ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 327 เห็น หลินฟาน ราวกับเห็นผี

ตอนที่ 327 เห็น หลินฟาน ราวกับเห็นผี

เมื่อเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งถูกกลุ่มอันธพาลผลักให้เดินตามไปชู เสี่ยวเซียวก็ขมวดคิ้วและพูดว่า“เป็นเขาเกิดอะไรขึ้นดูเหมือนว่าเขาจะถูกรังแก?”
หลินฟาน กล่าวว่า “คุณดูเหมือนรู้จักผู้ชายคนนี้?”

ชู เสี่ยวเซียว กล่าวว่า “อืม.. ชื่อของเขาคือหลี่ฉีซิงเขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นของฉันเขาเรียนเก่งมากเขามักสนใจอยู่แต่เรื่องเรียนและไม่ค่อยคุยกับเราทุกคนแอบเรียกเขาว่าเด็กเนิร์ดไม่รู้ว่าทําไมเขาถึงถูกเด็กพวกนั้นรังแกได้?”

หลินฟาน กล่าวว่า “อาจเป็นเพราะพวกอันธพาลชอบรังแกคนที่อ่อนกว่าเสี่ยวเซียวเราไปดูกันเถอะ”

“ค่ะ” ชู เสี่ยวเซียว พยักหน้า เธอรู้ว่า ครูหลินนั้นแข็งแกร่งมาก และพวกอันธพาลเหล่านี้ก็เคยถูก หลินฟานจัดการมาแล้ว

กลุ่มอันธพาลลาก หลี่ ฉีซิง ไปที่มุมหนึ่ง

ที่นั่นก็มีนักเรียนชายรออยู่หลายคน

เมื่อเห็นว่า หลี่ ฉีซิง ถูกนําตัวมาแล้ว เด็กชายร่างสูงผอมคนหนึ่ง ที่เป็นผู้นําก็หัวเราะออกมา : “หลี่ ฉีซิงมาแล้วฮ่าๆ ขอบคุณพี่จิน”

ชายหนุ่มหัวทอง พูดว่า : “ฉันพาคนมาให้คุณแล้ว คุณก็รีบจัดการปัญหาของคุณเถอะเราแค่ขอดูความสนุกแล้วกัน”

เด็กชายร่างสูงผอม กล่าวว่า “ฮ่าๆ ได้ๆ พี่จิน”

หลี่ ฉีซิง ดูหวาดกลัว และกล่าวว่า “โอ้. ฉันไม่ได้อยากทะเลาะกับคุณ แต่คุณอย่ามาบังคับฉัน!”

เด็กชายร่างสูงผอม ยิ้ม แล้วพูดว่า : “ตอนนี้.. ไม่ใช่วันของคุณ ตั้งแต่วันนั้นคุณกล้าที่จะโต้แย้งฉัน และเราก็ถูกกําหนดให้มีวันนี้”

หลี่ ฉีซิง กล่าวด้วยความกลัวว่า:“ถือว่าฉันขอโทษคุณแล้วกัน แล้วถือว่าเรื่องนี้มันเป็นความผิดของฉันและฉันจะไม่ทํามันอีก!”

เด็กชายร่างสูงผอม กล่าวว่า “คุณคิดว่าเรื่องในครั้งนี้คุณเป็นคนตัดสินใจงั้นเหรอถ้าคุณต้องการที่จะโต้แย้งฉัน คุณสามารถโต้แย้งฉันได้ ไม่เป็นไรหากคุณมีความสามารถพอน่ะนะส่วนเรื่องในครั้งนี้ ฉันจะจัดการด้วยวิธีของฉันเอง!”
ๆ

หลี่ ฉีซิง กล่าวว่า “โอ้.. ฉันเตือนคุณแล้วว่าลุงของฉันกําลังจะมาที่นี่เร็ว ๆนี้อย่าทําอะไรให้มันยุ่งจะดีกว่า!พอแล้ว.. ฉันจะไม่คุยกับคุณอีกแล้วฉันไปล่ะ!”

หลังจาก หลี่ ฉีซิง พูดจบเขาก็หันหลังกลับ และกําลังจะจากไป

อย่างไรก็ตามชายหนุ่มหัวทอง และคนอื่นๆ ขวางทางเขาไว้

ชายหนุ่มหัวทองยิ้มแล้วกล่าวว่า“ไอ้หนูทุกอย่างยังไม่ได้รับการแก้ไขจะรีบร้อนไปไหนกันแล้วนั้นพี่ห่าวบอกให้คุณไปหรือยัง?”

หลี่ ฉีซิง ถอยหลังไปสองสามก้าวโดยไม่ได้ตั้งใจ เขาเริ่มกลัวเจ้าพวกนี้จริงๆ

อู ห่าว เด็กชายร่างสูงผอม ขยิบตาให้เพื่อนชายอีกหลายคนที่อยู่ถัดจากเขาแล้วพูดว่า : “ทุบมันซะ!”

นักเรียนชายหลายคนรีบเข้าไปชก และเตะ หลี่ ฉีซิง

หลี่ ฉีซิง ถูกบังคับให้ต่อสู้กลับแต่เขาอยู่ตัวคนเดียวแล้วเขาจะไปสู้กับคนเหล่านี้ได้อย่างไรในไม่ช้าก็เร็วเขาก็จะถูกทุบตีเท่านั้น ในตอนนี้เขาพยายามขัดขืนอย่างสิ้นหวังรอ?”

ชายหนุ่มหัวทอง และคนอื่นๆ เฝ้าดูด้วยความตื่นเต้น

ไม่ไกลนัก หลินฟาน และชู เสี่ยวเซียว ซ่อนตัว และดูฉากนี้อยู่

“ครูหลิน พวกเขากําลังสู้กันแล้วเราควรทําอย่างไรดี” ชู เสี่ยวเซียวถามอย่างกังวล

หลินฟาน กล่าวว่า “ไม่เป็นไร ผมกําลังดูอยู่อูห่าวคนนี้ก็มาจากโรงเรียนของเราด้วยงั้นเหรอ

ชู เสี่ยวเซียว กล่าวว่า “คนนี้ชื่อ อู ห่าว เขาเป็นอันธพาลที่มีชื่อเสียงในโรงเรียนฉันได้ยินมาว่าครอบครัวของเขามีความเกี่ยวข้องกันกับคนพวกนี้ดังนั้นเขาจึงรู้จักพวกอันธพาลนอกโรงเรียนและมักออกไปเที่ยวกับพวกอันธพาลด้วยกันนักเรียนหลายคนในโรงเรียนก็ถูกเขารังแกฉันไม่นึกเลยว่าคราวนี้จะเป็นตาของหลี่ฉีซิง”

หลี่ฉีซิงถูกอูห่าวและคนอื่นๆรุมทําร้ายเขาได้รับบาดเจ็บในไม่ช้า จมูกของเขาเปลี่ยนเป็นสีฟ้าและใบหน้าของเขาก็บวม

หลี่ ฉีซิงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนพวกนี้จริงๆทันใดนั้นเขาก็เอื้อมมือออกไปและหยิบมีดปลอกผลไม้ออกมา

อู ห่าว กําลังวิ่งเข้าหาเขา ยกกําปั้นขึ้นแล้วกําลังจะต่อยเขา

หลี่ ฉีซิง โบกมีดผลไม้ และเสียบแทง อู ห่าว

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว อู ห่าว ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

เมื่อเห็นว่ามีดเล่มนี้กําลังจะแทงอูห่าวเข้าที่หน้าอกชายหนุ่มหัวทองและพวกที่อยู่ข้างๆก็ตกตะลึงในทันทีพวกเขาไม่คาดคิดว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะพัฒนาไปถึงระดับนี้ได้แต่นี้ก็สายเกินไปแล้วที่พวกเขาจะเข้าไปช่วยอูห่าวแต่นั้นแหละ..

เฟี้ยวว!

จู่ๆ ก็มีก้อนหินพุ่งออกมาจากด้านข้างและมันก็พุ่งออกมาอย่างรวดเร็วราวกับกระสุนปืนทันใดนั้นหินที่ถูกขว้างปามาได้กระทบกับมีดปลอกผลไม้ในมือของหลี่ฉีซิง

“อะไรกัน!”

หลี่ ฉีซิง กรีดร้องออกมามีดปลอกผลไม้ตกลงกับพื้นส่งเสียงกริ๊ง และปากของหลี่ฉีซิงก็อ้าออกเขาตกใจจนมือของเขาสั่น
ฉากนี้ทําให้ทุกคนตกตะลึง

ชั่วขณะหนึ่งเท่านั้น ทุกคนหยุดและมองไปทิศทางที่หินถูกขว้างมา

เมื่อเห็น หลินฟานกลิ้งก้อนหินเล่นอยู่ในมือและชูเสี่ยวเซียวที่เดินตามเข้ามาเห็นได้ชัดว่าเป็นหลินฟานที่ปาก้อนหินใส่มีดปลอกผลไม้ของหลี่ฉีซิง

เชรดดด!

มัน.. น่าทึ่งมาก!

ชายหนุ่มหัวทองและพวกอันธพาลคนอื่นๆก็เห็นหลินฟานราวกับเห็นผีใบหน้าของพวกเขาก็ขาวโพลนไปหมด

หลินฟาน เป็นผู้ปลดมีดปลอกผลไม้ในมือของ หลี่ ฉีซิง ออกไป จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่จะเป็นเขาหลินฟานแข็งแกร่งมากในตอนเช้าเขายิงออกไปอย่างแม่นยํามากจนทําให้ผู้คนต้องคุกเข่าลง

มาในตอนนี้ หลินฟาน ปลดมีดปลอกผลไม่ในมือของหลี่ฉีซิงด้วยก้อนหินเล็กๆเพียงก้อนเดียวมันก็ไม่น่าแปลกใจอะไรเลย

โดยปกติแล้ว ไม่มีใครรู้ว่าหลินฟานใช้ก้อนหินปาใส่มีดปลอกผลไม้ และเขาก็ใช้งานโชคระดับสุดยอดเข้าช่วยและนั้นแน่นอนแล้วว่าเขาจะไม่พลาด…ๆ

พวกแก๊งอันธพาลตัวเล็กๆเหล่านี้เกิดกลัวขึ้นมาในตอนนี้เพราะพวกเขาเพิ่งทําในสิ่งที่ไม่ดีลงไปแต่กลับมาเจอกับหลินฟานเข้าอีกครั้งนี่จะไม่ให้พวกเขากลัวได้ยังไง…

พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะวิ่งหนีพวกเขาแต่ละคนตัวสั่นสะท้าน ความกลัวที่ถูกเหยียบโดยหลินพ่านในตอนเช้ากลับมาสู่ใจของพวกเขาอีกครั้ง

อู ห่าว และนักเรียนคนอื่นๆ ก็หน้าซีดลงเมื่อเห็นหน้าหลินฟาน

“หลิน ครูหลิน!” อู ห่าว โพล่งออกมา

หลินฟาน เป็นครูสอนเปียโนชั่วคราวในโรงเรียน ทั้งเขายังเป็นอัจฉริยะด้านเปียโนและเป็นผู้มีชื่อเสียงอย่างมากโดยทั่วไปแล้ว นักเรียนทุกคนจ่าเขาได้แน่นอน

พวกเขาเป็นนักเรียนของ ครูหลิน และพวกเขาก็กลัวในทันทีที่เห็น ครูหลิน ท่าในเมื่อครู่นี้

อย่างไรก็ตาม อูห่าวสงบลงอย่างรวดเร็วและรีบพูดว่า“ครูหลิน คุณมาทันเวลาพอดีดูนี่สิหลี่ฉีซิงคนนี้คิดที่จะแทงฉันด้วยมีดครูหลิน คุณต้องตัดสินใจแทนเรา!”

ใบหน้าของ หลี่ ฉีซิง ซีดในเวลานี้ และร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านเพราะความกลัวตอนนั้นเขาเกือบที่จะแทงอูห่าวไปแล้วถ้าเขาแทงไปจริงๆด้วยมีดเล่มนี้อูห่าวคงจะต้องตายอย่างแน่นอน และเขาจะกลายเป็นฆาตกร…

เมื่อเห็นว่าผู้ร้ายอย่า อู ห่าว ฟ้องก่อน หลินฟาน ก็พูดไม่ออกเล็กน้อย : “ผมจะไม่เห็นได้อย่างไรว่าคุณได้ทุบตีเพื่อนร่วมชั้นหลี่?”

อู ห่าว เปลี่ยนสีหน้าไปในทันที หัวเราะ แล้วพูดว่า : “ครูหลิน ฉันรู้ว่าคุณเล่นเปียโนเก่งและทุกคนในโรงเรียนก็เคารพคุณแต่คุณพูดเรื่องไร้สาระแบบนี้ออกมาไม่ได้นะหากคุณพูดอะไรออกมาแบบนี้ ผลที่ตามมาอาจจะร้ายแรงมากก็ได้ขอโทษนะผมกลัวว่าครูหลิน จะไม่สามารถจ่ายมันได้..”

หลินฟาน ร้องโอ้ออกมาแล้วพูดว่า : “โอ้.. ผมเข้าใจถูกไหมว่าคุณกําลังข่มขู่ผมอยู่?”

อู ห่าว ยิ้ม แล้วพูดว่า : “ฮ่าๆ บางอย่างไม่จําเป็นต้องพูดให้มันชัดเจน เป็นการดีที่ครูหลินจะรู้

ฉันจะบอก ครูหลิน เล็กน้อยว่า พ่อของฉัน เป็นเจ้าของไนท์คลับ”

ต้องบอกว่านี่คือการคุกคาม และนี่คือการตั้งใจที่จะคุกคามเขา

อู ห่าว พึ่งพ่อของเขาที่เปิดไนท์คลับ แน่นอนเขาต้องรู้จักกับคนมากมายโดยเฉพาะกับกลุ่มผู้มีอิทธิพล ดังนั้นเขาจึงไม่เห็น หลินฟานที่เป็นครูอยู่ในสายตาของเขาเลย

แล้วจะอย่างไรถ้า หลินฟาน เป็นครู ถ้า อู ห่าว ไม่พอใจ เขาก็จะทุบตีครู เช่นกัน!หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า“ถึงแม้พ่อของคุณจะเป็นเจ้าของไนท์คลับนั้นก็ไม่ใช่ว่า.. คุณสามารถรังแกเพื่อนร่วมชั้นของคุณที่นี่ได้”

อู ห่าว เริ่มรู้สึกรําคาญ : “หลินฟานอย่ามาแกล้งบังคับฉันที่นี่คุณมันเป็นแค่ครูชั่วคราวและฉันก็เคารพคุณจุดหนึ่งคุณต้องคิดมันให้ดีๆ ว่าสิ่งที่คุณกําลังทําอยู่มันจะดีหรือไม่ดีกับคุณ!”

นี่มันหยิ่งเกินไปแล้ว…

อู ห่าว นักเรียนคนนี้กล้าที่จะขัดแย้งกับครู เช่นนี้

แต่พวกอันธพาลอย่างจินเหมาและคนอื่นๆไม่คิดว่าอูห่าวทําได้ หากเป็นครูคนอื่นพวกเขาอาจคิดว่าอูห่าวทําได้แน่ๆ และแน่นอนว่าพวกเขาจะร่วมมือด้วย

แต่ตอนนี้เป้าหมายคือหลินฟานชายหนุ่มหัวทองและคนอื่นๆมองไปที่อูห่าวด้วยความเห็นใจอูห่าวกล้าที่จะมีปัญหากับหลินฟานพวกเขากลัวว่าอูห่าวเขาคงจะโชคร้ายเข้าจริงๆ
เสียแล้ว….