ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 142 หลินฟาน ถูกดูหมิ่น เพราะเขารวย?

“เขาเป็นคนหล่อ หล่อมาก!”

“เขาปัดมีดของโจร แล้วทุบหัวโจรด้วยขวดเบียร์…”

“แล้วโจรคนที่สองเข้ามาต้องการจะทุบตีเขา เขาจึงทุบตีเขาแบบนี้”

เสมียนหญิงเล่าเรื่องเหตุการณ์

ต่ารวจตกตะลึง

หลัวหลีกล่าวว่า “เดี๋ยวก่อน โจรคนแรกรู้แล้ว ว่าเขาถูกทุบด้วยขวดเบียร์ไปสองสามขวดแล้วโจรคนที่สองเขามือหักข้างหนึ่ง เขาใช้อะไรทบมัน”

เสมียนหญิงมองหลัวหลี่ ด้วยท่าทางแปลก ๆ: “เขาทุบมัน”

หลัวหลี่พูดด้วยความประหลาดใจ: “บดขยี้เหรอ คุณหมายถึงเขาทุบมือของชายร่างใหญ่คนนี้ด้วยมือของเขาเองเหรอ”

คนอื่นๆ หัวเราะ: “เป็นไปได้ยังไง”

“คุณกําลังล้อเล่นอะไรอยู่?”

เสมียนหญิงพยักหน้า: “ใช่ ฉันเห็นด้วยตาของฉันเองว่าเขาใช้มือขยก่าปั้นของชายคนนั้นจากนั้นจึงคว้ามีดของชายคนนั้นแล้วตรึงชายคนนั้นลงกับพื้น

ต่ารวจไม่สามารถหัวเราะได้อีกต่อไปพวกเขามองหน้ากัน เสมียนผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ล้อเล่น!

มีคนที่ทรงพลังเช่นนี้ในโลกจริงหรือ?

หลัวหลี่คิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “พาสองคนนี้ออกไป รักษาพวกเขาก่อนแล้วขอดูกล้องวงจรปิดที่นี่ฉันอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น”

การตรวจสอบของร้านสะดวกซื้อ เริ่มต้นอย่างรวดเร็ว

แต่น่าเสียดายที่จอมอนิเตอร์ได้รับความเสียหาย ภาพด้านในไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนและจําเป็นต้องจัดการซ่อมแซมมันก่อน

หลัวหลไม่มีทางเลือกนอกจากต้องถามเสมียนหญิงต่อไปว่า “คนคนนั้นหน้าตาเป็นอย่างไรช่วยบอกฉันทีได้ไหม”

เสมียนหญิงกล่าวว่า “เขาอายุประมาณ 20 ปี เขาหล่อมากแต่เขา แต่งตัวธรรมดาไปหน่อยแต่เขามากับรถซุปเปอร์คาร์และพาสาวงามมาด้วย”

เสมียนหญิงอธิบายลักษณะของ หลินฟาน อีกครั้ง

หลัวหลี่แปลกใจเล็กน้อยทําไมฟังฟังไปชายหนุ่มคนนี้ดูเหมือน หลินฟาน?

ไม่มีทาง

เธอรู้ดีว่าเทพบุตรของเธอ หล่อ และรวย แต่เธอไม่เคยได้ยินว่าเขาสู้ได้ และเขาดขนาดนั้น?

หลัวหลี่ ตัดสินใจจัดการซ่อมแซม และเร่งตรวจสอบอย่างรวดเร็วเพื่อดูว่าบุคคลนี้คือหลินฟานหรือไม่

หลังจากออกจากร้านสะดวกซื้อ หลินฟาน ก็พาชู เสี่ยวเซียว กลับเข้าเมือง

“ครูหลิน คุณโกหกฉัน!” ชู เสี่ยวเซียวพูดทันทีที่ขึ้นรถ

หลินฟาน กล่าวว่า “ผม โกหกคุณ?”

ชู เสียวเซียว กล่าวว่า “คุณบอกว่าคุณสู่ไม่ได้ แต่คุณซ่อนมันไว้อย่างชัดเจนและเมื่อกี้คุณก็ไม่สามารถซ่อนมันได้!”

หลินฟาน เป็นจําเล็กน้อย เขาไม่ได้โกหกชูเสี่ยวเซียวมาก่อนจริงๆเขาเพียงมีร่างกายดั่งคนธรรมดาเท่านั้นและมันก็ไม่ได้แข็งแกร่งอะไรจนกระทั่งระบบให้รางวัลแก่เขาด้วยแคปซลเซรั่มเพิ่มความแข็งแกร่งของร่างกาย

แต่มันไม่ง่ายเลยที่จะอธิบายกับ ชู เสี่ยวเซียว ดังนั้นเขาจึงต้องพูดว่า: “ผมซ่อนมันไว้ก่อนหน้านี้อันที่จริงผมเป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้แต่ภายใต้สถานการณ์ปกติผมจะไม่เปิดเผยมันนี่เป็นความลับของผมคุณช่วยผมเก็บความลับนี้ได้ไหม?”

ชู เสี่ยวเซียวพยักหน้า และพูดว่า “ได้”

เธอแอบดีใจ เป็นเรื่องที่ดีมาก เธอ และครูหลินมีความลับ และมีความลับที่ต้องเก็บไว้ระหว่างเราสองคนซึ่งนี้หมายความว่าความสัมพันธ์ระหว่างเรากลายเป็น “ไม่ง่าย”

“ครูหลิน คุณบอกว่าคุณเป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ไม่ใช่ว่ามีอยู่ในภาพยนตร์และละครโทรทัศน์เหรอ ในความเป็นจริงมีปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้จริงๆเหรอ?” ชูเสี่ยวเซียวถามอย่างสงสัย

หลินฟาน พูดอย่างเคร่งขรึม: “คุณไม่รู้หรอกว่าปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้มีอยู่จริงแต่คนธรรมดาไม่ค่อยเห็นพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะเก็บตัวโดยส่วนใหญ่แต่ปรมาจารย์ที่แท้จริงก็เหมือนผมไม่เปิดเผยตัวตนออกไป”

ชู เสี่ยวเซียวกล่าวว่า “ครูหลิน คุณฝึกศิลปะการต่อสู้ตั้งแต่เมื่อไหร่”

หลินฟาน กระแอมในลําคอ: “เรื่องนี้มันยาว เมื่อผมยังเป็นเด็กผมบังเอิญกราบชายชราคนหนึ่งในฐานะอาจารย์ของผมและฝึกศิลปะการต่อสู้กับเขาผมต้องทนต่อความยากล่าบากมามากก่อนที่จะถึงระดับที่ผมเป็นอยู่ในปัจจุบัน”

จู่เสี่ยวเซียวอุทาน: “ว้าว ครูหลิน ประสบการณ์ของคุณเกือบจะเหมือนกับที่คนเขียนในนวนิยายศิลปะการต่อสู้! ฉันอิจฉาครหลินจัง ที่มีการประสบการณ์แบบนี้ถ้า เพียงแต่ฉันเรียนกังฟูได้!”

หลินฟานมันข่าขันอยู่ในใจ เขาพูดเรื่องไร้สาระอย่างไป แต่ช เสียวเซียวกลับเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง

พลังทั้งหมดของเขาได้รับจากระบบจริง ๆ ตอนนี้ความแข็งแกร่งของแคปซูลเซรั่ม ยังคงวนเวียนอยู่ในร่างกายเขาต้องฝึกฝนก่อนจึงจะสามารถใช้มันได้อย่างเชี่ยวชาญไม่อย่างนั้นเขาคงควบคมมันไม่ได้

อีกไม่นาน ก็เข้าเมือง

หลังจากหาร้านอาหารได้แล้ว หลินฟาน ก็จอดรถไว้ข้างนอกร้าน

ทั้งสองลงจากรถและเตรียมที่จะเข้าไปในร้านเพื่อทานอาหารเย็น

ชู เสี่ยวเซียว ลงจากรถ และถูกชายที่แข็งแกร่งสวมเสื้อกักที่ประตูจ้องมอง

ชายร่างใหญ่คนนี้ ตัวใหญ่ และหนา สวมเสื้อกล้ามแสดงแขนที่แข็งแกร่งกล้ามเนื้อเป็นมัดๆดูน่ากลัวทีเดียว

ชายที่แข็งแกร่งเพิ่งออกมาจากร้านอาหารด้วยไม้จิ้มฟันในปากของเขาเขาดเล่นและมองชูเสียวเซียวขึ้นๆ ลงดวงตาของเขาเป็นประกายและเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา

“คนสวย ช่วยเพิ่ม WeChat หน่อยได้ไหม” ชายร่างใหญ่ยิ้ม มอง ชู เสี่ยวเซียวอย่างหลงใหล

ชู เสี่ยวเซียว รู้สึกรังเกียจเล็กน้อย บางครั้งการดูดีก็ดูน่ารําคาญ เธอดึงดูดผู้คนได้ตลอดเวลา

“ฉันขอโทษ” ชู เสี่ยวเซียวส่ายหัวอย่างสุภาพ ปฏิเสธอีกฝ่าย และต้องการหลีกเลี่ยง

ชายที่แข็งแกร่งไม่ยอมแพ้ เขาเอื้อมมือไปหยุด ชู เสี่ยวเซียว และพูดด้วยรอยยิ้มว่า”คนสวยอย่ารีบไปรักษาหน้าฉันหน่อย?”

ในเวลานี้ ผู้ชายอีกสองสามคนก็ออกมาจากร้าน ทุกคนสวมเสื้อกล้ามและดูเหมือนว่าพวกเขาจะอยู่ในกลุ่มเดียวกันกับชายคนนี้

เมื่อเห็นเช่นนี้ คนเหล่านี้ต่างก็มาดูความตื่นเต้น และหัวเราะกัน

ชู เสี่ยวเซียวขมวดคิ้ว: “ได้โปรด หลีกทางด้วย!”

เธอปฏิเสธอีกฝ่ายอย่างสุภาพแล้ว แต่อีกฝ่ายก็ยังเพิกเฉย ซึ่งค่อนข้างน่าราคาญ

“รู้จักกันเหรอ?”

หลินฟาน เข้ามาถาม ชู เสี่ยวเซียว เบาๆ

ชู เสี่ยวเซียว ส่ายหัว: “ฉันไม่รู้

หลินฟาน พ่นลมหายใจ และมองไปที่ชายที่แข็งแกร่ง: “เธอไม่รู้จักคุณทําไมเธอถึงต้องไว้หน้าคุณ คุณควรไปอย่าสร้างปัญหา”

ชายที่แข็งแกร่งมองไปที่ หลินฟาน และมองไปที่ Bucatti ข้างๆ เขา “โอ้รถคันนี้เป็นของคุณเหรอ?”

หลินฟาน พูดอย่างเฉยเมย: “ใช่ แล้วไง”

ชายที่แข็งแกร่งยิ้ม และพูดว่า “คนรวย คุณเป็นคนรวยรุ่นที่สอง ฉันไม่ชอบพวกคณ!เธอเป็นแฟนของคุณใช่ไหมด้วยเงิน?ผู้หญิงดีๆ กลับปล่อยให้ไอ้พวกสารเลวแบบคุณท่าลายหมด!”

หลินฟาน ยิ้มเล็กน้อย: “ผม ไม่ใช่คนรวยรุ่นที่สอง”

ถ้าคุณต้องบอกว่าครอบครัวเขารวยมาหลายชั่วอายุคนแล้ว เขาก็จะเป็นคนรวยรุ่นสองแต่นี้เขาไม่ได้รับมรดกอะไรจากครอบครัวเขาจริงๆจะเป็นรุ่นสองไปได้ยังไง

ชายผู้แข็งแกร่งยิ้ม: “อย่าบอกนะว่านายซื้อซุปเปอร์คาร์คันนี้ด้วยเงินของตัวเองและนายบอกว่าไม่ใช่คนรวยรุ่นสอง?”

หลินฟาน พูดว่า “ผมไม่จําเป็นต้องอธิบายให้คุณฟัง จนถึงตอนนี้ หมดเวลาแล้วไปเถอะ”

หลังจากพูด หลินฟาน วางแผนที่จะเข้าไปในร้านพร้อมกับ ชู เสี่ยวเซียว

แต่ชายที่แข็งแกร่งก็หยุดพวกเขา และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันไม่ได้ถามเกี่ยวกับ WeChat ของสาวน้อยคนนี้ที่ รีบร้อนไปไหน”

หลินฟาน กล่าวว่า “คุณคิดว่าคุณ มันน่าสนใจหรือไม่ เมื่อคุณหยุดคนแปลกหน้าบนถนนเพื่อขอ WeChat?”

ในชีวิตนี้ มีคนมั่นใจในตัวเองมากมาย รู้สึกดีอย่างลึกลับ คิดว่าตัวเองมีสเน่ห์และเริ่มบทสนทนาเวลาเจอผู้หญิงสวยๆ

แน่นอนว่าชายที่แข็งแกร่งคนนี้ก็เป็นคนแบบนี้เช่นกัน

ชายที่แข็งแกร่งยิ้ม และพูดว่า “คุณไม่เห็นกล้ามหน้าอกที่แข็งแรงของพี่ชายหรือไงไม่ว่าคุณจะมองยังไงพี่ชายก็มีเสน่ห์มากกว่าคนรวยรุ่นสองที่อ่อนแออย่างคุณ!”

ผู้ชายหลายคนที่อยู่ข้างๆ เขา หัวเราะลั่น

ไม่ว่าหลินฟานจะมองอย่างไร เขาก็ยังไม่แข็งแกร่งพอสําหรับผู้ชายที่แข็งแกร่งคนนี้ต่อหน้าชายกล้ามโตคนนี้หลินฟานเป็นเพียงนักวิชาการที่อ่อนแอ

หลินฟานยิ้ม และพูดว่า “จริงๆ แล้ว คุณมีเสน่ห์มาก แต่เธอก็ยังปฏิเสธคุณและผมเองที่มาทานอาหารเย็นกับเธอ”

ชายที่แข็งแกร่งยิ้มอย่างแข็งกร้าว

พี่ – น้องสาวคุณ!

การพูดนี้ ทําให้หัวใจเขาสลาย

ค่าพูดของ หลินฟาน มันน่ารําคาญมาก!