ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 174 เด็กฝึกวงเกิร์ลกรุ๊ป หนิง เสียวเยว่

ตอนที่ 174 เด็กฝึกวงเกิร์ลกรุ๊ป หนิง เสียวเยว่

เด็กสาวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า“ไม่ทั้งหมดเป็นเพราะความประมาทของตัวฉันเองฉันหลงทางกับเพื่อน ๆ เมื่อตอนช้อปปิ้งฉันหลงทางแบตของฉันก็หมดและได้พบกับพวกอันธพาล ขอบคุณที่ช่วยฉันไว้”

เด็กสาวจริงใจ ขอบคุณออกมาถ้าหลินฟานไม่ช่วยเธอ ผลที่ตามมาก็คงจะเกินจินตนาการ

หลินฟาน ยิ้มและพูดว่า “มันเป็นแค่ความพยายามเพียงเล็กน้อย อ้อผมชื่อหลินฟานผมยังไม่รู้จักชื่อคุณเลย”

เด็กสาวคนนั้นพูดว่า “ฉันชื่อ หนิง เสี่ยวเยว”

หลินฟาน สังเกตว่าเธอ ขมวดคิ้ว และพูดว่า “เท้าของคุณ สบายดีใช่มั้ย”

หนิง เสี่ยวเยว่กล่าวว่า “ตอนที่ฉันวิ่งเร็วเกินไป เลยข้อเท้าแพลง” หลินฟานจอดรถไว้ข้างถนนแล้วพูดว่า”ให้ผมดูให้คุณ”

หนิง เสี่ยวเยว่ แสดงเท้าให้คนแปลกหน้าเห็น เธออายเล็กน้อย แต่ หลินฟานไม่ใช่คนเลวและเธอก็เจ็บปวดมากตอนนี้ดังนั้นเธอจึงต้องเห็นด้วยถอดรองเท้าและแสดงเท้าของเธอ

หลินฟาน เข้ามาดู และถอนหายใจภายใน เท้าหยกนี้ก็สวยเกินไป และผิวก็ขาวมากมันทําให้คนอยากจะคิดจริงๆ

หลินฟาน เป็นคนธรรมดา และเขาแทบอยากจะจับ ดังนั้น เขาจึงสงบสติลงอย่างรวดเร็วและมองใกล้ ๆเขาพบว่าข้อเท้าของหนิง เสี่ยวเยวแดงและบวมซึ่งเป็นอาการข้อเท้าแพลง

“ผมนวดให้ ได้ไหม” หลินฟานพูด

“นี่…”

หนิงเสี่ยวเยว่หน้าแดง เธออายเกินไป แต่เท้าของเธอเจ็บมาก ไม่มีอะไรที่เธอสามารถทําได้

“รบกวนคุณ ด้วย” เสียงของ หนิง เสี่ยวเยว่ ต่ามากจนเธอแทบไม่ได้ยินเสียงตัวเอง

ด้วยความยินยอมของหญิงสาว หลินฟาน ก็ยินดีตอบรับเช่นกัน เขาเอื้อมมือไปจับเท้าหยกของเธอแล้วยกขึ้นเบาๆเขาสัมผัสได้เพียงการจับมายึดไว้และสัมผัสผิวที่ราบเรียบยากที่จะต้านทานจริงๆ

หนิง เสี่ยวเยว่ อายมากจนก้มศีรษะลง และไม่กล้ามอง หลินฟาน ฉากนี้น่าอายมากนี่เป็นครั้งแรกที่เธอปล่อยให้เด็กผู้ชายมาแตะเท้าของเธอแบบนี้

โชคดีที่เธอเชื่อว่าพี่ชายคนนี้ที่ช่วยเธอไว้จะไม่คิดกับเธอในทางที่ผิดแต่ช่วยเธอด้วยความกรุณา

บรรยากาศค่อนข้างคลุมเครือ

หลินฟาน แอบหายใจเข้าลึก ๆ จดจ่อไปที่บาดแผล เอื้อมมือไปจับข้อเท้าออกแรงกดที่ข้อมือแล้วค่อย ๆ นวดมัน

เทคนิคของ หลินฟาน ไม่ได้แย่ อาจเป็นเพราะการนวดนั้น สบายเกินไปหนิงเสี่ยวเยว่อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงมันออกมาแต่เธอก็เขินอายเกินไปเธอจึงกัดริมฝีปากและพยายามกลั้นเอาไว้หน้าก็แดงอยู่แล้วราวกับว่าผิวเธอสุกราวกับแอปเปิลผลแดงๆ

ผ่านไปครู่หนึ่ง หลินฟาน ก็หยุด: “คุณลองขยับเท้าดู”

หนิง เสี่ยวเยว่ พยายามขยับข้อเท้าของเธอ และรู้สึกประหลาดใจมากที่พบว่าข้อเท้าของเธอหายดีแล้วกว่าครึ่ง

“พี่หลิน ไม่คิดว่าพี่จะนวดเก่งขนาดนี้?” หนิง เสี่ยวเยว่พูดอย่างมีความสุข

หลินฟานยิ้ม และพูดว่า”เมื่อตอนที่ผมยังเด็กผมมักจะต้องขึ้นไปบนภูเขาเพื่อตัดฟื้นและบางครั้งอาจล้มและได้รับบาดเจ็บอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เทคนิคการนวดนี้ผมค้นพบในตอนนั้น”

หนิง เสี่ยวเยว่ กล่าวโดยไม่คาดคิด “พี่หลิน คุณมาจากชนบทด้วยหรือฉันก็มาจากชนบทเหมือนกัน”

หลินฟานยิ้ม และพูดว่า “เป็นอย่างนั้น ผมไม่เคยคาดหวังว่าจะได้เจอเพื่อนสาวชาวบ้าน”

หนิง เสี่ยวเยวหัวเราะ กล่าวว่า “แต่ฉัน ไม่เก่งเท่าพี่หลิน พี่หลิน พี่ต้องประสบความสําเร็จถึงได้ขับรถหรูขนาดนี้”

ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เข้าใจเรื่องรถ แต่ Rolls-Royce คันนี้ก็มีราคาค่ามากตั้งแต่แรกเห็นและคนที่ใช้ไม่ใช่ว่าต้องรวยเหรอ?

อย่างไรก็ตาม พี่หลินคนนี้ แต่งตัวไม่โอ้อวด ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับภูมิหลังในชนบทของเขา

“ผมทําธุรกิจเล็กๆ น้อยๆ แล้วคุณล่ะ ยังเรียนอยู่หรือเปล่า” หลินฟานถาม

หนิง เสี่ยวเยว่ ส่ายหัว: “ไม่ ฉันหยุดเรียนหลังจากจบมัธยมต้น ตอนนี้ฉันเป็นเด็กฝึกงาน”

หลินฟาน พูดขึ้น “เด็กฝึกงาน?”

หนิง เสี่ยวเยว่ กล่าวว่า “ก็แค่ฝึกร้องเพลง และเต้น ฉันเป็นไอดอล บริษัทของเรามีเกิร์ลกรุ๊ปและฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น”

หลินฟานเขายิ้ม: “คุณเป็นดารา ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทําไม คุณถึงดูสวยมาก”

หนิง เสี่ยวเยว่ หน้าแดง: “พี่หลิน อย่าล้อฉันเลย ฉันเป็นแค่เด็กฝึกงานดาราจะเป็นง่ายขนาดนี้ได้ยังไง”

หลินฟาน กล่าวว่า “ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ คุณมีจะมีชื่อเสียงมาก และผมเชื่อว่าคุณสามารถเป็นดาราที่ยิ่งใหญ่ได้ในอนาคต”

เมื่อได้ยินคําชมของ หลินฟาน หนิง เสี่ยวเยว่ ก็มีความสุขมาก: “ฉันยอมรับคําพูดของคุณล่ะกัน”

หลินฟาน กล่าว “คุณจะไปไหน ผมจะพาคุณไปส่งที่นั้น”

หนิง เสี่ยวเยว่กล่าว “ฉันต้องการกลับไปที่บริษัท เพื่อนของฉันควรกลับไปแล้ว”

หนึ่ง เสียวเยว่ให้ที่อยู่ และหลินฟานก็ใช้มัน นําทางไป

ในระหว่างการสนทนาระหว่างทั้งสอง หลินฟาน ได้เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับหนึ่งเสียวเยว่เนื่องจากความยากจนของเธอ เธอจึงหยุดเรียนหลังจากจบมัธยมต้นเธอมาที่หยุนเฉิงเพื่อทํางานด้วยตัวเอง บริษัทบันเทิงได้คัดเลือกให้เธอเข้ามาเป็นสมาชิกของวงเกิร์ลกรุ๊ปของบริษัท

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็มาที่บริษัทของ หนิง เสี่ยวเยว่

ทันใดนั้น มีคนจํานวนมากอยู่ข้างหน้าพวกเขา และก็ส่งเสียงดัง หน้าอาคารผู้ชมกลุ่มใหญ่รวมตัวกันชี้ไปที่หลังคาของอาคาร

หนิง เสี่ยวเยวผงะ: “นั่นคือบริษัทของฉัน เกิดอะไรขึ้น ทําไมคนถึงเยอะจัง”

หลินฟานจอดรถ แล้วพูดว่า “ลงไปดูกันเถอะ”

ทั้งสองลงจากรถ เงยหน้าขึ้นมอง ฉันเห็นชายร่างอ้วนเตี้ยยืนอยู่บนหลังคาร้องไห้อย่างขมขื่นราวกับกําลังจะกระโดดลงจากตึก

“อ่า นั่นเจ้านายของฉัน!” หนิง เสี่ยวเยว่โพล่งออกมาด้วยความประหลาดใจ

หลินฟาน ขมวดคิ้ว เจ้านายของ เสี่ยวเยว่ ทําไมเขาถึงจะฆ่าตัวตาย?“เทียนหมิงเจ้ากําลังพยายามจะฆ่าข้า!”

ชายบนหลังคาร้องลั่น มองดูชายหนุ่มที่อยู่ชั้นล่าง

ชายหนุ่มมีผู้มีแผนหลังใหญ่และสวมใส่เสื้อผ้าสีสดใสเมื่อมองแวบแรกเขาดูเหมือนเด็กรวยที่เคยถูกเอาอกเอาใจ

เฟิงเทียนหมิง!

หลินฟาน ประหลาดใจเล็กน้อย เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะได้พบกับ เฟิงเทียนหมิงที่นี่

“ฉันช่วยคุณไม่ได้ แม้ว่าคุณจะกระโดดลงมา เราตัดสินใจถอนการลงทุนของเราแล้ว”เพิ่งเทียนหมิงยักไหล่

ชายบนหลังคาหลั่งน้ำตา และน้ำมูกไหลและกล่าวว่า”คุณไม่สามารถถอนทุนได้บริษัทของเราจะล้มละลายถ้าคุณไม่ตกลงฉันจะกระโดดลงไป”

ใบหน้าของ เฟิง เทียนหมิง ทรุดลง: “คุณคือใคร? พยายามที่จะข่มขู่ฉันเหรอ?”

ชายบนหลังคาพูดว่า: “ฉันไม่ได้ขู่คุณ ฉันขอร้องคุณ มันช่วยไม่ได้จริงๆนี่เป็นงานหนักของฉันท่านเฟิงได้โปรด?”

เพิ่ง เทียนหมิง เย้ยหยัน : “แกคิดว่าฉันกําลังทําบุญอยู่ พูดไปแล้ว ฉันจะให้เงินคุณเหรอเป็นธุระของคุณเองนี้เนอะถ้าอยากตายมันจะมาเกี่ยวอะไรกับฉัน!”

ชายบนหลังคาคุกเข่าลง ดวงตาที่ดูเหมือนสิ้นหวัง

ผู้คนรอบๆ กําลังคุยกัน และบางคนที่กําลังดูความสนุกก็โห่ร้อง

“จะโดดก็รีบ โดด!”

“เปล่าประโยชน์ การโดดตึกไม่ง่าย ไม่น่าแปลกใจที่บริษัทจะล้มละลาย!”

“เร็วๆ หน่อยพี่ ฉันรีบอยู่!”

เห็นเจ้านายกําลังจะกระโดดลงจากอาคาร หนิง เสี่ยวเยว่กังวล ใช่ เธอรีบวิ่งไป

“เจ้านาย อย่าคิดสั้น ลงมาก่อน!” หนิง เสี่ยวเยว่พูดเสียงดัง

ชายบนหลังคาเห็น หนิง เสี่ยวเยว่ และพูดว่า “เสี่ยวเยว่ ช่วยพูดกับนายท่านเฟิงให้ฉันทีฉันหมดหวังจริงๆ”

หนิง เสี่ยวเยว่ อายเล็กน้อยแม้แต่เจ้านายที่ขอร้องเขาก็ไร้ประโยชน์เธอจะทําอะไรได้อีก?

หนิง เสี่ยวเยว่ เดินไปหา เฟิง เทียนหมิง อย่างกล้าหาญ: “นายท่านเฟิงคุณช่วยเจ้านายของเราได้ไหม”ดวงตาของเฟิงเทียนหมิง เป็นประกายเมื่อเขาเห็นหนิงเสี่ยวเยว่

“พระเจ้า? เธอมาจากไหนกัน”

เฟิง เทียนหมิง มองไปที่ หนิง เสี่ยวเยว่ : “คุณสมบัติไม่เลว มากับฉันและผมจะทําให้แน่ใจว่าคุณจะเป็นที่นิยมได้ ในอนาคต”