ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 6 ผู้ซื้อลึกลับ คุณหลิน

มีคนไม่มากที่รู้จัก จาง ต้าฟู่ ทุกคนต่างก็ตั้งคำถามกันว่านี่เขาเป็นใครกัน? ถึงได้กล้าท้าทาย เฟิง ว่านซาน!

จาง ต้าฟู่ ยืนขึ้น แล้วพูดไปว่า “ขอฉันแนะนำตัวเองก่อน ฉันชื่อ จาง ต้าฟู่ และฉันมาเข้าร่วมการประมูลในครั้งนี้ ในนามของ คุณหลิน”

คุณหลิน? !

ทุกคนต่างพากันสงสัยว่า ..คุณหลิน นี่เป็นใครกัน?

ไม่มีใครรู้คำตอบ

เฟิง ว่านซาน โกรธมาก เขาคิดว่า หยุนติงวิลล่า ได้ตกมาเป็นของเขาแล้ว ..แต่ใครจะไปรู้ แค่ครึ่งทางกลับฆ่า เฉิง เหยาจิน(1)

ไอ้ คุณหลิน นี่.. มันเป็นใครกัน!

“1.7 พันล้าน!” เฟิง ว่านซาน กัดฟัน และตัดสินใจสู้ต่อ

จาง ต้าฟู่ เองก็ไม่ยอมแพ้ : “1.8 พันล้าน!”

เขาไม่ยอมให้หน้า เฟิง ว่านชาน หลินฟาน บอกให้เขาต้องซื้อมันมาเท่านั้น!

เฟิง ว่านซาน ตะโกนออกไป “1.9 พันล้าน!”

“2,000,000,000!”

“2.1 พันล้าน!”

“2.2 พันล้าน!”

เมื่อเห็นว่า จาง ต้าฟู่ สู้ราคาตามเขาไม่หยุด ในที่สุด เฟิง ว่านซาน ก็ทนไม่ได้อีกต่อไป ในเวลานี้เขาโกรธขึ้นมาจริงๆ แล้ว : “ฉันคือ.. เฟิง ว่านซาน ถ้าแกไม่ต้องการที่จะตาย หยุดสู้กับเล่าจื๊อซะ?”

จาง ต้าฟู่ กล่าวไปว่า : “คุณชายของผมเองได้พูดกับผมว่า.. ทุกคนสามารถแข่งขันกันได้อย่างยุติธรรม บอสเฟิง.. นี่ไม่ใช่ว่าเงินที่คุณมีอยู่ ไม่สามารถเอาชนะฉันได้ ..หรอกหรือ!”

หลินฟาน ได้พูดกับเขาไปว่า “เงินไม่ใช่ปัญหา” และนี่เองมันก็คือความมั่นใจของเขา…

เฟิง ว่านซาน คำรามออกมาด้วยความโกรธ “2.5 พันล้าน!”

2.5 พันล้าน!

นี่มันมากเกินไปแล้ว!

ทุกคนตกตะลึง นี่เป็นราคาที่สูงเสียดฟ้าแล้ว และจาง ต้าฟู่ เองควรที่จะยอมแพ้ได้แล้ว!

แต่.. ใครจะไปรู้!

“3 พันล้าน!”

จาง ต้าฟู่ ได้กล่าวออกไปอย่าง สบายๆ…

ทันทีที่คำกล่าวนี้ออกมาจากปากของเขา คนทั้งเมืองก็แทบบ้าคลั่งไปแล้ว!

“น.. นี่… มันบ้าไปมากแล้ว!”

“มันบ้ามากที่จะซื้อคฤหาสน์ ในราคา 3 พันล้าน โอ้.. พระเจ้า!”

“ราคานี้.. นี่มันสูงเสียดฟ้าไปแล้วจริงๆ!”

“ช่างเป็นม้ามืดที่น่าตกใจ อะไรเช่นนี้!”

เฟิง ว่านซาน แทบจะอาเจียนออกมาเป็นเลือดถึงสามถัง ชี้ไปที่หน้าของ จาง ต้าฟู่ : “จาง ต้าฟู่ คุณมันบ้าไปแล้วหรือยังไง!”

จาง ต้าฟู่ พูดออกไปอย่างไม่แยแสอะไร.. “คุณชายของผมมีเงิน แถมเขาก็ยังเอาแต่ใจมากๆ …คุณไม่เห็นเหรอ?”

เฟิง ว่านซาน ตกตะลึงไปแล้ว และเขาพูดอะไรไม่ออก ทำได้แต่ขยี้เท้าด้วยความแค้นเท่านั้น

พิธีกร ตื่นเต้นมากจนน้ำเสียงของเขาออกจะสั่นๆ : “สะ..สาม พันล้าน ยังมีใครเสนอราคาอยู่ไหม? คุณเฟิง คุณยังต้องการเพิ่มราคาอยู่ไหม?”

เฟิง ว่านซาน หอบหายใจด้วยความโกรธ ในเวลานี้เขาไม่มีอารมณ์จะพูดอะไรออกไปทั้งนั้น

พิธีกร กล่าวไปว่า : “3 พันล้านครั้งที่หนึ่ง 3 พันล้านครั้งที่สอง ปิดประมูล!”

เมื่อไรกัน!

สุดท้ายแล้ว!

คุณหลิน ผู้ซื้อลึกลับ ได้ประสบความสำเร็จในการเข้าซื้อ หยุนติงวิลล่า ไปในราคา 3 พันล้าน!

ทันทีที่มีข่าวออกมา หยุนเฉิงทั้งหมดก็ต่างตกตะลึง

ทุกตรอกซอกซอยกำลังพูดคุยกันถึงเรื่องนี้ และทุกคนต่างก็คาดเดาเอาว่า คุณหลิน คนนี้นี่เขาเป็นใครกัน?

สื่อต่างๆ เริ่มขุดหาข้อมูลอย่างบ้าคลั่ง โดยติดตามเขาจาก ตระกูลหลิน

คนรวยจากทุกสาขาอาชีพต่างพากันให้ความสนใจ และจับตาดูอย่างใกล้ชิด

แต่ไม่มีใครสามารถคาดเดาถึงตัวตนที่แท้จริงของ คุณหลิน ดูเหมือนว่าเขาจะเกิดมาจากหิน และดูเหมือนว่าเขาจะตกลงมาจากฟากฟ้า!

บางคนคาดเดาว่า คุณหลิน น่าจะเป็นมหาเศรษฐีลึกลับที่ยังไม่เปิดเผยตัวตนออกมา

นอกจากนี้ยังมีการคาดเดาไปว่าทรัพย์สินส่วนตัวของ คุณหลิน อาจมีจำนวนเกิน 10,000 ล้าน!

การคาดเดาที่เกินจริงทุกประการนี้ ..ได้กระจายไปทั้ว หยุนเฉิง ในชั่วขณะหนึ่ง

คุณหลิน ในไม่ช้านี้ก็ได้มีชื่อเล่น ที่เป็นที่รู้จักของทุกคน…

พระเจ้า!

พระเจ้าหลิน!

ในเวลานี้ เฟิง ว่านซาน ได้นั่งทรุดตัวลงบนเก้าอี้ ใบหน้าของเขาเศร้าหมอง …ราวกับไก่ที่ได้พ่ายแพ้ในการต่อสู้

เขาหดหู่มาก… คุณหลิน นี่มันเป็นใครกัน?

“ไม่ ฉันต้องตามหาคุณให้พบ.. และค้นหาให้ได้ว่าคุณเป็นใคร!” เฟิง ว่านซาน กัดฟันของเขา และสาบานอย่างลับๆ

นอกจากนี้ หลังจากที่ คุณหลิน ได้ซื้อหยุนติงวิลล่า ไป มีเหตุการณ์เล็กๆ น้อยๆ ได้เกิดขึ้น

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ของ หยุนติงวิลล่า ถูกไล่ออก

ใบหน้าของ รปภ. ได้ซีดไปหมดแล้ว เมื่อรู้ว่าเขาเองได้ถูกไล่ออก.. ทันใดนั้น ฐานะ ทั่งเงินเดือนที่สูงของเขา ก็ได้หายไป ไม่มีอะไรเหลืออยู่อีกแล้ว…

รปภ. ได้มาร้องขอความเป็นธรรม แต่ไม่มีที่ให้เขาได้เรียกร้อง เพราะมีคนบอกเขาไปว่า คุณหลิน เป็นผู้ออกคำสั่งนี้เอง …เป็นการส่วนตัว

กลัวว่าเขาจะสงสัยไปตลอดชีวิตว่า คุณหลิน คนนี้เป็นใครกัน? แล้ว คุณหลิน ได้ไปโกรธเคืองเขาแต่ตอนไหนกัน?…

เมื่อคนทั้งเมืองต่างพากันคาดเดาอย่างบ้าคลั่ง เกี่ยวกับตัวตนของ คุณหลิน..

หลินฟาน ก็ค่อยๆ ขี่รถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าของเขาออกจากตรอกเล็กๆ เขาเพิ่งส่งคำสั่งซื้อสุดท้ายของวันนี้ และวางแผนที่จะกลับบ้าน

“ได้ยินแล้วใช่ไหม? หยุนติงวิลล่าถูกซื้อไปในราคาสูงถึง 3 พันล้าน!”

คนที่เดินผ่านไปมาข้างๆ เขา ได้อุทานออกมาด้วยความตกใจ

ทันใดนั้น กลุ่มคนที่ผ่านไปมาก็ได้มารวมตัวกัน และเริ่มการสนทนากันอย่างดุเดือด ในเรื่องนี้

ชายคนนั้นได้ยิ้มออกมาด้วยความตื่นเต้น ในขณะที่พูดถึงสิ่งที่เห็นในทีวี ราวกับว่าเขาเองเป็นคนที่ได้ซื้อ หยุนติงวิลล่า ไป

นอกจากนี้ ในเวลานี้ ตราบใดที่คุณพูดถึง หยุนติงวิลล่า คุณก็จะกลายเป็นจุดสนใจไปในทันที ดึงดูดผู้คนให้มาพูดคุยสนทนา และรับความรู้สึกถึงตัวตน ที่คุณเองมักจะไม่ได้รับ…

ถ้าคุณคุยโวว่า รู้จักกับ คุณหลิน ก็จะยิ่งเป็นที่น่าเหลือเชื่อขึ้นไปอีก แม้แต่เทพธิดาที่ปกติ จะไม่สนใจอะไรคุณ ก็ยังจะมาพูดคุยกับคุณ…

แน่นอน การโอ้อวดนั้น ..มีความเสี่ยง เมื่อเทพธิดารู้ว่าคุณไม่ได้รู้จักคุณหลิน อะไรนั้นเลย ฉันเกรงว่าชีวิตนี้.. เธอจะไม่มาสนใจในตัวของคุณอีก

หลินฟาน ได้ยินความคิดเห็นของคนที่เดินผ่านไปมานี้ และเขาเองก็ได้ร้อง โอ้ ขึ้นมา และก็ได้พูดขึ้นมาในใจว่า ..3 พันล้าน นั่นมันก็ไม่ได้มากอะไร…

ในเวลานี้ จาง ต้าฟู่ ได้โทรมาเขา และหลินฟาน ก็หยุดรถ และกดรับสาย

“เจ้านาย ผมได้ซื้อ หยุนติงวิลล่า ไปแล้ว ในราคา 3 พันล้านหยวน เจ้านาย คิดว่ามันแพงไปไหม?” จาง ต้าฟู่ ได้พูดออกไปอย่างระมัดระวัง แม้ว่า หลินฟาน จะบอกว่าเงินไม่ใช่ปัญหา แต่เขาเองก็ยังกลัวเล็กน้อยว่า หลินฟาน อาจจะโทษเขาที่ได้ใช้จ่ายเงินไปมากเกินไป

หลินฟาน ได้ยิ้มออกมาเล็กน้อย แล้วกล่าวไปว่า : “คุณทำงานหนักแล้ว คุณเองแค่ซื้อมันมาก็พอ 3 พันล้าน มันไม่ได้แพงมากอะไรขนาดนั้น”

ผู้คนที่ข้างถนน เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ทุกคนก็ได้มองไปที่ หลินฟาน ราวกับคนบ้า…

แล้วก็ได้มีคำพูดเยาะเย้ยออกมาทันที

ผู้คนสัญจร A : “คนส่งอาหารคนนี้พูดอะไรกัน! 3 พันล้าน นี่ยังไม่แพงอีกงั้นเหรอ?”

ผู้คนสัญจร B : “มันพูดเหมือนกับว่าเขาเอง สามารถจ่ายได้ เขาเป็นแค่คนส่งอาหาร เขาแสร้งทำเป็นอะไรกัน?”

ผู้คนสัญจร C : “คนธรรมดาก็ คือคนธรรมดา คุณเห็นไหมว่าเขาดูเหมือนราวกับคนไม่เคยเห็นโลก!”

“……”

หลินฟาน ยิ้มออกมาเล็กน้อย เขาได้ซื้อคฤหาสน์นี้ไปจริงๆ ด้วยมูลค่า 3 พันล้าน แล้วสำหรับเขานั้น มันไม่ได้ดูมากอะไรไปจริงๆ

หลินฟาน ไม่คิดที่จะสนใจคนเหล่านี้อีก และพูดกับ จาง ต้าฟู่ ไปว่า : “ต้าฟู่ เมื่อคุณได้จัดการกับเอกสารอะไรแล้วเสร็จ คุณก็แค่โทรมาบอกผม ผมจะได้โอนเงินไปให้”

หลังจากวางสายไป หลินฟาน เองก็ได้ขับรถออกไป ด้วยรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าของเขา

ในเวลานี้ ทีวีริมทางยังคงถ่ายทอดสด กล้องได้ตัดไปที่ จาง ต้าฟู่ และพวกนักข่าวเองก็พร้อมที่จะสัมภาษณ์เขา

ทันใดนั้น ผู้สัญจรไปมาทั้งหมด ก็ต่างถูกดึงดูด

นักข่าว : “คุณจาง 3 พันล้านหยวน นี่ไม่ใช้จำนวนจริงๆ ใช่หรือไม่? และทางคุณเองต้องจ่ายชำระเป็นงวดๆ ใช่หรือไม่?”

จาง ต้าฟู่ กล่าวไปว่า : “คุณรู้อะไรเกี่ยวกับความมั่งคั่งของ เจ้านายของผมกัน… ผมเองก็เพิ่งได้โทรไปหาเจ้านายของผม และเขาแค่บอกกับผมมาว่า เมื่อจัดการเอกสารอะไรเสร็จสิ้นแล้ว แค่โทรมาบอกเขา เขาจะได้โอนเงินมาให้!”

ผู้คนที่ผ่านไปมาต่างตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ทำไม ..คำเหล่านี้จึงดูคุ้นเคยแปลกๆ?

บ้าน่า!

คนส่งอาหารคนนั้น ที่เพิ่งได้พูดออกไป ไม่ใช่เหรอ!

บ้าเอ่ย!

คนที่ส่งอาหารคนนั้นเอง ก็คือ คุณหลิน!

เพียงชั่วขณะหนึ่ง ผู้คนเหล่านี้ ก็ได้เปลี่ยนโลกทัศน์ของพวกเขาไป แต่น่าเสียดายที่ในตอนนี้มันมืดแล้ว และพวกเขาเองก็จำไม่ได้เลยด้วยซ้ำว่า หลินฟาน หน้าตาเป็นอย่างไร…

ในเวลานี้ หลินฟาน ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

ระหว่างทางกลับบ้าน หลินฟาน ได้ยินผู้คนพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่อง หยุนติงวิลล่า มาตลอดทาง

คนเหล่านี้ล้วนคาดเดากันไปต่างๆ นาๆ ว่า คุณหลิน เป็นใคร? แต่พวกเขาไม่รู้ว่า คุณหลิน ได้กำลังขี่รถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้า และได้ขับผ่านพวกเขาไป…

หลินฟานกลับมาที่ชั้นล่างของอพาร์ตเมนต์ที่เช่า และเห็นพวกป้าๆ สองสามคนกำลังพูดคุยกัน รวมถึงป้าหลี่ ที่เป็นเจ้าของบ้านของ หลินฟาน เองด้วย

พวกเขายังพูดคุยเกี่ยวกับ หยุนติงวิลล่า

หลินฟาน จอดรถ และเดินเข้ามา เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดไปว่า “ป้าหลี่ อีกสักพักผมอาจจะต้องย้ายออกไป ผมเลยจะแจ้งให้ป้าทราบก่อน”

ป้าหลี่ พูดติดตลกออกไปว่า “เสี่ยวฟาน เธอจะย้ายไปอยู่ใน หยุนติงวิลล่า ใช่ไหม?”

หลินฟาน ยิ้มออกไป แล้วพูดไปว่า “ใช่ครับ แล้วป้าเอง รู้ได้ยังไง?”

สิ่งที่เขาพูดออกไปนั้นเป็นความจริง.. แต่แน่นอนว่า พวกเธอไม่ได้จริงจังอะไรกับคำพูดของเขามากนัก และนั้นทำให้พวกป้าๆ กลุ่มนี้ ต่างพากันหัวเราะออกมาพร้อมกัน…. ในทันที

(1)[ครึ่งทางกลับฆ่า เฉิง เหยาจิน (半路杀出个程咬金)] – คำพูดนี้ เป็นคำพูดทั่วไป ที่อ้างถึงเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด มันมี ความหมายคล้าย กับ สำนวน เช่นการถูกจับโดยไม่ทันตั้งตัว หรือการได้มาอย่างกะทันหัน โดยที่ไม่คาดคิด

เฉิง เหยาจิน(程咬金) เป็น ผู้นำกองทัพ กบฏชาวนา ในช่วงปลายราชวงศ์สุย และต่อมาได้เข้าร่วมกับหมู่บ้านวากัง หลังจากที่ประสบกับความล้มเหลว เขาก็ได้ยอมจำนนต่อราชวงศ์ถัง และพวกเติร์ก(เมนิสถาน)ในซีผิงที่มีส่วนช่วยในการสนับสนุนอย่างมาก คนผู้นี้เป็นคนซื่อตรง และเป็นคนตรงไปตรงมาอย่างมาก เขาได้ถือขวานไว้ในมือ และมักจะแอบซุ่มโจมตี เขาได้ไล่ฆ่าผู้คนมากมายตามทาง จึงได้มีคำกล่าวที่ว่า เฉิง เหยาจิน ฆ่าคนกลางถนน