ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 261 หลินฟาน มีความสุขที่จะได้กิน?

ตอนที่ 261 หลินฟาน มีความสุขที่จะได้กิน?

ฟ่านเสี่ยวเสวี่ยคิดว่าหลินฟานจงใจและแสร้งทําเป็นจ่ายเงินให้กับ เพิ่งรั่วหลานในท้ายที่สุดหลินฟานก็ดูเหมือนคนจนและเงินของเขาเป็นเพียงเงินค่าขนมที่เพิ่งรั่วหลานมอบให้เขาเท่านั้น

แต่ในเวลานี้ผู้จัดการร้านกลับมาและจ๋าหลินฟานได้อย่างรวดเร็ว และเขาที่ซื้อทั้งถนนในสายถนนสุดหรูในวันนั้น

ทุกคนตกใจมากที่ได้ยินว่าหลินฟานใช้เงินไป 100 ล้านเพื่อซื้อสินค้าฟุ่มเฟือยทั้งถนน“ฉันก็เคยได้ยินเรื่องนี้เหมือนกันพระเจ้า นั่นใช่เขาหรือเปล่า”

“ปรากฎว่า เขารวยมาก!”

“ฉันจ่าเขาได้ เรื่องนี้อยู่ในการค้นหาที่ร้อนแรงและเขาก็คือหลิน ฟาน!”

ผู้คนรอบๆเริ่มพูดคุยกันและเมื่อพวกเขารู้ว่าหลินฟานเป็นทรราชหนุ่มดวงตาของพวกเขาก็เปลี่ยนไปเมื่อเห็นหลินฟาน

ฟานเสี่ยวเสวี่ยตกตะลึงหลินฟานยังคงมีสถิติที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้?

สําหรับสาวๆที่ชอบชอปปิ้งที่รอชายหนุ่มที่สามารถซื้อทั้งซอยได้ แต่ก็ไม่มีใครรอไหวเพราะหากคิดให้ดีๆใครกันที่สามารถจะซื้อของทั้งซอยได้?และหากมีคนซื้อได้จริงๆคนคนนั้นสมควรต้องมีเงินมาก!

และหลินฟานผู้นี้ได้ตอบสนองถึงค่าถามเหล่านี้ได้?

ซื้อสินค้าหรูทั้งถนน!

พระเจ้า!นี่เป็นเพียงการแสดงหรือเปล่าแค่คิดเกี่ยวกับมันก็ทําให้หัวใจของฟ่านเสี่ยวเสวี่ย เต้นเร็วขึ้นและการหายใจของเธอก็ข้นขึ้น…

“หลินฟาน คุณซื้อของฟุ่มเฟือยทั้งถนนจริงๆเหรอ?”ฟ่านเสี่ยวเสวี่ย ถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา…

หลินฟาน ถอนหายใจ และกล่าวว่า“อย่าไปพูดถึงมันมันหุนหันพลันแล่นผมมันหุนหันพลันแล่นไปจริงๆ”

จริงๆ แล้วหลินฟานเสียใจในภายหลังเขาใช้เงิน 100 ล้านเพื่อซื้อของทั้งถนนเพียงชั่วครู่เดียวและนี่มันหุนหันพลันแล่นเกินไปจริงๆ เขาไม่สามารถใช้ของฟุ่มเฟือยมากมายได้เขาทําได้แค่ให้คนอื่นเป็นของขวัญ …

เฟิงรั่วหลานยิ้มและกล่าวว่า“เสี่ยวเสวี่ยเธอคงยังไม่รู้จักเขา เพราะเธออยู่ในต่างประเทศนี่เป็นเรื่องจริงเสี่ยวฟานค่อนข้างเอาแต่ใจมากในตอนนั้นแน่นอนว่าเงินเพียงเล็กน้อยนี้ไม่มีประโยชน์สําหรับเขา”

เมื่อได้ยินดังนั้นทุกคนก็เหงื่อตกอย่างเย็นชา

บ้าอะไร!

เธอบอกว่านี่ เงินน้อย?

นั่นคือ 100 ล้านหยวนนะ!

มีกี่คนที่ไม่สามารถทําเงิน 100 ล้านหยวนได้ในชีวิตแต่สําหรับ หลินฟานนี่เป็นเงินเพียงเล็กน้อย!

ฟาน เสี่ยวเสวี่ยตกตะลึงและเธอก็พูดไม่ออกชั่วขณะหนึ่ง

หลินฟาน กล่าวว่า “พี่สาวทั้งสองคนยังต้องการซื้อของอยู่ไหม ถ้าไม่ งั้น เราไปกันเถอะ”

เพิ่งรั่วหลานกล่าวว่า:“ฉันไม่มีอะไรจะซื้อ”

แน่นอนฟานเสี่ยวเสวี่ยจะไม่ซื้อมันอีกต่อไปบัตรเครดิตของเธอหมดแล้ว

ดังนั้น ทั้งสามจึงออกจากห้างไป

เมื่อพวกเขาออกไปข้างนอกฟานเสี่ยวเสวี่ยก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้งดึงเพิ่งรั่วหลานออกมาและถามอย่างเคร่งขรึมว่า“หลานหลาน หลินฟานนี้เกี่ยวข้องกับคุณอย่างไรเขารวยจริงๆหรือ?”

เพิ่งรั่วหลานตกตะลึงครู่หนึ่งเธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะเธอกําลังคิดว่าฟานเสี่ยวเสวี่ยคิดว่าเงินของหลินฟานมาจากเธองั้นเหรอ?

เฟิง รั่วหลาน กล่าวว่า “เธอเข้าใจผิด …”

35

เธอกําลังจะอธิบายแต่เมื่อมีเสียงกริ่งดังขึ้นและมีคนโทรหาฟาน เสี่ยวเสวี่ย

ฟ่าน เสี่ยวเสวี่ยหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดรับสายแล้วพูดว่า : “เฮ้ที่รัก… ตอนนี้ฉันอยู่กับเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันและนี่ฉันจะบอกเธอว่าเป็นหลานหลาน… เรามาทานอาหารเย็นด้วยกันได้ๆฉันจะบอกเธอ”

หลังจากวางสายฟ่านเสี่ยวเสวี่ยก็พูดว่า“นี่แฟนฉันเองหลานหลาน วันนี้ไปกินข้าวเย็นด้วยกันไหม”

เพิ่ง รั่วหลาน กล่าวอย่างมีความสุข:“เสี่ยวเสวี่ยเธอมีแฟนแล้วทําไมเธอถึงไม่บอกฉันล่ะ?”ฟ่านเสี่ยวเสวี่ยดูมีความสุขมาก:“ฉันเพิ่งจะนึกถึงเรื่องนี้และเร็วๆนี้ฉันคิดว่าจะแนะนําให้เธอรู้จัก หลังจากที่ฉันกลับมาที่ประเทศจีน”

เพิ่ง รั่วหลานซุบซิบว่า:“แฟนของเธอเป็นคนแบบไหนกัน?”

ฟ่านเสี่ยวเสวี่ยกล่าวว่า“ถ้าเธอได้เห็นเธอจะรู้”

เฟิงรั่วหลาน พูดด้วยรอยยิ้ม:“เอาล่ะไปหาอะไรกินกันเถอะดูเหมือนว่ามื้อนี้ฉันยังนึกไม่ออกบอกฉันทีว่าจะกินที่ไหน”

ฟาน เสี่ยวเสวี่ย กล่าวว่า“โรงแรมแกรนด์ไฮแอท”

เพิ่งรั่วหลานหันศีรษะไปที่หลินฟานและพูดว่า“เสี่ยวฟานเธอจะไปกับเราไหม”หลินฟานพูดอย่างมีความสุขว่า : “โอเคผมมีความสุขมากที่ได้ทานอาหารที่นั้นกับพี่สาว”อาหารที่โรงแรมแกรนด์ไฮแอทนั้นอร่อยมากวันนั้นเขาไปกินที่นั่นและโรงแรมแกรนด์ไฮ แอท ก็เป็นคนชวนให้เขาไปๆ

ฟ่านเสี่ยวเสวี่ยเหลือบมองหลินฟานอย่างดูถูกและตามที่คาดไว้เธอเป็นคนใจอ่อนสุดๆนี่ดูสิมากินอาหารฟรีและลองดูหน้าเขาสิว่ามีความสุขขนาดไหน…อาคารโจวเถียน

เมื่อตกกลางคืน ทั้งตึกจะสว่างไสวเป็นเวลาตลอดทั้งคืนและชั้นหนึ่งถึงชั้นหกของอาคารโจวเถียนดูมีชีวิตชีวามาก

โรงแรมแกรนด์ไฮแอทธุรกิจที่นี่ออกจะดีมากๆหามีใครคิดจะคิดที่นี่จะต้องจองที่นั่งก่อนล่วงหน้าไม่งั้นอาจต้องรอนานถึงจะได้ที่นั่ง

เมื่อเข้าไปในร้านอาหารฟ่านเสี่ยวเสวี่ยคุยโวว่า“แฟนของฉันเป็นแขก VIP ของที่นี่หากเขาต้องการจองที่นั่งเขาจะสามารถจองที่นั่งดีๆได้ตลอดเวลาอีกสักพักเราจะไปกินข้าวห้องส่วนตัวกัน”

หลินฟาน ยิ้ม และพูดว่า“ห้องส่วนตัว”

ฟานเสี่ยวเสวี่ยเหลือบไปที่หลินฟานอย่างดูถูกเหยียดหยาม แกมันเป็นคนต้มน้ำมี

คุณสมบัติอะไรที่จะพูด!

ที่หน้าประตูพนักงานเสิร์ฟกล่าวทักทายพวกเขาและถามว่า“ยินดีต้อนรับครับพวกท่านมากันกี่คนครับมีการจองไว้ล่วงหน้าหรือไม่”
เสงี่ย

ฟ่าน เสี่ยวเสวี่ย กล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า:“ได้จองไว้แล้ว ในนาม คุณโรบินสัน”

จู่ๆ บริกรก็แสดงความเคารพ : “กลายเป็นคุณโรบินสัน คุณผู้หญิง โปรดรอสักครู่”

พนักงานเสิร์ฟวิ่งเข้ามาและในไม่ช้าก็เห็นชายวัยกลางคนในชุดสูทเดินเข้ามาหาฟานเสี่ยว

“สวัสดีฉันเป็นผู้จัดการการเงินของที่นี่ขอถามนามสกุลของคุณ และคุณโรบินสันเป็นอะไรกับคุณ”ชายวัยกลางคนถามอย่างสุภาพไป..

ฟ่านเสี่ยวเสวี่ยกล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า“นามสกุลของฉันคือฟ่าน และเป็นแฟนของเขา”ผู้จัดการเฉียนยิ้มและพูดว่า“กลายเป็นคุณฟานนั้นเองและสองท่านนี้…”

ผู้จัดการเฉียนมองไปที่เพิ่งรั่วหลานและหลินฟานทันใดนั้นการแสดงออกของเขาก็เปลี่ยน

โอ้ย นี่มันเรื่องจริง!ความงามนี้ เป็นของผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในหยุนเฉิงเพิ่งรั่วหลาน!

เขาไม่รู้ว่าใครคือฟ่านเสี่ยวเสวี่ยแต่เพิ่งรั่วหลานเป็นผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในหยุนเฉิงและเธอก็โด่งดังมากหลายคนรู้จักเธอดีแม้ว่าโรงแรมแกรนด์ไฮแอทจะเป็นร้านอาหารระดับไฮเอนด์

แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาที่นี่ช่างเป็นเกียรติจริงๆ

และอีกคน ในสายตาของผู้จัดการเฉียนนั้นยอดเยี่ยมยิ่งกว่ายิ่งกว่าเพิ่งรั่วหลานหลิน ฟาน!

จริงๆ แล้ว มันคือหลินฟาน!

และอาคารโจวเถียนแห่งนี้คือ…

เมื่อสองวันก่อนเพื่อที่จะได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับ หลินฟาน ผู้จัดการเฉียนได้เชิญหลินฟาน
ไปทานอาหารที่แกรนด์ไฮแอท…

ต่อหน้า หลินฟาน ผู้จัดการเฉียนตกตะลึง และกําลังจะโค้งคํานับให้หลินฟาน

หลินพ่านส่ายหัวโบกมือไม่ให้ทักทายเขา

ผู้จัดการเฉียนเข้าใจได้แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าทําไม แต่หลินฟานชี้ให้เห็นสิ่งนี้เขาทําได้เพียงทําตามที่เขาต้องการ และแสร้งทําเป็นไม่รู้จัก หลินฟาน และเพิ่งรั่วหลานสิ่งนี้ทําให้เขาถึงกับแอบเช็ดเหงื่อที่เย็นเยียบของเขาอย่างลับๆ
“ฉันจะรีบจัดเตรียมห้องให้สุภาพบุรุษและสุภาพสตรีโปรดตามผมมา”ผู้จัดการเฉียนกล่าวด้วยความเคารพแม้ว่าเขาจะพูดไม่ชัดเจนแต่ความเคารพของเขาในตอนนี้ เป็นเพราะหลินฟาน นอกจากนี้เขายังพบว่าคุณหลินไม่ต้องการให้เขาทําตัวสุภาพดังนั้นเขาจึงไม่ปล่อยให้เขาพูดสวัสดีออกไป

ฟ่าน เสี่ยวเสวี่ย คิดว่าเธอมีใบหน้าเยอะ ดังนั้น เธอจึงเงยหน้าขึ้น และเดินไปข้างหน้าอย่างภาคภูมิใจ

หลินฟาน และเพิ่ง รั่วหลานก็เดินตามมาและในไม่ช้าก็มาถึงห้องหนึ่ง

ก่อนที่แฟนของฟ่านเสี่ยวเสวี่ยจะมาถึงพวกเขาทั้งสามก็นั่งลงก่อน

ผู้จัดการเฉียน พาพวกเขามาส่งแล้วรีบจากไป..

“เสี่ยวเสวี่ยแฟนของเธอชื่อโรบินสันเหรอฟังดูเหมือนคนต่างชาติ?” เจิ่งรั่วหลานกล่าว

หลินฟานกล่าวว่า“ไม่จําเป็นต้องคิดให้มากอาจเป็นมารต่างด้าวจอมปลอมนามสกุลของเขาอาจจะเป็นหลัวชื่อของเขาอาจจะเป็น บินสันพี่สาวของผมลืมเสวี่ยเฮนรี่ไปแล้วหรือ

[คนต้มน้ำ] – เป็นคําเสียดสีหรือคําเหยียดชนชั้นเพราะคนต้มน้ำในร้านอาหารจีนหรือในเหลาอาหารคนต้มน้ำจะมีหน้าที่ต่ำต้อยที่สุด ทั้งล้างจานเตรียมน้ำนั้นนี้จุกจิกไปหมดแต่เป็นงานรับใช้ก็ประมาณนั้นครับและบางครั้งจะใช้คํานี้เสียดสีบุคคลที่ไม่ได้ ระทําสิ่งใด หรือช่วยกระทําในสิ่งใดเป็นพวกคนต้มน้ำหรือก็คือรอเสิร์ฟรอกิน

ประมาณนั้นครับ