะกระโดดลงจากอาคารคุณจะพาฉันไปที่นั้นเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ได้ไหม”

หลินฟานเห็นด้วยทันที “ตกลง”

ทั้งสองจึงรีบจ่ายบิล และออกจากร้านอาหาร

ทันทีที่ฉันเดินออกไปข้างนอก ป้าก็เดินเข้ามาจากด้านข้าง และคว้าตัวหลัวหลี

“หลัวหลี่ ฉันเพิ่งโทรไปหาแม่เธอ เธอบอกว่าเธอไม่รู้ด้วยซ้ําว่าเธอมีแฟน แล้ วแฟนเธอเป็นใคร?”ป้าซ่งถาม

หลัวหลี่จะรีบไปช่วยคน และพูดว่า “ป้าซ่ง ไว้ค่อยคุยกันวันหลัง ตอนนี้ฉันมีเรื่องด่วน”

แต่ป้าปฏิเสธ และพูดว่า “คุณควรทําให้ป้าชัดเจน พวกเธอคบกันโดยไม่บอกเราทําไมเธอไม่เลือกเจ้านายถ่านหินที่ร่ำรวยแต่กลับเลือกเด็กคนนี้ที่ดูเหมือนจะยากจนสายตาเธอไม่ดีเลย”

หลินฟานเดินไปด้านข้างแล้วหยิบกุญแจรถออกมา และกดมัน

Bucatti สตาร์ทเครื่องยนต์ทันที

หลินฟานนั่งในตําแหน่งคนขับ หันศีรษะแล้วพูดว่า “พี่สาวตํารวจ การช่วยเหลือผู้คนเป็นสิ่งสําคัญรีบขึ้นมาเร็ว”

เมื่อเห็นเช่นนี้ ป้าซ่ง ก็ตกตะลึง

คราวนี้ หลัวหลี สะบัดมือป้าของเธออย่างง่ายดาย และรีบเข้าไปในรถของ หลินฟาน

Bucati ก็บินหนีไปทันที

ป้าคนนั้น ป้าซ่ง เกือบกลายเป็นหิน

พระเจ้า เด็กคนนี้ที่ใช้สินค้าริมทาง จริง ๆ แล้วขับรถหรู เขาเป็นคนรวยมากและเขาเป็นรุ่นสองที่รวยมากเธอผิด!

ต่อหน้า หลินฟาน เจ้านายถ่านหินเป็นเพียงคนจน ไม่น่าพูดถึงมันเลย

ป้าซ่งบ่น “หลานคนนี้ ฉันไม่ผิดหวังเลย…”

หลิน ฟาน ยังขับรถพาหลัวหลไปยังชุมชนใกล้เคียง หลินฟาน ลงจากรถและเห็นประตูถัดไปของชุมชนนี้คือทอมสันยี่ผิน!

บังเอิญอะไรอย่างนี้ วันนี้ ผู้เช่าต้องจ่ายค่าเช่าและเขากําลังวางแผนที่จะกลับไปที่ทอมสันยี่ผินเขาแค่คิดเพียงว่าเขาจะกลับไปเมื่อเขาทําเรื่องตรงหน้าเขาเสร็จสิ้น

บนหลังคาอาคารในชุมชน เวลานี้ มีชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่บนราวกั้นด้วยสายตาสิ้นหวังและกําลังจะกระโดดลงจากอาคาร

อาคารหลังนี้สูงเพียงสิบชั้นเท่านั้นแม้ว่าจะเทียบไม่ได้กับอาคารสูงที่อยู่รายรอบแต่การกระโดดลงมาก็จะพบความตายโดยสมบูรณ์เช่นกัน

กลุ่มคนที่อยู่ชั้นล่างกําลังดูอยู่

บ้างก็ถอนหายใจ บ้างก็โห่ร้อง

“วัยรุ่นสมัยนี้ทําไมคิดมากไปได้ จะฆ่าตัวตายทุกรอบเลยหรือไง?”

“ไม่ใช่อกหัก ใช่มั้ย!”

“ผู้คนมีชีวิตเดียว โดดตึก โดดตึกทําไม มันไร้ค่าเกินไป”

“จริงเหรอ ไร้ค่าจริงๆ”

อยู่ดีๆ ก็มีใครบางคนตะโกนขึ้นว่า “นี่ ฉันเห็นว่าคุณเป็นคนงี่เง่าจริงๆ กระโดดเลยกระโดดลงมาตายได้แล้ว!”

“ถ้าคุณอยากจะตาย ก็รีบตายเร็วๆ ฉันจะได้กลับบ้าน ไปกินไก่!”

“ตาย ไหน มันนานแล้วนะ ทําไมคุณยังไม่โดด ยังอยากโดดอีกไหม”

ไม่กี่คน เริ่มโห่ร้องทันที

เมื่อได้ยินคําพูดเหล่านี้ ชายหนุ่มดูสิ้นหวัง และแทบจะกระโดดลงมา

“หุบปากไปซะ! ถ้าเขากระโดดลงมา ฉันจะจัดการนายเป็นคนแรก!”

หลัวหลี่วิ่งไปอย่างโกรธจัด

คนที่เอะอะโวยวายก็สั่นสะท้านด้วยความกลัว และกลายเป็นความทุกข์ยากในทันทีพวกเขาจะกล้าพูดได้อย่างไร

“คุณต่ารวจ คุณมาทันเวลาพอดี รีบเกลี้ยกล่อมชายหนุ่มคนนี้ที่ ฉันอาศัยอยู่ในอาคารนี้ด้วยถ้าเขากระโดดลงมาแล้วตายฉันคงไม่กล้าอยู่ที่นี่”ลุงพูดอย่างกังวล

หลัวหลี่ พูดไม่ออกเล็กน้อย คนเหล่านี้ คิดให้เธอเกลี้ยกล่อมหรือจะกลัวกันแน่ แต่ก็ไม่มีใครสนใจชายหนุ่มคนนี้อยู่ดีหากเป็นเช่นนี้ ชายหนุ่มจะต้องกระโดดลงมาตายเท่านั้น

เหตุใดเวลามีใครกระโดดลงจากตึก จึงต้องมีบุคลากรมืออาชีพมาเกลี้ยกล่อม เช่นนักเจรจาหรือตํารวจเพราะเสียงโห่ร้อง ของผู้สัญจรไปมามักนําไปสู่การฆ่าตัวตายเสมอแม้การฆ่าตัวตายจะเป็นเพียงแรงกระตุ้นแต่ตัวพวกเขาก็ไม่ได้อยากโดดเลยจริงๆแต่หลังจากที่เกลี้ยกล่อมโดยใช้ค่าพูดไม่ระวังพวกเขาอาจจะกระโดดลงมาจริงๆ ได้

หลัวหลี่ เงยหน้าขึ้นแล้วพูดว่า “คุณ อย่าไปฟังพวกเขา มองมาที่ฉันแล้วบอกฉันทีว่าทําไมคุณถึงคิดเรื่องนี้”

ชายหนุ่มร้องไห้ เมื่อเห็นว่าในที่สุดก็มีคนห่วงใยเขา: “คุณตํารวจ ไม่ต้องห่วงฉัน ให้ฉันตายเถอะ

หลัวหลี่พูดอย่างอดทน: “ความตายไม่สามารถแก้ปัญหาได้ คุณเจอปัญหาอะไร บอกฉันหรือให้ฉันช่วยคุณได้”

ชายหนุ่มส่ายหน้า สิ้นหวัง : “คุณช่วยฉันไม่ได้ ฉันเป็นคนขี้แพ้ ฉันสูญเสียเงินทุนทั้งหมดในการทําธุรกิจและตอนนี้ฉันไม่มีอะไรเลย ฉันไม่สามารถจ่ายค่าจํานองได้ฉันยังคงเป็นหนี้ต่างประเทศ ภรรยาทิ้งฉันแล้ววิ่งหนีไปกับชายอื่นอีกจะมีประโยชน์อะไรหากฉันยังมีชีวิตอยู่?”

หลัวหลีแอบเหงื่อตก คนผู้นี้ช่างน่าสังเวชจริงๆ และเขาอยากตายเมื่อพูดเรื่องนี้

แต่เธอก็ยังต้องเกลี้ยกล่อม: “อย่าทําเช่นนี้ตายดีกว่าอยู่ยังไงกัน บางที่คุณสามารถกลับมาได้ถ้าตายไปแล้วมันไม่มีความหวังอะไร และยังมีความเป็นไปได้ที่คุณจะพลิกกลับมาได้นะถ้าคุณยังมีชีวิตอยู่ไม่คิดถึงเรื่องนี้บ้างเหรอ”

ชายหนุ่มพูด “ไม่ คุณไม่เข้าใจ ตราบที่ฉันยังพอมองเห็นความหวังเล็กๆน้อยๆฉันจะมากระโดดตึกทําไมคุณไม่ต้องชักชวนฉันหรอก ให้ฉันตายเถอะ!”

หลังจากนั้น ชายหนุ่มกําลังจะกระโดดลงจากตึก

หลัวหลี กังวลมาก ดูเหมือนว่าชายคนนี้มุ่งมั่นที่จะแสวงหาความตายจริงๆการเกลี้ยกล่อมของเธอไม่เป็นผล

“เพื่อนเอ๋ย คุณเป็นคนล้มเหลวอะไร ฉันล้มเหลวมากกว่าคุณอีก และฉันก็ไม่ได้มีชีวิตที่ดี!อะไรเลย”

หลินฟานพูดเสียงดังในเวลานี้

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ชายหนุ่มก็อดสงสัยไม่ได้ว่าจะมีใครที่ทุกข์ใจไปกว่าเขาได้อีก!

“ความล้มเหลวของคุณคืออะไร” ชายหนุ่มถาม

หลินฟาน ดูเศร้า และถอนหายใจ:”ฉันอยากจะทําเงินด้วยมือของตัวเองแต่ทันทีที่ฉันเกิดฉันได้รับมรดกของครอบครัวหลายร้อยล้านฉันทําอะไรไม่ได้นอกจากใช้เงินเมียหรอ?ปรากฏว่ามีสาวสวยมากมายต่อแถวเป็นระยะทางไม่กี่กิโลเมตรเองและพวกเธอต่างก็เถียงกันว่าอยากจะแต่งงานกับฉันแต่ฉันไม่รู้จะเลือกใครดีปีนี้ฉันอายุแค่ 21 ปีถ้าผมตายตอนอายุ 100 ผมจะใช้เวลาตั้ง 79 ปีเงินผมคงใช้ไม่หมดผมคิดว่าผมคงเป็นคนล้มเหลวแต่ถึงกระนั้น ผมก็ยังคงแข็งแรงดีอยู่นะ”

ผู้ชาย : “…”

ไอ้บ้าตัวนี้มันมาจากไหน..!!! ชายหนุ่มรู้สึกหัวใจของเขาเจ็บปวดเล็กน้อย

คนรอบข้างก็แทบคุกเข่าอยู่แล้ว