ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 358 หลินฟาน พบชายหย่าร้างอีกครั้งที่ประตูสํานักงานกิจการพลเรือน

ตอนที่ 358 หลินฟาน พบชายหย่าร้างอีกครั้งที่ประตูสํานักงานกิจการพลเรือน

หลินฟาน เดาว่าต่อไป หนิง เสี่ยวเยว่ อาจถูกลอบทําร้ายจากหลายๆ ฝ่าย ท้ายที่สุดแล้ว หนิง เสี่ยวเยว่ ก็สะดุดตาจนเกินไป

ท้ายที่สุดนั้น รายการนี้ก็คือรายการการแข่งขัน เบื้องหลังของผู้เข้าแข่งขัน แต่ละคนนั้นก็มีบริษัทอยู่ หากมองเพียงผิวเผินก็จะเห็นว่าผู้เข้าแข่งขันเหล่านี้ พากันแข่งขันด้วยตัวของพวกเขาเอง แต่จริงๆ แล้ว บริษัทที่อยู่เบื้องหลังพวก เขาก็ต่างพากันแข่งขันกันด้วย

ตราบใดที่ผู้เข้าแข่งขันคนนั้นไม่ใช่ผู้ที่มาจากบริษัทตัวเอง ก็สรุปได้ง่ายว่าผู้เข้าแข่งขันทั้งหมดนั้นต่างก็เป็นศัตรู และต้องถูกกําจัด

หากคุณจัดการผู้เข้าแข่งขันจากบริษัทอื่นได้ คนของคุณเองก็จะมีโอกาสที่จะได้ก้าวไปข้างหน้า…

พูดได้เลยว่านี่คือสงครามที่โหดร้ายถึงแม้จะมองไม่เห็นควันปืน แต่มันก็ดูไม่ ต่างไปกว่าสนามรบ สุดท้ายแล้วจาก 99 คน ก็จะต้องเหลือเพียง 9 คนเท่านั้นที่ จะไปถึงเส้นชัย

ความสามารถโดยรวมของ หนิง เสี่ยวเยว่ นั้นดูไม่ดีเลย แต่เธอกลับได้อันดับ สามมาครอง ซึ่งเรื่องนี้จะดึงดูดความอิจฉาของผู้คนได้อย่างแน่นอน.. และจุดอ่อนของเธอมันก็ชัดเจนเกินไป ตราบใดที่ฝ่ายตรงข้ามโจมตีเข้าที่จุดอ่อนของเธอ มันก็เพียงพอแล้วที่จะทําลายเธอลงอย่างสมบูรณ์

ดังนั้น หลินฟาน จึงบอก หนิง เสี่ยวเยว่ ว่าห้ามเล่นอินเทอร์เน็ตอีกในอนาคต เขาเกรงว่าคําพูดเหล่านั้นที่ปรากฏบนอินเทอร์เน็ตจะเข้ามาทําร้ายเธอ

สงครามระหว่างบริษัท ก็ควรปล่อยให้บริษัทเป็นคนแก้

หากจําเป็น หลินฟาน จะเข้าไปช่วยเหลือ หนิง เสี่ยวเยว่

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้มันยังไม่ใช่เวลา

ชีวิตปกติของ หลินฟาน ก็ไม่ได้รับผลกระทบใดๆ จาก หนิง เสี่ยวเยว่ เขายัง คงใช้ชีวิตที่แสนจะน่าเบื่อของคนรวยในทุกๆ วัน เขามักจะไปบริษัทต่างๆ เพื่อ จัดการกับธุรกิจ หรือไปมหาวิทยาลัยเพื่อเข้าสอน หรือไม่นั้น ก็ไปส่งพัสดุ นี้คือสิ่งที่วนเวียนอยู่ในชีวิตของเขาในแต่ละวัน

ในวันนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่แสนจะน่าเบื่อของ หลินฟาน ดังนั้นเขาจึงสวมชุด พนักงานส่งพัสดุ และคิดที่จะออกไปส่งของ และนั้นก็มีพัสดุชิ้นหนึ่งที่ต้องไปส่ง ที่สํานักงานกิจการพลเรือน

ทันทีที่ หลินฟาน มาถึงหน้าประตูทางเข้าสํานักงานกิจการพลเรือน เขาก็ได้ ยินเสียงโหวกเหวกโวยวาย เหมือนกําลังมีคนโต้เถียงกันอยู่ที่ประตูทางเข้า สํานักงานกิจการพลเรือน

เกรงว่ามันคงจะไม่ใช่เรื่องการหย่าร้างหรอกนะ หลินฟาน คิด

คนที่มาที่สํานักงานกิจการพลเรือน ถ้าไม่มาจดทะเบียนสมรส ก็มาทําเรื่อง หย่าร้าง โดยทั่วไปแล้ว การมาจดทะเบียนสมรสมันก็ต้องออกจะรื่นเริง ส่วนการ หย่าร้างเท่านั้นล่ะ ที่จะทําให้เกิดการทะเลาะวิวาทกันขึ้น..

หลินฟาน เคยทํางานเป็นพนักงานส่งอาหาร และเคยมาส่งอาหารให้ ประชาชนทั่วไปที่สํานักงานกิจการพลเรือน ครั้งหนึ่งเขาพบสามีที่ทุบตีภรรยา ที่ทางเข้าสํานักงานกิจการพลเรือน เพราะภรรยายืนกรานที่จะหย่า แต่สามีไม่ ยอมหย่า จึงทุบตีภรรยา

ในเวลานั้น หลินฟาน มองไปเห็นเข้าพอดี เขาเลยเข้าไปหยุด แต่แล้วเขาก็ถูก ทุบตีด้วย หลินฟาน โกรธมาก เลยเข้าไปทะเลาะกับอีกฝ่าย ในที่สุดทั้งสองก็ถูก ตํารวจแยกจากกัน หลินฟาน ได้รับบาดเจ็บ แต่ก็ต้องใช้เวลากว่าหนึ่งเดือน ถึง จะหายดีเป็นปกติ

หลินฟาน ได้ประสบความสูญเสียมากมายในครั้งนั้น และมันก็เป็นเรื่องใหญ่ สําหรับเขา และหลินฟาน ในเวลานั้นก็เป็นเพียงคนธรรมดา

หลินฟาน จอดรถไว้ข้างนอก นําพัสดุที่ต้องจัดส่งออกมา และเดินเข้าไปที่ ประตูสํานักงานกิจการพลเรือน

เมื่อเข้ามา ก็เห็นชายหญิงคู่หนึ่ง ทะเลาะกันอยู่ที่หน้าประตู

“หย่า ฉันต้องการหย่า!” หญิงสาวพูดออกมาเสียงดัง

ชายคนนั้นพูดอย่างหนักแน่นออกไปว่า : “ฉันจะไม่หย่ากับคุณ คุณต้องกลับไปกับฉันเดี๋ยวนี้!”

เมื่อเห็นชายคนนี้ หลินฟาน ก็ตกตะลึง..

แม่มันเถอะ! นี่ใช่.. คนที่เคยต่อสู้กับเขาในครั้งนั้น ไม่ใช่เหรอ!

นี่มัน.. วัวตัวสูงตัวใหญ่(1) และรูปร่างก็แข็งแรงเหมือนเดิมไม่มีผิด!

ครั้งนั้น หลินฟาน ถูกเขาทุบตี และได้รับบาดเจ็บ เขาจึงจดจําอีกฝ่ายได้ เขา จ่าคู่ต่อสู้คนนี้ของเขาได้.. แม้ว่าเขาจะกลายเป็นขี้เถ้าไปแล้วก็ตาม

แต่ผู้หญิงคนนี้ หลินฟาน กลับไม่คุ้นเคย เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาเคยเจอในครั้ง ก่อน สรุปว่าผู้ชายคนนี้ได้แต่งงานเป็นครั้งที่สองแล้ว และการแต่งงานในครั้งที่ สองนี้ ก็คงจะมาหย่าร้างกันเช่นเคย!

โชคดีที่ หลินฟาน ได้มาพบเขาอีกครั้ง

ผู้หญิงคนนี้พูดออกมาด้วยน้ําเสียงที่ดูจริงจังอย่างมากว่า : “วันนี้ฉันจะไม่กลับ ไป ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องการจะหย่า ฉันเอาเอกสารข้อตกลงการหย่าร้างมาแล้วคุณก็แค่เซ็นมันซะ เรื่องมันจะได้จบๆ!”

ชายคนนั้นพูดออกมาอย่างกังวลใจอย่างมาก : “คุณทําตัวมีเหตุผลจะได้ไหม ฉันบอกไปแล้วไงว่าฉันไม่ต้องการหย่า ทําไมคุณถึงยืนกรานที่จะหย่ากับฉัน!”

หญิงคนนั้นดุด่าออกไปว่า : “คุณยังมีหน้ามาพูดแบบนี้อีกงั้นเหรอ! คุณเองไม่รู้ หรือไงว่าได้ทําอะไรลงไปมั่ง คุณออกไปหาซื้อกินในระหว่างที่ฉันกําลังท้อง ถ้า ฉันไม่ได้บังเอิญเห็นในโทรศัพท์ของคุณ ฉันก็ไม่รู้หรอก พอรู้เรื่องนี้แล้ว จะไม่ให้ ฉันหย่ากับคุณในตอนนี้ แล้วจะให้ฉันเก็บไว้หย่าในช่วงปีใหม่(2)งั้นเหรอ?”

ใบหน้าของชายคนนี้ดูค่อนข้างหนาพอควร : “ฉันออกไปซื้อกิน แล้วมันยังไง ฉันอดไม่ได้ ก็คุณเองก็ยังท้องอยู่ แล้วนี่จะให้ฉันทนได้ยังไงตั้งสิบเดือน”

ใบหน้าของผู้หญิงคนนี้แสดงออกอย่างเหลือจะเชื่อ : “คุณพูดออกมาแบบนี้ ได้ยังไง คุณยังเป็นมนุษย์อยู่อีกหรือเปล่า ไร้ยางอายที่สุด ฉันไม่อยากพูดอะไร กับคุณแล้ว ฉันต้องการ หย่า!”

ชายคนนั้นพูดออกมาว่า : “เราอย่ามาพูดคุยเรื่องนี้ในที่สาธารณะแบบนี้ ฟังฉัน และกลับไปบ้านกับฉัน!”

เมื่อพูดอย่างนั้น ผู้ชายก็ได้ยื่นมือออกไปดึงผู้หญิงคนนั้น และพยายามดึง กระชากให้ผู้หญิงคนนั้นออกไปกับเขา

ในเวลานี้ มีผู้คนมามุงดูอยู่รอบๆ เต็มไปหมด และผู้ชายคนนี้ก็ไม่อยากอับอาย ในที่สาธารณะแบบนี้

“ปล่อยนะ อย่ามาแตะต้องตัวฉัน ด้วยมือสกปรกๆ ของคุณ!” ผู้หญิงคนนั้น สะบัดมือของผู้ชายคนนั้นออกไป และดุด่าอย่างรังเกียจ

ชายคนนั้นโกรธขึ้นมาในทันที : “โอเค ฉันพูดดีๆ กลับคุณแล้วไม่ชอบ ยื่นไวน์ ดีๆ ให้คุณแล้วก็ไม่ยอมกิน กลับอยากจะกินขนมปังปิ้ง(3) ได้.. อยากให้ฉันใช้กําลังมากนักใช่ไหม!”

เขาได้ยกมือขึ้น และกําลังจะตบหน้าผู้หญิงคนนี้

“หยุดก่อน!”

เสียงมาจากข้างหลัง และมันก็เป็นเสียงผู้ชาย

ทันทีที่ชายคนนั้นหันศีรษะมา เขาก็เห็นคนส่งของกําลังเดินเข้ามา

“เราเจอกันอีกแล้ว ทําไมคุณถึงได้มาหย่าร้างกันอีกล่ะเนี้ย?” หลินฟาน กล่าวและหัวเราะออกมาเล็กน้อย

ผู้ชายคนนั้นดูตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และมองไปที่ หลินฟาน อย่างครุ่นคิด และจ๋าขึ้นมาได้ในทันที : “เป็นแกนั่นเอง!”

เขาจํามันได้ คนส่งของตรงหน้าก็คือเด็กที่เข้ามายุ่งเรื่องของเขาตอนที่เขาได้ มาหย่าร้างในครั้งก่อน แต่ตอนนั้นเขาเป็นพนักงานส่งอาหาร แต่แล้วตอนนี้เขากลับเป็นพนักงานส่งของ

หลินฟาน กล่าวว่า “ใช่.. ฉันเอง”

ชายผู้นั้นหัวเรอะเยาะออกมา แล้วกล่าวว่า : “ไอ้เด็กเวร แกยังถูกฉันทุบตีไม่ พอสินะเมื่อครั้งที่แล้ว ในเวลานี้แกถึงได้กล้าที่จะเข้ามายุ่งเรื่องของฉันอีกครั้ง รีบออกไปซะ ถ้าแกไม่อยากถูกทุบตี!”

หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า “ครั้งสุดท้ายที่คุณได้ทุบตีภรรยาเก่าของคุณ บนถนน บังเอิญว่าผมได้เห็นมันเข้าพอดี ดังนั้นผมจึงเข้าไปหยุด.. มาคราวนี้ผมกลับมา เห็นมันอีกครั้ง แล้วคุณลองคิดดูว่าผู้ชายแบบไหนกันที่ทุบตีภรรยาของเขาได้ถึง ขนาดนี้..”

เมื่อได้ยินดังนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็ถึงกับตกใจอย่างมาก “ใช่ ฉันมันตาบอดเอง คุณมีประวัติ คุณเคยทําร้ายทุบตีอดีตภรรยาของคุณ แล้วมาตอนนี้ คุณก็อยากจะ ทุบตีฉันใช่ไหมล่ะ?”

ผู้ชายคนนั้นพูดออกมาอย่างโกรธเคืองในทันที : “รอให้ฉันจัดการไอ้เด็กเวรนี้ ก่อนเหอะ! แล้วฉันจะมาจัดการกับเธอ.. แล้วถ้าคุณต้องการจะหย่ามากนัก. งั้นก็ ฝันไปเถอะ!”

พูดจบผู้ชายคนนี้นั้นก็หันไปหา หลินฟาน แล้วพูดว่า : “ไอ้เด็กเวร แกต้องการ ยุ่งเรื่องของฉันนักใช่ไหม เข้ามาให้ฉันทุบตี มา!”

เมื่อเห็นสิ่งนี้ หญิงสาวคนนั้นก็รีบกล่าวขึ้นว่า “น้องชาย รีบหนีไปเถอะ คุณ ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา เขาเป็นโค้ชฟิตเนส คุณจะเอาอะไรไปชนะเขาได้ ขอบคุณ มากสําหรับความกรุณาของคุณ แต่ฉันทนไม่ได้ ที่จะเห็นเขาทําร้ายผู้บริสุทธิ์”

หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า “ไม่เป็นไรครับ ครั้งสุดท้ายที่ผมได้หยุดเขา ก็ได้รับ บาดเจ็บจากเขาเช่นกัน การต่อสู้ครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อคุณ แต่มันเพื่อตัวผมเอง”

ผู้หญิงคนนั้นยิ้มออกมาอย่างขมขื่น แล้วพูดว่า “น้องชาย ทําไมคุณถึงได้คิด แบบนี้ คุณจะได้รับบาดเจ็บอีกครั้งนะ”

มีการพูดคุยกันมากมายในหมู่ผู้ชม และพวกเขาก็รู้สึกว่า หลินฟาน นี้กําลัง สร้างปัญหาให้กับตัวเขาเอง ดูจากรูปร่างของเขาแล้ว รู้ได้ทันทีเลยว่า หลินฟานไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้ชายคนนี้อย่างแน่นอน

ครั้งล่าสุดที่ผู้ชายคนนี้ได้ทุบตีภรรยาของเขาในที่สาธารณะ หลินฟาน ก็
กระโดดเข้าไปต่อสู้กับเขา แม้ว่าเขาจะช่วยภรรยาของชายคนนี้ได้ แต่เขาก็ถูกทุบตีจนหมดสติไป

หลินฟาน ไม่เคยลืมประสบการณ์ในครั้งนั้น

และแน่นอนว่า หลินฟาน ย่อมไม่พลาดโอกาสที่จะแก้แค้นในวันนี้

ชายผู้นั้นหัวเราะเยาะออกมา แล้วกล่าวว่า : “ฉันจะจัดการกับแกภายในสาม นาที ไอ้เด็กเจ้าปัญหา ครั้งสุดท้ายที่แกบาดเจ็บมันผ่านมานานแค่ไหนแล้ว ฉัน จะรื้อฟื้นความทรงจําของแกเอง!”

ขณะที่เขาพูด ชายคนนั้นก็กําหมัดของเขา และพุ่งตรงไปที่ หลินฟาน

ผู้หญิงคนนั้นดูตกใจอย่างมาก จนรีบหยิบมือถือออกมา เตรียมที่จะโทรแจ้ง
ตารวจ

เห็นชายคนนี้เข้าไปถึงตรงหน้า หลินฟาน เขายกกําปั้นของเขาขึ้น และกําลัง จะปล่อยหมัดออกไปที่หน้าของ หลินฟาน แต่ในขณะนั้นเอง หลินฟาน ก็ยกเข่าขึ้นไปกระแทกเสียดเข้าในช่วงท้องของชายคนนั้น

อะไรกัน!

ด้วยเสียงกรีดร้องที่ดูน่ากลัวดังขึ้นมา ชายคนนั้นก็แสดงสีหน้าเจ็บปวดออกมา แล้วตัวของเขาก็งอราวกับกุ้ง ราวกับว่าร่างกายของเขากําลังโค้งคํานับ และใน ที่สุดเขาก็คุกเข่าลงกับพื้น พร้อมกับใบหน้าที่บิดเบี้ยวเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

ผู้หญิงคนนั้นเพิ่งกดเลขได้เพียงแค่สามตัวบนโทรศัพท์ และกําลังจะกดโทรออกไป แต่เมื่อเห็นสิ่งนี้ มือที่กําลังจะกดปุ่มก็หยุดค้างไว้อย่างนั้น

ในเวลาเดียวกัน ฉากนี้ก็ถูกเห็นโดยผู้หญิงที่อยู่ใกล้ๆ และหญิงสาวก็มองไป ยัง หลินฟาน ด้วยความประหลาดใจ……….