ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 155 ไร้ความสามารถในศิลปะการต่อสู้ ของชาติ เปิดตัวปรมาจารย์มวยไทย!

ผู้ชมเงียบ และทุกคนมองที่เกิดเหตุตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ

นี่มันนรกอะไร?

แอนนาชกอาจารย์หลิวด้วยหมัดเดียว?

อาจารย์หลิว หยิ่งทะนงมากในก่อนหน้านี้ และต่อหน้าทุกคน เขาได้แสดงพลังชี่กงที่ไม่มีใครเทียบได้ที่ล้มวัวควายบนภูเขาซึ่งทําให้ทุกคนตะลึง

พวกเขาคิดว่าถ้าอาจารย์หลิวเคลื่อนไหว แอนนาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสแม้ว่าเธอจะไม่ตายก็ตาม!

นอะไร ท่านอาจารย์หลิวที่น่าทึ่ง!

ใครจะไปรู้!

เมื่อทั้งสองเริ่มต่อสู้กัน และแอนนาก็พาอาจารย์หลิวออกไปด้วยหมัดเดียว

นี่เป็นเรื่องจริง?

อาจารย์หลิวเป็นคนที่อ่อนแอ? เป็นไปได้อย่างไร?

ยิ่งไปกว่านั้น แอนนารออาจารย์หลิว เพื่อทําท่าร่ายรําให้เสร็จก่อนลงมือ และไม่ได้ใช้ประโยชน์ในการรอโจมตีออกไปซึ่งพูดได้ว่ายุติธรรมมาก

มีความเป็นไปได้เพียง 2 อย่างเท่านั้น หนึ่งคือแอนนามีพลังมากกว่าอาจารย์ชี้กงและอีกอย่างคืออาจารย์หลิวเป็นของปลอม

แต่ตอนนี้ เห็นได้ว่าเขาตอนที่เขาทําการแสดง มันทรงพลังมาก มันจะเป็นของปลอมไปได้ยังไง?

เฟิง เทียนหมิง ตื่นตระหนก และเปล่งเสียงดังออกมา:”เกิดอะไรขึ้น?”

อาจารย์หลิวที่เขาเชิญนั้น แย่กว่าชายร่างใหญ่สี่คนในตอนเที่ยง ซึ่งทําให้เขาเสียหน้า

ในเวลานี้ ชายอ้วนตัวใหญ่วิ่งเข้ามาช่วยอาจารย์หลิว เพียงเห็นว่าอาจารย์หลิวถูกแอนนาต่อยจมูกของเขาคดจมูกของเขามีเลือดออกและใบหน้าของเขาช อนาถมาก

ชายอ้วนตัวใหญ่กดดันฝูงชนอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นอาจารย์หลิวก็ค่อยๆตื่นขึ้นลืมตาขึ้นเห็นแอนนาได้อย่างรวดเร็วและแสดงอาการหวาดกลัวในทันทีและพยายามหลบเลี้ยงโดยไม่รู้ตัว

หลินฟาน อดหัวเราะไม่ได้ และพูดว่า”ไม่มีทางอาจารย์กงคนนี้ล้มเหลวแบบนี้ใช่เหรอ”

แอนนาไม่สนใจอาจารย์หลิวและกล่าวว่า”ฉันบอกได้เลยว่าที่เขาใช้ทักษะของเขาเมื่อกี้ผู้ชายคนนี้แกล้งทําเขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับชี่กงเลย!”

หลินฟาน เสริมไปว่า : “ด้วยวิธีนี้ เขาแสร้งทําร้ายใครบางคนจากอากาศสรุปได้โดยง่ายเลยว่ามันเป็นของปลอม!”

แอนนากล่าวว่า:“นี่เป็นเพียงการแสดงที่แย่ตราบใดที่คนทั้งสองทํางานร่วมกันมันก็ทําได้คนอ้วนคนนี้แสดงได้ดีมากส่วนเลือดที่ชายอ้วนอาเจียนคงจะเป็นเพียงเลือดปลอมที่เตรียมไว้ล่วงหน้า!”

หลินฟานหัวเราะ “ดูว่าพวกเขาให้ความร่วมมือกันดีแค่ไหนควรจะเป็นการฝึกฝนที่ทําให้มันสมบูรณ์แบบได้ขนาดนี้ที่ผ่านมาคงหลอกลวงผู้คนมากมาย”

แอนนาพึมพํา “มีเพียงคนโง่เท่านั้น ที่จะเชื่อการแสดงที่งุ่มง่ามแบบนี้”

หลินฟานหัวเราะดังลั่น:”บอสเฟิงคุณได้ยินแล้วตอนนี้คงจะเห็นได้ว่าคุณสองคนไม่ได้สงสัยเกี่ยวกับอาจารย์จอมปลอมนี้เลยคุณทั้งคู่โง่มากฮ่าฮ่าฮ่า…”

เฟิง เทียนหมิง หน้าแดงมาก และเขาอับอายมากจนอยากจะหาตะเข็บเข้าไปนี่มันบ้าอะไร!มันน่าอายมาก

เฟิง ว่านซาน หน้าแดง แต่เขาก็สงบลง และทันใดนั้นก็พูดด้วยใบหน้าบูดบึง:”ฉันเห็นมานานแล้วว่าพวกเขาแกล้งทําแต่ฉันไม่ได้เปิดเผยพวกเขาต่อหน้าและฉันจงใจใช้มือของพวกเขาทดสอบคุณฮิ! ฉันเกลียดผู้วิเศษเหล่านี้มากที่สุดหัวเซี่ยชื่อเสียงของซวนหรูได้ถูกพวกเขาทําลายพวกแกมานี่ลากไอ้คนโกหกสองตัวนี้ออกไปและมอบค่าตอบแทนที่ดีให้มัน!”

เห็นกลุ่มคนร่างใหญ่รุมล้อม และลากอาจารย์หลิว และชายอ้วนตัวใหญ่ออกไป

ไม่นานนักก็มีเสียงกรีดร้องจากในความมืดที่อยู่ไม่ไกล และคนโกหกทั้งสองก็กลัวว่าจะถูกทุบตีอย่างรุนแรง และพวกเขาก็ได้มีความทรงจําอันยาวนาน

คําพูดของ เฟิง ว่านซาน นั้นเป็นความจริง ชื่อเสียงของ หัวเซี่ย ซวนหรูพ่ายแพ้โดยคนหลอกลวงบางคนในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมามีเทพเจ้ากองค์ที่แสร้งทําเป็นผู้เชี่ยวชาญในการหลอกลวงและหลอกลวงพวกเขาผลก็คือพวกเขาถูกตบหน้าบ่อยครั้ง

ดังนั้นการกล่าวถึง ซวนหวี่ ในตอนนี้ก็เหมือนกับการพูดถึงเรื่องตลก

แม้ว่าจะมีคนจํานวนมากที่เรียกร้องให้แก้ไขชื่อของศิลปะการป้องกันตัวแต่เมื่อเผชิญกับเทควันโดและยูโดพวกเขาจะสูญเสียความน่าเกลียดหรือเพียงแค่หาข้ออ้างที่จะตาย

อาจกล่าวได้ว่าในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาศิลปะการต่อสู้ของจีน ไม่เคยได้รับชัยชนะเหมือนเป็นเรื่องตลก!

บางคนก็ว่าเพราะว่าศิลปะของชาติคือเทคนิคการฆ่า

กระบวนท่าโจมตีเหล่านี้ ไม่เป็นไปตามกฎและการแข่งขันศิลปะการต่อสู้สมัยใหม่เป็นการแข่งขันภายใต้ข้อจํากัดของกฏซึ่งทําให้ศิลปะการต่อสู้ถูกจํากัดไปและไม่สามารถใช้ได้จึงค่อยๆสูญหายไป

แม้ว่าจะมีความจริงอยู่บ้างในข้อความนี้ไม่ว่าคุณจะมองอย่างไรดูเหมือนว่าจะหมายถึงความเคารพเพียงเล็กน้อย
ท้ายที่สุดการสูญเสีย ก็คือการสูญเสีย

ควบคู่ไปกับการที่มีผู้วิเศษทุกประเภทที่ออกมาหลอกลวงผู้คน ศิลปะของชาติจึงกลายเป็นที่เลื่องลือ

หลินฟาน กล่าวในเวลานี้ว่า “บอสเฟิง อาจารย์จอมปลอมของคุณก็พ่ายแพ้ไปแล้วคุณจะยอมรับความพ่ายแพ้หรือไม่”

เฟิงเทียนหมิงโกรธมากจนฟันของเขากระทบกันในที่สุดพี่ชายก็พบอาจารย์ชี้กงแต่กลับกลายเป็นว่าปลอมคุณจะแพ้ให้เด็กน้อย หลินฟานคนนี้จริง ๆ?

เฟิง ว่านซานยังคงสงบยิ้มและกล่าวว่า”ฉันรู้แล้วว่าอาจารย์หลิวเป็นตัวปลอมฉันจะไม่เตรียมตัวได้ยังไง!หลี่ซานถึงตาคุณแล้วที่จะขึ้นเวที!”

ในความมืด มีชายคนหนึ่งเดินออกมาช้าๆ

เขาอายุสามสิบ สูงประมาณ 1.8 เมตร มีรูปร่างที่สง่าและดวงตาดั่งเสือคู่หนึ่งที่ดูไม่ดุร้ายแต่ทรงพลังแม้ว่าเขาจะเดินมาอย่างช้าๆ แต่เขาก็มีออร่าที่กดทับอยู่บนร่างกายของเขา

แอนนาทําสีหน้า งง!

ด้วยระดับของเธอ เธอสามารถบอกได้โดยพื้นฐานว่าอีกฝ่ายอยู่ระดับไหนแต่ตอนนี้เธอเห็นแล้วว่าอาจารย์หลิวแกล้งทําแต่คนตรงหน้าเธอทําให้เธอรู้สึกกดดันอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน

นี่คือปรมาจารย์!

ปรมาจารย์ตัวจริง!

หลินฟาน มองไปที่ชายคนนั้น และพูดว่า “แอนนา นี่เป็นอาจารย์ที่ทําร้ายเธอมาก่อนเหรอ”

แอนนาพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม: “ใช่”

อันที่จริงเพื่อหลอกลวงหลินฟานเธอทําร้ายตัวเองก่อนหน้านี้ไม่ได้เล่นกับสิ่งนี้ชายคนนี้ฉันเพิ่งได้ยินเฟิงว่านซานบอกว่าเขาจ้างอาจารย์มา

เมื่อเห็นการแสดงออกของทั้งสองเฟิงว่านซานก็พอใจและกล่าวว่า”ชื่อของเขาคือหลี่ซานปรมาจารย์มวยไทยมวยไทยเป็นที่รู้จักสําหรับความแข็งแกร่งและความว่องไวของพวกเขาและความร้ายกาจของเขาก็สูงมากเขาเป็นปรมาจารย์ที่แท้จริงไม่ใช่ของปลอมแบบเมื่อกี้นี้!”

หลี่ซาน คือไพ่ตายตัวจริงของเขา!

ตามความเข้าใจของเขา หลี่ซานคนนี้ คือตัวตนที่สามารถเอาชนะแอนนาได้!

เขาใช้การ์ดในมืออย่างหลีซานอย่างแรกเขาต้องการแสดงโชว์ให้ หลินฟานนอกจากนี้เขายังต้องการให้แอนนาอยู่เคียงข้างหลินฟาน ในฐานะสายลับสิ่งนี้จะต้องทําเพื่อไม่ให้แอนนาถูกเปิดเผย ประการที่สองมันเป็นธรรมชาติเพื่อชนะการต่อสู้หลินฟานต้องแพ้

จนถึงตอนนี้แผนของเขาราบรื่นมากแอนนายังไม่ถูกเปิดเผยตั้งแต่ต้นจนจบหลังจากการต่อสู้ครั้งนี้เธอจะได้รับความไว้วางใจจากหลินฟานต่อไปอีก

ต่อไป ตราบใดที่หลี่ซาน เอาชนะแอนนา เขาก็ชนะ

หลินฟาน พูดอย่างเคร่งขรึม “แอนนา คุณมีความมั่นใจที่จะเอาชนะเพื่อนคนนี้หรือไม่”

ใบหน้าของแอนนาดูสง่างามเล็กน้อย: “ฉันจะพยายามทําให้ดีที่สุด”

เธอรู้สึกประหม่าเล็กน้อยเธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับหลีซานกล่าวคือ พ่อบุญธรรมปกปิดการมีอยู่ของหลี่ซานจากเธอ!

เรื่องนี้แสดงให้เห็นได้เพียงอย่างเดียว พ่อบุญธรรมไม่เชื่อเธอ เขาจึงทิ้งไพ่ที่เหนือกว่าออกไป

หลินฟาน พยักหน้า: “ตกลง”

หลี่ซาน ก้าวไปข้างหน้าแล้วถอดเสื้อคลุมออกเผยให้เห็นร่างกายส่วนบนของเขาเพียงดูกล้ามเนื้อสีบรอนซ์ซึ่งสะดุดตามากและทันทีที่คิดถึงท่าโจมตีมวยไทย

“ผู้หญิงหัวเซี่ยหมัดเท้าไม่มีตามวยไทยเป็นที่รู้จักกันดีว่ามีอานาจเหนือกว่าเทียบไม่ได้กับกังฟูจีนของคุณคุณยอมรับความพ่ายแพ้ได้แล้วมันยังไม่สายเกินไป”หลี่ซานกล่าวเบาๆ

แอนนาพูดอย่างเย็นชาว่า “ไร้สาระอะไร!”

พูดจบ แอนนาก็โฉบเข้าไป ชก ออกไปหมัดแรก!

ทั้งสองทําการเคลื่อนไหว

หลี่ซาน เห็นวิธีการชกมวยของเธอ และอุทานว่า “หัวเซี่ย หวิงชุน?”

สิ่งที่แอนนาใช้ออกไป คือ หวิงชุน หนึ่งในศิลปะการต่อสู้ของจีน!

ศึกครั้งนี้เป็นศึกระหว่างศิลปะการต่อสู้จีนกับมวยไทย!

มันดึงดูดความสนใจของทุกคนในทันที และศิลปะของชาติที่ผู้อื่นเย้ยหยันจะสามารถแก้ไขได้หรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับการต่อสู้ครั้งนี้

[หัวเซีย] – ชาวจีนมักพูดกันว่าตัวเองเป็น “ลูกหลานของพระเจ้าหวงและพระเจ้าเหยียน ”
คําพูดที่ว่านี้เกี่ยวข้องกับตํานานของพระเจ้าหวงและพระเจ้าเหยียน ประมาณ 4 พันกว่าปีก่อน

[ซวนหรู] – เป็นเทพเจ้าที่ทรงพลังในศาสนาจีนหนึ่งในเทพระดับสูง ในลัทธิเต๋
[หวิงชุน] – หวิงชุนหรือเหร็งชั้น(สําเนียงกวางตุ้ง) หรือหย่งชุน (สําเนียงจีนกลาง)

*มาขยายคําพูดของ “เฟิง ว่านซาน” กันครับ

ทําไมเขาถึงพูดว่า “ชื่อเสียงของ หัวเซีย ซวนหวี่” – ด้วยเอกลักษณ์ของศิลปะการต่อสู้ของจีนเต็มไปด้วยคําพูดที่เกินจริง อย่างเช่นลมปราณหรือกําลังภายในที่สามารถใช้ออกมาโจมตีได้ หรือเป็นอีกนัยหนึ่งที่กล่าวออกมาเกินจริงคําว่าหัวเซี่ยซานหว่คือการกล่าวว่าตนเป็นดังเทพซานหรูที่มีกําลังอํานาจมากนั้นล่ะครับ!

ปล.ผมกล่าวถึงในแง่มุมของศิลปะการต่อสู้ไม่ได้กล่าวถึงในเรื่อง กําลังภายในที่ไม่ได้ใช้ในศิลปะการต่อสู้เอาตรงๆผมกล้วดราม่านะครับ 5555