ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 198 หญิงแบรนด์ดังหน้าซีด และหนีไป

ตอนที่ 198 หญิงแบรนด์ดังหน้าซีด และหนีไป

เมื่อมองดูกุญแจรถคันหรูทั้งสองคันที่อยู่ข้างหน้าเธอหญิงแบรนด์ดังก็ตกตะลึงเมื่อรู้ว่าเธอได้ยั่วยุคนที่เธอไม่ควรจะ..หน้าของเธอก็ค่อยๆ ซีดและเหงื่อที่เย็นยะเยือกก็ไหลออกมา“ลูกพี่ลูกน้อง?”

จ้าวเจียอี้เรียกเอื้อมมือออกไปและจับมือเธอต่อหน้าหญิงแบรนด์ดังเธอสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกพี่ลูกน้องของเธอทําไมเธอถึงดูตกใจ

ต้องรู้ว่าหญิงแบรนด์ดังมีพลังมากเพราะเจอแฟนรวยเดินตามลม มั่นใจในตัวเองจะตกใจ

กลัวแบบนี้ได้ยังไง?

สาวแบรนด์ดังตัวสั่น:“เจียอี้เมื่อกี้เธอเรียกเขาว่าอะไรนะ? ประธาน?เขาเป็นประธานของเธอเหรอ?”

จ้าว เจียอี้กล่าวว่า “ใช่”

หลังจากเลิกงานวันนี้เธอออกไปกินข้าวกับลูกพี่ลูกน้องที่เธอไม่ได้เจอกันนานพอถามถึงงานเธอพูดถึงเจ้านายคนใหม่หลินฟานที่ทําให้เธอตกใจ

หลังทานอาหาร จ้าว เจียอี้ ไปจ่ายบิล และเมื่อเธอกลับมาหลังจากจ่ายบิลลูกพี่ลูกน้องของเธอก็หายตัวไปเธอมองมาที่นี่และเห็น หลินฟาน และลูกพี่ลูกน้องของเธอก็นั่งอยู่ด้วยกันในเวลานี้หญิงแบรนด์ดังต้องการหาตะเข็บบนพื้นเพื่อเข้าไปจริงๆ

น่าเสียดาย!

ไม่มีอะไร ที่น่าละอายใจกว่านี้ อีกแล้ว!

อันที่จริงเมื่อหลินฟานแสดงกุญแจของ Rolls-Royce และ Cullinan สาวแบรนด์ดังก็ถูกโจมตีอย่างหนักแล้ว

เมื่อ หลินฟาน เป็นประธานของสายการบินถูกเปิดเผย!

นี่มันโครตบ้า!

จริงๆ แล้วเขาเป็นเจ้านายของเจียอี้!

ราคาหุ้นของ เทียนต้า แอร์ไลน์ พุ่งสูงขึ้นในวันนี้ และมูลค่าตลาดของมันก็เกิน 60 พันล้าน!

ในฐานะหัวหน้าของ เทียนต้า แอร์ไลน์ หลินฟาน มีบริษัทจดทะเบียนมูลค่า 60 พันล้านหยวน!และตอนนี้เธอเรียกหลินฟาน ว่าเป็นคนยากจนและหยิ่งผยอง!

ถ้า หลินฟาน ถูกเรียกว่าจน และเปรี้ยว แล้วเธอเป็นอะไร!

ต่อหน้าหลินฟาน จู่ๆ แบรนด์สินค้ามูลค่า 30,000 หยวนของเธอก็ไม่มีค่าอีกแล้วจริงๆแล้วมันก็ไม่ต่างจากสินค้าราคาถูก 30 หยวนเลยจริงๆ

ตรงกันข้าม แม้ว่า หลินฟาน จะแต่งตัวเรียบง่าย แต่รัศมีของประธานของบริษัทจดทะเบียน

กว่า 60 พันล้าน ทําให้เขาดูสูงขึ้น

“เสี่ยวจ้าว นี่คือหรูฮัว ลูกพี่ลูกน้องของคุณเหรอ?” หลินพ่านพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย”คะ”

จ้าว เจียอี้พูดอย่างระมัดระวัง “ท่านประธาน ลูกพี่ลูกน้อง เธอพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า”เมื่อเห็นหน้าตาของหญิงแบรนด์ดังจ้าวเจียอี้รู้สึกว่าไม่มีอะไรดีเลย

หลินฟาน กล่าวว่า “ไม่เป็นไร เธอแค่เรียกผมว่าจน ผมจะให้เธอเห็นว่าความยากจนมันคืออะไร”

หญิงแบรนด์ดังหน้าแดง

อันที่จริงเธอเห็นแล้วว่าเขายากจนเพียงใด ต่อหน้า หลินฟาน เธอเป็นเพียงคนจน

จ้าว เจียอี้ อยู่ในเหงื่อเย็น อะไรนะ ลูกพี่ลูกน้องของเธอดุด่าท่านประธาน เพราะท่านยากจนได้อย่างไร?ความมั่นใจนี้มาจากไหน?

“ลูกพี่ลูกน้อง คือคุณ… คุณใส่แบรนด์ดังแล้วคิดว่าตัวเองอยู่บนสวรรค์ไม่ได้ทั้งๆที่รู้ว่ามีคนที่ อยู่เหนือกว่าสวรรค์!ท่านประธานฉันขอโทษแทนลูกพี่ลูกน้องผู้นี้ที่ตาบอดฉันขอโทษท่านประธานด้วยจริงๆฉันหวังว่าท่านประธานจะยกโทษให้เธอได๋” จ้าวเจียอี้กล่าวขอโทษอย่างรวดเร็ว

ลูกพี่ลูกน้องของฉันทําให้ท่านประธานขุ่นเคืองและถ้าเธอเข้าไปยุ่งมันคงไม่ดีแต่เธอก็ยังต้องทํางานนี้

“ฉันขอโทษฉันขอโทษ…”หญิงสาวแบรนด์ดังยังคงพูดต่อไปเธอไม่กล้าแม้แต่จะมองไปที่

หลินพ่าน ตัวตนของหลินฟานได้ทําให้เธอตกใจกลัวแล้ว

เวลานี้มีพนักงานเสิร์ฟ มาเสิร์ฟอาหาร

หลินฟานกล่าวว่า”ไม่ใช่เรื่องของคุณแล้วเรากําลังจะทานอาหารเย็นกันเสี่ยวจ้าวคุณกินมาก่อนหรือยังคุณต้องการที่จะนั่งลงและกินด้วยกันไหม?”

ประธานเห็นได้ชัดว่ากําลังออกเดทกับสาวสวยและจ้าวเจียอี้หัวเราะเธอเข้าใจในทันทีและพูดอย่างเร่งรีบ“ไม่คะเราเพิ่งกินกันไปเองท่านประธานงั้นฉันขอตัวก่อนนะค่ะไปกันเถอะ”

หลังจากพูดจบเธอก็ดึงหญิงแบรนด์ดังขึ้นและรีบหนีออกไป

หลินฟานยิ้มอย่างมีความหมาย: “หรูฮั่วฟังคําแนะนําของผม อย่าเสียเวลาสวมใส่แบรนด์ที่

มีชื่อเสียงเหล่านี้ ผู้ค้าแบรนด์ดังเหล่านั้นจะร้องไห้ได้ เมื่อเห็นคุณ”

หญิงแบรนด์ดังสะดุด เกือบล้มแต่ไม่กล้าหันกลับไปก้มหน้าวิ่งหนีไปหลังจากที่รู้ถึงตัวตนของหลินฟานแล้วเธอจะกล้าทําร้ายเขาได้อย่างไรเผื่อว่าหลินฟานจะขยับตัวเพียงนิ้วเดียวอาจเช็ดเธอออกไปได้ด้วยซ้ํา

หลิวเหมิงเจี๋ยแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อในที่สุดหญิงแบรนด์ดังก็ออกไปเสียที“เสี่ยวฟานเพื่อนร่วมชั้นเก่าของฉันก็เป็นแบบนี้เธอชอบอวดเมื่อไม่มีอะไรทําในที่สุดเธอก็แตะโดนแผ่นเหล็กเข้าและเธอก็สมควรได้รับมัน”หลิวเหมิงเจี๋ยยิ้ม

หญิงแบรนด์ดังนี่จริงๆนะการยั่วยุใครมันไม่ใช่เรื่องดีแต่การจะยั่วยุหลินฟานเป็นการทําร้ายตัวเองชัดๆถูกไหม?

หลินฟานกล่าวว่า”ผมไม่สนใจเธอหรอก มากินกันเถอะ”

พนักงานเสิร์ฟวางจานอาหารลงบนโต๊ะ

หลิวเหมิงเจี๋ยยิ้มและพูดว่า “เอาล่ะ เสี่ยวฟาน ลองนี่สิ อร่อยดีนะ”

หลิวเหมิงเจี๋ยริเริ่มน่าอาหารมาให้ หลินฟาน

ทั้งสองเริ่มกินอย่างมีความสุข

พอกินเสร็จเมื่อเห็นว่ามันยังเร็วเกินไปหลิวเหมิงเจี๋ยเสนอให้ออกไปเดินเล่นหลินฟานก็ตกลง

หลิว เหมิงเจี๋ย มีความสุขมากหลังจากจ่ายบิลแล้วทั้งสองก็ออกไป และเธอชอบไปช้อปปิ้งตอนเย็น

มีจตุรัสอยู่ใกล้ร้านอาหารชาวบ้านในชุมชนรอบๆมาเดินเล่นบางคนกําลังตั้งแผงขายของซึ่งครึกครื้นมาก

ลมยามเย็นพัดเย็นสบายมาก

หลิว เหมิงเจี๋ย แอบมอง หลินฟาน รู้สึกเหมือนกําลังฝัน เธอกําลังออกเดทกับ หลินฟานจริงๆ! ช่างเป็นค่าคืนที่สวยงามจริงๆ

มีการร้องเพลงจากมุมหนึ่งของจัตุรัส เห็นหญิงสาวร้องเพลงในที่โล่ง ผู้คนจํานวนมากกําลังดูอยู่และผู้คนก็ถูกดึงดูดอย่างต่อเนื่อง

หญิงสาวดูธรรมดาๆแต่เธอร้องเพลงเพราะอึมใช่เสียงค่อนข้างหวาน

“เสี่ยวฟาน คุณคิดอย่างไร?” หลิว เหมิงเจี๋ย ถามความคิดเห็นของหลินฟาน

หลินฟานกล่าวว่า “ความสามารถด้านเสียงดีแต่ทักษะการร้องเพลงค่อนข้างแย่เธอไม่ได้ศึกษาอย่างเป็นระบบเธอควรจะเป็นคนที่รักดนตรีถึงได้สามารถร้องเพลงได้ดี ถึงระดับนี้” หลิวเหมิงเจี๋ยกล่าวด้วยความชื่นชม:“อย่างที่คาดหวังจากคุณคุณสามารถมองทะลุและเห็นมันได้อย่างรวดเร็ว”

แม้ว่าหญิงสาวจะร้องเพลงได้ดีและดึงดูดผู้คนที่สัญจรไปมามากมายแต่ก็ไม่เพียงพอที่จะดึงดูดพวกเขาสองคนพวกเขาแค่ผ่านไปเพื่อแสดงความคิดเห็นและกําลังจะจากไป

คราวนี้ ได้ยินผู้หญิงคนนั้นพูดว่า:”ขอบคุณมากสําหรับการสนับสนุนของทุกคนเพื่อตอบแทนการสนับสนุนของทุกคนในคืนนี้ ฉันต้องการเชิญเหล่าคนดูมาร้องเพลงกับฉันใครจะ

เต็มใจที่จะขึ้นมาบ้าง?”

มีคนชมยกมือขึ้น

หญิงสาวกําลังจะบอกผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา

ทันใดนั้น ชายไร้เสื้อก็ออกมา กล่าวอย่างไร้กังวล: “ฉันขึ้นไปเอง!”

กําลังตั้งท้อง หน้าแดงระเรื่อ และดูเหมือนว่าเขาเพิ่งจะเมามา

ลุงวัยกลางคนดูค่อนข้างมันเยิ้ม และดูไร้สรีระเปลือยท่อนบนเผยให้เห็นพุงกลมๆที่ราวกับ

เมื่อเห็นชายขี้เมาวัยกลางคนนี้หญิงสาวที่ร้องเพลงก็อายเล็กน้อยแต่ผู้ฟังรอบๆเธอก็เริ่มโห่ใส่คนขี้เมาไม่รับไมค์แต่จับมือหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม

หญิงสาวสะดุ้งดึงมือออกอย่างรวดเร็วถอยหลังสองสามก้าวและบังคับตัวเองให้สงบนิ่ง“คุณชายขี้เมายิ้มแล้วพูดว่า“ร้องเพลงกับสาวสวยแน่นอนว่ามันต้องเป็นเพลงรักฉันอยากร้อง

เมื่อคนฟังได้ยินก็พากันหัวเราะลั่น บางคนก็ตะโกนเสียงดัง

ลุง คุณอยากร้องเพลงอะไร”

เพลง ร้องเพลงคนขับเก่า เธอต้องมาร้องกับฉันด้วย”

หญิงสาวหน้าแดงเธอไม่อยากร้องเพลงแบบนี้ กับอีกฝ่าย

ชายขี้เมามองหญิงสาวด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย: “มานี่สิ ถึงฉันอายุมากแล้ว แต่ฉันอยากกอดเธอและร้องเพลงไปด้วยได้น่ะ”

ลง!”

หลังจากพูดอย่างนั้น ชายขี้เมาก็วิ่งไปหาหญิงสาว และพยายามกอดเธอ

เด็กสาวผงะ หลบเลี่ยงอย่างเร่งรีบ “ลุง อย่ายุ่ง ฉันตัดสินใจยกเลิกการร้องนี้แล้วลงไปเถอะ

ชายขี้เมาไม่มีความสุข: “จะยกเลิกได้ยังไง ฉันไม่เห็นด้วยกับการยกเลิกนี่ ฉันมาที่นี่เพื่อมา

ร้องเพลงฉันจะร้องเพลง!”

คนเมาพยายามจะโผเข้ากอดหญิงสาวอีกครั้ง

คราวนี้หญิงสาวดูตกใจมากกรีดร้องและรีบหลีกเลี่ยง

ชายขี้เมากําลังจะเข้าไปพัวพันต่อไป

ทันใดนั้น ร่างหนึ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้าชายขี้เมา ขวางทางคนเมาไว้ และจากนั้นชายขี้เมารู้สึกว่ามือของเขาว่างเปล่าเท่านั้น และไมค์ก็ถูกอีกฝ่ายเอาไป

หลิน ฟาน

“เฮ้ หากคุณไม่อยากร้องเพลงอย่างจริงจังทําไมไม่ให้โอกาสเราบ้าง?” หลินฟานหัวเราะหลิวเหมิงเจี๋ยเดินขึ้นไปหาหญิงสาวแล้วยิ้ม “คนผู้นี้เมาให้ฉันร้องเพลงกันเธอคุณคิดว่าไง” เด็กหญิงเพิ่งพบพระผู้ช่วยให้รอดและไม่มีเหตุผลใดที่จะปฏิเสธเธอพยักหน้าอย่างรวดเร็วและพูดด้วยความประหลาดใจ “อืมขอบคุณพี่สาว”

หลินฟานพยักหน้าส่งไมค์ให้หลิวเหมิงเจี๋ยทันที

ชายขี้เมาเห็นหลิวเหมิงเจี๋ยในทันทีนัยน์ตาของเขาเป็นประกายขึ้นมาทันใดและเขายิ้มอย่าง

ชั่วร้ายยิ่งกว่าเดิม: “คนสวย รีบมาหาข้าเร็วๆ”

คนเมาพยายามจะกระโจนใส่หลิวเหมิงเจี๋ย

“ไปหา ปะป๊าหม่าม้าแกไป!”(“จงออกไป แตะขอบฟ้าซะ!!!!!”)

หลินฟานบินขึ้น เตะท้องคนเมาเตะคนเมาจนกลับหัวแล้วบินออกไป