ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 193 บุคคลลึกลับ และถามหาความจริง

ตอนที่ 193 บุคคลลึกลับ และถามหาความจริง

ชายร่างผอมผ่านหลินฟานไปอย่างรวดเร็ว

เฟิงว่านซานกลับไปที่สํานักงานของเขาทันที และเขาก็ไม่สนใจเรื่องคนส่งของที่แผนกต้อนรับ

หลินฟานเห็นชายร่างผอมออกไปแต่ลูกค้ายังไม่มารับของดังนั้น หลินฟานจึงฝากของไว้ :”คนสวยช่วยส่งมันต่อให้ผมด้วย”

หลังจากพูดเสร็จเขาก็โยนของไปไว้ที่แผนกต้อนรับ แล้วหันหลังเดินจากไป

MM ที่แผนกต้อนรับโกรธมาก:”ทําไมคุณถึงทําแบบนี้กลับมาเดี๋ยวนี้นะฉันยังไม่ได้บ่นกับคุณที!”

หลินพ่าน ไม่สนใจเธอ เขาออกไปแล้ว

เฉียนหวู่ออกจากอาคารเซ็งซีกรุ๊ปและเดินเท้าไปเขามองไปรอบ ๆอย่างระมัดระวังจากนั้นจึงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรออกไป

“เฮ้ นี่ฉันเอง” เฉียนหวู่พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

เสียงของแอนนาดังออกมา : “คุณไปแล้วเหรอ”

เฉียนหวู่ พูดว่า: “คุณแอนนา ฉันได้รับเช็คเป็นจํานวนเงิน 5 ล้านแล้ว”

แอนนาพูดว่า : “ถ้าคุณมีข่าว โปรดแจ้งให้ฉันทราบโดยเร็วที่สุด”

เฉียนหวู่ กล่าวว่า: “คุณแอนนา ไม่ต้องกังวล ฉันจะทําแบบนั้นแน่นอน” หลังพูดจบเขาวางสายทันที

เฉียนหวู่ เก็บโทรศัพท์กลับเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของเขา และกําลังจะจากไปอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเจ็บที่เอวทันใดนั้น เขาก็ตื่นตัวขึ้นทันทีมีอีกคนอยู่ข้างหลังเขาและอีกฝ่ายก็ใช้มีดจี้เอวของเขา!

บ้าชิบ! เขาพยายามระแวดระวังตัวแล้ว แต่เมื่อมีคนมาอยู่ข้างหลังเขาแบบนี้ทําไมเขาถึงไม่สังเกตเห็นมันกันแสดงว่าอีกฝ่าย แข็งแกร่งมาก!เขาเป็นใครกัน?

บุคคลนี้เป็น หลินฟาน โดยธรรมชาติ

“ถ้าไม่อยากตายก็อย่าขยับ!” หลินฟานพูด ด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น คุกคามโดยตรงสีหน้าของเฉียนหวู่เปลี่ยนไป: “เฮ้ๆๆ คุณ คุณคงไม่ได้คิดจะปล้นเงินข้างถนนหรอกน่ะ?” หลินฟานกล่าวว่า:”ถูกต้อง คุณลองดูสิว่ามีซอยข้างหน้าห่างออกไป 300 เมตรเดินไปช้า ๆ อย่ามองย้อนกลับมาและอย่าคิดที่จะล้อเล่น”

จากนั้น เฉียนหวู่ ก็เดินไป และทันใดนั้นเขาก็พยายามเร่งฝีเท้า เพื่อกําจัดหลินฟานออกไป

อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะเร่งความเร็วมือของหลินฟานก็อยู่บนไหล่ของเขาแล้วกดลงมาด้วยแรงที่น่าอัศจรรย์

เฉียนหวู่โพล่งออกมาด้วยเหงื่อเย็น

บ้าชะมัด!

ฝ่ายตรงข้ามแข็งแกร่งเกินไป!

“ฉันบอกตามตรงหากมีคราวหน้าอีกฉันจะฆ่าคุณซะ!”หลินฟาน กล่าวอย่างเย็นชา

เฉียนหวู่กล้าที่จะสร้างปัญหาที่ไหน เขาพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง และเดินไปข้างหน้าอย่างช้าๆหลินฟานวางมือข้างหนึ่งบนไหล่ของ เฉียนหวู่และอีกมือหนึ่งถือมีดจี้ที่เอวของเฉียนหวู่ไว้คนอื่นจะดูเหมือนว่าทั้งสองกําลังเกี่ยวไหล่กัน

ไม่นานหลังจากนั้น ทั้งสองก็เลี้ยวเข้าไปในซอยด้านหน้า และมาถึงมุมที่ห่างไกลผู้คนหลินฟานบอกให้เฉียนหวู่หยุดเท่า

“คุณเป็นใครและต้องการทําอะไร”เฉียนหวู่ถาม ณ จุดนี้เขายังไม่รู้ว่าใครลักพาตัวเขามา

หลินพ่าน จงใจลดเสียงลง เขารู้เพียงว่า หลินฟาน เป็นผู้ชาย และเขาไม่สามารถแม้แต่ตัดสินอายุของหลินฟานได้

“วันนี้แอนนา มาหาอะไรที่ เซ็งซี กรุ๊ป?” หลินฟาน ถาม

ชายร่างผอมคนนี้พูดถึงแอนนาที่เซ็งซีกรุ๊ปและหลินฟาน ก็บังเอิญถามเขาเกี่ยวกับสถานการณ์นี้

เฉียนหวู่ ประหลาดใจ: “คุณรู้จัก แอนนา หรือไม่”

หลินฟาน กล่าวอย่างเย็นชา: “หยุดพูดเรื่องไร้สาระ และตอบคําถามของฉันอย่าพยายามโกหกและถ้าฉันเห็นคุณโกหกฉันไม่รับประกันว่าหูข้างใดข้างหนึ่งของคุณจะหายไป!”

เฉียนหวู่รู้สึกหนาวไปที่กระดูกสันหลังของเขาและเขาก็ตกใจอยู่ครู่หนึ่งเขาไม่รู้ว่าหลินฟานเป็นใครหรือหลินฟานรู้อะไรเพื่อที่จะรักษาหูของเขาไว้สิ่งที่ปลอดภัยที่สุดในตอนนี้คือพูดความจริง!

“เธอมาที่นี่เพื่อคุยธุระ เรื่องของพ่อเธอ” เฉียนหวู่ พูด

หลินฟานรู้สึกประหลาดใจและทันใดนั้นก็นึกขึ้นได้ว่าคืนนั้นเมื่อแอนนาเมาเธอเข้าใจผิดคิดว่าเขาเป็นพ่อของเธอจับมือเขาแล้วพูดว่า “ป๋า อย่าไป”

ในเวลานั้นหลินฟานอยากรู้อยากเห็นมากยิ่งขึ้นแต่แอนนาไม่เต็มใจที่จะพูด

หลินฟาน พูดว่า: “เกิดอะไรขึ้นกับพ่อของเธอ? คุณเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฉันฟังเดี๋ยวนี้!”

เฉียนหวู่ พูดว่า: “พ่อของเธอ คือ อัน จินเฉิง หายตัวไปเมื่อสิบห้าปีที่แล้ว …”

15 ปีที่แล้วอันจินเฉิง หายตัวไป

แอนนา ซึ่งเป็นเด็กกําพร้า เฟิง ว่านชานน้องชายที่ดีของอัน จินเฉิงรับเธอไปเป็นลูกสาวบุญธรรมและเธอได้รับการสนับสนุนทางการเงินจากเฟิงว่านซานเพื่อสําเร็จการศึกษานี้?”

แอนนาตั้งใจแน่วแน่ที่จะตามหาอันจินเฉิงและเฟิงว่านชานช่วยค้นหาที่อยู่ของอันจินเฉิงและเฉียนหวู่เป็นผู้รับผิดชอบในการไล่ตามหาอันจินเฉิง

เฉียนหวู่ยังบอกหลินฟานเกี่ยวกับการพบปะระหว่างทั้งสามคนในวันนี้

หลังจากฟังหลินฟานเขาไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง แล้วถามว่า “ทําไมคุณถึงโทรหาแอนนาเมื่อกี้

เฉียนหวู่ กล่าวว่า”เมื่อเฟิงว่านซานขอให้ฉันติดตามที่อยู่ของ อันจินเฉิงแอนนาก็รู้ถึงการดํารงอยู่ของฉันด้วยดังนั้นเธอได้มาพบฉันเป็นส่วนตัวและเธอทุบตีฉันและขอให้ฉันบอกเธอโดยเร็วที่สุดเมื่อมีข่าวมา

หลินฟานเหงื่อตกนี่.. มันซึ่งคล้ายกับสไตล์ของแอนนามากเมื่อเธอท่าเช่นนี้แสดงว่าเธอต้องการทราบข้อมูลโดยตรงบางทีเธออาจกังวลว่าเฟิงว่านซานอาจจะซ่อนมันจากเธอ

หลินฟานกล่าวว่า “เฟิง ว่านซาน รู้เรื่องนี้หรือไม่”

เฉียนหวู่กล่าวว่า “เธอเตือนฉันไม่ให้บอกเฟิงว่านซาน”

หลินฟานเยาะเย้ย:”ฉันเดาว่าคุณยังคงบอกเฟิงว่านซาน”

เฉียนหวู่ รู้สึกหนาวสันหลังเหงื่อเย็นเหยียบไหลลงมาจากหน้าผาก : “ก็… “

หลินฟาน กล่าวว่า “ดังนั้น เฟิง ว่านซาน จิ้งจอกเฒ่าตัวนี้ ยังคงมีข้อมูลในมือเกี่ยวกับข่าว

ของอันจินเฉิงในครั้งนี้จริงหรือเท็จ?”

เฉียนหวู่ ได้ยินเช่นนี้ เหงื่อเย็นยิ่งไหลมากขึ้นกว่าเดิม และไม่กล้าตอบมันออกไป

หลินฟาน พูดว่า: “บอกมาเลย อย่าให้เสียเวลาของฉัน มากไปกว่านี้!”

เฉียนหวู่ กัดฟันของเขา: “มันเป็นเรื่องปลอม เฟิง ว่านซาน บอกให้ฉันบอกแอนนาแบบนี้

เรื่องที่ว่าทําไมนั้นฉันไม่รู้”

คืนนั้นเฟิงว่านซานนั้นได้เรียกเฉียนหวู่และขอให้เฉียนหวู่เปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องของอันจินเฉิงที่หายตัวไปอย่างลึกลับให้แอนนารู้

เฉียนหวู่ทําตามคําแนะนําของเขาและโกหกแอนนาเกี่ยวกับที่อยู่ของอันจินเฉิง

เฟิงว่านซานแจ้งแอนนาทันทีโดยโกหกแบบเดียวกันและขอให้ แอนนามาพบกับเขาที่

เซิงซี กรุ๊ป ในวันนี้

เฉียนหวู่ไม่รู้ว่าเฟิงว่านซานกําลังท่าอะไรอยู่แต่หลินฟานรู้

ในคืนการแข่งขันหลินฟานพยายามทําให้เฟิงว่านซานและแอนนาแปลกแยกเฟิงว่าน

ซาน สงสัยว่าแอนนาเปลี่ยนใจไปแล้วเขาทําเช่นนี้เพื่อให้แอนนาจัดการกับหลินฟานอย่างเชื่อฟัง

ฉันต้องบอกว่าแผนของเฟิงว่านซานลึกเกินไปเขาสามารถเดินไปรอบ ๆ เป็นวงกลมได้โดยไม่แสดงร่องรอยใดๆเลยและเขาเตรียมแผนจัดการกับแอนนาไว้อย่างชัดเจนเพื่อเห็นแก่พ่อของเธอแอนนาต้องจัดการกับหลินฟานเท่านั้นแม้ว่าเธอจะชอบหลินฟานจริง ๆ

“น่ารังเกียจ จริง ๆ” หลินฟานดูถูกเฟิงว่านซานเล็กน้อยเขาใช้พ่อของแอนนาเพื่อกดดันตัวแอนนาทําให้แอนนามีความหวังที่ไม่ได้มีอยู่จริงเป็นการเล่นตลกกับจิตใจของผู้คนคนแบบ

นี้? สมควรเรียกว่าอะไร?

หลินฟาน กล่าวว่า: “แล้วสถานการณ์ของ อัน จินเฉิง เป็นอย่างไร มีความคืบหน้าบ้างไหมตั้งแต่คุณรับผิดชอบการสืบหา?”

เฉียนหวู่ส่ายหัวและยิ้มอย่างขมขื่น:”ไม่คนผู้นี้ดูเหมือนจะหายไปจากโลกแล้วจะหาเขาได้ที่ไหนแม้แต่ตํารวจก็หาไม่เจอในตอนนั้น และไม่มีเงื่อนงําใดๆ เลย!”

หลินฟานพ่นลมหายใจ”ด้วยวิธีนี้เฟิงว่านซานจึงขอให้คุณติดตามอันจินเฉิงและเขาก็แขวนแอนนาด้วยความหวังที่ไม่มีจริง”

เฉียนหวู่ พูดว่า: “เป็นไปตามที่คุณพูด”

น้ำเสียงของหลินฟานเย็นชาขึ้น : “อันจินเฉิงยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ หรือเฟิงว่านซานฆ่าเขา

ไปแล้ว?”

เฉียนหวู่พูดด้วยความประหลาดใจ:”ฉันไม่รู้หากสิ่งที่คุณพูดถูก มันน่ากลัวเกินไปเฟิงว่านซานไม่ควรน่ากลัวขนาดนั้นฆ่าพ่อของเธอ และแกล้งช่วยเธอตามหาพ่อของเธอนี่มันใจมารชัด

…”

หลินฟานจับตาดูเฉียนหวู่ด้วยความเข้าใจอย่างลึกซึ้งจนถึงตอนนี้ เขายังไม่พบร่องรอยว่าเฉียนหวู่โกหก

ดูเหมือนว่า เฉียนหวู่จะไม่รู้สถานการณ์ที่แท้จริงของอันจินเฉิง

บางทีเฟิง ว่านซานเท่านั้นที่รู้

สิบห้าปีที่แล้วอันจินเฉิงอาจหายตัวไปจริงๆและไม่สามารถพบได้อีกหรือเขาอาจตายหรือ

แม้แต่ถูกเฟิงว่านซานฆ่าๆ

การคาดเดาเหล่านี้ จนกว่าจะได้รับการพิสูจน์ เป็นไปได้ทั้งนั้น

หลินพ่านสนใจเรื่องนี้อยู่แล้วเขาอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับอันจินเฉิงในตอนนั้นถ้าเขาสามารถช่วยแอนนาหาพ่อของเธอได้มันจะง่ายมากที่จะปราบ แอนนา

“มีเพียงคุณกับฉันเท่านั้นที่รู้การสนทนาของเรา อย่าบอกเฟิงว่านซานคุณไม่รู้ว่าฉันเป็นใครแต่ฉันรู้ว่าคุณเป็นใครเมื่อฉันรู้ว่าคุณบอกเฟิงว่านซานแล้วฉันจะกลับมาและฆ่าคุณซะ!”หลินฟานกล่าวเบา ๆ และเอื้อมมือไปตบที่หลังคอของเฉียนหวู่

เฉียนหวู่ก็ทรุดตัวลงกับพื้นและสลบไป

สักพักเมื่อเฉียนหวู่ตื่นหลินฟานก็จากไปแล้ว…