ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 147 การเปลี่ยนแปลง ราวกับสายฟ้าสีน้ำเงิน

ชู เสี่ยวเซียว กัดริมฝีปาก และรู้สึกอุ่นเคือง เธอวางแผนจะซื้อรถมือสองจริงๆ แต่รถคันนี้ถูก หลินฟานมอบให้และเธอก็ชอบมันมาก ดังนั้นเธอจึงไม่ปฏิเสธมัน

แต่แม่ของฉันไม่สนใจว่าเธอจะชอบมันหรือไม่ เธอรู้เพียงว่า เธอทุกข์ใจเรื่องเงิน

เธอไม่ได้โทษแม่ ที่เลี้ยงครอบครัวด้วยตัวเอง มันลําบากจริง ๆ พ่อของเธอไม่ยอมทํางานเอาแต่อยู่กับบ้านทั้งวันน้องชายของเธอป่วยอีกแล้วและต้องการค่ารักษาพยาบาลทุกเดือน

“แม่คะ หนูไม่ได้จ่ายค่ารถคันนี้ หนูจะให้เงินแม่ทั้งหมด 500 หยวน” ชู เสี่ยวเซียวหยิบตั๋วส์ แดง 5 ใบจากกระเป๋านักเรียนของเธอ

เหอ เหม่ยฟาง ผงะ : “ลูกไม่ได้ใช้จ่ายเงินจริง ๆ แล้วลูก ได้รถคันนี้มายังไง”

ชู เสี่ยวเซียวหน้าแดง ไม่อยากบอกแม่ของเธอว่าหลินฟานให้มา และพูดว่า “อย่าถามเลยเงินอยู่นี้ทั้งหมด”

ชู เสียวเซียววางเงิน 500 หยวนลงแล้วหันหลังกลับ และกลับบ้าน

“รอเดี๋ยว” เหอ เหม่ยฟางหยุดชู เสี่ยวเซียวขณะรีบเก็บเงิน

ชู เสียวเซียว หยุด: มีอะไรคะ แม่?”

เหอ เหม่ยฟาง โบกมือของเธอ: “ลืมมันไป รีบกลับเถอะ”

ช เสี่ยวเซียว ขมวดคิ้ว: “แม่ เกิดอะไรขึ้น”

เหอ เหม่ยฟาง กล่าวว่า: “ใช่ แม่คุยเรื่องนี้แล้ว กับพ่อของลูก และแม่จะบอกลูก ตอนลูกกลับมามันไม่ง่ายเลยที่จะพูดเรื่องนี้ข้างนอก ลูกรีบกลับไปถามพ่อของลูกเถอะ!”

“โอ” ชู เสียวเซียวจากไปด้วยความงุนงงเล็กน้อย คิดที่จะถามไป แต่เมื่อเห็นสีหน้าของแม่เธอก็ไม่คิดจะถามอะไรไปอีก

บ้านของ ชู เสี่ยวเซียว เป็นบ้านในเมืองเก่า ทรุดโทรมมาก มีเพียงสองห้องและสถานที่ก็มีขนาดเล็ก

เนื่องจากชู เสี่ยวหมิงน้องชายของเธอป่วย เธอจึงนอนอยู่ในห้องหนึ่งตลอดทั้งปีพ่อของเธอจะดูแลน้องชายของเธอในห้องนั้น และเธอกับแม่ของเธออาศัยอยู่อีกห้องหนึ่ง

ทันทีที่เข้าไปในบ้าน เธอก็ได้กลิ่นของยา ซึ่งเป็นยาจีนโบราณที่ต้มให้น้องชายกิจ

อนิจจา น้องชายกินยารักษาโรคนี้ไปมากแล้ว แต่ดูเหมือนจะไม่ดีขึ้น

“ไอไอ…”

ได้ยินเสียงไอของเด็กชายจากในห้อง

“เสียวเสี่ยว ลูกกลับมาแล้วหรือ” ชายคนหนึ่งถามจากในห้องเมื่อได้ยินการเคลื่อนไหว

มันเป็นเสียงของพ่อของเธอ ชู หยวนหาง

ชู เสียวเซียวตอบว่า “กลับมาแล้วคะ”

เธอเก็บกระเป๋านักเรียน แล้วเดินเข้าไปในห้องน้องชายของเธอ บนเตียงนอนมีเด็กชายตัวเล็กที่นอนป่วยอยู่อายุประมาณสิบสาม หรือสิบสี่ปีเขาทรมานจากความเจ็บป่วยจนตอนนี้ร่างกายผอมแห้ง

ข้างเตียง มีชายวัยกลางคนหัวล้าน กําลังป้อนยาให้เขา นั่นคือ ชู หยวนหางพ่อของเธอ

ทุกครั้งที่ฉันเห็นน้องชาย ชูเสี่ยวเซียวอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเป็นทุกข์อยู่ครู่หนึ่ง และทนไม่ได้ที่จะดูมัน

“พี่สาว พี่กลับมาแล้ว” เด็กน้อยพูดอย่างมีความสุข เมื่อดูก็รู้ว่าเขารักพี่สาวของเขามาก

ช เสี่ยวเซียว ยิ้ม: “เอาละ หมิงหมิง วันนี้น้องรู้สึกดีขึ้นไหม”

ชู เสี่ยวหมิง ส่ายหัว และพูดว่า “มันยังคงเหมือนเดิม”

ชู เสี่ยวเซียว ถอนหายใจ และพูดว่า “พ่อ แม่บอกว่า พ่อมีเรื่องจะคุยกับหนู แม่ขอให้หนูมาถามพ่อเรื่องอะไรคะมีอะไรหรือเปล่า”

ชู หยวนหาง พูดว่า “ออกไปคุยกัน”

ช หยวนหาง วางชามลง ยืนขึ้น และออกจากห้อง ไปพร้อมกับชู เสียวเซียวและปิดประตู..

“พ่อ อะไรจะลึกลับขนาดนั้น” ชู เสี่ยวเซียวถามอย่างสงสัย

ชู หยวนหาง กล่าวว่า: “เป็นเช่นนี้ เสี่ยวเสี่ยว ครอบครัวของเราไม่มีเงินเพราะอาการเจ็บป่วยของน้องชายลูกพ่อไม่รู้ว่าจะหาค่ารักษาพยาบาลในเดือนหน้าได้ที่ไหนมีเพียงลูกเท่านั้นที่จะช่วยน้องชายลูกในตอนนี้ได้”

ชู เสี่ยวเซียว ตะลึง: “หนูจะช่วยได้ยังไง?”

ชู หยวนหาง กล่าวว่า: “พ่อกับแม่ ช่วยลูกหาคนแต่งงาน และอีกฝ่ายสัญญาว่าจะให้เงินแก่เรา 300,000 หยวนหากลูกเห็นว่าเรื่องน้องสําคัญจริงลูกควรแต่งงานโดยเร็วที่สุดและอย่าคิดแต่จะเรียน ค่าเรียนโรงเรียนลูกก็แพงมากพ่อไม่ยินยอมเรื่องนี้มานานแล้วถึงแม้ลูกสามารถประหยัดเงินได้ก็ตาม”

“อะไร?”

ช เสี่ยวเซียวหน้าซีด การเปลี่ยนแปลงนี้ ราวกับสายฟ้าสีน้ำเงิน!

ตอนนี้ หลินฟาน กําลังขับรถ และวางแผนที่จะกลับไปพักผ่อนที่ ทอมสันผินก่อนเขายังต้องอยู่ในเมืองคืนนี้เพราะเขาตกลงจะไปทานอาหารเย็นที่บ้านของหลัวหลี

ระหว่างทาง หลินฟาน ได้รับโทรศัพท์จากป้าหลี่

“เสี่ยวฟาน เกิดอะไรขึ้น? จึงจัง เพิ่งเข้ามา และดุด่าเธอ ต่อหน้าป้า” ป้าหลี่กล่าว

หลินฟานกล่าวว่า “ไม่มีอะไรครับ แค่พวกไม่มีเหตุผล ป้าหลี่ เธอพูดอะไรกับป้าไป”

ป้าหลี่พูด “เธอเรียกเธอว่าผู้ชายตัวเหม็น และบอกว่าคุณมีแฟนแล้วเสี่ยวฟานเธอมีแฟนแล้วจริง ๆ ทําไมป้าไม่รู้

หลินฟาน พูดว่า: “อ็ม วันนี้ผมออกเดทกับคนอื่นจริง ๆ แล้วผมก็สารภาพจจึงเธออาจจะโกรธด้วยเหตุนี้ป้าหลี่ป้าไม่จําเป็นต้องหาคู่นัดบอดให้ผมในอนาคตแล้วนะ”

ป๋าหลี พ่นลมหายใจออกมา: “กลายเป็นแบบนี้ โอเค หาแฟนได้แล้วป้าก็ยินดีกับเธอมากถ้ามีเวลาก็พามาให้ป้าดูบ้าง”

“ก็ได้ครับ” หลินฟานพูดด้วยรอยยิ้ม

หลังจากวางสายโทรศัพท์ของป่าหลี่ หลินฟานก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกในที่สุดเขาก็เปิดใช้การ์ดโล่ได้สําเร็จและในที่สุดป่าหลี่ก็ไม่ต้องแนะนําคนให้เขามานัดบอดอีก

ทันทีที่เขาวางโทรศัพท์ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกแล้ว ใช่ หลัวหลี่โทรมา

“พี่สาวตํารวจ?” หลินฟาน รับสาย

หลัวหลี่ ถามว่า “ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน แม่ฉันบอกว่า วันนี้คุณต้องไปกินข้าวเย็นที่บ้าน”

หลินฟาน กล่าวว่า “ผมอยู่ในเมือง”

หลัวหลี่ กล่าวว่า: “ถ้าอย่างนั้นคุณมารอฉันที่ประตูชุมชนฟูมิน ฉันจะเลิกงานแล้ว”

หลินฟาน กล่าวว่า: “ได้”

หลังจาก วางสาย หลินฟาน ก็รีบไปที่ชุมชนฟูมิน

สถานีตํารวจ

หลัวหลี เดินออกจากประตูสถานีตํารวจแล้ว และกําลังจะจากไป แต่วันนี้เธอยังมีคดีอยู่

ในร้านสะดวกซื้อ โจรสองคนถูกลูกค้าจัดการไป แต่มันก็โหดเกินไป โจรคนหนึ่งถูกทุบด้วยเบียร์สิบขวดและหมดสติโจรอีกคนแย่กว่านั้นมากตามคําบอกเล่าของเสมียนสาว กําปั้นของเขาถูกลูกค้าทุบจนละเอียด

เธอต้องการดูกล้องวงจรปิด แต่น่าเสียดายที่กล้องวงจรปิดเสีย

“เสี่ยวหวาง โปรดช่วยฉันทีหลังจากซ่อมกล้องวงจรปิดแล้วส่งมาให้ฉัน”หลัวหลี่บอกคู่หูของเธอเสียวหวางและออกจากสถานีตํารวจทันที

เธอไม่ต้องการออกจากงานเร็วนัก แต่ไม่สามารถขัดคําสั่งแม่ของเธอได้แม่ของเธอได้ยินว่าหลินฟานตกลงจะไปกินข้าวเย็นและไปซื้อของมาเตรียมอาหารแต่เช้า

ชุมชนฟูมิน

ครอบครัวของหลัวหลื่อาศัยอยู่ในชุมชนนี้

หลินฟาน มาถึงข้างนอกชุมชนฟูมิน และจอดรถเพื่อรอหลัวหลื้มา

หลินฟาน ลงจากรถ เอนตัวไปด้านหน้ารถ และรออย่างเงียบ ๆ ผู้คนที่ผ่านไปมาต่างดึงดูดโดยซูเปอร์คาร์ระดับบนสุดคันนี้และพวกเขาต่างก็ชําเลืองมองด้วยความอิจฉา

โดยเฉพาะพวกผู้หญิง อดไม่ได้ที่จะมองข้ามไป ราวกับว่าพวกเธอต้องการที่จะเข้ามา

ในที่สุด ก็มีสาวงาม ซึ่งเห็นได้ชัดว่ามั่นใจในตัวเองมาก และเธอก็อดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปใกล้หลินฟาน

“คนหล่อ รถคันนี้สวยจัง ใช่ของคุณหรือเปล่า” หญิงสาวสวยยิ้ม คิ้วของเธอดยั่วยวนมาก

หลินฟาน ไม่ได้คาดหวังว่า การยืนรอคนอื่นอยู่ที่นี่ เขาจะสามารถดึงดูดผึ้งและผีเสื้อได้

หน้าตาดี รวย มันก็… นะ

ถ้าเขาไม่ฟัง Bucati แต่พึ่งรถยนต์ไฟฟ้าคงไม่มีใครสนใจ และหากเป็นรถหรูระดับท็อปมันก็จะต่างออกไปสัญลักษณ์ของสถานะ สัญลักษณ์ของเงินผู้หญิงจะถูกดึงดูดโดยอัตโนมัติก็ตาม

หลินฟาน เหลือบมองคนสวยแล้วพูดว่า “ใช่ครับ ของผม”

คนสวยมีความสุขมาก: “ขอถ่ายรูปกับคุณได้ไหม”

คนสวยอดไม่ได้ที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปคู่ หลินฟาน

หลินฟาน ได้กลิ่นหอมของสาวงาม และรู้สึกถึงร่างกายที่อ่อนนุ่มของเธอและเขาก็ไม่ได้รังเกียจ

“คนหล่อ ฉันคิดว่ามีบางอย่างหายไปจากรถของคุณ” คนสวยยิ้ม

หลินฟาน ถามว่า “มีอะไรหายไป?”

คนสวยหัวเราะ และพูดว่า “ฉันหายไปหนึ่งคน หรือฉันควรกลับไปนั่งที่เดิมดีนะ”

หลินฟาน เหงื่อตก ความสวยทั้งหมดพุ่งตรงไปตรงนี้แหละผู้ชายหล่อในรถหรูหราพวกเธอไม่ทําตามขั้นตอนแต่ต้องการขึ้นรถ?

ในขณะนี้ หญิงชราผมขาวสองคนเดินมาจากด้านข้าง ทั้งสองคนถือตะกร้าผัก

หญิงชราคนหนึ่งเห็นรถของหลินฟาน และหลินฟานในพริบตา และพูดขึ้นว่า “นี่ ไม่ใช่แฟนของหลัวหลี่? คนที่อยู่ข้างๆเขาคือใคร? ไม่!เขาเป็นคนขี้โกงเหรอ?”

หญิงชราคนนี้ คือป้าซ่งที่ หลินฟาน และหลัวหลี่ พบกันเมื่อไปทานอาหารเย็นในวันนั้น

หญิงชราอีกคนคือแม่ของหลัวหลี่

ในเวลานี้ หลินฟาน ก็เห็นพวกเขา และจ่าป้าซ่งได้

หลังจากที่ป้าซ่งชี้ให้เห็นถึงตัวตนของหลินฟาน การแสดงออกของแม่ของหลัวหลีก็เปลี่ยนไปในทันใด

หลินฟาน ยิ้มอย่างขมขึ้นในใจไม่หญิงชราต้องเข้าใจผิด ไปแน่

[คําว่า “ขี้โกง”, “ขี้ขลาด”] – คําพูดเหล่านี้คือคําล้อเลียน และคําด่าทอ

[ชี้โกง] – อาจจะหมายถึง โกหก / หลอกลวง ได้ครับ ส่วน [ขี้ขลาด] – คํานี้เราจะพบเห็นได้ทั่วไปที่จีน… เพราะคํายอดฮิต!สําหรับด่าผู้ชาย 5555เอาเป็นว่าคํานี้หมายถึงดั่งคําโกหกไม่กล้าพูดความจริงและอีกหลากหลายคําเอาเป็นว่า.. เป็นเหล่าคําที่เราๆ ชายผู้มีคู่โดนบ่อยๆละกันครับ