ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 340 โชคระเบิดออกมาหลังจากนั้นหญิงขี้เหร่และเจ้าของร้านยืนร้องไห้ชูเสี่ยวเซียวโยนออกไปรอบแรก

ตอนที่ 340 โชคระเบิดออกมาหลังจากนั้นหญิงขี้เหร่และเจ้าของร้านยืนร้องไห้ชูเสี่ยวเซียวโยนออกไปรอบแรก

แม้แต่ตัวเธอเองก็รู้สึกประหลาดใจ.. ประหลาดใจมากเธอหันกลับมามองหลินฟานด้วยรอยยิ้มที่สดใส

หลินฟานตกตะลึงไปเล็กน้อยผู้หญิงคนนี้ดูสวยมากเวลาที่เธอยิ้ม มันราวกับนางฟ้าตัวน้อยๆ…

เมื่อเห็นแบบนั้น ..หญิงขี้เหร่ ก็ดูไม่พอใจขึ้นมาแล้วเธอพูดออกมาว่า : “นี่มันก็ไม่ต่างอะไรกับแมวตาบอดที่มาเจอกับหนูตายหรอกนะ!(1) มาดูฉันนี่”
หญิงขี้เหร่โยนห่วงวงกลมในมือของเธอออกไป

อย่างไรก็ตามมันกลับล้มเหลว

หญิงขี้เหร่กระทืบเท้าด้วยความโกรธ

ถึงตาของ เสี่ยวเซียว อีกครั้ง

เสี่ยวเซียว โยนห่วงวงกลมในมือออกไปเป็นครั้งที่สอง

เธอโยนมันออกไป และไปตกที่รถของเล่น

ได้มาสองตารวด!

ชู เสี่ยวเซียว รู้สึกประหลาดใจมาก ก่อนหน้านี้เธอโยนพลาดมา 20 ครั้งติดต่อกันแต่ตอนนี้เธอกลับโยนมันได้มาถึงสองครั้งติดต่อกัน ไม่ให้เธอประหลาดใจได้ยังไง

นี่คือฉันโชคดีหรือไม่?

ชู เสี่ยวเซียวเล่นไปแล้วสองครั้งแล้วก็ได้ของมาสองชิ้นแล้ว ดวงตาของหญิงขี้เหร่เปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อเห็นเช่นนี้..แล้วตอนนี้เธอก็ไม่อยากจะโยนห่วงในมือของเธอออกไป

เธอเงียบไปครู่หนึ่ง…

“ฉันโกรธมาก อีกครั้งแล้ว ทําไมกันนะ..?”

หญิงขี้เหร่ รู้สึกหงุดหงิดอย่างมาก..

ต่อมาพวกเธอก็จะผลัดกันโยน

ไม่นานนัก 6 วงในมือของหญิงขี้เหร่ก็ถูกโยนออกไปจนหมด
แต่ทั้งหมดกลับไม่ได้อะไรมาเลย…
ชู
เสี่ยวเซียว เองก็เพิ่งจะโยนออกไป 6 วงเช่นกัน

ชู เสี่ยวเซียว เองก็ยังเหลืออยู่อีก 4 วงในมือแต่ผลการแข่งขันได้ถูกตัดสินแล้ว

ชู เสี่ยวเซียว ทําไปได้หก จากการโยนออกไปหกครั้งแต่หญิงขี้เหร่กลับโยนออกไปถึงหกครั้งเช่นกันแต่กลับไม่ได้อะไรมาเลย

“นี่มันอะไรกัน!” หญิงขี้เหร่โกรธมาก และโยนรองเท้าในมือให้ชู เสี่ยวเซียว“นี่.. เอาไป

หญิงขี้เหร่ หดหู่อย่างมากเดิมทีเธอวางแผนจะทําเงินเล็กๆน้อยๆ และคิดว่าตัวเองจะได้เงินมา 100 หยวนแทนที่จะได้ขโมยไก่มาได้ แต่ตอนนี้เธอกลับต้องสูญเสียรองเท้าคู่หนึ่งไปแล้วก่อนหน้านี้มันก็เห็นได้ชัดว่าเสี่ยวเซียวเพิ่งพลาดไป 20 ครั้งติดต่อกันและเธอก็ไม่ได้อะไรมาเลยแต่มาตอนนี้เธอกลับได้มาของมา 6 ชิ้นติดต่อกัน มันเป็นไปได้ยังไง?ถ้าเธอไม่ได้เห็นด้วยตาของเธอเองเธอคงไม่เชื่อ

ชู เสี่ยวเซียว เองก็ยังไม่เชื่อตัวเธอเองเช่นกันเธอสามารถโยนมันออกไปแล้วได้ของมาถึง 6 ครั้งติดต่อกันเธอรู้ว่าเธอไม่ได้มีความสามารถขนาดนั้น ทั้งหมดคงเป็นเพราะโชคช่วย..

เจ้าของร้าน แทบอยากจะร้องไห้ในเวลานี้หญิงสาวตัวเล็กๆคนนี้ ทําไปได้ 6 ครั้งติดๆกันบวกกับรองเท้าที่หญิงขี้เหร่เอามาให้ด้วยแล้วนี่เขาเสียเงินไปหลายสิบหยวนในคราวเดียวเลยไม่ใช่เหรอ เงินทั้งหมดที่เขาทํามาได้ก่อนหน้านี้ ..ได้สูญหายไปหมดแล้ว มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยที่เขาจะทําเงินได้ตลอด

แต่สิ่งที่แย่ที่สุดคือ..ในมือของเสี่ยวเซียวยังมีอยู่อีก 4 วง

เขายิ่งรู้สึกหดหู่กระทั่งหงุดหงิดใจในตอนนี้เธอจะมีโชคตลอดได้อย่างไร? ถูกไหม เธอเคยท่าพลาดมาแล้วตั้ง 20 ครั้ง? แต่แล้วตอนนี้มันคืออะไร?
ผู้ชมโดยรอบอยากจะหัวเราะออกมาแต่ตอนนี้ทุกคนก็อดประหลาดใจไม่ได้คราวนี่เธอมีโชคแล้วจริงๆ

หลินฟาน ดูสงบนิ่ง แต่ภายในใจของเขาก็ไม่ต่างจากทุกคน เขารู้สึกประหลาดใจ

หลังจากเสี่ยวเซียวโยนมันออกไปถึงหกครั้งและได้มันมาถึงหกครั้งติดกันในที่สุดเขาก็ได้ข้อสรุปที่ชัดเจนแล้ว

โชคระดับสุดยอดของเขา..สามารถส่งต่อให้ผู้อื่นได้จริงๆ

เขาแค่พูดในใจอย่างเงียบ ๆในก่อนหน้านี้โดยหงว่าโชคของเขาจะถูกส่งต่อไปยังเสี่ยวเซียวได้…
และนั้นทําให้โชคของเสี่ยวเซียวกลับดีขึ้นมา

นี่ต้องพูดว่าในขณะที่โชคของเสี่ยวเซียวดีขึ้นแต่โชคของหญิงขี้เหร่คนนั้น..กลับแย่ลงโยนออกไปติดต่อกันถึง 6 ครั้งแต่กลับไม่โดนอะไรเลย

ในความเป็นจริง หลินฟาน สังเกตมาสักพักแล้วหญิงขี้เหร่คนนี้มีทักษะ และวิธีการบางอย่างดูจากแนวคิดของเธอแล้วหากเธอโยนออกไป 10 วงมันก็ควรจะเข้าเป้าอย่างน้อยก็ 3 ใน 4 แต่ตอนนี้เธอโยนออกไปทั้งหมด 6 วงแต่ทั้งหมดกลับไม่ได้อะไรมาเลย ..นี่ราวกับว่าโชคของเธอกลายเป็นแย่ลง?

หลินฟานประหลาดใจที่เขาไม่เพียงแต่ส่งต่อโชคของตัวเองให้กับผู้อื่นได้เท่านั้นแต่มันยังสามารถเล่นงานฝ่ายตรงข้ามได้อีกด้วย และนั้นคือโชคฝ่ายตรงข้ามก็จะแย่ลงนี่มันคงจะไม่หยาบคายเกินไปหน่อยใช่ไหม?

เสี่ยวเซียว ยังคงมีเหลืออีก 4 วงเพื่อใช้พิสูจน์ข้อสรุปของเขาต่อ..

หลินฟานจึงได้กล่าวว่า“ไม่ต้องเสียเวลากับของพวกนี้อีก 4 รอบที่เหลือ คุณลองเล็งไปที่ของเก่าสองสามชิ้นด้านหลังนั้น”

นี่ต้องการที่จะโยนไปที่ของโบราณที่อยู่ไกลที่สุด

ของเก่าพวกนี้ก็ไม่ได้อยู่ไกลมาก แต่ก็ยากที่จะได้มาเพราะห่วงวงกลมพวกนี้นั้นเล็กเกินไป

และของเก่าโบราณๆ พวกนี้ก็มีผิวที่เรียบมันยิ่งทําให้ยากที่จะได้มันมาคนรอบข้างก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน

“มันเป็นไปไม่ได้ที่จะโยนให้ได้ของโบราณพวกนั้นมา!”

“ถ้าได้ของเก่ามาได้ ก็สุดยอดมากแล้ว!”

“บางที เธออาจจะหาได้

“มันเป็นแค่เรื่องของโชค ฉันไม่เชื่อว่าเธอจะโชคดีขนาดนั้น”

“ใช่แล้วก่อนหน้านี้เธอโยนออกไปได้ถึงหกครั้งติดต่อกันแต่ฉันว่าตอนนี้โชคของเธอคงจะหมดลงไปแล้วล่ะ”

ทุกคนพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้..

หญิงขี้เหร่ยิ้มขึ้นมาในเวลานี้แล้วกล่าวว่า:“ถึงฉันเองจะคิดว่าฉันโชคดีแล้วนะแม้ว่าฉันจะตั้งใจมากขนาดไหนตัวฉันเองก็ยังไม่มีความมั่นใจขนาดนั้นเลย”

หญิงขี้เหร่ เริ่มหัวเราะออกมาโดยหวังว่าเสี่ยวเซียวจะโยนมันไม่ได้

ทางด้านเจ้าของร้านเองก็หวังเช่นกันหวังว่าเสี่ยวเซียวไม่สามารถโยนแล้วได้มันไปเขารู้อยู่แก่ใจว่าของเก่าพวกนี้.. มันเป็นของปลอมทั้งหมดแต่มันก็เป็นความจริงที่ว่าพวกมันก็คือหนึ่งในสิ่งที่มีค่าที่สุดของที่นี่ก็เพราะว่ามันมีราคาถึงหลายสิบหรือหลายร้อยหยวนด้วยซ้ำถ้าเธอได้มันไปนี่มันจะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สําหรับเขา มันจะเหมือนกับเขาสูญเสียกางเกงท่อนล่างของเขาไป…

อย่างไรก็ตามเจ้าของร้านดูค่อนข้างมั่นใจว่าชูเสี่ยวเซียวไม่น่าจะทํามันได้เขาเปิดร้านนี้มาครึ่งปีแล้วยังไม่มีใครสามารถได้ของโบราณพวกนี้ไปได้เลย

กล่าวได้ว่าความน่าจะเป็นที่จะได้ของโบราณพวกนี้โดยพื้นฐานแล้วเป็น 0ชูเสี่ยวเซียวเองก็คิดว่ามันยากมากจึงหันกลับมาถาม หลินฟานว่า“ครูหลินของเก่าพวกนี้มันดูจะยากมากถ้าอย่างนั้นฉันว่าเลือกของอย่างอื่นจะไม่ดีกว่าเหรอแต่ถ้าคุณคิดจะเอาของเก่า พวกนี้ฉันเกรง..ว่ามันจะล้มเหลวเอา..”

หลินพ่าน พูดให้กําลังใจไปว่า:“ไม่เป็นไรแม้ว่าคุณจะล้มเหลวคุณก็แค่เสียไปเพียงแค่ 4 หยวนเท่านั้นหากคุณทํามันสําเร็จคุณก็จะทําเงินได้มากมายเลยนะ”“ตกลงฉันจะฟังคุณ”ในที่สุดเธอก็เลือกฟังหลินฟานและตัดสินใจที่จะลองเสี่ยงเธอเหลือ 4 วงในมือ

ภายใต้การจ้องมองที่ดูอยากรู้อยากเห็นของทุกคนวงแรกถูกโยนออกไปห่วงวงกลมบินลอยออกไปกลางอากาศและลอยไปยังเป้าหมายที่ไกลที่สุดแล้วมันก็..

บิงโก!

ห่วงวงกลมตกลงบนของเก่าซึ่งมันก็เป็นแจกันที่ข้างๆมีหูจับอยู่ 2 อัน อันเล็กๆ และห่วงวงกลมก็ไปติดอยู่ที่หูจับของแจกันชิ้นนี้
อะไรกัน!

เกิดเสียงความประหลาดใจในหมู่ผู้ชม

ทุกคนแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองชูเสี่ยวเซียวทําได้จริงๆ

“โอ้..พระเจ้าเธอท่ามันได้จริงๆ”

“นี่.. มันเกินไปไหม”

“ฉันขอคุกเข่าให้เธอ!”

“โยนออกไป ได้ถึง 6 ครั้งแล้วแต่นี่มันก็เกินไป!”

มีเสียงอุทานออกมามากมายจากรอบข้าง

หญิงขี้เหร่พร้อมที่จะหัวเราะออกมาแต่ในเวลานี้รอยยิ้มของเธอกลับดูแปลกๆไปเล็กน้อย

ท่าทางของเธอก็ดูอึดอัดราวกับเธอกําลังกินแมลงวัน

เธอไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้อีกเมื่อในตอนนี้เธอเต็มไปด้วยไฟ ไฟแห่งความอิจฉาและเจ้าของร้านตบหน้าอกของตัวเอง เขาแทบจะร้องไห้แล้วในเวลานี้

ฉันได้ยินมาว่ามีผู้เชี่ยวชาญการโยนห่วงอยู่ที่นี่และในทันใดผู้คนก็ถูกดึงดูดมากขึ้นเรื่อยๆและผู้คนก็มารวมตัวกันที่นี่มากขึ้นเรื่อยๆ

ทุกคนกลั้นหายใจรอดูผล
ชู

เสี่ยวเซียว กําลังจะโยนรอบที่สอง

และเป็นอีกครั้งหนึ่ง ห่วงวงกลมก็ได้ตกลงบนของเก่า

คราวนี้ เป็นกานําขนาดเล็กห่วงวงกลมได้หมุนรอบๆพวยกา โอกาสของความสําเร็จเช่นนี้คือ

ต่ามากแต่เธอกลับท่าได้

เธอโชคดีมาก!

เสียงเชียร์ โห่ ร้องดังขึ้นโดยรอบ…

(1)[แมวตาบอดที่มาเจอกับหนูตาย (37)] – แมวมักจะจับหนูได้ดี แต่แมว ที่ตาบอดนั้น มันไม่สามารถจับหนูได้มันสามารถวิ่งเข้าไปหาหนูที่ตายได้เท่านั้นซึ่งไม่ได้เกิดขึ้นเองจากการกระทํา ประโยคนี้ใช้เพื่อบอกเป็นนัยว่า“ไม่มีความสามารถ”แต่กลับหาได้ หรือประสบความสําเร็จ โดยไม่คาดคิด