ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 172 รีบคุกเข่า และขอโทษซะ!

ตอนที่ 172 รีบคุกเข่า และขอโทษซะ!

หลินฟาน เพิ่งคุยกับ ตู้เถา ประธาน เทียนเสวีย เอนเตอร์เทนเมนท์?

สิ่งนี้ทําให้ทุกคนประหลาดใจ แน่นอนว่า หลินฟาน รู้จักตู้เถา

นายจาง รู้สึกไม่ดีเลย เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและสั่นเล็กน้อย: “คุณตู…ฉันชื่อจางชานจากวั่นกวางใช่ครับเรากําลังคุยเรื่องความร่วมมือกับลวโหยวแอนิเมชั่น…อะไรนะ”

ทุกคนไม่เข้าใจไม่รู้ว่าตู้เถาพูดอะไรจู่ๆใบหน้าของจางชานก็ซีดเซียวร่างกายของเขาเริ่มสันและเสียงของเขาก็สั่นเทา

“ตกลง คุณตู้ ฉันเข้าใจแล้ว”

นายจางวางโทรศัพท์ลง ด้วยใบหน้าซีด

ทันใดนั้น เขากระทืบเท้า และคุกเข่าลงต่อหน้าหลินฟาน ใบหน้าเขาดูตกใจจนน้ำตาไหล

“คุณหลิน เป็นความผิดของฉันเองที่มองไม่เห็นภูเขาไท่ซานและฉันทําให้คุณอุ่นเคืองกรุณา.. ยกโทษและปล่อยฉันเถอะในครั้งนี้ ประธานจางอ้อนวอนโดยที่ยังมีความเย่อหยิ่งอยู่เล็กน้อย

เมื่อเห็นฉากนี้ ทุกคนก็ตกตะลึง เรื่องนี้ เป็นยังไงกัน?

หลังจากที่นายจาง และตู้เถา คุยโทรศัพท์เสร็จ มันก็กลายเป็นแบบนี้?

เขาไม่ใช่ว่าเขาได้รับการสนับสนุนจากตู้เถา หรอกเหรอ และไม่ได้มองหลินฟานเข้าไปในดวงตาของเขาเลยแต่ทําไม่จู่ๆเขาถึงท่าตัวเหมือนสุนัข?

แต่หลินฟาน รู้ว่าเป็นตู้เถาที่เปิดเผยตัวตนของเขาต่อประธานจาง ว่าเขาเป็นเจ้านายใหญ่ของเทียนเสวียเอนเตอร์เทนเมนท์และเจ้านายของตู้เถา

ตัวตนนี้ เพียงพอที่จะทําให้ประธานจางคนนี้ ฉ่แตก ด้วยความตกใจ

หลินฟาน พูดเบา ๆ ว่า “ผม ไม่ใช่เจ้านายของคุณ ไม่ใช่การตัดสินใจของผมที่จะไว้ชีวิตคุณผมแค่ต้องการค่าขอโทษคืนโทรศัพท์มาให้ผม”

หลินฟาน รับโทรศัพท์จากประธานจาง

คุณจางรีบพูด “ฉันขอโทษ คุณหลิน ฉันขอโทษจริงๆ ฉันขอโทษ คุณหลินโปรดยกโทษให้ฉันด้วย!”

หลินฟานพูดว่า: “อะไรอีกล่ะ?” คุณจางหันกลับมา และพูดว่า “คุณเฉิน ฉันขอโทษฉันขอโทษทุกคนในลวโหยวแอนิเมชั่น

ด้วย!”

หลินฟาน พูดว่า “อะไรอีกล่ะ?”

คุณจางตกใจเล็กน้อย: “ใช่แล้ว เซียวซุน แกยังทําอะไรอยู่ รีบคุกเข่าลงขอโทษซะ!”

เซียวซุน สับสนอยู่แล้ว คุณจางเป็นอะไรมากเปล่า ดอนแรก พวกเขามีตู้เถาที่เป็นกําลังสนับสนุนเราไม่ใช่หรือ!

“ประธานจาง เขาเป็นใคร เขาเป็นใครกัน?” เซียวซุน อดสงสัยไม่ได้

ประธานจางกล่าวอย่างกังวลใจว่า “อย่าถามคําถามมากมาย เพียงแค่คุกเข่า และขอโทษเขาซะ!”

เซียวซุน รู้สึกประหลาดใจ แต่เขาก็ตระหนักว่า หลินฟาน น่าจะเป็นชายร่างใหญ่เป็นชายร่างใหญ่ที่ไม่สามารถแม้แต่จะทําให้ขุ่นเคืองได้โดยประธานจางยังไม่สามารถรับผิดชอบเรื่องนี้ได้แน่นอนเขาก็ไม่สามารถรับผิดชอบได้เช่นกัน

ตุบเซียวซุนก็คุกเข่าลง และเช่นเดียวกับประธานจาง ก็ผลัดกันขอโทษหลินฟานและคนอื่นๆ

คําขอโทษจบลงแล้ว

จู่ๆ นายจางก็พูดว่า: “เซียวซุน คุณถูกไล่ออก กลับไปที่บริษัทเพื่อจัดการเรื่องลาออกของคุณซะไปได้แล้ว!”

อะไรนะ?

ใบหน้าของเซียวซุน เปลี่ยนไปอย่างมาก เขาถูกไล่ออก? คุณจางกลัวว่าเขาจะพูดมากเกินไปดังนั้นเขาจึงพูดต่อว่า: “นี่คือสิ่งที่ คุณตู้ หมายถึง!” 

เซียวซุนสั่นเทา ตู้เถาอยากจะไล่เขาออกเขามีความคิดเห็นได้ยังไง เขาลุกขึ้นทันทีและเดินจากไปด้วยความสิ้นหวังเขารู้สึกหดหูมาก

ไม่รู้ ฉันไปแกล้งเทพองค์ไหน?

หลังจากส่งเซียวซุนออกไปประธานจางก็หัวเราะและกล่าวว่า “คุณหลินคุณพูดเมื่อครู่นี้ว่าคุณคือเจ้านายของเราและเขาต้องการหารือเกี่ยวกับความร่วมมือนี้กับลวีโหยวด้วยตนเอง”

หลินฟานสูดจมูก : “จริงๆ? งั้นผมจะรอเขาที่นี่ หลิงหลิง มาที่ออฟฟิศกับผมสิ”

หลินฟาน และเฉิน หลิงหลิง เข้าไปในห้องทํางาน ปล่อยให้นายจางอยู่คนเดียว

เข้าไปในสํานักงาน แล้วปิดประตู

เฉิน หลิงหลิงถามด้วยความสงสัย “พี่หลิน ทําไมจู่ๆ คุณจางจึงกลัวคุณ…”

ก่อนที่เฉิน หลิงหลิงจะพูดจบ หลินฟานก็คว้าเอวของเธอ และดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขา

“ไม่ได้เจอกันหลายวันคิดถึงผมไหม” หลินฟาน พูดด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย

ไม่ได้เจอสาวคนนี้หลายวันแล้ว เมื่อเขาเห็นเธอข้างนอก หลินฟาน ก็อยากจะกอดเธอและเขาก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรลึกๆในใจเขา เขาถือว่าผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงของเขาแล้วหรือ?

ใบหน้าของ เฉิน หลิงหลิงหน้าแดง เธอไม่คิดว่าพี่ชายของเธอจะโจมตีเข้ามาแบบนี้ในทันที

แต่ในทันที ร่างกายของเธอก็อ่อนลง และเธอก็ตกลงไปในอ้อมแขนของหลินฟาน

“อืม…ฉันคิดว่า ไม่.. ฉันคิดเกี่ยวกับมันตลอดเวลา” เฉิน หลิงหลิงพูดอย่างเขินอาย

ถ้าเธอไม่ยุ่งกับภาพยนตร์ เธอคงอยากจะไปหาพี่หลินทุกวัน

เธอเงยหน้าขึ้นอย่างกล้าหาญ “แล้วพี่หลินล่ะ คิดถึงฉันไหม”

“คิดว่าไง” หลินฟานยิ้ม มองลงไปที่ปากเชอร์รี่อวบอิ่มของเธอ อยากจะจูบจริงๆ…

แต่ยังไม่ถึงเวลา

“พี่หลิน คืนนี้เราจะไปทานอาหารเย็นด้วยกันไหม” เฉิน หลิงหลิงพูดเธอก็ไม่อยากทําอะไรเลยเธอแค่อยากอยู่กับพี่หลิน กับพี่หลิน เรื่องอื่นไม่มีอะไรสําคัญ

พูดถึงเรื่องกินไม่ใช่แค่กิน…ใช่ไหม?

นี่คือเหตุผลที่ หลินฟานจูบเธอไม่ได้เขารู้ว่าถ้าเขาเริ่มขั้นตอนนี้ เฉินหลิงหลิงจะไม่มีความตั้งใจที่จะสร้างหนังอีกต่อไปในกรณีนี้ เธอจะเสียใจในภายหลัง

“ไม่ วันนี้ผมมีงานต้องทํา” หลินฟาน กล่าว

เฉิน หลิงหลิงผงะ พี่ชายหลินปฏิเสธเธอ?

หลินฟานยิ้ม และพูดว่า “ตอนนี้คุณกําลังจดจ่ออยู่กับการสร้างภาพยนตร์ผมจะรอคุณจนกว่าจะถึงวันที่หนังของคุณออกฉาย…”

เฉิน หลิงหลิงฮัมเพลง ดูเหมือนเธอจะเข้าใจความพยายามอันอุตสาหะของพี่หลิน

แต่พี่หลินร้ายนักนะ ในเมื่อตอนนี้ยังทําไม่ได้ ทําไมเขาถึงมารุกเธอเมื่อครู่นี้นี่มันแย่จริงๆมันทําให้เธอฟังซ่าน!

เธอไม่รู้ว่าหลินฟานหุนหันพลันแล่นไป และเขาพยายามระงับแรงกระตุ้นนี้ไว้และมันก็ยากมากที่จะทนต่อมัน

“ทําไมคณไม่รายงานความคืบหน้าของหนังให้ผมฟังล่ะ” หลินฟานเปลี่ยนเรื่อง

“อ่า ใช่” เฉิน หลิงหลิง เริ่มรายงานเกี่ยวกับงานในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาและในที่สุดก็ระงับความคิดที่หลินฟาน กระตุ้นเธอได้อย่างช้าๆ

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา โปรเจ็กต์ภาพยนตร์ มีความก้าวหน้าอย่างต่อเนื่องเฉินหลิงหลิงกําลังขัดเกลาบทเป็นหลัก และในขณะเดียวกันก็เริ่มการเจรจาต่างๆเช่นหารือความร่วมมือกับวนกวางในวันนี้

“เราต้องการเทคโนโลยสเปเชียลเอฟเฟกต์ของ วั่นกวาง และวั่นกวางเป็นตัวเลือกเดียวในประเทศจีนดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีอะไรต้องกลัวราคาก็สูงเกินไปฉันไม่คิดว่ามันจะคุ้มค่าแต่วนกวางไม่ประนีประนอมเลยถ้าเราไม่ยอมจ่ายราคานี้โดยพื้นฐานแล้วเราก็ไม่สามารถก้าวต่อไป ได้” เฉินหลิงหลิงกล่าว

การไม่สามารถกัดกระดูกแข็งของวันกวางเป็นปัญหาใหญ่ที่สุดที่เธอพบในปัจจุบัน

หลินฟาน กล่าวว่า “คุณจะให้ราคาเท่าไร”

เฉิน หลิงหลิงกล่าวว่า “ครึ่งหนึ่งของราคาที่ วันกวาง ให้มา ฉันได้ศึกษาตลาดและราคานี้สมเหตุสมผลที่สุด”

หลินฟานยิ้มและกล่าวว่า”คุณผู้หญิงจะช่วยผมประหยัดเงินงั้นเหรอ?”

เฉิน หลิงหลิง หน้าแดง: “แน่นอนฉันไม่อยากเสียเงินของพี่ชาย แม้ว่าพี่ชายของฉันจะบอกว่าเงินเป็นเรื่องเล็กน้อยฉันก็เก็บได้ถ้าทําได้นะเงินของพี่ชายไม่ใช่ออกมาจากลมซะหน่อย”

หลินฟาน หัวเราะในใจ เงินของเขาไม่ต่างจากลมที่พัดมาจริงๆ

หลินฟาน กล่าวว่า “ไม่ต้องกังวล วันกวางไม่กล้าถามราคานี้”เฉิน หลิงหลิงกล่าวด้วยความสงสัย:”ใช่พี่หลินคุณยังไม่ได้ตอบฉัน ทําไมจู่ๆประธานจางถึงกลัวคุณ?”

หลินฟาน กล่าวว่า: “คุณรู้จัก เทียนเสวีย เอนเตอร์เทนเมนท์ และ คุณรู้จักตู้เถาหรือไม่”

เฉิน หลิงหลิง ส่ายหัว: “ฉันไม่รู้ ฉันมักจะชอบพวกการ์ตูน และฉันไม่ค่อยสนใจเรื่องซุบซิบของวงการบันเทิงเท่าไหร่”

หลินฟานกล่าวว่า”พูดง่ายๆคือเทียนเสวียเอนเตอร์เทนเมนท์ เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ในวงการบันเทิงหนึ่งในนั้นคือตู้เถาเป็นประธานของเทียนเสวียเอนเตอร์เทนเมนท์ และเขาเป็นคนใหญ่ในวงการบันเทิง”

เฉิน หลิงหลิง พ่นลม และมันก็เป็นเช่นนั้น แปลกกว่านั้นอีก:”พวกเขามีผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่งเช่นนี้พวกเขาจะกลัวพี่ชายได้อย่างไร”

หลินฟาน หัวเราะ และยิ้ม : “เพราะผม เป็นเจ้านายของเทียนเสวีย เอนเตอร์เทนเมนท์และเจ้านายของตู้เถา”

เฉิน หลิงหลิงสูดจมูก และเปิดปากด้วยความประหลาดใจ