ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 136 ดอกไม้ประจําตระกูลเศรซื้อตอนลดอกไม้ประจําตระกูลเศรษฐถูกพิชิดอย่างง่ายดาย

ห้องเรียนเปียโนกาลังจะเปิดเรียนแล้ว ห้องเรียนเต็มไปด้วยนักเรียนแล้วในขณะนี้นอกจากนักเรียนในชั้นเรียนนี้แล้ว ยังมีครู และนักเรียนจํานวนมากที่มาที่นี่อีกด้วย

เมื่อวาน หลินฟาน กลายเป็นที่นิยมในทันที ทักษะเปียโนที่น่าทึ่งของเขาทําให้เขาเป็นครูคนดังครูและนักเรียนเกือบทั้งหมดในโรงเรียนเคยได้ยินชื่อของเขาแต่มีคนอื่นๆจํานวนน้อยที่รู้จักเพียงชื่อของเขาและไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร

เด็กผู้หญิงสองคน เดินเข้าไปในห้องเรียน และดึงดูดความสนใจของนักเรียนในทันที

“นั้นเธอ!”

“เจีย เสวี่ยหลิง หนึ่งในสี่ สาวงาม!”

“ไปฟูเหม่ย จากตระกูลเศรษฐี!”

“เธอมาที่นี่เพื่อฟังวิชาของครูหลิน ด้วยเหรอ?”

นักเรียนอุทาน เสน่ห์ของครูหลินนั้นยิ่งใหญ่เกินไป ยังดึงดูด เจีย เสวี่ยหลิงหญิงสาวที่หยิ่งผยองจากครอบครัวที่ร่ํารวย

เจีย เสวี่ยหลิง ดูเย็นชา และไม่สนใจทุกคน ในฐานะที่เป็น 1 ใน 4 สาวงามของโรงเรียนเธอเคยเป็นศูนย์กลางของความสนใจ

เธอมาที่นี่ เพราะชื่อเสียงของเธอจริงๆ และเธอก็สงสัยเหมือนกันว่าอัจฉริยะเปียโนที่กล่าวขานกันนั้นมีหน้าตาเป็นอย่างไร?

หลังจากที่ เจีย เสวี่ยหลิง นั่งลง ห้องเรียนทั้งห้องก็เงียบลง และคนรอบข้างก็หยุดพูดถึงเธอและดูเหมือนว่าไม่มีใครสนใจการดํารงอยู่ของเธออีกต่อไป

ทุกคนต่างมุ่งความสนใจไปที่โพเดียมด้วยสายตาที่ชื่นชม

หลิน ฟาน มาแล้ว!

เมื่อเห็น หลินฟาน เจีย เสี่ยหลิง ก็ตกตะลึง

คนผู้นี้เป็นคนจนที่ช่วย ชูเสี่ยวเซียว จัดการกับเธอเมื่อเช้านี้ใช่หรือไม่!

เธอรู้ว่า ชู เสี่ยวเซียว ในโรงเรียนดนตรีหยุนเฉิง ถูกเรียกว่า “ดอกไม้งามประจําโรงเรียน” เนื่องจากครอบครัวที่ยากจนของชู เสี่ยวเซียวเธอจึงดูถูกชูเสี่ยวเซียวและไม่เคยมองชูเสี่ยวเซียวโดยตรงวันนี้ชูเสี่ยวเซียวโชคไม่ดีและทํารถเธอเป็นรอยเธอกําลังจะใช้โอกาสนี้สอนบทเรียนให้เธอแต่!

หลินฟาน เข้ามาแทรกแซง โดยไม่คาดคิด ดังนั้นเธอจึงทําได้เพียงเลือกที่จะเสียเงินและจากไป

ในเรื่องนี้ เจียเสวี่ยหลิง ยังคงมีความขุ่นเคือง

ใครจะคิดว่าคนผู้นี้ คืออัจฉริยะเปียโนในตํานาน ครูหลิน!

ทันใดนั้น เจีย เสวี่ยหลิง จําได้ว่าคนที่ได้รับการต้อนรับจากอาจารย์ใหญ่ที่ประตูโรงเรียนเมื่อเช้เมื่อวานนี้ คือ หลินฟาน ที่อยู่ข้างหน้าเธอ!

เมื่อวาน พ่อ และเธอ บังเอิญมาถึงประตูโรงเรียน โดยคิดว่าอาจารย์ใหญ่มาเพื่อต้อนรับพวกเราแต่ใครจะรู้ว่าอาจารย์ใหญ่มาทักทายหลินฟานซึ่งทําให้เธออับอายมาก

เนื่องจาก หลินฟาน ขับรถซุปเปอร์คาร์ระดับบนสุด ในตอนนั้น และขโมยความโดดเด่นจากพ่อเธอเจียจั่วเจิ้นพ่อของเธอจึงกังวลเรื่องนี้มากและเขายังคงไม่พอใจหลินฟาน ถึงในตอนนี้

ช่วงเวลาหนึ่ง อารมณ์ของ เจีย เสวี่ยหลิง เริ่มซับซ้อน

หลินฟาน คนนี้ทําให้เธอไม่มีความสุขถึง 2 ครั้ง แต่เธอเป็นอัจฉริยะด้านเปียโนที่อยากรู้อยากเห็นมาก อารมณ์ที่ขัดแย้งกันแบบนี้ทําให้เธออึดอัดเล็กน้อยถ้าเธอไม่สงสัยเกี่ยวกับพรสวรรค์ของ หลินฟานจริงๆเธอก็คงจะจากไปแล้ว

หลินฟาน ไม่ได้สังเกตเห็นการมาของ เจีย เสวียหลิง แม้ว่าเขาจะสังเกตเห็นก็ตามเขาก็ไม่สนใจ

ทันทีที่เสียงกริ่งของชั้นเรียนดังขึ้น หลินฟาน ก็เริ่มสอน นอกจากการสอนทฤษฎีแล้วเขายังแสดงทักษะด้วยตนเองด้วย นักเรียนทุกคนต่างพากันหนักใจ

“โอ้ พระเจ้า ครูหลินดีเกินไป !”

“เขาสมกับชื่อเสียงของเขา!”

“หู เขาเล่นได้ดีมาก!”

เพื่อนร่วมชั้นคุกเข่าให้ หลิน ฟาน

เจีย เสวี่ยหลิง ก็คุกเข่าลง หัวใจของเธอก็ตื่นเต้นอย่างมาก ราวกับว่าเธอได้ลืมความแค้นของหลินฟานไปแล้ว และเพียงบูชาเขาเท่านั้น

ในฐานะลูกสาวของครอบครัวที่ร่ํารวย เธอได้รับการศึกษาที่ดีที่สุด ตั้งแต่ยังเป็นเด็กพ่อแม่ของเธอไม่ลังเลที่จะจ้างเทพดนตรีจากต่างประเทศมาสอนดนตรีให้เธอ เธอเข้ารับการศึกษาที่โรงเรียนดนตรีหยุนเฉิงเนื่องจากมีผลการเรียนดีเยี่ยม

เจีย เสวี่ยหลิง ยังคงคุกเข่าให้กับหลินฟานในฐานะที่เป็นคนที่ได้ติดต่อกับครูในระดับนานาชาติมากมายหลินฟานแข็งแกร่งเกินไปแข็งแกร่งกว่าครูในระดับนานาชาติที่เธอเคยพบ!

หากให้ครในระดับนานาชาติสอน หนึ่งคลาสมีค่าเท่ากับ 1,000 เหรียญจีนแสดงว่าหลินฟานหนึ่งคลาสมีค่าอย่างน้อย 10,000 เหรียญจีน!

“นักเรียนลองใช้เทคนิคที่ ผมได้สอนไป และพยายามฝึกฝน

มีเปียโนหลายสิบตัวในห้องเรียนเปียโน และนักเรียนทุกคนก็เริ่มฝึก
หลินฟาน ก้าวลงจากแท่น และเริ่มให้คาแนะนา หลังจากนั้น

หลังจากนั้นไม่นาน หลินฟาน ก็มาที่ เจีย เสวี่ยหลิง ซึ่งกําลังฝึกเปียโนโดยก้มหน้าลง

หลินฟาน พยักหน้า และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “นักเรียนคนนี้ คุณทําได้ดี

“อืม…..

เมื่อได้รับค่าชมจาก หลินฟาน เจีย เสวี่ยหลิง รู้สึกภาคภูมิใจมาก แต่เธอกลัวความลาบากใจ และไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองหลินฟาน

หลินฟานก็พูดขึ้นมาทันทีว่า “การวางนิ้วของคุณผิด มันควรจะเป็นแบบนี้”

หลินฟาน ยื่นมือออกมาเพื่อสาธิต

เจีย เสวี่ยหลิง พยายามแล้ว และแน่นอนว่า หลินฟาน ได้ชี้แนะให้เธอเห็นปัญหาและแก้ปัญหาด้านเทคนิคที่รบกวนเธอได้

เจีย เสวี่ยหลิง ตื่นเต้นมาก และเธอก็ประทับใจกับ หลินฟานมากขึ้น เขาแข็งแกร่งเกินไปแข็งแกร่งเกินไป หลินฟาน เป็นอัจฉริยะด้านเปียโนจริงๆ

ก่อนที่เธอจะรู้ตัว เธอก็เริ่มชื่นชม หลินฟาน อย่างลึกซึ่งเหมือนกับคนอื่นๆ…

เธอรวบรวมความกล้า เงยหน้าขึ้นและวางแผนที่จะทักทายหลินฟานแต่หลินฟานได้เดินออกไปแล้วและเขาเข้าไปแนะนํานักเรียนคนอื่นๆ

เจีย เสวี่ยหลิง รู้สึกหลงทางเล็กน้อย มันจบแล้ว เธอเกลียด หลินฟานมาก่อนอย่างชัดเจนแต่ตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง?

พรสวรรค์ของ หลินฟาน ใช่ ทั้งหมดต้องโทษพรสวรรค์ของ หลินฟานแม้แต่เจียเสวี่ยหลิงที่ดูถูกใครๆ กลับพยายามมองขึ้นไปข้างบนแล้วก็เริ่มตกหลุมรักเขา

ชั้นเรียนจบลงในไม่ช้และนักเรียนยังคงไม่พอใจและรวมตัวกันรอบๆหลินฟานเพื่อถามคําถามหลังจากนั้นครู่หนึ่งพวกเขาก็แยกย้ายกันไปทีละคน

เจีย เสวี่ยหลิง ไม่ได้ออกจากห้องเรียน และดู หลินฟาน ให้ค่าแนะนํากับนักเรียน

เด็กผู้หญิงสองคนที่อยู่ข้างๆ เธอประหลาดใจ: “พี่สาวเสวี่ยหลิง ทําไมเราไม่ไปล่ะ?”

เจีย เสวี่ยหลิง กล่าวว่า “อย่าส่งเสียงดัง ฉันมีอะไรจะพูดกับ ครูหลิน”

สองสาวมองหน้ากัน พี่เสวี่ยหลิงไม่เคยมองใครเลย เธอแทบไม่สนครูในโรงเรียนเลยเธอมาที่นี่เพื่อยืนยันตัวตนของครูหลิน เธอได้รับการสอนจากครูในระดับนานาชาติตั้งแต่ยังเด็กและระดับของเธอก็แซงหน้าครูที่นี่นานแล้ว

นี่เป็นครั้งแรกที่พี่สาวเสวี่ยหลิง ริเริ่มพูดคุยกับครู

“ครูหลินคนนี้ ตัวใหญ่จริงๆ”

“เหตุผลหลักก็คือ เขาหล่อมาก!”

เด็กหญิงสองคนพึมพํา

เจีย เสวี่ยหลิง ประหม่าเล็กน้อย เธอตัดสินใจที่จะริเริ่มที่จะพูดคุยกับหลินฟานและเธอไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรอย่างไรก็ตามเช้านี้ไม่ค่อยดีนัก และเธอกลัวว่าหลินฟานจะมีความประทับใจที่ไม่ดีกับเธอ

ในที่สุด กลุ่มนักเรียนที่อยู่รอบๆ หลินฟาน ก็แยกย้ายกันไปในที่สุด

หลินฟานเดินออกจากห้องเรียน

เจีย เสวี่ยหลิง ลุกขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ เธอเดินไปหาหลินฟาน

อย่างไรก็ตามเจียเสวี่ยหลิง หยุดอย่างรวดเร็ว และรอยยิ้มของเธอก็หยุดนิ่ง

เธอเห็นว่าหลินฟาน เพิ่งออกจากประตูห้องเรียน และถูกผู้หญิง ที่เดินเข้ามาหยุดไว้

ช เสี่ยวเซียว!

“ครูหลิน ฉันขอโทษ ฉันต้องการมาที่ชั้นเรียนของคุณ แต่วันนี้ฉันมีสอบในชั้นเรียนฉันเลยออกไปไม่ได้”ชูเสี่ยวเซียวกล่าวขอโทษ ใบหน้าของเธอแดง…

เธอบอกว่าเธอจะมานั่งในชั้นเรียนของ หลินฟาน มาก่อน แต่เธอไม่ได้มา

หลินฟานยิ้ม และพูดว่า “ไม่เป็นไร ไปได้แล้ว”

ชู เสี่ยวเซียวกล่าว “ค่ะ ไปกัน”

หลินฟานกล่าว “งั้นเราไปทานอาหารเย็นกันก่อน แล้วผมจะพาคุณไปซื้อจักรยานผู้หญิงที่ดื้อรั้นคนนั้นชนรถคุณในตอนเช้าคุณจะไปโรงเรียนโดยไม่มีรถได้อย่างไร

ช เสียวเซียว รู้สึกเพียงว่าครูหลินใส่ใจจริงๆ และเธอก็ทั้งมีความสุขและเขินอาย:”ขอบคุณครูหลิน”

ดังนั้น หลินฟาน จึงออกไปกับชู เสี่ยวเซียว

ในห้องเรียน เจีย เสวี่ยหลิง โกรธมากจนใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีเขียวและร่างกายของเธอก็สั่นเทา

หลินฟาน ใจดีกับ ชู เสี่ยวเซียว!

บอกว่าเธอเป็นผู้หญิงดื้อรั้น งั้นเหรอ!