ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 316 เกิดอะไรขึ้นกับระบบ วันนี้ไม่มีรางวัล!
- Home
- ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน
- ตอนที่ 316 เกิดอะไรขึ้นกับระบบ วันนี้ไม่มีรางวัล!
ตอนที่ 316 เกิดอะไรขึ้นกับระบบ วันนี้ไม่มีรางวัล!
“พี่สาว พี่คิดอย่างไร?” หลินฟาน ถาม เพิ่ง รั่วหลาน
เพิ่งรั่วหลานยิ้มเล็กน้อย:“ชิงเหม่ยฉันคิดว่าอาหารของเธออร่อยและมันก็มีแนวโน้มมากแต่การลงทุนไม่ใช่เรื่องเล็กเสี่ยวฟาน และฉันไม่ค่อยคุ้นเคยกับอุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่มและมันก็เป็นการยากที่จะตอบเธอในทันทีเธอท่าแผนข้อเสนอมาให้เราดูก่อนจะดีกว่า”
เย่ซิงเหม่ยมีความสุขมาก:“ไม่มีปัญหาแล้วเดี๋ยวฉันเขียนแผนเสร็จฉันจะส่งมันให้กับเธอฉันมั่นใจได้เลยว่าเธอจะไม่ผิดหวังอย่างแน่นอน”
หลินพ่านยิ้มแล้วพูดว่า“ผมมีบางอย่างที่ผมถืออยู่และมันก็เกี่ยวข้องกับพวกอุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่มด้วยถ้าเป็นไปได้ผมสามารถช่วยพี่สาวเย่ทําการลงทุนได้นะ”
กรุ๊ป”
เย่ ซิงเหม่ย รู้สึกตื่นเต้นเธอพูดขึ้นว่า : “จริงเหรอคะ?”
เพิ่งรั่วหลานยิ้มแล้วพูดว่า“เธอคงยังไม่รู้เสี่ยวฟานเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับสองของจินตูอะไรนะ? เย่ซิงเหม่ยคุกเข่าลง
โอ้..พระเจ้าจริงๆแล้วหลินฟานเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของจินตูกรุ๊ป ซึ่งเป็นยักษ์ใหญ่ในอุตสาหกรรมอาหารและโรงแรมและเขาก็เป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่อันดับสองด้วย..
เย่ซิงเหม่ยตัวสั่นไปด้วยความตื่นเต้นคราวนี้เธอเห็นความหวังถ้า จินตูกรุ๊ปเต็มใจที่จะลงทุนในแบรนด์ร้านอาหารของเธอใช่แล้ว เธอจะทํามันได้อย่างแน่นอน!
คนที่รวยที่สุดก็คือคนที่รวยที่สุดถ้าคุณยกนิ้วของคุณจริงๆคุณสามารถทําให้ผู้คนตระหนักได้ถึงความฝันของพวกเขาได้เธอเคยยากลําบากมากในการค้นหาผู้ลงทุนแต่สําหรับหลินฟานอาจเป็นแค่เรื่องของการเปิดปากของเขาเท่านั้นหลังจากกินข้าวเสร็จ
หลินฟานและเพิ่งรั่วหลานก็ออกจากร้านอาหาร
เย่ซิงเหม่ยออกมาส่งพวกเขาเป็นการส่วนตัวจนกว่าพวกเขาจะขึ้นรถไปภายในรถ
เฟิงรั่วหลานกล่าวว่า“เสี่ยวฟานฉันขอโทษด้วยแต่ฉันไม่ได้คาดหวังว่า ชิงเหม่ยจะหลอกเราเดิมที่ฉันคิดว่าจะออกมาทานอาหารกับเธอ..”
หลินพ่าน ถอนหายใจ แล้วพูดว่า“กิจวัตรในเมืองนั้นลึกมาก ฉันอยากกลับไปชนบท(1) เพิ่ง รั่วหลานหัวเราะคิกคักแล้วพูดว่า : “ชิงเหม่ยเป็นเพื่อนสาวที่ดีของฉันเธอต้องการเงินในตอนนี้แต่ไม่ใช่ว่าฉันช่วยเธอไม่ได้เดี๋ยวฉันจะจัดการเรื่องนี้เองเธอไม่จําเป็นต้องเข้ามายุ่ง”หลินฟานยิ้มแล้วพูดว่า “พี่สาวฉันจะยืนเคียงข้างพี่ถ้าพี่สาวคิดว่าโครงการนี้มันมีความเป็นไปได้พี่ก็บอกผมมาเถอะ”
เมื่อเฟิงรั่วหลานได้ยินคําพูดนี้เธอก็รู้สึกประทับใจมากเธอไม่ได้ดูหลินฟานผิดไปแล้วนั่นคือเหตุผลที่เธอและหลินแฟนได้เป็นพี่น้องกัน..
หลินฟาน โยนการตัดสินใจทั้งหมดให้อยู่กับเพิ่งรั่วหลานจริงๆ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเย่ชิงเหม่ยต้องการอะไร แต่ยังไงสิ่งที่เธอตั้งหวังไว้ มันก็จะเกิดขึ้นเป็นเรื่องดีด้วยซ้ำเพื่อแสดงให้เห็นว่าเย่ชิงเหม่ย ฉลาดและเป็นคนที่สามารถทําสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้ตราบใดที่โครงการนี้มีความเป็นไปได้เขาก็สามารถลงทุนได้นอกจากนี้สําหรับหลินฟานมันเป็นเรื่องของการยกนิ้วจริงๆ
ในขณะนี้ทั้งหลินฟานเพิ่งรั่วหลานและเย่ชิงเหม่ยตระหนักได้ว่าในอนาคตเมล็ดพันธุ์ของอุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่มได้รับการเพาะปลูกแล้ว …
หลังจากนั้นหลินฟานก็ส่งเพิ่งรั่วหลานกลับไปที่บริษัทหลงเหิง และหลินฟานก็จากไป
เป็นเวลาบ่ายแล้วและหลินฟานก็จําบางอย่างขึ้นมาได้
ดูเหมือนว่าวันนี้จะไม่มีรางวัล จากการลงชื่อเข้าใช้?
ตั้งแต่เขาได้รับระบบมาปกติแล้วรางวัลจากการลงชื่อจะได้มาไม่เกินช่วงเช้า และแม้แต่ตอนที่เขาตื่นขึ้นเขาจะได้รับแจ้งเตือนให้ลงชื่อเข้าใช้แต่นี่มันบ่ายแล้ว และระบบก็ไม่มีแจ้งเตือนอะไรเลย?
หลินฟาน อดไม่ได้ที่จะมองเข้าไปในระบบ
นอกจากอินเตอร์เฟซของระบบภารกิจซึ่งปกติจะแสดงแต่ภารกิจอยู่แล้วแต่ในตอนนี้ระบบกลับเงียบมากและไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ
หลินฟานไม่สามารถถามระบบได้เช่นกันเพราะระบบเป็นเหมือนเครื่องจักรและมันก็ไม่เคยสื่อสารกับหลินฟานโดยตรงมาก่อน
ซึ่งตอนนี้ หลินฟานทําได้เพียงรอรับการแจ้งเตือนจากระบบเท่านั้น
“หรือมันอาจจะล่าช้าในวันนี้”หลินฟานคิดแต่ไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก
ทันใดนั้น หลินฟาน ได้รับโทรศัพท์จากหวางเซียงเฉียนเพื่อนสนิทของเขา
หลินพ่านยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์หวางเซียงเฉียนคงไม่ได้มาขอยืมรถของเขาแล้วไปรับสาว ๆ อีกครั้งใช่ไหมครั้งสุดท้ายที่หวางเซียงเฉียน โทรมาหาเขาและขอยืมรถ Rolls-Royce ของเขาเพื่อไปนัดบอด และเขาก็ได้ยินมาว่าอีกฝ่ายที่เห็นก็กลัวและอีกฝ่ายก็แทบจะคุกเข่าลงเมื่อได้เห็นว่าเขาขับรถ Rolls-Royceซึ่งนี่คือการแกล้งทําบีบบังคับอีกฝ่ายทําให้สาวนัดบอดตกใจและยอมคุกเข่าลง
หลินฟาน รับสาย : “เลาหวาง เกิดอะไรขึ้น?”
หวางเซียงเฉียนกล่าวว่า“พี่ฟานตอนนี้พี่ว่างไหมถ้าพี่ว่างมาที่บริษัทหน่อยเราจะฝึกสาวๆในวันนี้”
หลินฟานร้องโอ้ ออกมาคําหนึ่งแต่เขาก็ใช้ความคิดอยู่สักพักหนึ่ง:“ฝึกเหรอ?”
หวางเซียงเฉียงพูดด้วยเหงื่อเย็น:“พี่ฟานพี่ลืมไปแล้วหรือว่า สาวๆในบริษัทของเราจะเข้าร่วมในรายการวาไรตี้โชว์ในวันพรุ่งนี้ ดังนั้นพวกเธอจะฝึกซ้อมกัน
หลินฟาน ตระหนักได้ทันทีว่าเขาได้ช่วยหนิงเสี่ยวเยว่ในครั้งก่อน และต่อมาได้เรียนรู้ว่าหวางเซียงเฉียนอดีตเพื่อนสนิทของเขา คือเจ้านายของหนิงเสี่ยวเยว่
วันนั้นหวางเซียงเฉียนจะกระโดดลงจากอาคารเนื่องจากการที่เฟิง เทียนหมิงถอนทุนหลินฟานได้เป็นผู้ช่วยชีวิตเขาและสัญญาว่าจะลงทุนในบริษัทของเขา
หวางเซียงเฉียนเปิดบริษัทบันเทิงและฝึกฝนสมาชิกในทีมเกิร์ลกรุ๊ปหนิงเสี่ยวเยว่และสมาชิกคนอื่น ๆ อีกหลายคนมีโอกาสได้เข้าร่วมเพื่อแสดงความสามารถและหนึ่งในพวกเธออาจจะกลายเป็นคนที่มีชื่อเสียงโด่งดังหรืออาจไม่เป็นที่รู้จักแต่อย่างน้อยก็ยังเห็นความหวังอย่างไรก็ตามในเวลานี้บริษัทของหวางเซียงเฉียน ถึงจุดสิ้นสุดแล้วและเขาไม่สามารถแม้แต่จะจ่ายค่าเดินทางเพื่อส่งสาว ๆ เข้าร่วมการแข่งขันได้
บ้านเกิดรั่วเกิดฝนตกในชั่วข้ามคืน(2)ในเวลานี้เดิมทีมีสัญญาว่า กลุ่มเซิงซีจะลงทุนให้เขาแต่จู่ๆก็ตัดสินใจถอนตัว
ปรากฎว่าเฟิงเทียนหมิงกลับไปตกหลุมรักกับวงเกิร์ลกรุ๊ปอื่นและคิดว่าวงเกิร์ลกรุ๊ปอื่นมีแนวโน้มมากกว่าดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะเปลี่ยนการลงทุน
และแล้วเฟิงเทียนหมิงก็ปรากฏตัวขึ้นในตอนที่หวางเซียงเฉียน กําลังจะกระโดดลงจากอาคาร
หลังจากที่หลินฟานช่วยชีวิตหวางเซียงเฉียนได้แล้วเฟิง เทียนหมิงก็หัวเราะเยาะหลินฟานดังนั้นหลินฟานและเฟิงเทียนหมิง จึงวางเดิมพัน 100 ล้านหยวน
เนื้อหาของการเดิมพันคือการดูว่าวงเกิร์ลกรุ๊ปใดจะชนะในตอนนี้ สาวๆกําลังจะเข้าสู่เกมซึ่งทั้งหมดก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับการเดิมพันกันระหว่างหลินฟานและเฟิงเทียนหมิง
หลินฟานไม่สามารถเพิกเฉยได้เพราะเขาก็ไม่ต้องการแพ้เฟิง เทียนหมิงดังนั้น
“ได้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้” หลินฟาน พูด
ทางบริษัท เหวินเยี่ย
นี่คือบริษัทด้านความบันเทิง ที่เปิดโดย หวาง เซียงเฉียน
วันนี้ บริษัทได้รับการตกแต่งใหม่ และมีบรรยากาศที่น่ารื่นเริง จริง ๆ ทั้งหมดนี้ ถูกเตรียมไว้สําหรับสี่สาวที่จะเข้าร่วม
หนิง เสี่ยวเยว่ เป็นหนึ่งในนั้น
ใกล้จะถึงวันแล้วฉันได้พยายามฝึกซ้อมอย่างหนักมาเป็นเวลากว่า 3 เดือน และได้ยินมาว่าผู้เข้าแข่งขันจะไม่สามารถออกไปไหนได้ เมื่อเริ่มบันทึกรายการ
ดังนั้นพวกเราจึงต้องอยู่ที่นั่น และมีส่วนร่วมในการแข่งขันจนกว่าพวกเราจะตกรอบ หรือถูกคัดออกล่วงหน้าก่อน ถึงจะจากไปได้
แน่นอนว่าไม่มีใครอยากถูกคัดออก พวกเธอต่างหวังว่าจะไปถึงเส้นชัยหากเข้าชิงชนะเลิศได้พวกเธอจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยก็สามเดือน
หนิง เสี่ยวเยว่ ไม่เต็มใจที่จะจากไป ก่อนที่เธอจะไป เธอต้องการพบใครซักคนที่เป็นคนพิเศษสําหรับเธอ….
หลิน ฟาน
ถ้าไม่ใช่เพราะหลินฟานบริษัทคงจะปิดตัวลงและเธอก็ต้องสละโอกาสที่ดีที่สุดที่จะทําให้เธอโด่งดังลงไป
เธอไม่เพียงแต่รู้สึกขอบคุณหลินฟานเท่านั้นแต่ยังมีความรู้สึกหนึ่งที่เธอไม่สามารถบอกได้… เธอรู้เพียงว่าเธอต้องการพบหลินฟานจริงๆก่อนที่เธอจะจากไป
ในช่วงเวลาที่วุ่นวายหวางเซียงเฉียนหัวเราะยิ้มแล้วพูดว่า“พี่ฟาน พี่มาแล้ว!”เขาเดินไปที่ประตูบริษัทอย่างรวดเร็วคว้าตัวหลินฟาน และเดินเข้าไปหนิงเสี่ยวเยว่ดีใจมากเมื่อเธอเห็นหลินฟานและเธอก็แสดงรอยยิ้มที่สดใสออกมาแต่ใบหน้าของเธอกลับเปลี่ยนเป็นสีแดงโดยไม่ตั้งใจ
“ฉันขอแนะนําให้ทุกคนรู้จักพี่ฟานเพื่อนสนิทของฉันและเป็นทั่งพี่ชายที่ดีของฉันด้วยถ้าไม่ใช่เพราะเงินลงทุนของพี่ฟานในครั้งนี้ บริษัทของเราคงจะปิดตัวลงไปแล้ว”หวางเซียงเฉียนกล่าวด้วยอารมณ์
ทุกคนในบริษัทต่างตกตะลึงปรากฎว่าหนุ่มหล่อในชุดธรรมดาๆ คนนี้กลายเป็นเจ้าของบริษัทของพวกเขา!
“พี่ฟาน!”
“พี่ฟาน!”
“สวัสดีคะ พี่ฟาน!”
ทันใดนั้นมีเสียงปรบมือก็ดังขึ้น
“โอ้.. หลิน ฟาน คุณอยู่ที่นี่จริงๆ ด้วยเกมกําลังจะเริ่มขึ้นแล้วและฉันมาที่นี่เพื่อจะบอกคุณว่าคุณพร้อมสําหรับความพ่ายแพ้แล้วหรือยัง?”
ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงที่แสนจะเย่อหยิ่งดังขึ้นพร้อมๆกับเห็นเฟิง เทียนหมิงที่เข้ามาพร้อมกับกลุ่มคน
(1)[กิจวัตรในเมืองนั้นลึกมากฉันอยากกลับไปชนบท (pāi D&J F)] – มันเป็นกลอนต่อประโยคที่มีการเผยแพร่มากมายในอินเตอร์เน็ต มีหลากหลายคําที่นํามาเปลี่ยนแปลงในรูปประโยค
1. กิจวัตรในเมืองนั้นลึกมากฉันอยากกลับไปชนบทถนนในชนบทก็ลื่นเช่นกันและงานประจําก็ซับซ้อนกว่า
2. กิจวัตรในเมืองนั้นลึกซึ้ง ฉันอยากกลับไปในชนบท ถนนในชนบทก็ลื่น ใจคนก็ซับซ้อน
3. กิจวัตรในเมืองนั้นลึกซึ้ง ฉันอยากกลับไปในชนบท ถนนในชนบทอยู่ห่างไกลและงานประจําก็อันตรายกว่า
4. กิจวัตรในเมืองนั้นลึกมาก ฉันอยากกลับไปชนบท ชนบทได้รับการแก้ไขแล้วถนนในชนบทก็ลื่นและงานประจําก็ซับซ้อน
(2)[บ้านเกิดรั่ว เกิดฝนตกในชั่วข้ามคืน (FF)] – มักจะใช้พูดกันเมื่อเจอกับโชคร้าย จากบทกวีของ ตู้ฟู่ (Ē)