ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 196 ออกเดทกับหลิวเหมิงเจี๋ยและพบกับดอกไม้แปลก ๆ อีกครั้ง

ตอนที่ 196 ออกเดทกับหลิวเหมิงเจี๋ยและพบกับดอกไม้แปลก ๆ อีกครั้ง

หลินฟาน กําลังจะจัดงานบริจาคในวันพรุ่งนี้ และข่าวก็กระจายไปทั่วทั้งเมืองผ่านการรายงาน

ฉี่หยูเฟยรู้ทันทีและโทรหาหลินฟานทันที

“คุณหลิน องค์กรการกุศลของเราจะจัดงานในวันพรุ่งนี้ ทําไมฉันไม่รู้”ฉู่หยูเฟยถามด้วยความ

ประหลาดใจ

หลินฟาน พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ผมเพิ่งจะแจ้งให้คุณทราบคุณสามารถช่วยจัดการได้ดูว่ามีปัญหาอะไรไหม”

ฉู่ หยูเฟย กล่าวว่า “ฉันสามารถจัดกําลังคนได้ ปัญหาเดียวคือสถานที่สถานที่นี้ต้องจองล่วงหน้ามันเร่งด่วนเกินไป”

หลินฟาน กล่าวว่า “สถานที่ไม่ใช่ปัญหา ตํารวจจะช่วยเราประสานงานคุณเพียงแค่จัดให้มีบุคลากรในการจัดตั้งสถานที่จัดงานเท่านั้น”

ฉู่ หยูเฟยพูดด้วยความประหลาดใจ “ตํารวจ? คุณหลิน กิจกรรมนี้มีไว้เพื่ออะไร”

ฉู่ หยูเฟย อยากรู้อยากเห็นมาก คดีฆาตกรรมครั้งล่าสุดทําให้ทุกคนในสมาคมการกุศลสั่นสะท้านด้วยความกลัวในระหว่างการสัมภาษณ์หลินฟานได้ประกาศเหตุการณ์ในวันพรุ่งนี้ในลักษณะที่สูงส่งและดูถูกฆาตกรนี่เป็นเพียงการยั่วยุฆาตกรเท่านั้น

ตอนแรกฉู่หยูเฟยคิดว่าหลินฟานมั่นใจเกินไปแต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันไม่ง่ายนัก… หลินฟานกล่าวว่า”พรุ่งนี้คุณจะรู้”

หลังจากเสร็จสิ้นการโทรหลินฟานก็รีบไปทานอาหารเย็นกับ หลิวเหมิงเจี๋ยวันนี้ตอนเที่ยงพวกเขาได้ตกลงกันไว้

ร้านอาหารสุดหรู พร้อมที่จอดรถหน้าประตู

ชายในชุดสูทกําาลังคุยโทรศัพท์ เมื่อเขาเงยหน้าขึ้น และเห็นรถ Rolls-Royce Cullinanขับเข้ามาและหยุดอยู่ข้างๆ เขา

ชายในชุดสูทเปล่งแสง และโพล่งออกมา: “บ้าเอ๋ยเผด็จการ… ฉัน เห็นรถหรูนี่ไม่รู้ว่าฉันจะซื้อมันได้เมื่อไหร่…”

ชายในชุดสูทแสดงความอิจฉาในตัวเขา และมอง Rolls-Royce ประตูรถเปิดออกและหลินฟานที่แต่งตัวเรียบร้อยก็ลงจากรถปิดประตูกดปุ่มล็อคและเผยให้เห็นนาฬิกา Rolex หลายแสนบนข้อมือโดยไม่ได้ตั้งใจ

ชายในชุดสูทอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ: “เผด็จการในท้องที่ตอนนี้ เป็นที่นิยมหรือไม่โลกของ

คนรวย ฉันไม่เข้าใจ” ชายในชุดสูทพูดพลางส่ายหัวไปพลาง

หลินฟาน คุยโทรศัพท์กับหลิวเหมิงเจี๋ยในเวลานี้โดยไม่สนใจชายในชุดสูทเมื่อรู้ว่าหลิวเหมิงเจี๋ยมาถึงร้านอาหารแล้วหลินฟานก็เดินตรงไปที่ร้านอาหารที่หน้าประตูร้านอาหาร

บริกรที่ยืนอยู่หน้าประตูเพื่อทักทายแขกหยุดหลินฟาน

“คุณ มาหาอะไรครับ” บริกรถาม

หลินฟาน พูดว่า: “ผมอยู่ในร้านอาหาร แน่นอน ผมมาเพื่อทานอาหารคุณคิดว่าผมมาอาบน้ำเหรอ?”

บริกรมองไปที่ หลินฟานหัวเราะพูดว่า: “ผมขอโทษครับเราเป็น ร้านอาหารระดับไฮเอนด์คุณมาผิดร้านหรือเปล่าร้านฟาสต์ฟู้ดฝั่งตรงข้ามราคาสิบหยวนเนื้อสองจานและอาหารมังสวิรัติหนึ่งจาน คุณสามารถไปดูได้

หลินฟานเหงื่อตก และพูดว่า“ผมเพิ่งมาที่นี่เพื่อจะกินทําไมคุณไม่ให้ผมเข้าไป”

บริกรบอกว่า “ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่ให้คุณเข้าไป มันแค่ค่าเตือนใจคุณ คุณไม่กลัวราคาอาหารงั้นเหรอคนที่จะอายคือคุณน่ะ..ลูกค้าแบบนี้มีมาทุกวัน”

หลินฟาน บ่นว่า: “คุณคิดว่าผมไม่สามารถจ่ายมันได้ งั้นหรือ”

บริกรมอง หลินฟาน ขึ้นลง และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ:”ผมไม่จําเป็นต้องพูดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ครับคุณมีความคิดที่ดี “

“ท่าอะไรน่ะ เกิดอะไรขึ้น”

ในเวลานี้ ชายในชุดสูทกลับมาจากด้านข้าง เขาเพิ่งกลับมาจากการโทรคุยธุระและพบว่าบริกรกําาลังขวาง หลินฟาน

เมื่อบริกรเห็นชายในชุดสูท เขาก็แสดงความเคารพในทันที“ผู้จัดการชายคนนี้บอกว่าเขาอยากเข้าไปทานอาหารแต่ฉันไม่คิดว่าเขาจะจ่ายได้ฉันเลยเกลี้ยกล่อมให้เขาออกไป..”

ตบ!

ก่อนที่บริกรจะพูดจบชายในชุดสูทก็ตบหน้าบริกรเสียงดังมาก

บริกรสับสน

“ผู้จัดการ…” บริกรเอามือปิดหน้าอย่างไม่พอใจ

ชายในชุดสูทตําหนิ:”นี่คือทัศนคติของการบริการที่คุณควรมีงั้นเหรอ?รีบขอโทษสุภาพบุรุษคนนี้เร็วๆเข้า!”

แม้ว่าบริกรจะงง แต่ผู้จัดการก็ดุด่ามากจนแทบมองไม่เห็นเขา เขาไม่กล้าละเลยเรื่องนี้

“ฉันขอโทษ” บริกรก้มศีรษะ และขอโทษ หลินฟาน

ชายในชุดสูทเดินเข้าไปหาหลินฟานทันทีด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส:”นี่เป็นพนักงาน

ชั่วคราวของทางเรา เขายังไม่รู้กฎ โปรดยกโทษให้ด้วยครับ หลังจากนี้ผมจะไล่เขาออกท่านครับเชิญเข้ามาทานอาหาร ผมจะรองรับคุณด้วยตัวเอง”

หลินฟานรู้สึกแปลกๆ เล็กน้อย ผู้จัดการกระตือรือร้นมาก ตรงข้ามกับทัศนคติของบริกรโดยสิ้น

เชิง

หลินฟาน พยักหน้า และไม่สนใจ เดินตามผู้จัดการเข้าไป

เขาไม่รู้ว่าผู้จัดการคนนี้ กระตือรือร้นมาก เพราะเขาเห็นว่าเขาลงจากรถ Rolls-Royce ด้วยตาของเขาเองเมื่อครู่นี้ถึงแม้ว่าเขาจะแต่งกายสุภาพเรียบร้อยแต่เขาเป็นเผด็จการในท้องถิ่นผู้จัดการจะไม่กระตือรือร้นหน่อยหรือ?

บริกรกําลังจะร้องไห้ผู้จัดการบอกว่าจะไล่เขาออกจริงๆเขาตระหนักว่าเขาอาจจะกําลังยุ่งอยู่กับคนที่ไม่ควรยุ่งด้วยและหลินฟานก็เป็นคนที่ไม่ควรยุ่งด้วย?

ผู้จัดการพาหลินฟานเข้าไปในร้านอาหารด้วยท่าทีอบอุ่น:“ท่านครับคุณมาคนเดียวหรือมีนัดแล้วคุณจองที่นั่งแล้วหรือยังผมจะจัดที่นั่งดีๆ ให้คุณเองครับ…”

หลินฟานสังเกตเห็นหลิวเหมิงเจี๋ยแล้วและพูดเบาๆว่า:”ผมได้นัดคนไว้แล้ว”

หลังจากพูดแล้ว เขาก็เพิกเฉยต่อผู้จัดการและเดินตรงไปที่หลิว เหมิงเจี๋ย

ผู้จัดการรีบพูดว่า: “เอาล่ะได้โปรดบอกกล่าวผมหากคุณมีความต้องการใดๆ”

หลิว เหมิงเจี๋ย สวมชุดสีแดงในคืนนี้ เมื่อเทียบกับชุดปกติของเธอ คืนนี้เธอมีเสน่ห์ขึ้นเล็กน้อยเห็นได้ชัดว่าสําหรับอาหารค่ำนี้ . . เธอได้เตรียมการอย่างระมัดระวัง

เป็นการยากที่จะทานอาหารกับเทพผู้เป็นเทพชายของเธอ และนี่เป็นเดทแรกของพวกเขาเรียกได้ว่าต้องจริงจังเลยจองร้านอาหารระดับไฮเอนด์นี้ไว้

เมื่อเห็นหลินฟานมาถึงหลิวเหมิงเจี๋ย ก็ยืนขึ้นทักทายเขา:”เสี่ยวฟานคุณมาแล้ว”

หลินฟานรู้สึกทึ่งกับชุดของหลิวเหมิงเจี๋ย:”พี่สาวเหมิงเจี๋ย คืนนี้คุณสวยมากไม่ใช่ว่าคุณไม่

สวยในเวลาปกติ แต่คืนนี้ คุณสวยมาก”

หัวใจของหลิวเหมิงเจี๋ยหวานราวกับน้ำผึ้งและเธอยิ้ม:”ปากของคุณช่างหวานจริงๆนั่งลงและดูสิ่งที่คุณชอบกินอาหารในร้านอาหารนี้ดีทุกอย่าง”

หลินฟาน กล่าว “ผมทานอะไรก็ได้ พี่เหมิงเจี๋ย สั่งสิ่งที่พี่ชอบได้เลย”

หลิว เหมิงเจี๋ยยิ้ม: “ถ้าอย่างนั้น ฉันยินดี ฉันจะตัดสินใจเอง”

หลิว เหมิงเจี๋ยสั่งอาหารอย่างรวดเร็วและทั้งสองคุยกันระหว่างรออาหารมาเสิร์ฟหลินฟานยังคงคุยได้ดีมาก ทั้งสองพูดคุยและหัวเราะกันและบรรยากาศก็ดี

แต่ความสุขนี้กลับพังทลายลง

จากด้านข้าง มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามารูปลักษณ์ของเธอสามารถอธิบายได้เลยว่าธรรมดามากแต่เธอใส่แบรนด์ดังและทาลิปสติกสีฉูดฉาดเธอดูรวยมากแต่ด้วยเหตุผลบางอย่างมันทําให้ผู้คนรู้สึก… และเต็มไปด้วยคําว่าชนบท

แต่ผู้หญิงแบรนด์ดังคงยัวไม่รู้ตัวเองและเธอก็ภูมิใจในตัวเองเดินด้วยรอยยิ้มอย่างมั่นใจ

“หลิว เหมิงเจี๋ย!”

หญิงแบรนด์ดังชี้ไปที่หลิว เหมิงเจี๋ย และพูดด้วยความประหลาดใจ

หลิวเหมิงเจี๋ยเงยหน้าขึ้นมองไปที่ผู้หญิงคนนั้นและจําได้ว่า:”หวัง หยูฮั่ว!นั่นเธอเหรอ?”หญิงสาวที่ถูกถามชื่อยิ้มและพูดว่า”คิดว่าไม่ใช่ฉันงั้นเหรอเพื่อนเก่าของเราเราไม่ได้เจอกันมาตั้งหลายปี ฉันได้ยินมาว่าตอนนี้เธอเป็นครูใหญ่ของโรงเรียนดนตรีหยุนเฉิงแล้วเธอเป็นคนมีอนาคตที่ดีตอนเรียนก็ขยันมากและฉันรู้ได้เลยว่าคุณจะต้องโดดเด่น”

หญิงสาวยกย่องหลิวเหมิงเจี๋ยอย่างไรก็ตามไม่ใช่ทุกคนที่จะเป็นครูใหญ่ได้การเป็นครูใหญ่ของโรงเรียนดนตรีตั้งแต่อายุยังน้อยนั้นมีความสามารถจริงๆ

หลิว เหมิงเจี๋ย กล่าวอย่างถ่อมตน: “ฉันเป็นคนขยันที่ไหนกัน แค่ตอนนี้ฉันก็เหนื่อยจะแย่”ผู้หญิงแบรนด์ดังกระพริบตา:”อย่าถ่อมตัวไปทําไมไม่ถามฉันว่าฉันเป็นอย่างไรบ้างกําลังทําอะไรอยู่ ตอนนี้?”

หญิงแบรนด์ดังกล่าว และเธอจงใจแตะสร้อยคอทองคํา ที่คอของตัวเอง และอวดแหวนเพชร บนนิ้วของเธอราวกับว่าเธอกลัวว่า หลิวเหมิงเจี๋ยจะมองไม่เห็นมัน

หลิว เหมิงเจี๋ย รู้สึกขบขันเล็กน้อย เธอกลั้นยิ้ม แล้วพูดว่า “ฉันกําลังจะถามอยู่ว่าตอนนี้เธอเป็นอย่างไรได้รับปริญญาจากที่ไหน”

หญิงแบรนด์ดัง มีความสุข: “ฉันเป็นได้แค่คนขี้ขลาด และฉันไม่สามารถเปรียบเทียบกับเธอได้หรอกหลังจากสําเร็จการศึกษาฉันไม่ได้เข้าทํางานที่บริษัทใดและไม่ได้ทํางานกว่าสองปีแล้วโชคดีที่ฉันมีแฟนรวยตอนนี้ฉันสบายดีมากฉันสามารถซื้ออะไรก็ได้ อะไรก็ได้ที่ฉันอยากได้ดูชุดฉันสิมันมีราคาไม่มากแค่ไม่กี่แสน”

นี่คือการเสแสร้ง หรือเปล่า?

หลิว เหมิงเจี๋ยยิ้มและพูดให้ความร่วมมือ”ฉันอิจฉาคุณจังหรูฮั่ว เธอได้พบแฟนที่ดีแล้ว”หญิงแบรนด์ดังพอใจมากเธอชอบอวด และทําให้คนอื่นอิจฉาเธอ

“แล้วคุณล่ะ เพื่อนร่วมชั้นเก่าของฉัน อย่าบอกว่าเธอเอาแต่ทํางาน แล้วนี่เธอมีแฟนไหมเอ๊ะ..

นี่คือ…”

หญิงแบรนด์ดังดูเหมือนจะสังเกตเห็นการมีอยู่ของ หลินฟาน

ทั่วทุกสถานที่! บนตัว!

ดูไม่เหมือนเศรษฐี