ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 138 อีกฝ่ายให้เงินคุณเท่าไหร่ ฉันจะจ่ายสิบเท่า!

เฟิงเทียนหมิงพาชายร่างใหญ่ที่เกือบพิการทั้งสี่คนหนีไปและหลังจากเดินไปได้ไกลเขากล้าที่จะหยุดหายใจ

น่ากลัวเกินไป!

มันแย่มากจริงๆ ตอนนี้

ชายร่างใหญ่ทั้งสี่คนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของแอนนาเลยพวกเขาถูกแอนนาบีบบังคับและถูกกดลงกับพื้นชายร่างใหญ่คนหนึ่งถึงกับขาหัก

ในเวลานี้ พวกเขาดูเหมือนจะเพิ่งเห็นผี กระทั่งตอนนี้ พวกเขาก็ยังตกใจ

เฟิง เทียนหมิงเองถูกหลินฟานทั้งเตะทั้งต่อยโชคดีที่หลินฟาน ไม่ใช่ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ดังนั้นอาการบาดเจ็บของเขาจึงไม่ร้ายแรงเกินไป

มีเหตุผลว่าการต่อสู้ระหว่าง เฟิง เทียนหมิงและหลินฟานเป็นมือใหม่ที่ราวกับเด็กต่อยตีกันเพราะพวกเขาทั้งคู่เป็นคนธรรมดาแต่ หลินฟานยังดีกว่าที่เริ่มก่อน

เมื่อ เฟิง เทียนหมิง กาลังจะต่อสู้กับ หลินฟาน มันเป็นเพราะ แอนนาที่กลับมาอีกครั้งและไอ้สารเลวหลินฟาน…

เพิ่ง เทียนหมิง พูดอย่างมั่นใจ กัดฟันด้วยความเกลียดชัง : “ไม่สมเหตุสมผลเลยฉันเฟิงเทียนหมิงไม่เคยประสบกับการสูญเสียครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน ฉันไม่สามารถทําอะไรได้ตั้งแต่เมื่อไร!”

ชายร่างใหญ่ทั้งสี่มองหน้ากัน

“นายน้อยเฟิง คุณยังต้องการจะรบกวนเขาอีกหรือ ฉันว่าลืมมันไปเสียเถอะ”

“ผู้หญิงคนนั้น เราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอ”

เฟิง เทียนหมิงสูดหายใจอย่างเย็นชา: “พวกแกกลัวอะไร ฉันยังไว้ใจขยะอย่างพวกแกได้อยู่หรือเปล่า!”

ในขณะนั้น โทรศัพท์ของ เฟิง เทียนหมิง ก็ดังขึ้น

“เป็นอย่างไรบ้าง เทียนหมิง คนสี่คนที่ฉันส่งไปให้คุณดูแลเด็กคนนั้นเป็นอย่างไรบ้าง”

อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ ชายคนหนึ่งพูดขึ้น

เฟิง เทียนหมิงยิ้มอย่างขมขื่น: “พี่ต้าซุ่ย คราวนี้รถพลิกคว่า และคนของพี่ถูกผู้หญิงทําร้าย”

เฟิง เทียนหมิงอธิบายสถานการณ์อีกครั้ง

พี่ต้าสู่ยตกตะลึง: “ไม่มี ทางที่จะมีผู้หญิงที่มีความแข็งแกร่งเช่นนี้!”

เฟิง เทียนหมิงกล่าวว่า “ไม่ฉันจะไม่ทนต่อความอัปยศนี้ พวกมันทั้งสองคนคงจะต้องตายพี่ต้าซุ่ยพี่คิดอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ อย่างไรก็ตามฉันไม่สามารถกลืนลมหายใจนี้ได้!”

พี่ต้าสู่ย คิดสําหรับเรื่องนี้สักพัก และพูดว่า “นายน้อยเฟิงไม่ต้องห่วงฉันจะช่วยนายน้อยเพิ่งหาทางกําจัดพวกมันแต่เราต้องรวบรวมเงินสักหน่อยฉันบังเอิญรู้จักผู้เชี่ยวชาญที่จะช่วยให้คุณชนะเกมนี้อย่างแน่นอน!”

เฟิง เทียนหมิง กล่าว “ผู้เชี่ยวชาญ อะไร?”

พี่ต่ายพูดว่า: “เขาเป็นปรมาจารย์ชี้กงปรมาจารย์หลิวว่ากันว่าเขาสามารถเอาชนะวัวบนภูเขาได้โดยใช้คนเพียงไม่กี่คนด้วยโชคเพียงเล็กน้อยเขาก็สามารถล้มลงได้นี่มันน่าทึ่งมาก นายน้อยเฟิงคิดว่าไง?”

เฟิงเทียนหมิงดีใจมาก: “มีคนที่แข็งแกร่งเช่นนี้จริงหรือ พี่รีบพาฉันไปพบเขาเร็วเข้า!”

ด้วยความหวังในการแก้แค้น เฟิง เทียนหมิง กลับบ้านอย่างมีความสุข

โรงงานเก่า เซ็นเตี้ยว

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา งานรื้อถอน และก่อสร้างก่าลังดาเนินการอย่างเต็มที่

เมื่อไม่กี่วันก่อน หลินฟานได้ที่ดินของโรงงานเก่าเซ็นเตี้ยวและสั่งให้จางต้าฟูรับผิดชอบในการก่อสร้างโรงงานในอีกไม่กี่วันโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในหยุนเฉิงจะถูกสร้างขึ้นที่นี่

เดิมที่ทุกอย่างดําเนินไปอย่างราบรื่น แต่เช้านี้ กลุ่มอันธพาลได้เข้ามาขัดขวางการ ก่อสร้างโดยกะทันหันโดยจะทุบตีใครก็ตามที่เขามาที่นี้

พวกอันธพาลขู่ว่าจะให้พวกเขาหยุดงาน และหากพวกเขาเห็นใครก็ตามเข้ามาทําจะมาทุบทุกวันจนกว่าหยุดงานไป

จาง ต้าฟู โทรหาต่ารวจทันที และตํารวจมาเพื่อลงบันทึกไว้โดยบอกว่าเป็นไปไม่ได้ที่กองกําลังตํารวจจะช่วยรักษาความสงบเรียบร้อยในสถานที่ก่อสร้างและขอให้จางต้าฟูหาวิธีเพิ่มความปลอดภัยด้วยตัวเอง

จาง ต้าฟู แจ้งหลินฟาน ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

หลังจากที่ หลินฟาน ทราบข่าวแล้ว เขาก็พา ชู เสี่ยวเซียว ไปที่ไซต์ก่อสร้างและแอนนาก็ขี่มอเตอร์ไซค์ตามมา

หลินฟาน และชูเสี่ยวเซียวมาถึงก่อนและขอให้จางต้าฟูอธิบายสถานการณ์เพิ่มเติม

“คุณรู้ไหมว่าอีกฝ่ายมาจากไหน” หลินฟาน ถาม

จาง ตาฟ ยิ้มอย่างขมขึ้นและพูดว่า “ฉันไม่รู้ ฉันถามพวกเขา แต่พวกมันไม่ยอมพูด”

ในเวลานี้จมูกของ จาง ต้าฟู เป็นสีฟ้า และใบหน้าของเขาบวม เห็นได้ชัดว่าเขาถูกทุบตีมาในการก่อสร้างในไซต์งานมีคนไม่กี่คนที่ถูกทุบตีเหมือนจางต้าฟ

“เจ้านาย ตอนนี้ทุกคนกาลังตื่นตระหนก บางคนกลัวที่จะเริ่มทํางานด้วยซ้ำเลยลาออกไป” จางต้าฟูกล่าว

หลินฟาน กล่าวว่า: “น่าจะเป็นพวกอันธพาลใต้ดิน มันพยายามเรียกร้องเงินหรือเปล่า?

ไม่ใช่เรื่องใหม่สําหรับพวกอันธพาลที่จะเรียกเก็บค่าธรรมเนียมการคุ้มครอง

จาง ต้าฟู ส่ายหัว และพูดว่า“ตอนแรกก็คิดว่ามันจะเป็นเรื่องนี้เลยวางแผนที่จะใช้เงินเพื่อกาจัดปัญหาไปแต่พวกมันดันไม่ต้องการเงินพวกมันต้องการให้เราหยุดงานก่อสร้าง

หลินฟานขมวดคิ้วอีกฝ่ายไม่ต้องการเงินดังนั้นจึงไม่ใช่แค่เรื่องทั่วไปอย่างเรื่องเรียกเก็บค่าคุ้มครองต้องมีคนสั่งให้พวกเขามาที่นี่โดยเฉพาะเพื่อสร้างปัญหา

อาจเป็นเพราะการขยายโรงงานของชิงเยว่ ซึ่ง ทําให้หลายคนอิจฉา!

หลินฟานคิดอยู่ครู่หนึ่งในช่วงเวลานี้เขาได้สร้างศัตรูสองสามคน เช่นเลี่ยงเยว่ที่แข่งขันกับชิงเยว่และเฟิงว่านซานเท่านั้น
“ไม่ พวกมันมาอีกแล้ว!

ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงกรีดร้อง

เห็นพวกอันธพาลบุกเข้าไปในสถานที่ก่อสร้าง

จาง ต้าฟพูดด้วยความตกใจ: “เจ้านาย พวกนั้น!”

หลินฟาน เห็นว่าพวกอันธพาลเหล่านี้เป็นคนหนุ่มสาวที่แข็งแรง และมีความสามารถแต่ละคนมีลักษณะที่แต่งต่างกันไปย้อมผมสีเหลืองมีท่อเหล็กอยู่ในมือและพวกเขาดูดุร้ายและหยิ่งผยอง

ชายซึ่งมีผมสีแดง และเหลืองเป็นลอน และมีรอยแผลเป็นบนใบหน้าคํารามด้วยท่าทางที่ชั่วร้าย

“อะไรนะ ไม่ยอมเชื่อฟัง ไม่ถือคําพูดของเล่าจื้อเลย พวกแกกล้าเริ่มทํางาน! ดีเล่าจือจะสั่งสอนพวกแกอีกคราทุบตีพวกมันให้ตาย!”

คนงานตกใจกลัวมาก จนต้องละทิ้งงาน และวิ่งหนีไป

แก๊งอันธพาลเริ่มที่จะขึ้นไปทุบ

หลินฟาน รีบโทรหาแอนนา: “แอนนา คุณมาถึงหรือยัง”

แอนนาพูดว่า: “ยังเลย มีบางอย่างเกิดขึ้น รถฉันชนกับใครซักคน ในตอนนี้ฉันกําลังจัดการกับมันอยู่”

หลินฟาน ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพูดว่า “โอเค มาที่นี่ให้เร็วที่สุด!”

แอนนาพูดว่า: “เข้าใจแล้ว คุณหลิน”

บนถนน แอนนาวางโทรศัพท์ลงพร้อมกับทําหน้าเยาะเย้ย

เธอจงใจสร้างสถานการณ์ และไม่สามารถรีบไปที่ไซต์ก่อสร้างได้

ก่อนหน้านี้ เธอได้รับโทรศัพท์จาก เฟิง ว่านซาน วันนี้ เฟิง ว่านซานจะหาคนมาสร้างปัญหาที่ไซต์ก่อสร้างของหลินฟานเฟิงว่านซานรู้ว่าหลินฟานจะใช้แอนนาแน่นอนเขาจึงแจ้งเธอล่วงหน้าและขอให้เธอหาข้อแก้ตัวที่จะไม่ต้องไป

หากปราศจากความช่วยเหลือจากแอนนา หลินฟาน ก็สามารถถูกเฆี่ยนตีได้

หลินฟาน พึ่งพาแอนนา จริงๆ แต่ในเวลานี้ แอนนา ไม่สามารถติดตามมาได้

หลินฟาน ต้องกัดฟัน และจัดการกับมันด้วยตัวเอง

“เดี๋ยวก่อน!”

หลินฟาน กล่าวเสียงดังลุกขึ้นยืน

เสียงของเขาส่งสัญญาณให้พวกอันธพาลหยุดชั่วคราว และตาของพวกเขาจับจ้องไปที่หลินฟาน : “แกเป็นใคร”

หลินฟาน กล่าวว่า “ผมเป็นเจ้านายที่นี่”

ชายแผลเป็นหัวเราะ และกล่าวว่า “แกคือ หลิน ฟาน!”

หลินฟาน ถามด้วยความสงสัย “รู้จักฉัน? ใครส่งคุณมาที่นี่?”

ชายแผลเป็นยิ้มแล้วพูดว่า”เป็นใครไม่สําคัญสรุปว่าแค่มีบางคนไม่ชอบขี้หน้าคุณ คุณมาก็ดีแล้วเราจะได้ทุบตีคุณวันนี้คุณไม่สามารถเริ่มงานได้และถ้าคุณกล้าเพื่อที่จะเริ่มงานในอนาคตเราจะมาทุบตีคุณที่นี้ทุกวัน!”

หลินฟาน กล่าวว่า: “อีกฝ่ายให้เงินคุณไปเท่าไหร่ ผมจะให้สองเท่า!”

ชายแผลเป็นหัวเราะ: “ไอ้หนูตัวเหม็น เงินไม่ใช่ทุกอย่าง มาทําธุรกิจนี้ให้เสร็จกันเถอะมันเป็นเรื่องของศีลธรรม!”

หลินฟาน กล่าวว่า: “ฉันจะจ่ายสิบเท่า”

ได้ยินค่าพูดนั้น ชายแผลเป็น เกือบจะคุกเข่า และใบหน้าของเขาก็กระตุก : “ตัวเหม็น.. ไอ้ตัวเหม็นอย่าพูดฉันพูดไปแล้วพวกเรามีศีลธรรมอย่าบังคับฉัน!”

“ยสิบเท่า” หลินฟาน กล่าวเบาๆ

ใบหน้า และขาของชายแผลเป็นอ่อนลง และเขาคุกเข่าลงเพื่อ หลินฟาน: “คุณยินดีให้เงินเราสองล้านจริง ๆ ไหม”

หลินฟาน ถอนหายใจของเขา ปรากฏว่าอีกฝ่ายใช้เงินเพียง 100,000 หยวนจ้างพวกอันธพาลเหล่านี้มาสร้างความเดือดร้อนให้เขา

เมื่อเห็นเช่นนี้ ทุกคนก็เหงื่อตก หน้าของชายแผลเป็นนี้ คอยบอกว่าเขาเป็นคนมีศีลธรรมแต่สุดท้ายเขาก็พ่ายแพ้ด้วยเงิน

เงินสามารถเป็นทุกอย่างได้ในบางครั้ง!