ระบบลงชื่อเข้าใช้ระดับพระเจ้า เริ่มต้นจาก 100 พันล้าน - ตอนที่ 83 ผู้ชมต่างตกตะลึง การ์ดระดับสูง อันดับหนึ่งของทอมสัน!

หลินฟาน ยิ้มและพูดว่า “พี่ไก คุณไม่ได้บอกหรอกหรือว่า การชอบใครซักคนไม่ใช่เรื่องผิดผมบอกชอบเธอ มีอะไรผิด?”

เขา! เสี่ยวฟางพูดไม่ออก นี่คือสิ่งที่ เฉิน ซิไกพูดจริงๆ เธอไม่สามารถพูดได้ว่าเฉินซิไกเป็น ฝ่ายผิดใช่ไหม

เฉิน ซิไก หัวเราะกล่าวว่า “หลินฟาน คุณส่งอาหารทุกวัน ต้องฝ่าแดนและฝนมาหนักเลย ใช่ไหม?”

หลินฟานยิ้ม และพูดว่า “ไม่เป็นไร แค่เหนื่อยนิดหน่อยเอง”

เฉิน ซิไก : “เหนื่อยไหม?”

หลินฟาน พูดว่า: “ใช่ ทุกวันฉันเป็นห่วงผู้หญิงจํานวนมาก ผมเดินเตร็ดเตร่อยู่ท่ามกลางพวกเธอตลอดทั้งวันบางครั้งผมก็เหนื่อย ถ้าผมต้องการหลีกเลี่ยงพวกเธอ และหาที่พักผ่อน พวกเธอจะโทรหาผม ผมหมดหวังที่จะได้พักสักหนึ่งลมหายใจ ยิ่งล่าสุดพวกเธอ จริงจังมากขึ้นกว่าเดิมยิ่งทําให้ผม ถึงกับหวาดผวาเชียวล่ะ!”

ทุกคน: “…”

ทุกคนพูดในใจว่า “นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินคนพูดว่า เป็นคนส่งอาหารแล้วสดชื่นกระทั้งร่าเริงได้ขนาดนี้”

“เขาเป็นคนตลกจริงๆ”

“ฮ่าฮ่าฮ่า น่าสนใจดี!”

เฉิน ซิไกกล่าว“คุณบรรยาย การส่งอาหารในลักษณะนี้ ได้น่าสนุกมาก นี่คือสิ่งที่กันสังคมอย่างคุณพูดถึง ใช่ มาสนุกกันเถอะ! ประมาณนี้ไหม?”

เฮ่อ เสี่ยวฟางยิ้ม: “หลินฟานเป็นแบบนี้มาตลอด ค่อนข้างตลก แต่อย่าถามเลย แน่นอนว่าการส่งอาหารเป็นเรื่องยากและหาเงินได้ไม่มาก”

เฉิน ซิไก พูดว่า: “นั่นสินะ คุณไม่ได้รายได้มาก หรือแค่ชอบใครสักคนมันไม่ได้ผิดอะไรแต่มันผิดที่คางคกขี้เกียจคิดกินเนื้อหงส์ หลินฟาน คุณถามตัวเองว่าคุณสามารถซื้อเสียวฟางได้หรือไม่ถ้าไม่อย่างนั้นคุณซื้อบ้านที่นี่ได้หรือไม่”

เฉิน ซิไก หักมุมเพื่อเหยียบ หลินฟาน

ฝูงชนหัวเราะ

“คําถามของ เฉิน ซิไก หนักเกินไป เขาไม่สามารถซื้อบ้านได้ แค่ดูก็รู้!”

“ไม่ได้หรอก นับประสาอะไรกับการซื้อเลย ฉันคิดว่าเขาแค่เช่าบ้านในหมู่บ้านในเมืองเขาไม่แม้แต่มีเงินจะเช่าด้วยซ้ํา แล้วมาบอกบ้านในชุมชนนี้เป็นน่ะ!เหอะ”

“เฉิน ซิไก ซื้อชุดบ้านชั้นหนึ่งของทอมสัน หากเขาเช่าหมู่บ้านในเมืองเขาใช้อะไรต่อสู้กับเฉินซิไก?”

เมื่อได้ยินคําพูดที่น่าอับอายเหล่านี้ เฉิน ซิไก ก็พอใจมาก เขาแค่อยากจะสอนบทเรียนให้หลินฟานยิ่งหลินฟานรู้สึกอึดอัดมากเท่าไหร่เขาก็มีความสุขมากขึ้นเท่านั้นใครบอกให้เด็กคนนี้ทําให้เขาไม่พอใจล่ะ

แค่ดูเด็กคนนี้ก็ไม่คู่ควรกับแฟนสาวของเขาแล้ว!

ทันใดนั้น กริ่งหน้าประตูก็ดังขึ้น

เฮ่อ เสี่ยวฟางเดินไปเปิดประตู เพียงเห็นหญิงสาวในชุดธุรกิจ ยืนอยู่ที่ประตู เสี่ยวฟางจําได้ว่านี่คือคุณเฉินจากสํานักงานจัดการทรัพย์สิน

“คุณเฉิน?” เฮ่อ เสี่ยวฟางสงสัยว่าทําไม คนจากฝ่ายบริหารทรัพย์สินถึงมาที่นี้

คุณเฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ขอโทษนะ ไม่ทราบ คุณหลินฟานอยู่ที่นี้หรือเปล่า”

“ก็…” เฮ่อ เสี่ยวฟางแปลกใจยิ่งกว่าที่มีคนจากสํานักงานจัดการทรัพย์สินมาตามหาหลินฟาน

คุณเฉินเข้ามาที่ประตู เพียงชําเลืองมองก็เห็นหลินฟาน และกล่าวขอโทษ “ฉันชื่อเฉินจากแผนกจัดการทรัพย์สินชั้นหนึ่งของทอมสัน ฉันเสียใจด้วย คุณหลินตอนนี้ที่เกิดความล่าช้าฉันได้ยินจากรปภ.ว่าคุณอยู่ที่นี่ฉันมาเพื่อตามหาคุณ”

หลินฟานยิ้ม และพูดว่า “ไม่เป็นไรครับ

ทุกคนมองหน้ากัน ทําไมคนจาก สํานักงานจัดการทรัพย์สินชั้นหนึ่งของทอมสันคุณเฉินถึงฝ่ายบริหารมาหาหลินฟาน?

ฉันเห็นคุณเฉินหยิบการ์ดสีดํา และยื่นให้หลินฟาน: “คุณหลิน นี่คือการ์ดควบคุมการเข้าออกของคุณด้วยการ์ดใบนี้ คุณสามารถเข้า และออกจากทอมสันหมายเลข 1 ได้อย่างอิสระ”

เมื่อเห็นการ์ดสีดํานี้ เฉิน ซิไก คิดอะไรบางอย่าง ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก!

ต่อจากนั้น คุณเฉินก็ยื่นกระเป๋าถือใบใหญ่ให้หลินฟาน: “นี่คือกุญแจสําหรับอาคาร A ทั้งหมดคุณลองนับดูได้คะ”

หลินฟานหยิบมันขึ้นมาดู มีทั้งหมด 40 ชุดกุญแจ โดยใช้แหวนเหล็ก ร้อยเชือกพอให้จับด้วยมือได้

หลินฟาน ยกแหวนเหล็กขึ้น กุญแจที่แน่นหนานั้นโดดเด่นมาก

เมื่อเห็นฉากนี้ ทุกคนก็ประหลาดใจ

เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

สํานักงานจัดการทรัพย์สินได้ให้บัตรเข้าออกแก่หลินฟาน!

และกุญแจสู่อาคาร A ทั้งหมด?

จุดประสงค์หลักของหลินฟาน ในครั้งนี้ คือมารับกุญแจ ที่สํานักงานจัดการทรัพย์สินและเขามาที่บ้านของ เฮ่อ เสี่ยวฟางในฐานะแขก ตอนนี้เขาได้รับกุญแจมาแล้วเขาก็มาเอะอะที่นี่แล้วเช่นกันไม่มีอะไรแล้ว ดังนั้นเขาจึงใช้โอกาสนี้ลื่นไหลออกไปดีกว่า

“เสี่ยวฟาง ขอบคุณมากที่เชิญผมมาเป็นแขก ผมไม่รบกวนคุณ คุณเฉิน ผมจะลงไปพร้อมกับคุณ”

หลังจากพูด หลินฟานก็ออกไป พร้อมกับกระเป๋ากุญแจ

คุณเฉินกําลังจะเดินไปพร้อมกับหลินฟาน เมื่อเฮ่อ เสี่ยวฟางคว้าตัวเธอ

เฮ่อ เสี่ยวฟางอดสงสัยไม่ได้ว่า “คุณเฉิน เกิดอะไรขึ้น”

คุณเฉินกลับรู้สึกแปลกๆ เล็กน้อย: “คุณเป็นเพื่อนของคุณหลิน คุณไม่รู้? คุณหลินเพิ่งซื้ออาคารในทอมสัน ยี่ผินของเรา”

พูดจบ คุณเฉินก็ไล่ตามหลินฟานออกไป

ทิ้งให้คนที่นี่ ตะลึงงันอยู่ในบ้าน

ทุกคนตกใจจนกลายเป็นหิน

หลินฟาน ซื้อทอมสันชั้นหนึ่งจริงๆ เหรอ

ถ้าไม่ใช่คนจากสํานักงานจัดการทรัพย์สิน จากปากของคุณเฉิน พวกเขาคงคิดว่ามันเป็นเรื่องล้อเล่นแน่ๆ

แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นด้วยตาของพวกเขาเอง คุณเฉิน ให้บัตรเข้าออก และกุญแจกับหลินฟานไม่มีทางปลอม!

“การ์ดสูงสุด!” จู่ๆ เฉิน ซิไกก็พูดขึ้น เพราะเขาตื่นเต้นเกินไป เสียงของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย

“การ์ดของหลินฟานคือการ์ดสีดําระดับสูงสุดในตํานานอันดับหนึ่งของทอมสันถ้าคุณซื้อห้องชุดมากกว่า 10 ห้องที่นี้ คุณก็จะมีสิทธิ์ได้รับมัน!”

“หลินฟาน เขาซื้ออาคารทอมสัน ชั้นหนึ่งทั้งหมดจริงๆ!”

ใบหน้าของเฉิน ซิไก ซีด ความจริงข้อนี้ส่งผลกระทบโดยตรงต่อเขา

แม้จะไม่น่าเชื่อเพียงใด ต่อหน้า สุพรีมแบล็คการ์ด เขาก็เชื่อได้เท่านั้น

หลินฟาน คนส่งอาหารกลายเป็นเจ้าของทั้งอาคารในชั้นเฟิร์สคลาสของทอมสันเจ้าของตึก!

บ้าจริง!

สักพัก ทั้งบ้านก็เงียบ ทุกคนตกใจ

คิดว่าพวกเขาหัวเราะเยาะหลินฟาน อย่างไร้ยางอายแค่ไหน พวกเขาไม่เพียงแต่เขินอายที่ต้องการจะหารูในดินเพื่อเจาะ แต่พวกเขาก็กลัวมาก และคนซื้อทั้งอาคารอันดับหนึ่งของทอมสันอย่างหลินฟานไม่ใช่คนที่พวกเขารุกรานได้อย่างเห็นได้ชัด

ร่างกายของ เฮ่อ เสี่ยวฟาง สั่นเล็กน้อย ถ้าเธอรู้ว่า หลินฟานทรงพลังมากขนาดนี้เธอก็ไม่คิดจะดูถูกหลินฟานเหมือนเมื่อก่อนแต่ตอนนี้ก็สายเกินไปที่จะเสียใจ

หลินฟาน นึกภาพของทุกคนจะมีปฏิกิริยาอย่างไร เมื่อรู้ว่าเขาเป็นใคร

เขาไม่สนใจที่จะอยู่ด ว่าพวกเขาอยู่ในสภาพอับอายแค่ไหน

สําหรับเขาแล้ว คนเหล่านี้ไม่มีความสําคัญ รวมทั้งเทพธิดาเฮ่อ เสี่ยวฟางในโรงเรียนมัธยมต้นอย่าพูดว่าเขาไม่มีเจตนาที่พูดเรื่องเฮ่อ เสี่ยวฟาง แม้ว่าเขาจะทําเช่นนั้นจริงการแสดงออกของเฮ่อเสียวฟางในวันนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทําให้เขารู้สึกเย็นชา

หลินฟาน และคุณเฉิน ลงไปชั้นล่างด้วยกัน หลินฟาน หยิบกุญแจรถยนต์ไฟฟ้าและโยนกระเป๋ากุญแจลงในกล่องเก็บอาหารลูกค้า

เมื่อเห็นสิ่งนี้ คุณเฉิน ก็แอบเช็ดเหงื่อเย็นๆ ของเธอออกไป นี่คือกุญแจสําคัญในการเข้าออกอาคารชั้นหนึ่งของทอมสันทั้งหมด หลินฟานทําอย่างสบายๆเหมือนกับการขว้างกะหล่าปลี!

หลินฟานคนนี้ รวยแค่ไหนกัน เกรงว่าเขาไม่ใช่มหาเศรษฐีธรรมดาๆ!
แต่เผด็จการชั้นยอดคนนี้ก็กําลังส่งอาหารตามที่อธิบายไว้ในข้อมูล

นี่หรือคือรสนิยมแย่ๆ ของคนรวยที่ชอบแกล้งทําเป็นว่าจน?

“คุณหลิน คุณอยากไปเยี่ยมชมอาคาร A เพื่อดูทดสอบ การเข้าใช้อาคาร A ในปัจจุบันหรือ ไม่” คุณเฉินถาม

หลินฟาน พูดว่า “ตกลง”

หลินฟาน ผลักลงรถยนต์ไฟฟ้า และตามคุณเฉิน ไปที่อาคาร A

คณเฉิน กล่าวว่า อาคาร A ของทอมสัน ยี่ผินเรานั้นมีห้องชุดทั้งหมด 40 ห้องปัจจุบันมีห้อง ชุดให้เช่า 3 ห้อง และค่าเช่าอยู่ที่ 100,000 หยวนต่อเดือน

คุณเฉินกล่าวว่า “บ้านเหล่านี้ถูกให้เช่าโดยเจ้าของคนก่อน ตอนนี้คุณหลินเป็นเจ้าของ ถ้าคุณ ไม่ต้องการให้ใครเช่าบ้าน คุณสามารถน่าบ้านกลับมาได้ทุกเมื่อ

หลินฟานยิ้ม และพูดว่า “ไม่เป็นไร ฉันอยู่คนเดียวไม่ได้ บ้านหลายหลัง ปล่อยให้เช่าแล้วรอเก็บค่าเช่าก็ไม่เลว”

ห้องชุดหนึ่งเดือนละ 100,000 หยวน และถ้าเช่าห้องชุด 40 ห้อง เขาก็ทํารายได้อย่างน้อย 4 ล้านหยวนต่อเดือน!

มันตั้ง 4 ล้านหยวนเลยนะ!

ดีใจจังที่ได้เป็นเจ้าบ้านเก็บค่าเช่าที่นี่!

ในเวลานี้ รถเบนท์ลีย์ ฟลายอิ้ง สเปอร์ ราคาเกือบ 3 ล้านหยวน จอดอยู่ใต้ตึกเอ ชายวัยกลางคนที่มีพุงเดินก้าวขายาวภายใต้การนําของนายหน้า ในการวางแผนที่จะเข้าไปในอาคาร A เพื่อดูบ้าน

“บ้านที่เราดูเมื่อวาน ฉันต้องการดูอีกครั้ง!” ชายวัยกลางคนดูเหมือนจะรวย

นายหน้ายิ้มแล้วพูดว่า “คุณคู่ บ้านหลังนั้นมีคนซื้อไปแล้ว เรามีบ้านอื่นอีกทําไมผมกับพี่ไม่ไปดูล่ะ”

หน้าของชายวัยกลางคนทรุดลง: “อะไรนะ นี่มันอะไรกัน! ซื้อเร็วไปเปล่าฉันไม่สนใจฉันชอบห้องชุดนั้น ต่อให้มีคนซื้อก็จะซื้อคืน ไป พาฉันเข้าไปแล้วรีบโทรหาผู้ซื้อคนนั้นทันที!”

นายหน้าไม่กล้า ให้เศรษฐขุ่นเคืองจึงเห็นด้วยทันที

ทันใดนั้น หลินฟาน เข็นรถยนต์ไฟฟ้ามาที่อาคาร A และผ่านหน้าชายวัยกลางคน

เมื่อชายวัยกลางคนเห็นว่า หลินฟาน เป็นคนส่งอาหาร เขาก็แสดงอาการรังเกียจทันทีและดุด่าว่า“บ้าเอ๊ยแกกําลังขวางทางฉันอยู่!ไม่มีตาหรือไงวะ!!”