ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 242 อีกฝ่ายเตรียมเซอร์ไพรส์ให้ หลินฟาน

ตอนที่ 242 อีกฝ่ายเตรียมเซอร์ไพรส์ให้ หลินฟาน

เพื่อล้างแค้นให้แก่ลูกสาวของเขาเจียจิ่วเจิ้นได่โจมตีหลินฟาน หลายครั้งในช่วงสองวันที่ผ่านมารวมถึงการขอให้หลิวจินชานไปก่อกวนตัวแทนจําหน่ายและแม้กระทั่งบังคับให้สถานที่ก่อสร้างหยุดในวันนี้

เดิมทีเขาซ่อนตัวอยู่ในความมืด ดังนั้นหลินฟานจึงไม่รู้จักตัวตนของเขาในขณะเดียวกันนั้นก็ปล่อยให้หลินฟานประสบกับความสูญเสียที่แสนมืดมนและรู้สึกหดหู่ใจหลังจากที่หลินฟานทนทุกข์ทรมานมากพอแล้วเขาจะรู้ว่าเป็นเขาที่ทํามันเพื่อที่จะให้หลินฟาน ไม่กล้าเข้ามายุ่งกับเธออีก..

เจีย จิ่วเจิ้น คิดเกี่ยวกับแผนของเขา และรู้สึกมีความสุขมาก..

แต่สิ่งที่เขาไม่ได้คาดหวังก็คือ หลังจากที่หลิวจินชานยืนกรานเพียงวันเดียวหลินฟานก็สามารถทําความสะอาดมันได้

วันนี้ หลิว จินชาน โทรมา ขอโทษเขาโดยบอกว่าเขาไม่สามารถช่วยจัดการกับหลินฟานได้อีกต่อไปเพราะหลินฟานเป็นน้องชายของเพิ่งรั่วหลานและเพิ่งรั่วหลานและเธอเป็นเจ้าหนี้ของหลิวจินชาน

หลิว จินชาน อยู่ภายใต้แรงกดดันและต้องทรยศต่อเจียจั่วเจิ้น

และแล้ว หลินฟานรู้อยู่แล้วว่าเจียจั่วเจิ้นเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลัง

หลินพ่าน น่าจะเดาได้ว่าเจียจั่วเจิ้นทําแบบเดียวกันเมื่อสถานที่ก่อสร้างถูกระงับไปชั่วคราวแผนการซ่อนตัวในความมืดของเจีย จั่วเจิ้น ล้มเหลวแต่เจียจั่วเจิ้นไม่สนใจมันและหลินฟานรู้เขาจะรู้ไม่ช้าก็เร็วอย่างไรก็ตามเจียจั่วเจิ้นเข้าใจว่าหลินฟานไม่สามารถทําอะไรกับเขาได้แต่เขาก็ยังทําได้.. และก็มีวิธีเดียวเท่านั้นที่จะแก้ไขเรื่องราวทั้งหมดนี้โดยเขาจะต้องเชื่อฟัง.. และไม่มีทางอื่นใด..นอกเหนือจากนี้

เจีย จิ่วเจิ้น รู้สึกว่าหลินฟานรู้ว่าคู่ต่อสู้ของเขาก็คือเขาแต่เขาทําเหมือนกับไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาความรู้สึกนี้ยิ่งทําให้รู้สึกสดชื่น จริงๆนี่แสดงว่าหลินฟานหวาดกลัวเขาอยู่ลึกๆ“คุณหลินคุณคงคิดว่าฉันดูแลคุณไม่เพียงพอ? ฉันรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นในคืนนี้ดูเหมือนว่าฉันจะต้องดูแลคุณต่อไป”

เจีย จิ่วเจิ้น หัวเราะด้วยรอยยิ้มที่เย็นชาเล็กน้อย

เย็นนี้เมื่อหลินฟานบังคับให้เจียเสวี่ยหลิงตบหน้าตัวเองในที่สาธารณะเจียจิ่วเจิ้นโกรธมากและเขาตั้งใจที่จะฆ่าหลินฟานจริงๆ

หลินฟาน กล่าวว่า “คุณเจีย คุณนี่มันน่ารําคาญจริงๆฉันแนะนําให้คุณเจียอย่าเข้าไปยุ่งให้มันมากระวังตัวด้วยผมคิดว่าคุณในตอนนี้ อาจจะทํางานหนักเกินไป และคงจะเหนื่อยมากซินะ”ทั้งสองคนไม่ได้พูดอย่างเปิดเผยแต่มีความหมายบางอย่าง..

เมื่อได้ยินเช่นนี้ จาง จิง ที่อยู่ถัดจากเขา ก็ดูสับสน..

“พี่เจีย เกิดอะไรขึ้น” จาง จิง ดึง เจีย จั่วเจิ้น ไปด้านข้าง และถามด้วยน้ําเสียงที่ลึกล้า

เจีย จิ่วเจิ้น เยาะเย้ย และพูดว่า “พูดตรงๆ เด็กคนนี้ มีเรื่องเล็กๆ น้อยๆ กับฉัน เดิมทีฉันต้องการทุบตีเขา แต่ไม่เพียงแต่เขาจะยอมสํานึก แต่เขากลับก้าวร้าวมากขึ้น”

จาง จิง พ่นลมหายใจ : “พี่เจีย บอกฉันอีกนิด เด็กคนนี้เขาทําอะไรให้พี่เจีย ขุ่นเคือง?”

เจีย จิ่วเจิ้น กล่าวว่า “เขารังแก เสวี่ยหลิง”

จาง จิง ตกตะลึง : “อะไรนะ เพื่อนคนนี้กล้าหาญมากจริงๆ ขนาด เสวี่ยหลิงยังกล้ารังแกได้ไม่น่าแปลกใจที่ พี่เจีย จะโกรธมาก”

จาง จิง รู้สึกว่า หลินฟาน หยิ่งเกินไป และเขาได้ยั่วยุ เจีย เสวี่ยหลิง คุณต้องรู้ว่าเจียจั่วเจิ้นรักลูกสาวคนนี้มากและเขากลัวว่าจะมีใครทําให้มันจะละลายตกลงในฝ่ามือของเขาและใครก็ตามที่กล้าทําให้มันละลายหรือกล้าที่จะยั่วยุเจียเสวี่ยหลิง..

สิ่งนี้ จึงทําให้ เจีย เสวี่ยหลิง เป็นเจ้าหญิงที่เกเร และเอาแต่ใจ

เท่าที่ จาง จิง รู้ หลินฟาน เป็นคนแรกที่กล้ารังแกเจียเสวี่ยหลิง ผู้ชายคนนี้กล้าหาญเกินไป“เขารังแกเสวี่ยหลิงมากกว่าหนึ่งครั้ง เมื่อฉันรู้เกี่ยวกับการกลั่นแกล้งครั้งแรกฉันก็เตือนเขาไปแล้วแต่เย็นนี้วันนี้เขายังกล้ารังแกเสวี่ยหลิงอีกครั้ง!”เจียจั่วเจิ้นกัดฟัน

จาง จิง เป็นเพื่อนที่ดีของเขา ดังนั้นเขาจึงบอกกล่าวเรื่องนี้กับ จางจิง

จาง จิง เหงื่อตก และเขากลั่นแกล้ง เจีย เสวี่ยหลิง ถึงสองครั้ง หลินฟานบ้าไปแล้วเด็กคนนี้อาจเขียนคําว่า “ตาย” ไม่เป็น!

ยิ่งไปกว่านั้นหลินฟานรู้ดีว่าเจียเสวี่ยหลิง เป็นลูกสาวของเจียจั่วเจิ้น แต่ยังกล้าที่จะรังแกซึ่งน่าเหลือเชื่อยิ่งกว่า

หลินฟาน คนนี้กล้าที่จะรุกราน เจีย จิ่วเจิ้น ได้อย่างไร?

หลินฟาน เป็นชายหนุ่มที่ดีจริงๆ เมื่ออายุ 21 ปี เขาเป็นเจ้าของบริษัทที่มีมูลค่าตลาดกว่า 90 พันล้านหยวน นี่เป็นเพียงผู้นําของคนรุ่นใหม่

แต่ หลินฟาน เป็นเผด็จการท้องถิ่นรุ่นเยาว์อย่างมากที่สุด แต่ เจีย จิ่วเจิ้นนั้นร่ำรวยและทรงพลัง และหากให้เปรียบ หลินฟาน เป็นงูท้องถิ่นที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลักแต่เจียจั่วเจิ้นเป็นราวกับมังกรที่แข็งแกร่งที่พร้อมที่จะปราบปรามงูท้องถิ่นหลินฟานทําให้เจีย จั่วเจิ้นขุ่นเคืองได้

นี่เขาไม่ต้องการจะกินผลไม้ดีๆ ในอนาคตแล้วงั้นหรือ?

แล้วทําไม หลินฟาน ถึงไม่กลัว ที่จะรุกราน เจีย จิ่วเจิ้น กัน? มีเพียงค่าอธิบายเดียวนั่นคือหลินฟานโง่เขลาและกล้าหาญ!

“ฉันเกรงว่าผู้ชายคนนี้ จะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับความสามารถของ พี่เจียพี่เจียคุณจะทําอย่างไรกับเขาในครั้งนี้” จางจิงกล่าวอย่างมีความหวัง

เขาพูดตอบโต้กับ หลินฟาน ไม่ออกในตอนนี้และรู้สึกไม่พอใจกับ หลินฟานมากอาจกล่าว ได้ว่าเขาตั้งตารอการโจมตีของเจียจั่วเจิ้นต่อหลินฟานที่จะเกิดขึ้น

เจีย จิ่วเจิ้นเยาะเย้ยและกล่าวว่า “ฉันได้ใช้ความสัมพันธ์ที่ดีไปแล้วและฉันจะทําให้เขาประหลาดใจในเช้าวันพรุ่งนี้บริษัทชิงเยว่ ภายใต้กลุ่มของเขาจะถูกปิดตัวลงซึ่งจะกระทบต่อมูลค่าตลาดของบริษัทของเขาอย่างแน่นอนเมื่อได้เวลาฉันจะทําให้เขาเซอร์ไพรส์ให้มันเจ็บจนเข้าถึงกระดูกดำ!”

จางจิงอดหัวเราะไม่ได้และพูดว่า“เยี่ยมมากพี่เจียสมแล้วที่เป็นพี่ใหญ่เจียพรุ่งนี้ฉันจะรอชมการแสดงดีๆ!

ขณะที่พวกเขากําลังคุยกันเพิ่งรั่วหลานก็ดึงหลินฟานและถามเกี่ยวกับสถานการณ์หลินฟานบอกกับเพิ่งรั่วหลานว่าเกิดอะไรขึ้น ในตอนเย็นวันนี้

เพิ่ง รั่วหลานขมวดคิ้วหลินฟานทําในสิ่งที่ถูกต้องแต่ด้วยวิธีนี้เจียจั่วเจิ้นกลัวว่าเขาจะตอบโต้หลินฟานต่อไปต่อไปจะมีการโจมตีที่น่ากลัวมากขึ้นแน่ๆ

เพิ่ง รั่วหลานได้ตัดสินใจแล้วว่าเธอจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อช่วยหลินฟานแม้ว่าเธอจะไม่แน่ใจก็ตามแต่สําหรับหลินฟานเธอก็ยังต้องลอง..

“เสี่ยวฟาน ฝากเรื่องนี้ไว้กับพี่สาวและพี่สาวจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อช่วยคุณเป็นสื่อกลางในงานคืนนี้..”เฟิงรั่วหลานกล่าวเธอ

หลินฟานรู้ว่าเพิ่งรั่วหลานอาจไม่สามารถช่วยเขาจัดการเจียจั่วเจิ้นได้แต่เขาก็ยังขอบคุณ

เจียจิ่วเจิ้นคนนี้ค่อนข้างยุ่งยากแต่หลินฟานเขาไม่กลัว

ต้องมีถนนหน้าภูเขา!

คนรอบข้างค่อนข้างสงสัยเมื่อเห็นว่า หลินฟาน และเจีย จั่วเจิ้น มีกลิ่นฟุ้งไปด้วยดินปืน…

ทุกคนคิดว่า หลินฟาน เป็นคนที่ยอดเยี่ยม แต่ก็ไม่ฉลาด ที่จะต่อสู้กับเจียจั่วเจิ้น

“ทําร้ายใครก็ได้ แต่ทําไมต้องทําร้าย เจีย จิ่วเจิน!”

“เด็กคนนี้มันโง่จริงๆ!”

“เจีย จั่วเจิ้น เป็นคนที่เขาสามารถรุกรานได้!?”

ใครบางคนส่ายหัวและถอนหายใจ

ในเวลานี้ เจีย จั่วเจิน เดินเข้าไปหา หลินฟาน อีกครั้ง หัวเราะ และกล่าวว่า “ใช่.. คุณพูดถูกคุณหลินคิดว่าฉันห่วงใยคุณจนเกินไป เป็นไปได้อย่างไร…กัน ถ้าคุณคิดว่าฉันห่วงใยจนเกินไป จริงๆ ทําไมวันนี้ยังมีอยู่อีกล่ะ ตอนช่วงเย็นนั้น?”

หลินฟาน กล่าวว่า “คุณเจียเข้าใจดีจริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นในเย็นวันนี้และแน่นอนฉันไม่คิดว่าคุณจําเป็นที่จะต้องทําก้นของคุณตัดสินหัวของคุณได้งั้นหรือ?”

เจีย จิ่วเจิ้น เป็นพ่อของเจียเสวี่ยหลิงดังนั้นเขาจะรักเจียเสวี่ยหลิงโดยธรรมชาติแม้ว่าเจียจั่วเจิ้นจะรู้ว่ามันเป็นความผิดของเจียเสวี่ยหลิงเขาก็จะปล่อยส่วนนั้นไปนอกจากนี้เจียเสวี่ยหลิงอาจหลอกเขาไปก็ได้

เจีย จั่วเจิ้น กล่าวว่า “ฉันรู้แค่ว่าคุณหลินต้องการเรียกร้องความสนใจจากฉันแต่มันมากเกินไปหน่อยไหมฉันขอเตือนคุณหลินว่าพรุ่งนี้เช้าฉันได้เตรียมเซอร์ไพรส์ไว้ให้คุณแล้วคอยดูให้ดีๆ”

หลินฟาน ถอนหายใจในใจว่าเจียจั่วเจิ้นคนนี้คิดจะทําอะไร?

แน่นอนมันจะไม่เซอร์ไพรส์เพียงแค่ทําให้ตกใจ

ในเวลานี้หลิวเทียนห่าวออกมาและประกาศว่างานเลี้ยงวันเกิดกําลังจะเริ่มขึ้น.. “งานเลี้ยงวันเกิดคืนนี้จะมีแขกหลายคนในฐานะแขกวีไอพีระดับสูงสุดซึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะเดียวกันกับดาววันเกิดของเรา เราจะประกาศชื่อแขกเหล่านี้ในไม่ช้า”หลิวเทียนห่าวกล่าว ทันทีที่ข้อความนี้ออกมาก็ทําให้เกิดความรู้สึกและดึงดูดความสนใจของทุกคนในทันที

แขก วีไอพี ระดับสูงสุด!

กินข้าวโต๊ะเดียวกันกับคุณหลิว!

ใครจะเป็นผู้โชคดี?

“ฉันคิดว่า คุณเจีย ควรเป็นหนึ่งในนั้น!”

บางคนที่ชื่นชอบ เจียจั่วเจิ้นแสดงความคิดเห็น

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เจีย จั่วเจิ้นก็แสดงรอยยิ้มอย่างมั่นใจ

[ต้องมีถนนหน้าภูเขา! ( L )] – คําอุปมาอุปไมยนี้หากจะให้พูด คงพูดได้แบบนี้ “แม้จะเป็นเรื่องยากแต่ก็มีทางออกเสมอในบางเวลา”มันคือการเปรียบเทียบก็คือเมื่อสิ่งต่างๆสิ้นสุดลงจะมีวิธีแก้ไขหรือวิธีการนั้นๆอยู่เสมอประโยคถัดมา “ปกติเรือจะตรงไปที่สะพาน”“ทิศตะวันออกไม่สว่าง”“ทิศตะวันตกสว่าง”“มีความมืดทุกทิศทุกทาง”เหล่ารูปประโยคเหล่านี้มักใช้คล้ายคลึงกัน

ดั่งเช่น สํานวนจีนโบราณนี้กล่าวว่า“เรือจะตรงไปที่หัวสะพานโดยธรรมชาติ(#A ####)”สํานวนนี้แสดงให้เห็นความจริงไม่มากก็น้อยทุกสิ่งล้วนมีจุดเปลี่ยนเราจึงควรสงบสติอารมณ์และเผชิญหน้าอย่างสงบ..