ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 156 หวิงชุนพ่ายแพ้ หลินฟานเข้าต่อสู้

แอนนาใช้หวิงชุน หลี่ซานใช้มวยไทย การต่อสู้ครั้งนี้ดึงดูดความสนใจของทุกคนในทันที

หวิงชุนสามารถพูดได้ว่าเป็นตัวแทนของศิลปะการต่อสู้ของจีน และยังเป็นมวยประเภทหนึ่งที่คนจีนคุ้นเคยมากขึ้นด้วยภายใต้ภาพยนตร์ซีรีส์ยิปมันและตัวตนของยิปมันได้กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่อยู่ยงคงกระพันในสายตาคนจีน

แต่นี่คือหนัง ความจริงแล้ว หวิงชุน ดูไม่ค่อยสู้ดีนัก ยิปมันตัวจริงในประวัติศาสตร์ไม่ค่อยได้ต่อสู้ในชีวิตจริงสิ่งที่ต่อยทหารญี่ปุ่น และนักมวยอเมริกันล้วนเป็นเรื่องสมมติเป็นแค่โครงเรื่อง

ในขณะที่ คนส่วนใหญ่ในปัจจุบันเห็นหวิงชุน เป็นครั้งแรก

หวิงชุนของแอนนานั้นออกท่วงท่า รวดเร็วราวกับในหนัง

อย่างไรก็ตาม หลีซาน จัดการกับมันได้สบายมาก มวยไทย คล่องแคล่วว่องไวและมีอานาจเหนือกว่า การโจมตีต่อเนื่องของแอนนาแทบจะไม่สามารถสร้างความเสียหายให้กับหลี่ซานได้ มากนัก

ทั้งสองต่อสู้อย่างดุเดือดครู่หนึ่ง เมื่อแอนนาถูกหลี่ซานเตะ ลอยถอยหลังล้มลงกับพื้นและเลือดก็ไหลล้นจากมุมปากของเธอ!

หลินฟาน เห็นว่าแอนนาทําดีที่สุดแล้ว

เธอไม่ได้ตั้งใจจะยอมแพ้

หลี่ซานคนนี้น่าทึ่งจริงๆ

แอนนาถูกแตะออกมา เธออารมณ์ขึ้น เธอกัดฟัน และลุกขึ้นยืน อยากสู้กับหลี่ซานอีกครั้งแต่หลังจากก้าวไปหนึ่งก้าวเธอเอามือปิดท้องอาเจียนเป็นเลือดออกมาเต็มปากเดินเซและเกีอบล้มลงขาทั้งสองข้างของเธอสัน. .

ตอนนี้ ใบหน้าของแอนนาได้ซีดลง

หลินฟาน รีบก้าวไปข้างหน้า และช่วยพยุงเธอ

“เป็นอย่างไรบ้าง” หลินฟานถามด้วยความเป็นห่วง

แอนนาส่ายหัวด้วยรอยยิ้มบิดเบี้ยว เธอไม่สามารถต่อสู้ได้อีกต่อไป

เธอไม่ได้เสแสร้ง อันที่จริง การเตะของ หลี่ซาน ได้ปลุกเร้าจิตวิญญาณการต่อสู้ของเธอแต่เธอกลับลืมแม้กระทั่งภารกิจของเธอ เธอต้องการเอาชนะหลี่ซานเท่านั้น

น่าเสียดายที่เธอได้รับบาดเจ็บแล้ว และการเตะของ หลี่ซาน รุนแรงเกินไป

แอนนา พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์!

“ศิลปะการป้องกันตัวของหัวเซี่ย ก็แค่นั้น” หลี่ซานยิ้มอย่างดูถูก

ทุกคนที่อยู่ในปัจจุบัน ยกเว้นหลี่ซาน ล้วนมาจากจีน และการแสดงออกของพวกเขาค่อนข้างซับซ้อน

ในแง่ของความสัมพันธ์ที่เป็นปรปักษ์ พวกเขามีความสุขตามธรรมชาติที่หลี่ซานชนะแต่ในแง่ของความรู้สึกครอบครัว และประเทศพวกเขารู้สึกหดหูเล็กน้อยเมื่อศิลปะการต่อสู้จีนกับแพ้ มวยไทย

หลังจากที่ศิลปะการต่อสู้ทั้งหมด ของหัวเซี่ย ยังคงสูญหาย ก็ไม่สามารถแก้ไขเรื่องนี้ได้อีกครั้ง!

โดยเฉพาะรอยยิ้มที่ดูถูกของ หลี่ซาน ยิ่งทําให้พวกเขาใจสลาย

ต้องบอกว่า คนจีนโดยทั่วไปมีความรู้สึกที่รุนแรงต่อครอบครัวและประเทศ

แต่ตอนนี้พ่อลูก ตระกูลเฟิง พวกเขากลับหัวเราะอย่างมีความสุข

เฟิง เทียนหมิงพูดอย่างเย้ยหยัน: “หลินฟาน แกแพ้ ฮ่าฮ่า.. ภูมิใจจริงๆคราวนี้แกจบแล้ว!”

เฟิง ว่านซานก็มีความสุขมาก และพูดว่า: “คุณหลิน ลูกน้องของคุณแพ้แล้วเราตกลงกันก่อน หน้านี้ว่าหากใครชนะสามารถขออีกฝ่ายได้อีกฝ่ายได้และอีกฝ่ายจะปฏิเสธไม่ได้ตอนนี้ฉันจะขออะไรคุณดี”

แอนนาขมวดคิ้ว เมื่อเห็นเฟิง ว่านซานยิ้มอย่างมีความสุข เขามีความสุข

นอกจากนี้ เฟิง ว่านซาน ได้ปกปิดการมีอยู่ของ หลี่ซานจากเธอ ซึ่งทําให้เธอรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะอย่างไร เป้าหมายของ เฟิง ว่านซาน ก็ประสบความสําเร็จและในที่สุดเขาก็เอาชนะหลินฟานได้

แอนนากระซิบ: “ฉันขอโทษ คุณหลิน ฉันแพ้แล้ว…”

คําขอโทษนี้ เป็นเท็จสามจุด และจริงเจ็ดจุด

หลินฟานยิ้ม และพูดว่า “ไม่เป็นไร คุณทําดีที่สุดแล้ว ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผมตอนนี้ถึงตาผมที่จะจัดการเรื่องนี้ต่อ”

แอนนาตกตะลึง และพูดด้วยความประหลาดใจ “อะไร คุณจะจัดการอย่างไร”

หลินฟาน ไม่ได้ตอบเธอ แต่มองไปที่เธอ หลังจากเห็น เฟิง ว่านซาน เขาพูดว่า:”แอนนาแพ้ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเราแพ้ ผมต้องการสู้กับหลี่ซาน!”

ทุกคนตะลึง

พ่อลูกตระกูลเฟิง หัวเราะคิกคัก
เฟิง ว่านชานปิดท้องของเขาไปด้วย หัวเราะไปด้วย

คนอื่นๆ ก็พากันหัวเราะคิกคัก

“คุณพูดว่าอะไรนะ ฉันได้ยินถูกหรือเปล่าคุณจะต่อสู้กับหลี่ซาน! ลูกน้องของคุณแพ้เขาไปแล้วหรือคุณ.. คิดว่าฝีมือดีกว่าลูกน้องของคุณกัน?” เฟิงว่านซานหัวเราะ

เฟิง เทียนหมิง หัวเราะออกมา: “อะไร? ทําให้ฉันรู้สึกขบขันได้ขนาดนี้ผู้ชายคนนี้จริงๆแล้วด้วยร่างกายของเขา เขาจะใช้อะไรไปสู้กับหลี่ซาน?”

หลี่ซานมองไปที่ หลินฟาน และคํา ดูถูกเหยียดหยามปรากฏขึ้นภายในดวงตาของเขา : “เหอะ! ฉันไม่สู้กับคนธรรมดา ๆ ผู้หญิงชาวจีนคนนี้ ยังมีคุณสมบัติที่จะต่อสู้กับฉันแต่คุณ! ไม่มีคุณสมบัติ นั้น!”

เฟิง ว่านซาน หัวเราะ และพูดว่า “หลินฟาน คุณได้ยินไหม คุณไม่มีคุณสมบัติพอที่จะต่อสู้กับเขา ฉันไม่รู้ว่าคุณจะทําอะไร แต่ก็อย่าพยายามวิ่งหาความตายแบบนี้!”

เฟิง เทียนหมิงกล่าวว่า “อย่างที่พ่อพูด ปล่อยให้หลี่ซานทุบตีเขาดีกว่า ฮ่าฮ่า.. ดูแล้วหลีซานน่าจะแทงเขาตายด้วยนิ้วเดียว”

แอนนาแนะนํา ว่า “คุณหลิน อย่าหุนหันพลันแล่น ฉันรู้ว่าคุณโกรธ เพราะฉันได้รับบาดเจ็บจากหลี่ซานแต่ถ้าคุณขึ้นไปมันจะเป็นการเสียสละอย่างเปล่าประโยชน์

หลินฟาน กล่าวว่า: “คุณเป็นแม่บ้านของผม และเขาทําร้ายคุณ บอกตรงๆผมโกรธจริงๆ ผมต้องการล้างแค้นคุณ!”

แอนนาพูดอย่างเหนื่อยหน่าย“คุณหลิน เขาเป็นปรมาจารย์มวยไทยคุณเป็นเพียงคนธรรมดาแม้ฉันจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาแต่คุณจะเอาชนะเขาได้อย่างไร”

เธอคาดไม่ถึงจริงๆ ว่าหลินฟาน จะหุนหันพลันแล่นแบบนี้ เธอรู้สึกเวียนหัวขึ้นและเธอไม่รู้ว่าทําไมเธอขยับตัวเล็กน้อยในตอนนี้

หลินฟาน ยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร ผมมีความสามารถของผมเอง”

หลินฟานช่วย แอนนา ให้นั่งที่หน้ารถ Bucati และเดินไปหา หลี่ซาน

“คุณหลิน…”

แอนนาต้องการหยุด หลินฟาน แต่เธอเจ็บบาดแผล เมื่อขยับตัว ตอนนี้ไม่สามารถหยุดหลินฟานได้แล้วเธอยิ้มอย่างขมขึ้นเมื่อเขาลุกขึ้น และเดินออกไปไม่มีใครสามารถช่วยหลินฟานได้ แล้วในครั้งนี้

เฟิง ว่านซาน คิดว่า หลินฟาน เป็นเพียงการแสดงเจตนาของตัวเองและเขาจะยอมจบมันในไม่ช้าก็เร็ว แต่ใครจะรู้ว่า หลินฟานกําลังจะสู้กับหลี่ซาน จริงๆ?

เขาเกรงว่า สิ่งนี้ จะจริง!

“หลินฟาน คุณต้องการสู้จริงๆ หรือ”เฟิง ว่านซาน หัวเราะเยาะ

เฟิง เทียนหมิง รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย: “ปล่อยให้เขาทุบตีเลย ฉันรอไม่ไหวแล้วที่จะได้เห็นเขาถูกทุบตี!”

หลินฟานเดินไปหา หลี่ซาน และยืนนิ่ง

“ผมขอโทษ คุณได้ทําร้ายลูกน้องของผม ผมแค่อยากจะล้างแค้นให้เธอผมจะไม่แสดงความเมตตาต่อจากนี้คุณควรให้ความสําคัญกับตัวเองมากขึ้น” หลินฟานกล่าวเบาๆ

ทําให้ทุกคนตะลึงชั่วครู่ แล้วก็หัวเราะออกมาเสียงดังลั่น

บ้าอะไร ขนาดนี้!

ก้อนกรวด กับพูดจาโหดเหี้ยมต่อหน้าราชา!

นี่มันตลกมาก!

เฟิง เทียนหมิง หัวเราะอีกครั้ง: “ฮ่าฮ่าฮ่า …”

เฟิง ว่านซาน หัวเราะเสียงดัง: “ฉันไม่คิดว่าคุณจะเป็นคนตลกจริงๆ!”

หลี่ซาน รู้สึกถูกดูถูก และโกรธเล็กน้อย ในโลกศิลปะการต่อสู้เขาเป็นแชมป์มวยหลี่ซานเป็น การดํารงอยู่ที่น่ากลัว

เขาเคยรู้จักปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ และของเขาถูกดูหมิ่นสามแต้ม! จากปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่แต่แล้วทําไม?

ตอนนี้เขาถูก ดูถูก โดยคนธรรมดา!

ยิ่งไปกว่านั้น หลินฟาน กล้าพูดอย่างบ้าคลั่งเมื่อเห็นว่าเขาแข็งแกร่งเพียงใดซึ่งเรื่องนี้เขาไม่น่าพอใจจริงๆ

“ตกลง ปกติฉันไม่ทําอะไรกับคนธรรมดา แต่ฉันจะมอบบทเรียนแสนพิเศษให้คุณเองไม่ต้องกังวลฉันจะพยายามไม่ฆ่าคุณ!”
หลี่ซานพูดอย่างเย็นชา

หลินฟาน พูดว่า: “เอาล่ะ คุณทําให้ได้ก่อน ผมกลัวว่าหลังจากทําไปแล้วคุณจะไม่มีโอกาสได้ทําอีก”

ได้ยินสิ่งนี้ ทุกคนคิดว่า หลินฟาน อาจไม่สนใจตัวของเขาแล้ว และทั้งไม่รู้ว่าเขาเอาความมั่นใจมาจากไหนกล้าพูดโง่ๆแบบนี้ต่อหน้าปรมาจารย์มวยไทย

แอนนาชะโงกหน้าดู อย่างไม่เต็มใจเลยสักนิด

หลี่ซานหงุดหงิดมาก และทุกคําที่หลินฟานพูด ทําให้เขาโกรธ!

หลี่ซานพ่นลมอย่างเย็นชา และกระแทกเข่า เข้าที่หน้าท้องส่วนล่างของหลินฟาน

ด้วยโจมตีนี้ หลินฟานจะล้มลงกับพื้นอย่างแน่นอน และไม่สามารถลุกขึ้นได้เป็นเวลานาน!

ทุกคนก็คิดอย่างนั้น คนธรรมดาจะต้านทานการโจมตีนี้ ได้อย่างไร!

อย่างไรก็ตาม ทุกคนประหลาดใจ หลินฟาน ที่ถูกโจมตีกลับไม่ล้มลง

กลับกลายเป็นว่า ไม่มีอะไรเลย!

“นี่มวยไทยเหรอ อ่อนไปหน่อยไหม ทําไมมันรู้สึกเหมือนแมวตะปบจังไม่เอาน่าผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้งเชิญ!”หลินฟานยิ้ม

ทุกคนตกตะลึง

หลี่ซาน ก็ตกตะลึง