ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 289 หลินฟานฉันเกรงว่าเขาจะมีหนทางไปถึงท้องฟ้า (RE)

ตอนที่ 289 หลินฟานฉันเกรงว่าเขาจะมีหนทางไปถึงท้องฟ้า (RE)

หลินฟาน ต้องการลงทุนให้กับโครงการนี้?

ทุกคนกําลังตกตะลึง

แน่นอนว่าไม่มีใครเชื่อ หลินฟาน เพราะหลินฟานดูเหมือนว่าเขาจะสวมใส่เสื้อผ้าทั่วไปที่หาซื้อได้ตามท้องถนนแล้วเขาจะไปเป็นคนรวยที่สามารถลงทุนในถนนในละแวกนี้ได้อย่างไรกัน!แม้ว่าถนนเส้นนี้จะเป็นถนนที่คนทั่วไปใช้ทํามาหากินทุกวันแต่หากกล่าวไปทั้งหมดแล้ว.. มัน ก็คงมีมูลค่ามากกว่าหลายร้อยล้านหากต้องการที่จะลงทุนในถนนเส้นนี้แล้วมันคงเป็นไปได้มากสําหรับบริษัทที่มีมูลค่าหลายแสนล้านเช่นเดียวกับเซิงซีกรุ๊ป
ดังนั้นทุกคนจึงคิดว่าหลินฟานคงพูดเล่นออกมา

เฟิง เทียนหมิง ยังไม่เชื่อว่า หลินฟาน ได้ลงทุนในถนนเส้นนี้แล้ว

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าหลินฟานมีทรัพยากรทางการเงินแต่เขาก็ไม่จําเป็นต้องลงทุนด้วยเงินจํานวนมากขนาดนี้เพื่อที่จะทําให้เขาโกรธ!

นอกจากนี้แล้วเป็นที่แน่นอนแล้วว่าถนนเส้นนี้มันเป็นของตระกูลเฟิงของเขาและหลินฟาน

เองมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะก้าวเข้ามาในเวลานี้!

“หลินฟาน แกกําลังพูดถึงอะไร!แกคิดที่จะแย่งชิงพื้นที่นี้จากครอบครัวเฟิงของฉันงั้นเหรอ!มันจะมากเกินไปแล้ว!แกไม่รู้จริงๆหรือไงว่าแกกําาลังยุ่งอยู่กับอะไร?” เฟิงเทียนหมิงพูดออกมาอย่างเย็นชาในเวลานี้หลินฟานกล่าวว่า“ฉันได้ยินมาจากเถ้าแก่ร้านใกล้ๆนี้ว่า ครอบครัวเฟิงของคุณกําาลังคิดที่จะทําลายถนนเส้นนี้นี่คือวิธีที่พวกคุณคิดจะทํางั้นหรือ?”

เฟิง เทียนหมิงกล่าวว่า:“แล้วมันยังไงล่ะครอบครัวเฟิงของเราได้รับที่ดินนี้มาแล้วเราก็คิดที่จะสร้างผลกําไร และเราจะไม่ปล่อยให้มันรักษาสภาพที่มันเป็นอยู่อย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้น แล้วแกคิดว่าเราจะทําอย่างไรกับมันกัน? อย่างไรมันก็จะต้องถูกทําลายอยู่แล้ว เพื่อสร้างอาคารที่อยู่ อาศัยเชิงพาณิชย์ แล้วทําไม.. แกไม่เห็นด้วย?”

หลินฟาน กล่าวว่า “นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันต้องการมีส่วนร่วมที่นี่ ถ้าสถานที่แห่งนี้ถูกรื้อถอนออกไปเถ้าแก่ร้านที่ฉันชอบมากินที่นี่ก็จะกลับไปที่ชนบทแล้วฉันก็หวังว่าสถานที่แห่งนี้จะยังคงรักษาสภาพที่มันเป็นอยู่ต่อไปได้และจากนั้นฉันก็แค่หวังว่าเมื่อฉันต้องการที่กินข้าวหมูย่างและไข่เจียวที่เถ้าแก่ร้านเป็นคนท่าฉันก็ยังจะกลับมาหาทานได้อีก”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เจ้าของร้านก็รู้สึกสะเทือนใจอย่างมาก “เสี่ยวฟาน ฉันรู้ว่าเธอมีน้ำใจแต่มัน…”

แม้ว่า หลินฟาน จะมีเจตนาเช่นนี้ แต่ หลินฟาน จะไปมีเงินจํานวนมาก มาต่อสู้กับครอบครัวเฟิงได้อย่างไร คุณรู้ไหมว่า หลินฟาน ในตอนนั้นเป็นคนที่ไม่สามารถซื้อได้แม้แต่กระทั่งไข่เจียว…

หลินฟาน กล่าวต่อว่า “ฉันเชื่อว่าคนส่วนใหญ่ในที่นี่มีความคิดเช่นเดียวกับฉัน ฉันอยากจะถามทุกคนในที่นี่ว่าพวกคุณต้องการที่จะรื้อถอนสถานที่นี้หรือไม่และยินยอมให้ครอบครัวเฟิงสร้างอาคารที่อยู่อาศัยเชิงพาณิชย์หรือจะต้องการรักษาสภาพที่มันเป็นอยู่ในตอนนี้ต่อไป?”

“นั่นมันก็เป็นธรรมดาอยู่แล้วเราต้องการรักษาสภาพที่เป็นอยู่!”

“หากที่นี่พังยับเยิน แล้วเราจะไปเดินซื้อของได้ที่ไหนอีกทุกอย่างที่นี่ มันก็ราคาถูกเอามากๆ!”

“แน่นอนว่าเราไม่ต้องการรื้อถอน!”

ทุกคนต่างเห็นพ้องกัน และไม่มีใครยอมให้รื้อถอนที่นี่

หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า “คุณได้ยินไหมครอบครัวเฟิงของคุณคิดที่จะรื้อถอนที่นี้แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เป็นที่นิยมสักเท่าไหร่เลย..”

เฟิงเทียนหมิงยิ้มออกมาอย่างเย็นชาแล้วกล่าวไปว่า:“ใครจะไปสนว่าไอ้สารเลวพวกนี้มันจะคิดยังไงพวกแกคิดว่าพวกแกเป็นใครกันหะ!ถ้าพวกแกไม่ต้องการให้สถานที่นี่ถูกทําลายแล้วพวกแกจะทําอะไรได้? หลินฟานถ้าแกยังยืนยันอยู่ฉันและครอบครัวเฟิงจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้มันผ่านไปได้หรอกนะถึงแม้จะเป็นแกก็ทําอะไรไม่ได้อยู่ดีและคราวนี้ฉันกลัวว่าแกจะต้องผิดหวังเสียแล้วเพราะสถานที่นี้เป็นของตระกูลเฟิงของฉันไปแล้วและตอนนี้มันก็สายเกินไปแล้วที่แกจะเข้ามายุ่ง!”

หลินฟาน กล่าวว่า “โอ้.. จริงๆ งั้นหรือ คุณก็ลองถามพ่อของคุณดูสิ”

ในเวลานี้ รถ Bentley ที่อยู่ด้านหลังของเฟิงเทียนหมิงประตูรถเองก็ได้ถูกเปิดออกมาเป็นเฟิงว่านซานที่ลงจากรถพร้อมกับโทรศัพท์มือถือในมือพร้อมกับใบหน้าของเขาที่ดูซีดลงอย่างเห็นได้ชัด

“พ่อครับ หลินฟาน คนนี้ มันคิดที่จะแย่งชิงถนนเส้นนี้ของเราไป มันพูดออกมาอย่างนั้นพ่อลองบอกมันไปสิแต่ผมคิดว่ามันกําลังจะค้นหาที่ตาย!”เฟิงเทียนหมิงหัวเราะออกมาอย่างเย็นชาสายตาของเขาจับจ้องไปที่หลินฟานโดยตรง

เฟิง ว่านซาน บอกเขาในก่อนหน้านี้ว่า ถนนเส้นนี้ โดยทั่วไปแล้วในตอนนี้มันได้เป็นของตระกูลเฟิงแล้วและแม้แต่ 100% มันก็จะยังเป็นของตระกูลเฟิงเพราะไม่มีใครมาแย่งมันไปจากพวกเขาได้ และไม่มีใครมีทรัพยากรทางการเงินที่จะแย่งชิงมันไปจากพวกเขา..

สถานะของ เซ็งซี กรุ๊ปในวันนี้นั้นแยกออกจากวิสัยทัศน์ในการลงทุนเชิงกลยุทธ์ของเฟิงว่านซานไปไม่ได้

เฟิงว่านซานสามารถก้าวนําหน้าผู้อื่นได้หนึ่งก้าวเสมอคว้าที่ดินที่มีศักยภาพและสร้างความมั่งคั่งได้อย่างมหาศาลด้วยการดําเนินการบางอย่างเท่านั้น

ในที่สุด เฟิง ว่านซาน ก็ตัดสินใจที่จะเอาถนนเส้นนี้มา หลังจากการตรวจสอบและวิเคราะห์ความเป็นไปได้และเขาก็ได้นําหน้าไปอีกก้าวหนึ่งและมันก็เป็นอีกครั้งที่ไม่มีใครกล้าที่จะเข้ามาแข่งขันกับเขา

ดังนั้น เฟิง ว่านซาน จึงมั่นใจมากว่า ถนนเส้นนี้ มันจะเป็นของครอบครัวเฟิงของเขาอย่างไรก็ตามในเวลานี้เฟิงว่านซานดูเหมือนจะเพิ่งรับโทรศัพท์และใบหน้าของเขาก็ดูซีดเผือดจนดูน่าเกลียดอย่างมาก

“เทียนหมิงรีบมาขึ้นรถได้แล้วเราจะออกไปจากที่นี่”เฟิงว่านซานพูดอย่างเคร่งขรึม
เฟิง เทียนหมิง ตกตะลึง พ่อ.. พ่อหมายความว่าอย่างไร?

ด้วยโอกาสที่ดีเช่นนี้ ที่จะจัดการกับ หลินฟาน พ่อของเขากลับบอกให้เขากลับไปจริงๆเหรอ?

“พ่อ…” เฟิง เทียนหมิง พูดอย่างสับสน และไม่เข้าใจ

เฟิง ว่านซาน รู้สึกโกรธขึ้นมาเล็กน้อย แล้วพูดว่า : “รีบมาซะ ฉันบอกให้แกรีบมา!”หลินฟานหัวเราะออกมาแล้วพูดว่า : “เฟิงเทียนหมิงเก็บหน้าพ่อของคุณไว้บ้างเหอะถ้าฉันเดาไม่ผิดบอสเฟิงคงรู้แล้วว่าถนนเส้นนี้ได้เป็นของฉันแล้ว”
อะไรนะ?

ทุกคน ต่างมองหน้ากัน

พวกเขาทั้งหมดคิดว่า หลินฟาน กําลังพูดเล่น

แล้ว.. แล้วมันเป็นไปได้?

เฟิง เทียนหมิง ก็ประหลาดใจ เช่นกัน จึงถามพ่อของเขาออกไป : “พ่อ พ่อบอกผมหน่อยเร็ว.. ว่านี่มันไม่ใช่ความจริงถนนเส้นนี้จะไปเป็นของ หลินฟานได้อย่างไรพ่อไม่ได้บอกว่าเราได้ถนนเส้นนี้อย่างแน่นอนแล้วไม่ใช่เหรอ!”

เฟิงว่านซานกําลังจะตายด้วยความโกรธในเวลานี้ เขาไม่ต้องการที่จะเสียหน้าในที่สาธารณะแบบนี้แต่เฟิงเทียนหมิง ลูกชายโง่ ๆ ของเขากลับยืนกรานที่จะถามคําถามนี้กับเขา

เฟิง ว่านซาน จ้องมองไปที่หลินฟานและพูดออกมาอย่างขมขื่นว่า “หลินฟานทําไมคุณถึงยังยืนยันที่จะต่อสู้กับฉัน”

เขารู้สึกหดหู่ใจอย่างมากหลินฟานมักจะนําหน้าเขาไปหนึ่งก้าวเสมอและแย่งชิงสิ่งที่เขา

ต้องการไปได้ตลอด..

หนึ่งในนั้นก็เป็นในกรณีของหยุนติงวิลล่าเช่นเดียวกันกับเกาะเฉียนป้าและที่ดินของโรงงานเก่า เซินเตี๋ยวและตอนนี้ถนนเส้นนี้ก็ได้ถูกหลินฟานนำหน้าไปหนึ่งก้าวอีกครั้ง!

เมื่อกี้เขาเพิ่งได้รับโทรศัพท์ เดิมที ถนนเส้นนี้จะต้องเป็นของตระกูลเฟิงของเขาและมันก็มีความแน่นอนอยู่แล้วแต่ด้วยเหตุผลอะไรบางอย่างมันกลับกลายเป็นทรัพย์สินภายใต้ชื่อของหลินฟานนี่มันก็เกิดอะไรขึ้นกันแน่!

หลินฟาน คนนี้ ฉันเกรงว่า เขาจะมีหนทางไปถึงท้องฟ้าดูสิ.. ไม่ว่าเขาจะต้องการอะไรทําไมเขาถึงได้มันมาอย่างง่ายได้ในทันที?

โดยทั่วไปแล้วเฟิงว่านซานไม่เชื่อว่าหลินฟานจะได้รับสิ่งที่เขาต้องการไปเขาเชื่อว่าหลินฟานเองก็ชอบวาดฝันถึงที่ดินแห่งนี้ในช่วงตอนเช้าตรู่เช่นเดียวกับเขา…

มันเป็นไปไม่ได้ว่าหลินฟานจะไม่ได้คิดอะไรแล้วกลับมาคว้าที่ดินแห่งนี้ไปได้อย่างเงียบๆ นี่มันไม่ใช่เรื่องที่ดูสมเหตุสมผลนัก

เฟิง ว่านซาน ยังคงสงสัยว่าภายในกลุ่ม เซิงซี ของเขาซึ่งอาจจะมีคนที่หลินฟานได้ส่งเข้าไปแฝงตัวอยู่ข้างในไว้แล้วและแอบส่งข้อมูลความลับทางธุรกิจของเขากลับไปให้กับหลินฟานในเรื่องนี้มันก็เป็นได้ด้วยเหตุนี้หลินฟานถึงได้สามารถก้าวนําหน้าเขาไปได้อยู่เสมอหลินฟานไม่ได้คิดว่าเฟิงว่านซานจะคิดมากในเรื่องนี้เลยพูดไปว่า “ฉันต้องขอโทษด้วยบอสเฟิงฉันไม่รู้มาก่อนว่าบอสเฟิง ก็ต้องการสถานที่แห่งนี้ด้วยแต่ฉันต้องบอกไปว่าฉันไม่ได้มุ่งเป้าไปที่บอสเฟิงหรอกนะ”

เฟิง ว่านซาน พ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา แล้วพูดว่า : “มาตอนนี้คุณไม่จําเป็นต้องเสแสร้งอีกแล้วคุณต้องรู้อยู่แล้วล่วงหน้า ว่าฉันจะมาที่นี่ดังนั้น คุณจึงแอบคว้ามันไปไว้ก่อนแล้ว!เห็นได้ชัดว่าคุณรู้ถึงการเคลื่อนไหวของฉันคุณจะมาโกหกเฟิงว่านซานคนนี้ ไม่ได้!”
อะไรนะ!

ทุกคนดูประหลาดใจขึ้นมาอีกครั้ง

เฟิงว่านซานพูดเองว่าหลินฟานได้ที่ดินของถนนเส้นนี้ไปแล้วจริงงั้นหรือนี้?

โอ้.. พระเจ้า มันเป็นไปได้ยังไง!

หลินฟาน เขาคือชายหนุ่มที่สวมใส่เสื้อผ้าทั่วไป แล้วเขาจะไปรวยได้ยังไง? “หลินฟานเขาคือหลินฟานเทพหนุ่มที่ร่ำรวยที่โด่งดังขึ้นมาในตอนนี้!”

“เขาเอง โอ้.. พระเจ้า จริงๆ แล้วเขาก็อยู่ ที่นี่!”

“อะไรนะ! คุณหลิน ชายหนุ่มที่ร่ำรวยที่ได้ซื้อ หยุนติงวิลล่า ไป?”

“ฉันได้ยินมาว่า คุณหลิน ที่ร่ำรวยจริงๆ แล้วเป็น ลุงของเขา หลินฟาน!”

“ใช่ๆ นั่นมันเขา!”

มีเสียงพูดขึ้นมาทีละคนมีคนรู้จักตัวตนของหลินฟานและทั่วบริเวณโดยรอบก็เริ่มเดือดพล่านขึ้นมาในทันที

แน่นอนว่า.. ความนิยมของหลินฟานไม่ได้จํากัดอยู่แค่ในโลกธุรกิจอีกต่อไปแล้วแม้แต่คนทั่วไปก็ยังเคยได้ยินชื่อของเขา

เถ้าแก่ร้านมองด้วยความไม่อยากจะเชื่อรีบคว้าตัวซูจินจินเอาไว้แล้วถามเธอไปว่า“จินจินเป็นไปได้ยังไงเสี่ยวฟานแฟนของเธอเป็นคนที่ร่ำรวยคนนั้น.. จริงๆงั้นหรือ?”