ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 16 งานพบปะเพื่อนร่วมชั้นในมหาวิทยาลัย

เมื่อวานหลินฟานช่วยเธอประกอบเตียง แต่จริง ๆ แล้ว เฉินหลิงหลิง เผลอหลับไปบนเตียง ในเวลานั้นหลินฟานก็คลุมผ้าห่มให้เธอและจากไปอย่างเงียบ ๆ

เมื่อเฉินหลิงหลิงเห็นหลินฟานอีกครั้ง เธอมีความสุขมาก เธอทิ้งโซฟาแล้ววิ่งไป เธอยิ้มอย่างหวาน “พี่ชาย เป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ!”

หลินฟาน ยิ้มและพูดว่า “ใช่ คุณกำลังทำอะไรอยู่ ให้ช่วยอะไรไหม”

เฉินหลิงหลิงถอนหายใจ: “ฉันซื้อโซฟาตัวใหม่ พวกเขาไม่พูดอะไรมาก ฉันเลยตกยกมาเอง”

หลินฟ่านพูดไม่ออก ผู้หญิงคนนี้ใจดีเกินไปและถูกรังแกง่ายเกินไปแล้ว เธอยกโซฟาตัวนี้ คนเดียวได้เมื่อไหร่?

หลินฟาน รู้สึกสงสารเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงจอดรถแล้วพูดว่า “ผมจะช่วยคุณยกขึ้นไปให้เอง”

เฉินหลิงหลิง มีความสุขมาก: “ขอบคุณพี่ชาย คุณใจดีกับฉันมาก”

เธอนึกถึงความฝัน งานแต่งงานของเธอ และหลินฟานเมื่อวานนี้ อดไม่ได้ที่จะอาย มันน่าอายมาก

จะทำยังไงดี อยากจะสารภาพกับพี่เขาจริงๆ!

แต่ยังกลัวความล้มเหลว

เธอกังวลเรื่องกำไรและขาดทุนอยู่พักหนึ่ง

เมื่อเห็นเธอดูแปลก ๆ เล็กน้อย หลินฟาน ก็สงสัยว่า “คุณสบายดีไหม”

“ไม่ ไม่เป็นไร!”

เฉินหลิงหลิงพูดอย่างรวดเร็ว ถอนหายใจอยู่ในใจ ท้ายที่สุดเธอก็ไม่กล้าที่จะสารภาพ

ด้วยความช่วยเหลือของหลินฟาน เขายกโซฟากลับไปที่บ้านของเฉิน หลิงหลิง โดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนัก

เฉินหลิงหลิงกล่าวอย่างขอบคุณ: “พี่ชาย คุณทำงานหนักมาก”

หลินฟานยิ้มและกล่าวว่า “เรื่องเล็กน้อย ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ ถ้าอย่างนั้นผมไปก่อนนะ”

เฉินหลิงหลิงกัดริมฝีปากของเธอ ลังเลเล็กน้อย สักครู่แล้วพูดด้วยความกล้า “พี่ชาย ฉันขอให้คุณช่วยฉันอีกหน่อยได้ไหม”

หลินฟาน กล่าวว่า “บอกผมว่าคุณต้องการให้ผมช่วยทำเป็น? ”

เฉิน หลิงหลิง ส่ายหัวและพูดว่า “ใช่ คืนนี้ฉันมีงานพบปะเพื่อนเก่า คุณมากับฉันได้ไหม ฉันไม่อยากให้พวกเขาหัวเราะเยาะฉัน”

หลินฟาน พูดว่า: “ใครจะหัวเราะเยาะคุณที่งานพบปะสังสรรค์ในชั้นเรียน? ”

เฉิน หลิงหลิง: “ซุน เซียวน่า ครอบครัวของเธอดีกว่าฉัน เธอดูถูกฉันตอนที่อยู่ในโรงเรียนและตอนนี้เธอมีแฟนแล้ว และเธอก็เย่อหยิ่งมากขึ้นไปอีก หัวเราะเยาะฉันว่าฉันไม่มีแฟน และยังบอกว่าเป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะหาแฟนได้”

เมื่อพูดถึงซุนเซียวน่า เฉินหลิงหลิงก็โกรธและไม่พอใจ ตาของเธอก็เป็นสีแดงอยู่พักหนึ่งเพราะซุนเซียวน่ารังแกเกินไป

หลินฟาน ยิ้มและพูดว่า “คุณต้องการให้ผมแกล้งเป็นแฟนของคุณและสนับสนุนคุณ? ”

เฉิน หลิงหลิง หน้าแดงและพูดเบา ๆ “พี่ชายได้โปรด”

หลินฟาน ไม่รู้ว่าทำไม ดูเหมือนว่าจะเป็นงานง่ายมากที่จะอ่อนโยนต่อเฉินหลิงหลิง: “ไม่มีปัญหา คืนนี้ผมจะไปรับคุณ กี่โมง? ”

เฉินหลิงหลิงกระโดดขึ้นด้วยความดีใจ: “คืนนี้ เจ็ดโมงฉันจะรอคุณที่ ประตูชุมชน ขอบคุณมาก พี่ชาย เยี่ยมมาก!”

เธอไม่เคยอยากไปงานปาร์ตี้แต่ตอนนี้ ต้องตั้งตารอแล้ว

หลินฟาน บ่นในใจว่านี่คือ ฉันต้องได้ใบรับรองคนดีหรือไม่?

หลังจากบอกลา เฉินหลิงหลิงแล้ว หลินฟาน ก็ออกจากชุมชนลี่จิง และส่งอาหารต่อไป

หลังจากวันที่วุ่นวาย ในตอนเย็น หลินฟานได้รับโทรศัพท์จาก หลินซานชาน เธอใกล้จะถึงที่สถานีบินหยุนเฉิง

หลินฟาน กลับไปเก็บรถยนต์ไฟฟ้า และเขาก็ไม่สนใจที่จะเปลี่ยนเสื้อผ้า ดังนั้นเขาจึงขับรถ Bucatti ไปที่สถานีบิน

สนามบินหยุนเฉิง

หลินฟาน จอดรถไว้ข้างถนน ลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในสนามบิน พร้อมที่จะไปรับหลินซานชาน

กำลังเดินไป

“หลินฟาน!”

ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินใครบางคนเรียกเขา

หลินฟาน หันศีรษะไปมอง และเห็นชายในเสื้อเชิ้ตลายดอกไม้ตัวใหญ่พิงอยู่ถัดจากรถจี๊ป

ความรู้สึกคุ้นเคย

แต่จำไม่ได้ว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร

หัวเราะ: “หลินฟาน เป็นคุณจริงๆ! ฉันคือ เฉียนเฟิง!”

เฉียนเฟิง!

หลินฟาน จำได้ทันใด เพื่อนร่วมชั้นที่มหาวิทยาลัย เฉียนเฟิง!

เฉียนเฟิง ก็เปลี่ยนไปมากเช่นกัน ตอนที่เขาเรียนมหาวิทยาลัย เขาเป็นคนเงียบขรึมและไม่สนใจอะไร ตอนนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะทำได้ดี

“มันกลายเป็น เฉียนเฟิง” หลินฟาน ยิ้มเมื่อเห็นเพื่อนร่วมชั้นเก่าของเขา เขาก็มีความสุขมาก

เฉียนเฟิง เหลือบมอง หลินฟาน และพูดอย่างไม่แน่ใจ “หลินฟาน คุณ… กำลังส่งอาหารอยู่หรือไม่”

หลินฟาน ยิ้มและพูดว่า “ฉันมาที่นี่เพื่อรับใครบางคน แต่ฉันทำงานเป็น คนส่งอาหารจริงๆ ในตอนนี้”

เฉียนเฟิง ตกตะลึงครู่หนึ่ง ยังไม่ค่อยเชื่อนักว่า หลินฟานเป็นคนส่งอาหารจริง ๆ !

ทันใดนั้น ร่องรอยของความซับซ้อนก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของ เฉียนเฟิง

เขาเคยอิจฉา หลินฟาน แต่เมื่อเขาคิดว่า หลินฟาน ที่หล่อเหลาจะไปได้ดีในอนาคต ก็รู้สึกด้อยกว่าอย่างสุดซึ้ง

ฉันไม่สมควรคาดหวังมัน!

เทพบุตรโรงเรียนหลินฟานส่งอาหาร!

และเขา เฉียนเฟิงที่เป็นเหมือนสุนัขในวันนั้น

เหนือกว่า!

หัวใจของเฉียนเฟิง เต็มไปด้วยความสุขในการเอาชนะ หลินฟานในทันที

อย่างไรก็ตาม เฉียนเฟิงอยู่ในสังคมมาสองปีแล้ว และเขากลายเป็นคนเงียบขรึมและซับซ้อนมานานแล้ว เขายิ้มทันทีและพูดว่า “เป็นการดีที่จะทำงานเป็นคนส่งอาหาร ฉันได้ยินมาว่าเงินเดือนของคุณค่อนข้างสูงใช่ไหม?”

หลินฟาน กล่าวว่า “ไม่ขนาดนั้น”

เฉียนเฟิง ตบต้นขาของเขา: “นั่นไม่ใช่ ฉันทำงานหนักทุกวันและเงินเดือนของฉันเพียง 30,000 หยวน”

ขณะที่เขาพูด เฉียนเฟิงเหลือบมองที่หลินฟาน

แม้ว่าเขาจะบ่น แต่เขาก็แสร้งทำ

เขาคิดว่าหลินฟาน จะต้องประหลาดใจกับเงินเดือนที่สูงของเขา แต่หลินฟาน ดูเหมือนจะสงบและไม่ตอบสนองอะไร

เฉียนเฟิง คิดว่ามันยังไม่ดีพอ: “ฉันยังไม่ได้บอกว่าฉันทำงานที่ไหน จิงตงกรุ๊ป, หลินฟาน คุณเคยได้ยินชื่อนี้หรือไม่”

หลินฟาน ยิ้มและพูดว่า “แน่นอน ฉันเคยได้ยินมา มันเป็นบริษัทที่ดีมาก”

เฉียนเฟิง แสร้งทำเป็นว่าเข้มแข็ง แต่หลินฟาน กลับมองข้าม และเขาพยายามอย่างเต็มที่ ที่จะความร่วมมือกับเพื่อนร่วมชั้นคนนี้

เฉียนเฟิง มีความสุขในหัวใจ แต่ใบหน้าของเขาไม่พอใจ: “ให้ตายสิ พวกเราเป็นเพียงบริษัทที่ถูกจัดอันดับอยู่ใน 400 – 500 อันดับแรกของจีนและเราไม่สามารถทำให้มันอยู่ใน 100 อันดับแรกได้ แต่เจ้านายของเราก็เป็นที่รู้จักกันดี เป็นคนบ้างาน แล้วติดตามงานลูกน้องถึง 24 ชั่วโมง ฉันแทบจะบ้าตายทุกชั่วโมง และวันนี้เขากลับมาจากต่างประเทศ ดังนั้นฉันต้องไปรับเขา และฉันต้องขับรถส่วนตัวของฉันมาเองอีก”

เขาตอกย้ำอย่างจงใจ พยายามดึงความสนใจของหลินฟานมาที่ตัวเองที่อยู่บนรถจี๊ป

หลินฟาน ให้ความร่วมมือต่อไป หัวเราะ ยิ้มและพูดว่า “รถไม่เลว”

เฉียนเฟิง ถอนหายใจอย่างหนัก: “สิ่งนี้ มันไม่ใช่ดี ก็แค่รถที่พังๆ มันราคาเพียง 300,000 เท่านั้น และมันต้องนำเข้ามา หลินฟาน คุณซื้อรถแล้วหรือยัง”

หลินฟาน พูด“ก็ถือว่า ซื้อแล้ว”

Bucatti Centodieci ราคา 70 ล้านเป็นรถยนต์หรูหราที่แพงที่สุดในโลก ระบบจึงถือได้ว่าเป็นการซื้อเท่านั้น

เฉียนเฟิง คิดว่าเขารู้สึกละอายที่จะอ้าปากพูดและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ดูที่ฉันถามสิ ถ้าคุณส่งอาหาร แน่นอน คุณต้องซื้อรถยนต์ไฟฟ้า รถยนต์ไฟฟ้าก็ดี ฉันก็อยากซื้อเหมือนกัน และมันเป็นรถที่ประหยัดได้ดีมากจริงๆ ถ้าไม่ติดกับงาน ฉันโยนรถจี๊ปนี้ให้แม่ขับไปนานแล้ว”

หลินฟาน ยิ้มและไม่พูดอะไร

เฉียนเฟิง กล่าวว่า: “อย่างไรก็ตาม หลินฟาน คุณรู้เรื่องการรวมตัวของเพื่อนเก่าในชั้นเรียน ในคืนพรุ่งนี้หรือไม่”

หลินฟาน พ่นลมหายใจด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย “ฉันไม่รู้? ”

เฉียนเฟิง ยิ้มและพูดว่า “เป็นหัวหน้าชั้นที่เรียกรวมตัวกัน เธอยังไม่ได้แจ้งคุณเลย ได้ไง! คุณเป็นเทพบุตรประจำโรงเรียนของเราเลยนะ แล้วคุณจะไปไหม”

หลินฟาน กำลังจะตอบกลับ แต่เมื่อโทรศัพท์ของเฉียนเฟิง ดังขึ้น

เฉียนเฟิง มองดูและพูดอย่างรวดเร็วว่า “เป็นเจ้านายของฉัน เขาลงจากเครื่องบินแล้ว หลินฟานค่อยคุยกันก่อน เจอกันในงานปาร์ตี้คืนพรุ่งนี้”