ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 67 รางวัลใหม่ ที่ดิน ที่ยากที่สุด ที่จะได้รับ!

วันนี้ เป็นวันที่เขาย้ายเข้าบ้านใหม่ หยุนติงวิลล่า ไม่มีเพื่อนเต็มบ้าน ไม่มีงานรื่นเริงที่ดูตื่นเต้น มีเพียงหลินซานชาน และซูจินจินที่มากับหลินฟานเพื่อทานอาหารง่ายๆ

หลังจากรับประทานอาหาร ซูจินจินออกจากหยุนติงวิลล่า

ไว้เจอกัน “คุณหลิน”

อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้คาดหวังว่าคุณหลินจะเป็นหลินฟาน และเธอไม่รู้ว่าจะอธิบายกับคุณย่าของเธออย่างไรเมื่อเธอกลับไป

หลังจากที่ซูจินจินจากไป หลินฟาน ถามหลินซานชานว่า “พี่จะเก็บอพาร์ทเมนท์ในเมืองไว้ เธอต้องการกลับไปที่นั่นกับพี่ไหม หรืออยู่ที่นี่”

หลิน ซานชาน ไม่ลังเลใจ: “กลับไปที่นั่น ไม่ต้องถาม หนูจะอยู่ที่นี่ พี่จะกลับไปเหรอ พี่จะทิ้งหยุนติงวิลล่าแล้วไปอาศัยในอพาร์ตเม้นต์โทรมๆนั้นเหรอ”

หลินฟานบอก“พี่ทํางานในเมือง มันสะดวกกว่าที่จะอยู่อพาร์ตเมนต์
หลินซานชาน ไม่เข้าใจพี่ชายของเธอ เธอจึงทําอะไรไม่ได้ คุณเป็นคนรวย แล้วคุณก็ยังไม่ลาออกจากงานเป็นคนขับรถส่งอาหาร!

“พี่ชาย หนูไม่สนใจพี่แล้ว และฉันจะกลับไปที่ห้องของฉัน” หลินซานชาน พูดจบประโยค และวิ่งกลับไปที่ห้องของเธออย่างไม่อดทน

“ติง!”

ทันใดนั้น หลินฟานก็ได้ยินเสียงบีบของระบบ

“แจ้งเตือนโฮสต์ คุณสามารถลงชื่อเข้าใช้วันนี้ได้ และคุณจะได้รับที่ดินเมื่อคุณลงชื่อเข้าใช้ คุณจะลงชื่อเข้าใช้ทันทีหรือไม่”

หลินฟานตะลึง รางวัลของวันนี้คือที่ดินอีกแล้วเหรอ?

ที่ดินที่ระบบให้รางวัลครั้งล่าสุด คือเกาะเฉียนป้า มูลค่า 6 พันล้าน ฉันสงสัยว่าที่ดินแห่งใด ที่จะได้รับรางวัลในครั้งนี้?

“เข้าสู่ระบบ!” หลินฟานพูดในใจ

“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ การลงชื่อเข้าใช้สําเร็จแล้ว และมอบรางวัลเป็นที่ดินจํานวน 70,000 ตารางเมตรของโรงงานผลิตผงซักฟอกยี่ห้อ เซ็นเตี้ยว ในเขตชานเมืองด้านตะวันตกของหยุนเฉิงแล้ว โปรดใส่ใจกับการตรวจสอบ”

หลินฟาน เป็นตะลึงที่ดิน 70,000 ตารางเมตร!

ระบบใจดีมาก

หลินฟาน ทราบดีว่าผงซักฟอกเซ็นเตี้ยว เคยเป็นหนึ่งในบริษัทเคมีภัณฑ์ชั้นนําในประเทศจีน เมื่อเข้าสู่หยุนเฉิง มันทําให้เกิดความรู้สึก และโอกาสการจ้างงานมากมายสําหรับคนในหยุนเฉิง

ต่อมาเนื่องจากความล้มเหลวในการลงทุน โรงงานขนาดใหญ่จึงปิดทําการในชั่วข้ามคืน โรงงานจึงว่างเปล่า และกลายเป็นที่รกร้าง!

ไม่มีใครคาดคิดว่า ที่ดินผืนนี้จะตกไปอยู่ในมือของหลินฟานในสักวันหนึ่ง แม้แต่หลินฟานเองก็ไม่ได้คาดคิด

“ริง หลิงหลิง…”

โทรศัพท์ของหลินฟานก็ดังขึ้น นั่นเป็นเสียงเรียกเข้าจากจางต้าฟู

“เจ้านาย ผมส่งรายงานที่ดินสําหรับสร้างโรงงานไปให้คุณเมื่อคืนนี้ คุณตัดสินใจแล้วหรือยัง”จางต้าฟูถาม

ชิงเยว่ต้องการขยายโรงงาน ผู้ขายที่ดินจํานวนมากมาพบ จางต้าฟูจาง ต้าฟุตัดสินใจด้วยตัวเองไม่ได้ เมื่อคืนนี้ เขาบอกหลินฟาน เกี่ยวกับที่ดินบางส่วนที่เขาคิดว่าดี และให้หลินฟานเลือก

หลินฟาน กล่าวว่า “ผมอ่านสิ่งที่คุณส่งมาทั้งหมดแล้ว และมันก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่”

จางต้าฟู รู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อย: “เจ้านาย เราทําเจลท่าความสะอาดมือ และมีข้อจํากัดมากมายในการเลือกไซต์ ยากที่จะเลือกไซต์สําหรับโรงงานแห่งนี้ ถ้าที่ดินที่ส่งไปมันใช้ไม่ได้ ผมไม่รู้จะไปหาที่ไหนแล้ว”

หลินฟานยิ้ม “ฉัน.. ได้เลือกที่ดินผืนหนึ่งแล้ว”

จางต้าฟู อยากรู้อยากเห็น เจ้านายได้หยิบหนึ่งในที่ดินที่เขาส่งไปแล้วตี แล้วมันที่ดินพื้นไหน?

จางต้าฝถามอย่างเร่งรีบ “เจ้านาย ที่ไหน?”

หลินฟานกล่าวว่า “คุณคิดอย่างไรกับโรงงานผงซักฟอกเก่าเซ็นเตี้ยว?”

จางต้าฝูตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วยิ้มอย่างขมขึ้น:“แน่นอนว่าที่นั่นดี เป็นทางเลือกที่เหมาะที่สุด เพียงแต่เราไม่สามารถได้ที่ดินผืนนี้ได้ หลังจากที่บริษัทเซ็นเตี้ยวออกจากหยุนเฉิงที่ดินผืนนี้ได้กลายเป็นที่ดินของรัฐบาลและเงินไม่สามารถซื้อได้ หลายคนอยากได้มัน แต่ไม่มีใครทําสําเร็จ

ที่ดินนี่ ได้ยากที่สุดในหยุนเฉิง!”

หลินฟานกล่าวว่า “คุณไม่จําเป็นต้องซื้อ ผมมีที่ดินนี้แล้ว”

“อะไร?” จางต้าฟูกระโดดตัวลอย

ความตกใจ 3 ฟุต
เจ้านายได้ถือที่ดินของโรงงานเก่าเซินเสี้ยว

เป็นไปได้อย่างไร

แต่เจ้านายเคยบอกเขาเป็นการส่วนตัวว่า เจ้านายจะไม่หลอกเขา มันจริง!?

นี่เป็นเรื่องจริง! ง่ายๆ ทําให้ทั้งครอบครัวของเขาตกตะลึง!

“เจ้านาย คุณได้ที่ดินของโรงงานเก่าเซ็นเตี้ยว ซึ่งว่ากันว่ายากที่สุดที่จะได้รับ?”เสียงของจางต้าฟูสั่น

หลินฟานกล่าวเบา ๆ “ใช่ ปัญหาที่ดินได้รับการแก้ไขแล้ว และคุณสามารถเริ่มขั้นตอนต่อไปได้” จางต้าฟูคุกเข่าลงทันที

สัญญา!

บูชา!

เจ้านายน่าทึ่งมาก มีอะไรที่เจ้านายทําไม่ได้!

สวรรค์ หมายความว่าอย่างไร มันน่าตื่นเต้นมากที่ได้ติดตามเจ้านายที่เหมือนพระเจ้าอย่างหลินฟาน!

จางต้าฟู รู้สึกว่าตัวเองหยุดอยู่กับที่
ในเวลาเดียวกัน

มันเป็นมุมรกร้างของหยุนติงวิลล่า

แอนนาโทรแจ้งเฟิง ว่านซาน พ่อบุญธรรมของเฟิงว่านซาน กําลังนั่งอยู่ในสํานักงานกําลังประชุมกับเจ้าหน้าที่ของบริษัทหลายคน หลังจากได้รับโทรศัพท์จากแอนนา เขาก็โบกมือให้พนักงานสองสามคนออกไป

เฟิงว่านซานถามว่า “วันนี้คุณหลินมีนัดกับคุณซูจินจิน ที่โทรมาตอนนี้ ต้องมีความคืบหน้าใช่ไหม เธอได้พบกับคุณหลินหรือไม่?” ”

แอนนากล่าวว่า: “ไม่ได้พบ แต่ฉันรู้แล้วว่าใครคือคุณหลิน พ่อบุญธรรมของฉันเดาถูกแล้ว คุณหลินเป็นคนอื่นจริงๆ”

เฟิงว่านซาน พูดอย่างรวดเร็ว: “เขาเป็นใคร?”

แอนนาพูดว่า:” คุณหลินคนนี้ชื่อ หลินเป่ยซวน”

“หลินเป่ยชวน?”เฟิง ว่านซาน ค้นหาความทรงจําของเขาอย่างขยันขันแข็งเพื่อให้แน่ใจว่าเขาได้ยินชื่อนี้เป็นครั้งแรก เธอรู้ได้อย่างไรว่าเป็น หลินเป่ยซวน?”

แอนนาพูดถึงลุงที่หายไปนานของหลินฟาน แม้ว่าหลินฟานไม่ได้อธิบายโดยตรง แต่ก็ไม่ยากที่จะคาดเดาว่า หลินเปียซวนเป็นนายหลินลึกลับที่ซ่อนตัวอยู่หลังหลินฟาน
เฟิงว่านซานตบต้นขาของเขา และหัวเราะเสียงดัง: “เอาล่ะ! ฉันให้เธอแทรกซึมเข้าไปในหยุนติงวิลล่า ซึ่งมันเป็นแผนที่ฉลาดเกินไป! ฉันแค่ไม่มีความรู้สึกใด ๆ เกี่ยวกับหลินเปียซวน เธอยังคงต้องอยู่ในหยุนติงวิลล่า และดูพวกเขา ถ้าเธอสามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมมาได้ มันจะเป็นประโยชน์มาก!”

แอนนาพูดเบาๆ “โอเค”

เฟิง ว่านซานถามอีกครั้ง “เมื่อเร็วๆ นี้มีข่าวจากหลินฟานบ้างหรือเปล่า”

แอนนาตอบว่า “เปล่า เขาเชิญบุตรสาวคนที่สามของครอบครัว วันนี้ก็เหมือนวันครอบครัว ไม่มีอะไรพิเศษ”

เฟิงว่านซาน พูด : “จับตาดูเขาไว้ใ”

แอนนาพ่นลม แล้ววางสาย

หลังจากที่เพิ่ง ว่านซานวางสายของแอนนา เขาก็โทรหาอีกสองสามคน

“โครงการสร้างนครแห่งใหม่ของเราจะพัฒนาเร็วมากในอนาคต เราซื้อเกาะในอ่าวดาญ่ามาระยะหนึ่งแล้ว ถึงแม้ว่าเราจะประสบกับความพ่ายแพ้ไปบ้าง เราก็ไม่สามารถหยุดยั้งได้ นอกจากการซื้อที่ดินในอ่าวดาญ่าแล้ว เรายังต้องการเพิ่ม เพื่อให้ได้มาซึ่งที่ดินดีๆอื่น ๆ ในหยุนเฉิงต่อไป หาทางให้ได้!” เฟิงว่านซานกล่าว

กระดูกสันหลังหลายคนของบริษัท ทุกคนพยักหน้าตอบรับ

เฟิงว่านซาน กล่าวว่า: “เมื่อเร็ว ๆ นี้ ฉันได้ลองจินตนาการถึงที่ดินของอาคารโรงงานเก่าของเซ็นเตี้ยว ฉันได้ขอให้ใครบางคนเจรจาเพื่อซื้อที่ดินนี้ แม้ว่าที่ดินนี้จะเคี้ยวยาก แต่ด้วยชื่อเสียงของกลุ่มเซิงซีของฉัน ฉันจะชนะที่ดินนี้ และมันไม่ควรจะเป็นปัญหาใหญ่”

เฟิงว่านซาน กล่าวอย่างภาคภูมิใจ

กระดูกสันหลังเงยหน้าขึ้นมอง เฟิงว่านซานอย่างแปลกใจ: “เจ้านายคุณไม่เคยได้ยินว่าที่ดินของโรงงานเก่าเซ็นเตี้ยว ถูกยึดครองไปแล้ว”

“อะไรนะ”

เฟิงว่านซาน ลุกจากที่นั่งด้วยอารมณ์ กระโดดขึ้น “ใครเอาไป”