ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 329 เผชิญหน้ากับนายน้อยผู้ชั่วร้าย หลี่ ฉีซิง ผู้ดื้อรั้น

ตอนที่ 329 เผชิญหน้ากับนายน้อยผู้ชั่วร้าย หลี่ ฉีซิง ผู้ดื้อรั้น

โรงเรียนดนตรีหยุนเฉิง ในโรงอาหาร

วันนี้เวลาพักเที่ยงหลี่ฉีซิงมาที่โรงอาหารเพื่อเข้าแถวเพื่อซื้ออาหารตามปกติหลี่ฉีซิงเป็น 1 ใน 3 ของนักเรียนดีเด่นมาเรียนที่ห้องเรียนทุกวันพอช่วงบ่ายสามโมงก็กลับไปทบทวนต่อที่ หอพัก แล้วก็นอนเมื่อหิวก็ไปโรงอาหารเพื่อกินเขาทําทุกอย่างตามปกติ

เป็นเรื่องยากสําหรับผู้ที่ปฏิบัติตามกฎระเบียบอย่างเคร่งครัดเมื่อ หลี่ฉีซิงต่อแถวเข้าคิวอูห่าวและนักเรียนสองคนก็เดินเข้ามาและไม่ได้เข้าแถวตามคนอื่นๆกลับเข้าไปแทรกคนหน้าสุดนี่มันคือการลัดคิวกันเห็นๆ

หลี่ ฉีซิง ขมวดคิ้วและอดไม่ได้ที่จะพูดว่า“พวกคุณช่วยเข้าแถว เหมือนคนอื่นๆจะได้ไหม?”ทันใดนั้นทุกคนก็เงียบลง

ทุกคนมองไปที่หลี่ฉีซิงด้วยความประหลาดใจ

หลี่ ฉีซิง กล้าที่จะกล่าวเช่นนี้กับอูห่าว?

อูห่าวเป็นใครไม่มีใครไม่รู้จักชื่อเสียงที่ชั่วร้ายของเขาในโรงเรียนนี้เพราะพ่อของเขาที่เป็นเจ้าของไนท์คลับและเขามักจะรังแกเพื่อนร่วมชั้นพอทุกคนเห็นเขาทุกคนก็ต่างพากันหลบหน้า เพราะกลัวที่จะสร้างปัญหาและเผลอไปยั่วยุอูห่าวเกรงว่ามันจะดีกว่าที่จะหลีกเลี่ยงมัน

ไม่ใช่ว่านักเรียนที่อยู่รอบๆไม่เห็นว่าอูห่าวกระโดดเข้ามาแซงคิวในตอนนี้ตรงกันข้ามต่างหากทุกคนเห็นมันแต่ไม่มีใครกล้าพูดอะไรดังนั้นพวกเขาจึงทําได้เพียงแสร้งทําเป็นไม่เห็น… แต่.. หลี่ฉีซิง กลับกําลังร้นหาที่ตาย!

ทุกคนดูประหลาดใจ หลี่ ฉีซิง ไม่กลัวตายหรือ?

หลี่ ฉีซิง กลัวตายแต่เขาไม่กลัวอูห่าวเพราะเขาคิดว่าเขาพูดถูก และตราบเท่าที่สิ่งที่เขาทํานั้นถูกต้องเขาก็จะยืนกรานในสิ่งที่เขาทํา

อู ห่าว ไม่ได้คาดหวังว่าจะมีคนกล้าที่จะต่อต้านเขาเขาคือใคร? โรงเรียนนี้เขาขึ้นชื่อเรื่องความชั่วร้ายเขาสามารถทําอะไรก็ได้ตามที่เขาต้องการและเขาสามารถลัดคิวได้เมื่อต้องการใครมันจะกล้ามาสนใจเรื่องของเขา?

แต่ หลี่ ฉีซิง กลับกล้าที่จะต่อต้านเขา!

“ทําไมคุณไม่เข้าแถวให้ดีเหมือนคนอื่นล่ะ?”อูห่าวจ้องมองไปที่ หลี่ ฉีซิง อย่างดุเดือด และดูหยิ่งๆ

“ไอ้หนู แกเป็นใคร?แม้แต่นายน้อยอู ของเราแกยังกล้า”ผู้ติดตามถัดจากอูห่าวพูดออกมาผู้ติดตามอีกคนหนึ่งผลักหลี่ฉีซิงด้วยท่าทีดุร้ายแล้วกระชากคอเสื้อของเขา:“แกคงเบื่อกับชีวิตมากใช่ไหมหะ?”

คอของหลี่ฉีซิงเป็นรอยแดงแล้วเขาก็พูดว่า“พวกคุณทําเกินไปหน่อยไหมคุณทําแบบนี้มันไม่ถูกต้องฉันบอกให้คุณไปต่อคิว แล้วมันผิดตรงไหน?”

พนักงานคนหนึ่งในโรงอาหารก็พูดออกมาอย่างโกรธเคือง:“คุณมีอะไรผิดปกติกับสมองของคุณหรือคุณเสียสติไปแล้วกันแน่คุณไม่รู้จริงๆ หรือว่าใครคืออูห่าว? แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นกับอูห่าวหากเขาจะลัดคิว?”
อู

หลี่ฉีซิงพูดอย่างรวดเร็วว่า“ฉันไม่สนใจว่าเขาเป็นใครแต่นี่มันไม่ถูกต้องเขาสมควรที่จะต่อแถว!”

อูห่าวหัวเราะอย่างโกรธจัดเขาเคยแต่กระทํากับผู้อื่นในโรงเรียน เขาไม่เคยเจอใครแบบนี้มาก่อนคนกล้าจะต่อต้านเขาแบบนี้หลี่ฉีซิงเป็นคนแรก
“ฉันจะลัดคิว แล้วจะทําไม? หรือแกคิดจะมาผลักฉันออกไป แกมีความกล้าพอไหมหะ!” อูห่าวกล่าว

หลี่ฉีซิงไม่ใช่คนโง่เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของสามคนนี้

หลี่ฉีซิงกล่าวว่า “สุภาพบุรุษพูดแต่ไม่กระทํา(1)คุณเป็นคนป่าเถื่อนงั้นเหรอเห็นเอาแต่โห่ร้องและก็ตะโกน?”

อู ห่าว ยิ้มแล้วพูดว่า:“สุภาพบุรุษใครเป็นสุภาพบุรุษเหมือนแกกัน หากฉันจะทุบตีแกแล้วมันจะทําไม?”

เมื่อพูดอย่างนั้น อู ห่าว ก็ก้าวไปข้างหน้า

เสียงที่ดังคมชัด ก็ดังขึ้น

เขาตบหน้า หลี่ ฉีซิง…

หลี่ ฉีซิง ตกตะลึง เขาไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะถูกทุบตีเพราะเขาเพิ่งชี้ให้เห็นถึงพฤติกรรมอันไร้อารยธรรมที่คนพวกนี้เข้ามาลัดคิว

เมื่อเห็นการกระทําของอูห่าวผู้ติดตามอีกสองคนก็ก้าวเข้ามาผลักและทุบตีหลี่ฉีซิงนักเรียนโดยรอบเห็นฉากนี้และไม่มีใครกล้าที่จะก้าวไปข้างหน้าเพื่อที่จะช่วยเหลือหลี่ฉีซิงหลี่ฉิงซีเป็นคนตรง และถูกอูห่าวและพวกทุบตีพวกเขาไม่คิดที่จะสร้างปัญหาให้กับตัวเองถึงแม้ว่าหลี่ฉีซิงจะพูดถูกแต่มันก็ไร้ประโยชน์หากหมัดของเขาไม่ได๋ใหญ่เท่าคนอื่นเขาก็สมควรถูกเฆี่ยนตีก็เท่านั้น…

ในท้ายที่สุดป้าในโรงอาหารก็ทนไม่ไหวแล้วดังนั้นเธอจึงวิ่งออกไปเพื่อห้ามอูห่าวและพวกอูห่าวและพวกก็เลิกตีหลี่ฉีซิง

หลี่ฉีซิงถูกทุบตีจนเลือดท่วมปากมุมปากของเขาได้รับบาดเจ็บในตอนนี้เขากําลังนั่งกินข้าวอยู่คนเดียวด้วยอารมณ์หดหู่เขาไม่เข้าใจจริงๆนี่เขาผิดหรือเปล่า ที่เขาไปห้ามคนที่ไม่ต่อแถว?ไม่มีใครกล้าเขามาพูดแทนเขานั่นทําให้เขาถูกทุบตีช่างเปล่าประโยชน์เสียจริงๆเขารู้สึกโกรธเล็กน้อย และต้องการที่จะต่อสู้กับอีกฝ่าย

หลี่ฉีซิงกําลังกินข้าวอยู่และอูห่าวก็เดินหัวเราะเข้ามาทันใดนั้นเขาก็เอื้อมมือมาวางบนหัวของเขาแล้วพูดว่า“เฮ้.. ไอ้หนูแกกล้ามากไหนฉันจะถามคุณอีกครั้งว่า.. คุณยังคงไม่ยอมเชื่อฟังฉันใช่ไหม?”

หลี่ ฉีซิงเงยหน้าขึ้นและกลอกตาไปที่อูห่าวแต่ไม่ได้พูดอะไรแต่เห็นได้ชัดว่าหลี่ฉีซิงยังคงดื้อรั้นและไม่กลัวอูห่าวเห็นได้ชัดถึงวิธีการของอูห่าว

อู ห่าว เหยียดมือออกไปและผลักถาดข้าวกลางวันของหลี่ฉีซิง ลงไปกับพื้นเมื่อถาดข้าวตกลงไปที่พื้นอาหารก็กระจัดกระจายไปทั่วพื้น บริเวณนั้น
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…” อู ห่าว หัวเราะ และเดินจากไปอู

“ไอ้หนู ถ้าแกกล้าที่จะต่อต้านนายน้อยอูแกได้ตายแน่!”ผู้ติดตามทั้งสองก็หัวเราะและจากไปหลี่ฉีซิงกําหมัดของเขาแน่นเขาแค่เกลียดที่ตัวเขาไม่มีกําลังมากพอที่สู้มิฉะนั้นเขาคงจะสู้กลับไปนานแล้ว
อู

แต่เรื่องก็ยังไม่จบ บ่ายวันนี้อูห่าว ให้คนติดตามสองคนไปดักซุ่มอยู่นอกห้องเรียนในขณะที่หลี่ฉีซิงไม่ได้สังเกตเห็นก็ดึงหลี่ฉีซิง ไปที่มุมหนึ่งทุบตีเขาและขู่ว่าถ้าเห็นหลี่ฉีซิงอีกครั้งพวกเขาก็จะทุบตีอีกครั้งจนกว่าหลี่ฉีซิงจะคุกเข่าอ้อนวอนขอความเมตตา

ไม่กี่วันต่อมาหลี่ฉีซิงก็ถูกกลุ่มคนของอูห่าวปิดล้อมอยู่หลายครั้ง แต่หลี่ฉีซิงนั้นยังคงดื้อรั้นและไม่เคยยอมแพ้ทําให้อูห่าวโกรธมากในโรงเรียนนี้ทุกคนในโรงเรียนมองว่าเขาคือเทพแห่งความชั่วร้ายเขาชอบที่จะถูกมองแบบนี้ให้ทุกคนรู้สึกกลัวกลัวในอํานาจของเขา มันทําให้เขารู้สึกถึงความสําเร็จและการพิชิตคนทั้งโรงเรียนลงได้

มันเกิดขึ้นที่หลี่ฉีซิงได้ปฏิเสธเขาซึ่งทําให้เขารู้สึกหงุดหงิดมาก และก็ไม่พอใจอย่างมากเช่นกันทุกครั้งที่เขาทําร้ายหลี่ฉีซิงความไม่พอใจบางอย่างก็รุนแรงมากขึ้นเพราะเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เขาได้ทําร้ายหลี่ฉีซิงไปมากแต่เขากลับไม่สามารถทําให้หลี่ฉีซิง กลัวได้อูห่าวโกรธมากเด็กชายที่ยากจนจากครอบครัวธรรมดาๆที่ไม่มีภูมิหลังทําให้อูห่าวซึ่งมีพ่อที่เป็นเจ้าของไนท์คลับรู้สึกหงุดหงิดอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน

ในที่สุดอูห่าวก็ทนไม่ไหวอีกต่อไปหลังจากเอาชนะหลี่ฉีซิงอีกครั้งอูห่าวก็ประกาศว่าครั้งต่อไปถ้าเขายังเห็นหลี่ฉีซิงเขาจะจัดการกับหลี่ฉีซิงให้ตายเขาจะใช้มีดกับหลี่ฉีซิงและต่อสู้กันจนกว่าฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดจะล้มลงไป

อูห่าวไม่ได้รีบร้อนอะไรเขาได้วางแผนไว้แบบนี้จริงๆและเขาก็ขอให้พวกแก๊งอันธพาลนอกโรงเรียนให้เข้ามาช่วยเขาด้วยเพราะเขากลัวว่า หลี่ ฉีซิงจะเรียกคนมาช่วยเช่นกัน ดังนั้น วันนี้พวกแก๊งอันธพาลอย่างชายหนุ่มหัวทองจึงได้มาดักรอหลี่ฉีซิงอยู่นอกโรงเรียนและจับกุมหลี่ฉีซิงมาให้อูห่าวแถมยังเรียกคนมารออยู่สองสามคนให้มารออยู่ที่นี่มาเป็นเวลานานแล้ว

และทันทีที่ หลี่ ฉีซิง มาถึงอูห่าวก็นําผู้คนมาล้อมหลี่ฉีซิงและเขาก็คิดที่จะต่อสู้แบบตัวต่อตัวจนตายซึ่งดูเหมือนจะต้องเป็นแบบนั้น แต่อูห่าวกลับคิดผิดหลี่ฉีซิงจำสิ่งที่อูห่าวพูดไว้ได้เพื่อปกป้องความปลอดภัยของตัวเขาเองเขาได้นํามีดปลอกผลไม้หนึ่งเล่มมาซ่อนไว้ใน ร่างกายของเขาเขาคิดว่าอูห่าวจะฆ่าเขาในครั้งนี้ดังนั้นเขาจึงหยิบมีดปลอกผลไม้มาด้วยเพื่อป้องกันตัวและเกือบที่จะแทงอูห่าว ..ไป..
อู

(1)[สุภาพบุรุษพูดแต่ไม่กระทํา (#3 LX =)] – สุภาพบุรุษพูดแต่ไม่กระทําเป็นสํานวนจีนซึ่งหมายความว่าสุภาพบุรุษควรใช้ปากของเขาในการให้เหตุผลในการโต้แย้งและไม่ต่อสู้ด้วยกําลังของเขา
ตอนที่ 330 ครูประจํา น : ท่าไม…