ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 179 หลิว ปิงเอ๋อ ผู้ลึกลับมีใบหน้ามากกว่า หลินฟาน

ตอนที่ 179 หลิว ปิงเอ๋อ ผู้ลึกลับมีใบหน้ามากกว่า หลินฟาน

“ลุงโจว มาแล้ว!”

เมื่อเห็นชายวัยกลางคนจูซีคนก็ลุกขึ้นอย่างมีความสุขโจวยี่เถียน พยักหน้าและพูดอย่างเคร่งขรึม:”เสี่ยวคุณเกิดอะไรขึ้นที่นี่”

จ ซีคุน กล่าวว่า: “คืนนี้ฉันใช้เวลากับแขกของฉันที่นี่แต่แขกของฉันถูกทําร้ายโดยพวกเขาฉันมาหาพวกเขาด้วยเหตุผลแต่พวกเขาต้องการให้เราขอโทษลุงโจวคุณต้องช่วยฉันให้ความยุติธรรม!”

โจว ยี่เถียนเห็นใบหน้าที่แดง และบวมของชายวัยกลางคน ใบหน้าของเขาทรุดลง: “มีเรื่องเช่นนี้มันมากเกินไปหน่อยไหม!”

หวาง เซียงเฉียนกล่าว อย่างรวดเร็ว:”เจ้านายโจวฉันชื่อหวางเซียงเฉียนอย่าโกรธอย่าฟังเรื่องไร้สาระของผู้ชายคนนี้คนนี้เมาและรังควานพนักงานหญิงของฉันก่อนดังนั้นฉันจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องขับไล่เขาออกไป ”

โจวยี่เถียน ขมวดคิ้วมองชายวัยกลางคน:”คุณเคยรังควานคนอื่น หรือไม่”

ชายวัยกลางคนหน้าแดงและไม่รู้จะตอบอย่างไรตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นและดูเหมือนว่าชายวัยกลางคนจะเป็นคนก่อกวนก่อน

จู ซีคุน กล่าวว่า: “ลุงโจวเขาดื่มแค่แก้วสองแก้ว และเขาไม่รู้ว่าเขาทําอะไรไปแต่มันผิดที่พวกเขาทุบตีคน!”

“อม” โจว ยี่เถียน พยักหน้ามอง หวาง เซียงเฉียน แล้วพูดว่าอย่างเคร่งขรึม”ร้านนี้ห้ามมีปัญหาเราไม่ต้อนรับลูกค้าที่สร้างปัญหาคุณถูกลงทะเบียนขึ้นบัญชีดํา!”

อะไรนะ?

ทุกคนตกตะลึง

นี่มันโหดร้ายเกินไป ปิดกั้นพวกมันซะ!

เห็นได้ชัดว่า มันไม่ได้ช่วยอะไร แต่ที่ทํานี่ เห็นได้ชัด เพื่อช่วยจ ซีคน!

จซีคุน มีความสุข และเย้ยหยัน: “กลุ่มคนงี่เง่า ฉันบอกแล้ว อย่าต่อสู้กับฉันไม่งั้นจะไม่มีผลไม้ดีๆให้กิน!”

หวาง เซียงเฉียนพูดอย่างโกรธเคือง: “เจ้านายโจว คุณรู้ไหมว่าคนๆนี้รังควานเราก่อนทําไมยังเชื่อพวกเขาอยู่หรือเป็นความผิดของเราหรือเพียงเพราะคุณรู้จักเด็กคนนี้นี่มันไม่ยุติธรรมที่คุณจะมาลําเอียงแบบนี้!”

ร่องรอยของความโกรธวาววับในดวงตาของ โจว ยี่เถียน: “คุณไม่เห็นด้วย? คุณเป็นอะไรได้กล้าท้าทายฉันงั้นเหรอ?”

โจวยี่เถียนไม่ได้มองหวางเซียงเฉียนเข้าไปในดวงตาของเขาเลยเขาเคยได้ยินชื่อมาบ้างแต่ไม่นับเป็นอะไรได้เลย

หวางเซียงเฉียน โกรธมาก: “คุณอย่าอายที่จะพูดเรื่องแบบนี้!คุณไม่จําเป็นต้องปิดกั้นและเราจะไม่มาที่ร้านโทรมๆนี่ของคุณในอนาคตแต่ผู้พนักงานหญิงของฉันถูกล่วงละเมิดและเรื่องนี้ต้องยุติธรรม!”

โจว ยี่เถียนเยาะเย้ย: “คุณต้องการความยุติธรรมแบบไหน?”

หวาง เซียงเฉียนกล่าวว่า: “ให้พวกเขาขอโทษ พนักงานของฉัน!”

โจว ยี่เถียนก็โกรธเช่นกัน แต่เขาไม่ได้หวังว่าหวางเซียงเฉียนจะดื้อรั้นมากขนาดนี้เขากล้าที่จะท้าทายเขาจริงๆไม่รู้เลยว่าเอาความกลาหาญเช่นนี้มาจากไหนกัน!

“เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย คนเหล่านี้กําลังสร้างปัญหาขับไล่พวกเขาออกไป!โดยเฉพาะผู้ชายคนนี้ที่ท้าทายฉันด้วย!”โจวยี่เถียนชี้ไปที่หวางเซียงเฉียนที่อยู่ข้างหน้าเขาและพูดอย่างเย็นชา

“ครับ!”

รูปภ.ทั้งสองเห็นด้วย และกระโดดออกไปอย่างดุเดือด ถอดกระบองที่ผูกติดกับเอวออกและบังคับหวางเซียงเฉียน

ขับไล่!

ทุกคนตกตะลึง นี้ไร้เหตุผลเกินไป เป็นแค่คนพาลในร้าน

ในชั่วพริบตา รปภ.ทั้งสองก็จับตัว หวาง เซียงเฉียนจากซ้ายไปขวาได้แล้ว หวางเซียงเฉียนต้องการต่อสู้แต่ถูกรปภ.จับตัวไว้และเขาก็ไม่สามารถหลุดพ้นได้

“ปล่อยฉัน ไอ้พวกนรก ปล่อย!” หวาง เซียงเฉียนคําราม ดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง

เมื่อเห็นว่าหวาง เซียงเฉียนกําลังจะถูก รปภ.ไล่ออกไป

“เจ้านายโจว รอสักครู่!”

ในขณะนี้ มีเสียงพูด และหลินฟาน ลุกขึ้นยืน เมื่อเห็นหลินฟาน เถียนเขาก็ตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง“คุณคือ…. คุณหลิน!”

ขาทองคําผู้ยิ่งใหญ่ที่ใช้จ่ายนับล้านไปกับ KTV ในหนึ่งคืน แน่นอนว่ายีเถียนนี้จะจําเขาไม่มีวันลืมมันไปแน่ๆและเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อออกไปทักทายหลินฟานด้วยตนเองในวันนั้น

เขาไม่ได้คาดหวังว่า หลินฟาน จะอยู่ที่นี่จริง ๆ ตอนนี้เขาไม่ได้สังเกต

หลินฟานยิ้ม และพูดว่า “ผมเองเจ้านายโจวและคนนี้เป็นเพื่อนของผมสิ่งที่เขาพูดในคืนนี้เป็นความจริงผู้ชายคนนี้ก่อกวนก่อน และผมขอให้เจ้านายโจวมองมันให้ชัดเจน ในเรื่องนี้”

“นี่…..” ยี่เถียน รู้สึกเขินอายขึ้นมาทันใด

จู ซีคน เป็นลูกชายของเพื่อนเก่าของเขาเขาไม่มีเหตุผลที่จะไม่ช่วยแต่หลินฟานเป็นขาทองคําที่ยอดเยี่ยมสําหรับเขาและเขาไม่ต้องการรุกรานเขาท้ายที่สุดใครกล้าจะมีปัญหากับผู้มีเงิน

โจว เถียนหันกลับมา และตะโกนบอกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย “เร็วเข้าปล่อยคุณหวาง!”

จากนั้นเขาก็วิ่งเข้าไปช่วยหวางเซียงเฉียนให้นั่งลงด้วยตนเอง แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า“คุณหวางฉันได้ทําให้คุณอุ่นเคืองมากในตอนนี้นายโจวคนนี้อยู่ที่นี่เพื่อขอโทษทางเราขอโทษคุณอย่างมากจริงๆ”

หวาง เซียงเฉียน สับสนเล็กน้อย โจว ยี่เถียนนี้ ทัศนคติของเขาเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วจนแทบไม่อยากเชื่อเลยว่าจะเป็นความจริง

เมื่อจ ซีคนเห็น โจว ยี่เถียนเปลี่ยนทัศนคติของเขา ซึ่งทําให้เขาต้องระวังเล็กน้อยเขาคิดว่าเขามีส่วนเกี่ยวข้องกับโจวยี่เถียนและภูมิหลังของเขานั้นไม่น้อยแต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าหลินฟานจะรู้จัก โจวยี่เถียนด้วย

“ลุงโจว คุณจะไม่ปล่อยพวกเขาไปง่ายๆหรอกใช่ไหม!”จซึคุน พูดอย่างโกรธเคือง

ท้ายที่สุด โจว ยี่เถียน เป็นเจ้านาย ดังนั้นเขาจึงชั่งน้ําหนักอย่างรวดเร็วและกล่าวว่า “ฉันได้เรียนรู้จากคุณทั้งสองคนเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วและจริงๆแล้วเป็นลุงของซีคุนที่ก่อกวนก่อนซึ่งไม่ถูกต้องแต่คุณหวางคนนี้ก็เช่นกันเรื่องนี้ปล่อยผ่านลืมๆมันไปเถอะเพื่อประโยชน์ของเพื่อนเก่าของฉันส่วนอีกเรื่องฉันจะลบบัญชีดําและคืนมันให้ส่วนค่าใช้จ่ายในคืนนี้ทั้งหมดฉันจะเป็นคนรับผิดชอบเอง คุณคิดว่าไงคุณหลิน”

ทุกคนตกตะลึง

ใบหน้าของ หลินฟาน ใหญ่มากเกินไปแล้ว ทันทีที่เขาก้าวออกไป ทัศนคติของโจวยเถียนเขาเปลี่ยนไปจากชอบจซีคุนกลับกลายเป็นผู้สร้างสันติภาพไปซะได้!

หลินฟาน ถามว่า “เลาหวาง เสี่ยวเยว่ พวกคุณ เป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้”

หวางเซียงเฉียนพูดคุยกับหนิงเสี่ยวเยว่ว่านี่อาจเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดเป็นเพราะหลินฟานลุกขึ้นยืนเขาก็บรรลุผลนี้พวกเขาคงไม่ได้ทําให้ หลินฟานอับอาย?

หวาง เซียงเฉียน กล่าวว่า “ฉันไม่สน”

ทุกคนมองไปที่จซึคุน และรอให้เขาพูด

อย่างไรก็ตาม จ ซึคุนพ่นลมอย่างเย็นชา: “ฉันไม่เห็นด้วย คืนนี้ฉันไม่สามารถกลืนอะไรได้เลย!ลุงโจวผู้ชายคนนี้เป็นใคร”

จซีคุน ชี้ไปที่ หลินฟาน ด้วยท่าที่เย่อหยิ่ง

ยี่เถียนเขาหลั่งเหงื่อเย็นและพูดว่า “คุณหลินเป็นแขกผู้มีเกียรติของร้านฉันซีคุนเห็นแก่หน้าลุงซะแล้วลืมมันไป”

จ ซีคนพูดอย่างเย่อหยิ่ง “ในเมื่อลุงโจวไม่ได้ตัดสินใจแทนฉัน ได้ ฉันไม่รบกวนลุงโจวแล้วลุงโจวได้โปรดฉันจะโทรหาใครซักคน หากฉันไม่ได้ทุบตีเขาวันนี้อย่าเรียกฉันว่าจซีคน!”

เมื่อเห็นจซีคนเขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขึ้นจซีคนคนนี้เป็นเพลย์บอยจริงๆบ้าไปแล้วแม้ว่าเขาจะพยายามไม่ทําให้กษัตริย์ขุ่นเคืองโดยการลดเท้ากลับไปก้าวหนึ่งได้แล้วแต่เขาก็ไม่ทํามัน หากไม่จําเป็นจริงๆเขาไม่อยากต่อสู้กับจูซีคน

เมื่อ จ ซีคุน หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และกําลังจะโทรหาใครซักคน

หลิวปิงเอ๋ออยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า”เจ้านายโจวคุณจะไม่ปล่อยให้ผู้ชายคนนี้สร้างปัญหาในร้านของคุณใช่ไหม”

โจว ยี่เถียน ได้ยินคําพูดนี้ และมองไปที่ หลิว ปิงเอ๋อ รู้สึกเล็กน้อย ว่าคุ้นๆแต่ยังนึกไม่ออกหลิวปิงเอ๋อยิ้มและพูดว่า “เจ้านายโจว คุณจําฉันไม่ได้หรือ”

หลังจากที่หลิวปิงเอ๋อพูดแบบนี้ดูเหมือนว่าโจวยี่เถียนจะจํามันได้ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปและเขาก็โพล่งออกมาด้วยความประหลาดใจ”คุณ…คุณหนูหลิว!”

หลิว ปิงเอ๋อพูดว่า: “ฉันเอง”

โจว เถียนตื่นเต้นทันที และก่อนที่จะวิ่งไปข้างหน้าเธอก้มตัว และกล่าวด้วยความเคารพ:”คุณหลิวทําไมคุณไม่พูดอะไรตอนที่คุณมาผมจะได้ให้ความบันเทิงกับคุณเป็นการส่วนตัว”

หลิว ปิงเอ๋อ กล่าวอย่างแผ่วเบา: “ฉันไม่ต้องการรบกวน ดังนั้นฉันจึงไม่รบกวนบอสโจวฉันแค่มีปาร์ตี้กับเพื่อนๆที่นี่คืน

“เพื่อน ๆ ? นั่นเพื่อนของคุณเหรอ?”

หลิว ปิงเอ๋อ พยักหน้า: “ใช่ หลินฟาน เป็นเพื่อนที่ดีของฉัน และนี่คือเพื่อนของฉัน”

โจว ยี่เถียน โพล่งออกมาด้วยเหงื่อเย็น และขอโทษอย่างรวดเร็ว “เป็นเช่นนั้นฉันมันไม่มีตาจริงๆฉัน ฉันมันไม่รู้จักภูเขาไท่ซาน”

ทุกคนมองหน้ากัน เกิดอะไรขึ้น โจว ยี่เถียน กลัวหลิว ปิงเอ๋อ สาวผมเหลือง?

หลินฟาน สามารถเดาได้หนึ่งหรือสองคนหลิวถึงซานปู่ของหลิว ปิงเอ๋อต้องมีตัวตนที่ไม่น่าเรียบง่ายเขาเคยไปที่ตระกูลหลิวและรูปแบบของคฤหาสน์ตระกูลหลิวเพียงดูก็รู้ว่าไม่สามารถเทียบได้กับครอบครัวที่ร่ำรวยทั่วไป

เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับ หลิว ปิงเอ๋อ แต่ หลิว ปิงเอ๋อ ยินดีที่จะยืนขึ้นเพื่อช่วยทั้งหมดเป็นเพราะหลินฟาน

จ ซีคน อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ลุงโจว ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ทําไมคุณถึง…”

ในตอนนี้โจวยี่เถียนเขาขัดจังหวะเขาอย่างรวดเร็ว:“ไม่ต้องพูดถึง เรื่องของวันนี้มันจบลงแล้วเธอควรออกไปก่อน!”

ตบ!

ก่อนที่จ ซีคุน จะพูดจบ โจว ยี่เถียน ก็ตบหน้าเขาไปด้วย

“ฉันบอกให้คุณออกไป ไอ้เด็กโง่นี้! มาเถอะ เอาไม้มาให้ฉัน ฉันจะขับมันออกไป!”บอสโจวคํารามใส่รูปภ.

ดูเหมือนว่าเขาจะกลัวหลิวปิงเอ๋ออย่างมากเพราะกลัวว่าจซีคุน จะสร้างปัญหาให้กับเขาเขารีบหันไปหาจซึคุนโดยตรง!

ทุกคนตะลึงโอ้พระเจ้าหลิวปิงเอ๋อคนนี้มีใบหน้ามากกว่าหลินฟานถ้าจซีคนให้หน้าหลินฟานและหลิวปิงเอ๋อล่ะ!

หลิวปิงเอ๋อนี้ศักดิ์สิทธิ์แค่ไหนกัน?