ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตา - บทที่ 560 ซ่งชิงลงมือ เรื่องของตระกูลเซียว

บทที่ 560 ซ่งชิงลงมือ เรื่องของตระกูลเซียว

บทที่ 560 ซ่งชิงลงมือ เรื่องของตระกูลเซียว

หากเป็นแบบนี้ เช่นนั้นซ่งชิงจะต้องเปลี่ยนอำนาจทั้งหมดของคนเหล่านี้ให้กลายเป็นค่าโชคชะตาแล้วใช้พวกมันหลังจากนี้อย่างไม่ต้องสงสัย!

เพราะซ่งชิงทราบว่าลู่หยวนไม่ใช่คนโง่

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อทั้งคู่ทราบว่าอีกฝ่ายมีระบบ พวกเขาจะต้องคิดถึงระดับนี้อย่างแน่นอน!

ขอเพียงลู่หยวนไม่ใช่คนขี้ขลาด เขาย่อมทราบว่าตนเองจะต้องลงมือเพื่อทำลายกองกำลังทั้งหมดนี้!

ถึงตอนนั้น ซ่งชิงจะไม่สามารถลดค่าโชคชะตาตามที่ต้องการได้!

มันจึงเป็นการดีกว่าที่จะใช้พลังเหล่านี้ในขณะที่คนของลู่หยวนยังไม่ลงมือ ไม่ว่าจะเป็นการแลกเปลี่ยนสิ่งของหรือพัฒนาทักษะเทวะ ไม่ว่าอย่างไร หากหาทางใช้ได้ก็ไม่เท่ากับเสียเปล่า!

ลู่หยวนเผยรอยยิ้มเย็นชา เหอะ เขาอยากรู้นักว่าซ่งชิงจะทรงพลังมากแค่ไหน!

เสวียนเทียนชวนตอบด้วยความเคารพ “รายงานนายท่าน การสืบสวนเกือบเสร็จสิ้นแล้ว พวกข้าส่งคนไปประจำตามสถานที่ทั้งหลาย หากมีความจำเป็นขึ้นมา ขอเพียงนายท่านถ่ายทอดคำสั่ง กองกำลังเหล่านี้สามารถถูกทำลายได้ในพริบตา!”

“สิ่งของวิเศษซึ่งถูกวาดไว้บนแผนที่อยู่ในห้องโถงของท่านแล้ว”

“ไป ไปดูกัน”

เสวียนเทียนชวนตอบตกลงแต่ไม่ได้พาลู่หยวนไปในทันที แต่กลับทำความเคารพกู้ชิงหรันอีกครั้งแล้วเอ่ยคำด้วยความเคารพ “นายหญิง ภายในรัศมีสามสิบลี้ของลานวังไม่มีคนอยู่อาศัย ภายในมีทุกอย่างเพียบพร้อม ดังนั้นเชิญท่านทำตามใจปรารถนาได้เลย”

กู้ชิงหรันพยักหน้าเพื่อบ่งบอกว่ารับรู้

จากนั้นเสวียนเทียนชวนกับลู่หยวนเดินไปที่ลานวัง

กู้ชิงหรันเดินตรงไปทางห้องโถงใหญ่ข้างวังลู่หยวน นางไม่สนใจสิ่งที่อีกฝ่ายกับเสวียนเทียนชวนตระเตรียมเอาไว้

นางเพียงมีความปรารถนาที่จะสำรวจกระบี่ไท่อี ประกอบกับตอนนี้ลู่หยวนต้องใช้เวลาในการตระเตรียมสักพัก ดังนั้นตนเองสามารถใช้โอกาสดังกล่าวเพื่อสำรวจกล่องกระบี่ไท่อีได้

ลู่หยวนกับกู้ชิงหรันต่างแยกย้ายกันแล้ว แต่ซวี่รั่วหลิงกลับยืนนิ่งโดยไร้จุดหมาย

ผู้คนบางส่วนที่อยู่ข้างกายพานางไปสถานที่พักผ่อน

ลู่หยวนกับเสวียนเทียนชวนเข้าลานวังก่อนจะพบว่าห้องโถงใหญ่มีความงดงามยิ่ง สิ่งที่สะดุดตามากที่สุดคือแผนที่ที่แขวนอยู่บนผนังด้านหนึ่ง

แผนที่ดังกล่าวครอบคลุมทั่วทั้งแผ่นดินหยวนหง!

แม้แต่พื้นที่ต้องห้ามบางแห่งก็ถูกทำเครื่องหมายไว้!

ลู่หยวนเหลือบมองเล็กน้อยก่อนจะพบพื้นที่สีแดงซึ่งมีการทำเครื่องหมายไว้เป็นพิเศษบนแผนที่

สถานที่เหล่านี้ล้วนหมายถึงกองกำลังของซ่งชิง!

“เหอะ ค่อนข้างเยอะพอตัว”

ลู่หยวนยิ้ม เขาเพียงกวาดตามองเล็กน้อยก็มองเห็นพื้นที่ดังกล่าวไม่ต่ำกว่าร้อยแห่ง!

กองกำลังเหล่านี้มีขนาดแตกต่างกันไปและข้องเกี่ยวกับห้าดินแดนใหญ่ โดยทะเลใต้กับอาณาจักรประจิมครอบครองกองกำลังไว้มากที่สุด

ถัดจากเครื่องหมายสีแดงแต่ละแห่งคือรายชื่อกองกำลังที่อยู่ภายในนั้น

หากมองดูตามนี้ ทะเลใต้กับอาณาจักรประจิมทั้งหมดใกล้จะล่มสลายเต็มที ซึ่งกองกำลังภายในนั้นล้วนเป็นตัวตนสูงสุดแทบทั้งสิ้น!

ลู่หยวนเปิดปากถาม “มีการเคลื่อนไหวในช่วงไม่กี่วันมานี้บ้างหรือไม่?”

“มี!”

เสวียนเทียนชวนพยักหน้า “นับตั้งแต่เมื่อวาน กองกำลังทั้งหลายที่ถูกทำเครื่องหมายเอาไว้เริ่มผลัดเปลี่ยนตำแหน่งภายในที่สำคัญ!”

“ผู้คนเกือบครึ่งในกองกำลังทั้งหลายเสียชีวิตในชั่วข้ามคืน ส่วนบุคคลสำคัญของกองกำลังทั้งหมดกลายเป็นพวกหน้าใหม่!”

“จากการสืบสวนของพวกเราทำให้ทราบว่ามีกองกำลังอื่นข้องเกี่ยวกับเรื่องนี้!”

ลู่หยวนคิ้วขมวดเล็กน้อย “หากมีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่จากกองกำลังเหล่านี้ มันจะไม่เป็นการดึงดูดความสนใจจากกองกำลังอื่นหรือ?”

เสวียนเทียนชวนเอ่ย “ก็มีบ้าง ยกตัวอย่างเช่นในอาณาจักรประจิมก็มีบางสำนักเริ่มเข่นฆ่ากันเองในชั่วข้ามคืน ซึ่งสำนักรอบข้างที่ไม่ได้อยู่ใต้อาณัติกองกำลังของซ่งชิงต่างเกิดความคิดที่จะฉวยโอกาสจากความวุ่นวายดังกล่าวด้วยการจับอาวุธขึ้นมาห้ำหั่นกันภายในนั้น”

“แต่คนเหล่านี้ล้วนตายอย่างน่าเวทนาก่อนจะทันได้เข้าร่วมการต่อสู้ภายในสำนักเสียอีก!”

“ตามรายงานที่ได้รับมา ว่ากันว่าในคืนนั้นมีคนเห็นปราณกระบี่นับไม่ถ้วนปรากฏบนท้องฟ้า ซึ่งพลังของมันยิ่งใหญ่ราวกับทวยเทพกระบี่ เพียงแค่หนึ่งถ้วยชา คนเหล่านี้ก็ถึงแก่ความตาย”

เสวียนเทียนชวนแสดงยันต์บางอย่างให้ลู่หยวนดู จากนั้นจึงเอ่ยคำต่อ “ตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้ เหตุการณ์การทำลายล้างตระกูลและสำนักอย่างกะทันหันเช่นนี้เกิดขึ้นรวมทั้งสิ้นสามสิบเก้าครั้ง!”

“คนเหล่านี้ที่ก้าวเข้ามากำราบไม่อาจมองข้ามได้ คาดว่าความแข็งแกร่งในการบ่มเพาะของพวกเขาอยู่ในขอบเขตตั้งแต่ขั้นเซียนยุทธ์ไปจนถึงขั้นจ้าวยุทธ์!”

“ตามการประมาณการของข้า ในเหตุการณ์สามสิบเก้าครั้งนี้น่าจะมีประมาณสิบคนที่เคลื่อนไหวเพื่อลงมือกำราบ ซึ่งในบรรดาสิบคน มีสามคนใช้กระบี่ หนึ่งคนใช้ดาบ สองคนใช้อาวุธยาว และสี่คนที่เหลือใช้ค่ายกล ยันต์ หรือไม่ก็กำลังกาย”

เสวียนเทียนชวนอธิบายสิ่งที่คาดการณ์ไว้ทั้งหมดโดยไม่ปล่อยให้เสียเวลา

หลังจากได้รับคำสั่งจากลู่หยวน เขาก็เริ่มวางแผนและติดตามสถานการณ์ทันที

กองกำลังเหล่านั้นซึ่งอยู่ใต้อาณัติของซ่งชิงถูกไป๋ชิวเอ๋อร์แทรกซึมเข้าไปนานแล้ว

ภายใต้สภาพดังกล่าว ทำให้การตรวจสอบสิ่งเหล่านี้จึงทำได้ค่อนข้างง่าย

เสวียนเทียนชวนถึงขั้นทำนายทั้งคืนจนในที่สุดก็สามารถกำหนดความเป็นไปได้มากมาย!

เมื่อทราบคำตอบของเสวียนเทียนชวน ลู่หยวนจึงพยักหน้าก่อนจะบังเกิดความคิดหนึ่งในใจ

“แต่มีกองกำลังซึ่งไม่อยู่ภายในขอบเขตการจับตาดูที่เริ่มผลัดเปลี่ยนตำแหน่งสำคัญอย่างรวดเร็วเหมือนเจ้าพวกนี้ใช่หรือเปล่า?”

เสวียนเทียนชวนตอบ “มีบ้าง แต่ตอนนี้พวกเขาล้วนอยู่ภายใต้การสังเกตการณ์!”

ทันทีที่สิ้นคำ สีหน้าของเสวียนเทียนชวนเริ่มผิดธรรมชาติ “นายท่าน มีอีกเรื่องหนึ่ง”

ลู่หยวนเหลือบมอง “เรื่องอะไร?”

“ตระกูลของเซียวเทียนซึ่งตั้งอยู่ในทะเลใต้เป็นตระกูลเล็กที่อยู่ใจกลางเมืองชายแดน แต่จากข่าวที่รับทราบมาเมื่อเช้า นี้ ว่ากันว่าฉือเซ่ากับจ้าวเยี่ยนผู้อยู่ใต้อาณัติซ่งชิงต่างไปรวมอยู่กับตระกูลของเซียวเทียนแล้ว”

เสวียนเทียนชวนคิ้วขมวด “แม้ข่าวล่าสุดจะเป็นพวกเขาเข้ามาในตระกูลเซียว แต่คาดว่ามันเป็นการเข้ามาด้วยเจตนาที่ไม่ดี”

ลู่หยวนหรี่ตา เขาพอจะคาดเดาได้ว่าคนของซ่งชิงต้องเข้ามาเอาอะไรบางอย่างเป็นแน่

ทันทีที่สองคนนี้เข้าไป ผู้คนทั้งหลายในตระกูลเซียวอาจจะถึงแก่ความตาย

ค่าโชคชะตาของเซียวเทียนยังพอมีอยู่ ส่วนกลิ่นอายของตัวเอกยังคงอยู่ที่นั่น หากไม่มีอุบัติเหตุอะไรเกิดขึ้น เด็กคนนี้จะต้องรีบกลับมาเพื่อทำการต่อสู้ครั้งใหญ่อย่างแน่นอน!

ลู่หยวนสอบถาม “ตอนนี้เซียวเทียนอยู่ไหน?”

เสวียนเทียนชวนตอบ “เขาออกจากเกาะที่เข้าไปฝึกฝนแล้ว ว่ากันว่าตอนนี้เขาแข็งแกร่งขึ้นมาก! อย่างน้อยก็อยู่ขั้นเซียนยุทธ์!”

“โห?”

ลู่หยวนยิ้มกว้าง “เด็กคนนี้เติบโตไวนัก เพียงช่วงเวลาไม่นาน เขาได้เข้าสู่ขั้นเซียนยุทธ์งั้นหรือ?”

เสวียนเทียนชวนพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ระดับการบ่มเพาะที่ก้าวกระโดดของเซียวเทียนถือว่าพิเศษสำหรับแผ่นดินหยวนหง!

ทว่าเสวียนเทียนชวนไม่ประหลาดใจ ถึงอย่างไรลู่หยวนเป็นคนที่ก้าวเข้าสู่สองขั้นจนไปถึงขั้นจ้าวยุทธ์ได้ในคราวเดียว ส่วนที่เหลือจึงไม่ส่งผลกระทบอะไรกับเขาอีกต่อไป!

“เมื่อเซียวเทียนกลับมา เรื่องนี้จะพัฒนาไปอีกขั้น ให้คนของพวกเรานิ่งเฉยไปสักระยะแล้วปล่อยให้เรื่องดังกล่าวดำเนินต่อไป”

ลู่หยวนยิ้มบาง “แต่ให้คนของพวกเราจับตาดูอย่างใกล้ชิด อย่างน้อยจะปล่อยให้ทุกคนในตระกูลเซียวตายไม่ได้ พวกเราต้องลงมือเมื่อถึงคราวจำเป็น ก็ไม่จำเป็นต้องช่วยทั้งหมด ช่วยเพียงคนหนุ่มสาวบางส่วนก็พอ”

“ยามมนุษย์สูญเสียคนสำคัญที่สุดเท่านั้นจึงจะสามารถมุ่งสนใจไปที่ความเกลียดชังตลอดชีวิตจนเกิดเป็นเป้าหมายได้! ข้าอยากให้เซียวเทียนอยู่ฝั่งตรงข้ามกับซ่งชิง!”

เสวียนเทียนชวนรู้สึกเย็นสันหลังวาบเมื่อได้ฟังคำพูดของลู่หยวน จากนั้นจึงคำนับแล้วตอบคำ “ขอรับ!”