ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตา - บทที่ 677 เทพหงซี
บทที่ 677 เทพหงซี
เหล่าเทพเจ้าเมื่อเห็นเช่นนี้ก็ค่อย ๆ ตั้งสติได้ พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมลู่หยวนถึงต้องแบ่งปันบัลลังก์เทพกับก้อนโคลนโสโครกนั่น?!
อย่างไรก็ตามมีเทพองค์หนึ่งที่ไม่ได้คำนึงถึงสิ่งเหล่านี้ แต่กลับจ้องมองลู่หยวนอย่างเอาเป็นเอาตาย สายตาที่ลุกโชนนั้นราวกับจะเผาให้ร่างของลู่หยวนทะลุเป็นจุณ!
ลู่หยวนย่อมรับรู้ถึงความเป็นศัตรูเช่นนี้ได้ จึงมองตามไป เห็นว่าเทพเจ้าองค์นั้นอยู่ไม่ไกลจากเจิ้นเทียนเสินจวิน หน้าตาธรรมดา สวมเพียงอาภรณ์เทพอันงดงาม ข้างกายมีกระบี่ยาวโบราณติดตามมา
เมื่อเห็นลู่หยวนมองมา เทพเจ้าองค์นั้นก็แค่นเสียงเย็นชา “เจ้าช่างเย่อหยิ่งนัก! กล้าดีอย่างไรมาดูหมิ่นเจิ้นเทียนเสินจวินมาให้ข้าสังหารเจ้า ณ ที่นี้เถิด!”
ลู่หยวนหัวเราะเยาะ “อะไรกัน? ตัวจริงยังไม่มีปฏิกิริยา สุนัขเลียขากลับร้อนใจเสียก่อน?”
คำพูดนี้ทำให้สีหน้าของเทพเจ้าองค์นั้นแข็งค้างทันที เขามองไปทางเจิ้นเทียนเสินจวินข้าง ๆ เห็นว่านางยังคงมีสายตาเรียบเฉย ไม่ว่าลู่หยวนจะพูดอะไร นางก็ยังคงยืนอย่างสงบนิ่งอยู่ในสวรรค์และพิภพ
“ดูเหมือนว่าเลียมานานขนาดนี้ ก็ยังไม่มีความคืบหน้าเลยสินะ เจ้าดูสิ นางไม่แม้แต่จะมองเจ้าสักแวบ หรือแม้แต่จะแสร้งทำเป็นสนใจเจ้าสักนิด”
ลู่หยวนยื่นมือขวาออกไป พลังเทพในฝ่ามือของเขาระเบิดออกมาอย่างฉับพลัน หอกเทพก็ปรากฏขึ้นตามมา!
“เจ้าน่าจะเปลี่ยนไปเลียคนอื่นแทน มาเลียข้าสิ ข้าปฏิบัติต่อสุนัขในบ้านดีมากนะ”
คำพูดดูถูกเช่นนี้ ทำให้เทพที่ยืนอยู่ข้าง ๆ พร้อมกับกระบี่ยาวยิ่งโกรธเคืองกว่าเดิม!
คิดดูสิ เขาเป็นถึงเทพหงซีผู้ยิ่งใหญ่มีพลังการต่อสู้ไม่ต่ำในทำเนียบเทพ ในโลกของเทพไม่มีใครกล้าพูดกับเขาเช่นนี้ ไฉนลู่หยวนผู้นี้จึงกล้า?!
“ไอ้บ้านี่ ตายซะ!”
เทพหงซีระเบิดพลังออกมาในพริบตา มือขวาคว้ากระบี่ยาวข้างกาย ร่างพุ่งทะยานออกไป ทันใดนั้นทั่วทั้งฟ้าดินก็ปกคลุมด้วยกลิ่นอายสังหารอันทรงพลัง ในกลิ่นอายนั้นยังมีกลิ่นคาวเลือดเหนียวเหนอะทำให้เหล่าเทพเจ้าที่ใช้ชีวิตอยู่ใต้แสงสว่างแห่งเทพทุกวันรู้สึกรังเกียจเล็กน้อย
เมื่อเห็นเทพหงซีลงมือ เหล่าเทพที่เหลือก็หยุดความคิดที่จะลงมือ
เทพเหว่ยซื่อจั้งกล่าวอมิตาพุทธอีกครั้งพึมพำราวกับพูดกับตัวเอง “หงซีเป็นบุตรของเทพสงคราม แม้จะสืบทอดบัลลังก์เทพอื่นแต่ก็ยังซ่อนเจตนาสังหารไว้ไม่มิดหากได้ลงมือ ข้าได้ยินมาว่าสามสิบล้านล้านปีก่อน เขาต่อสู้กับเทพสามองค์ในทำเนียบเทพถึงกับฆ่าจนหมดสติ สังหารเก้าพันล้านโลกกว่าได้สติคืนมา ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่”
ข้าง ๆ มีเทพเห็นด้วย “มีเรื่องนี้จริง เมื่อหงซีลงมือแล้ว พวกเราก็ไม่จำเป็นต้องไป ดูก่อนว่าครั้งนี้จะมีการเปลี่ยนแปลงอย่างไร ได้แต่หวังว่าหงซีจะไม่ฆ่าจนจิตสำนึกสลายในการต่อสู้ครั้งนี้ ไม่เช่นนั้นพวกเราจะต้องจับตัวเขากลับไปยังโลกเทพ ก็จะยุ่งยากอีก”
เทพหงซีผู้นี้ก็มีที่มาที่ไป บิดามารดาของเขาในโลกเทพล้วนเป็นเทพสงครามที่ทรงพลัง ผู้ที่อยู่ ณ ที่นี้ ต่างต้องให้เกียรติบิดามารดาของเขาอยู่แล้ว
หากวันนี้หงซีตายในที่นี้ก็ไม่เกี่ยวกับพวกเขา แต่หากหงซีฆ่าจนหมดสติ พวกเขาไม่เพียงแค่ต้องกังวลใจว่าจะจับกุมเขาอย่างไรให้ไม่เกิดการสูญเสียเท่านั้น แต่ยังต้องคุ้มเขากลับไปยังโลกเทพอีกด้วย
อย่างไรก็ตามไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร ทั้งหมดขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลงของสถานการณ์ต่อจากนี้ เพราะพวกเขาจะไม่เข้าร่วมในการต่อสู้ครั้งนี้
ไม่ใช่เพราะพวกเขาไม่อาจทนเห็นการรังแกผู้น้อยด้วยจำนวนที่มากกว่า แต่เป็นเพราะหงซีถูกปลุกเร้าความโกรธแล้ว สถานะเทพแห่งสงครามอันเป็นเอกลักษณ์ของเขากำลังอยู่ในจุดวิกฤติที่อาจจะเปิดใช้งาน หากเข้าร่วม เจ้าหนุ่มนี่จะสามารถโจมตีโดยไม่แยกแยะระหว่างมิตรและศัตรูได้จริง ๆ
เช่นนั้นก็ต้องปล่อยให้เจ้าหนุ่มนี่สังหารอย่างบ้าคลั่งไป
ในขณะนั้นเอง!
เทพหงซีได้จับกระบี่และฟันฆ่าไปยังเบื้องหน้าของลู่หยวนแล้ว เจตนาสังหารอันเป็นเอกลักษณ์บนร่างของเขาได้ก่อตัวขึ้นเป็นรูปร่าง กลายเป็นวงล้อมพุ่งเข้าหาลู่หยวนเพื่อสังหาร!
ลู่หยวนเก็บรอยยิ้มของตน ดวงตาพลันจมลงในทันใด!
ลู่หยวนพุ่งหอกเทพในมือออกไป พลังเทพอันเป็นของเขาเองพลุ่งพล่านออกมาปะทะกับเทพหงซีในจุดเดียวกัน!
ปัง!
กระบี่ยาวและหอกเทพปะทะกันอย่างรุนแรง เสียงอันดังสนั่นหวั่นไหวระเบิดออกมา จากจุดที่ทั้งสองปะทะกัน พลังสีแดงเข้มแผ่ซ่านออกมาพุ่งไปทั่วทุกทิศทางกัดกร่อนทุกสิ่งโดยรอบ!
พลังศักดิ์สิทธิ์ที่แผ่ซ่านออกมาจากร่างของทั้งสองคนถูกกลืนกินไปด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัวนี้!
“นี่คือวิถีของหงซีหรือ?” เทพองค์หนึ่งจ้องมองไอสีแดงเข้มนั้นแล้วเอ่ยปากขึ้นว่า “ข้าเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกเช่นกัน”
เทพเหว่ยซื่อจั้งพยักหน้า “ใช่แล้ว วิถีแห่งการสังหาร แม้จะไม่เทียบเท่าเทพแห่งการฆ่าล้างแต่ก็ได้รับการสืบทอดมาถึงสามส่วน ด้วยพลังเช่นนี้ก็สามารถครองที่นั่งบนบัลลังก์เทพได้แล้ว!”
ในช่วงที่เทพทั้งสององค์สนทนากัน ลู่หยวนกับเทพหงซีได้ปะทะกันนับพันครั้ง!
ทุกครั้งที่พวกเขาต่อสู้กัน หมอกสีแดงเข้มจำนวนมากก็แผ่ซ่านออกมา กัดกร่อนพื้นที่โดยรอบ!
ขณะนั้น!
เคร้ง!
เสียงดังสนั่นจนสวรรค์และพิภพสะเทือน เทพหงซีฟันฟาดลงมาหนึ่งทีจากนั้นก็ชี้นิ้วไปยังพื้นที่ว่างเปล่า ถอยออกไปเล็กน้อยแล้วยืนอยู่บนนภากาศ!
ลู่หยวนถือหอกไว้ บัลลังก์เทพปรากฏขึ้นพลังเทพของเขาห่อหุ้มรอบกาย ปกป้องเขาไว้!
แต่หมอกสีแดงเข้มที่ครอบครองพื้นที่ทั้งหมดนั้นล้อมรอบลู่หยวนอยู่ คอยกลืนกินและกัดกร่อนพลังเทพของลู่หยวนอย่างไม่หยุดหย่อน!
“ลู่หยวน ข้าจะพาเจ้าไปพบกับสิ่งที่เรียกว่าการสังหารอย่างสมบูรณ์!”
ดวงตาสีดำของเทพหงซีพลันเปลี่ยนเป็นสีแดงฉาน สีแดงแผ่ขยายออกไปจนย้อมดวงตาทั้งคู่ให้แดงไปหมด
เสียงของเขากลายเป็นเสียงแหบต่ำราวกับปีศาจจากนรกมาเยือนโลกมนุษย์!
ถึงขนาดที่สามารถมองเห็นบัลลังก์เทพขนาดใหญ่ชุ่มโชกไปด้วยเลือดปรากฏขึ้นเบื้องหลังเทพหงซี!
แต่สิ่งที่น่าประหลาดใจคือ บนบัลลังก์นั้นมีร่างที่ไม่ใช่มนุษย์ปรากฏขึ้น ร่างนั้นมีสี่ตาหกแขนแปดขา ทั้งร่างชุ่มโชกไปด้วยเลือด ดูน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก!
ร่างนั้นยืนอยู่หน้าบัลลังก์ ก่อนจะค่อย ๆ นั่งลง!
“ร่างแท้จริงของบัลลังก์เทพหรือ?”
เทพองค์หนึ่งเห็นดังนั้นก็รู้สึกประหลาดใจ “เทพหงซีผู้นี้ฝึกฝนจนสามารถสร้างร่างแท้จริงของบัลลังก์เทพได้แล้วหรือ?”
พูดจบ เทพองค์นั้นก็ดูเหมือนจะสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติจึงขมวดคิ้วทันที “พลังนี้ ดูเหมือนว่า……”
คำพูดยังไม่ทันจบ เทพเจ้าที่อยู่ข้าง ๆ ก็พยักหน้าเบา ๆ “ร่างจริงของบัลลังก์เทพนี้ ไม่ใช่ร่างจริงของบัลลังก์เทพหงซีแต่เป็นร่างที่ยืมมา”
บัลลังก์เทพที่เทพหงซีครอบครองอยู่นั้น พลังที่แข็งแกร่งที่สุดน่าจะเกี่ยวข้องกับกระบี่ยาวในมือของเขา แต่พลังที่เขาปลดปล่อยออกมาอย่างต่อเนื่องในตอนนี้ล้วนเกี่ยวข้องกับการสังหาร!
กลิ่นอายแห่งการสังหารเช่นนี้แท้จริงแล้วเป็นของเทพอสูร บัลลังก์เทพและร่างจริงของบัลลังก์เทพที่เกิดขึ้นในตอนนี้ล้วนถูกยืมมาจากเทพอสูร
ที่จริงแล้ว การที่ตนเองมีบัลลังก์เทพแต่กลับไม่ขวนขวายที่จะพัฒนาพลังของบัลลังก์เทพของตนให้แข็งแกร่งขึ้น แต่กลับอาศัยพลังของเทพองค์อื่นมาเสริมให้ตนเอง นับว่าเป็นเรื่องที่ไม่ดีอย่างยิ่ง
พลังของตนเองอาจจะค่อย ๆ กลายเป็นเพียงผู้ติดตาม ในขณะที่พลังของผู้อื่นกลับกลายเป็นพลังหลักในการต่อสู้ เมื่อบัลลังก์เทพรับรู้ถึงเรื่องนี้ก็อาจจะพิจารณาที่จะละทิ้งบุคคลผู้นี้ แล้วเปลี่ยนไปหาคนอื่นมารับช่วงบัลลังก์เทพแทน
อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ของเทพหงซีก็นับว่าแปลกมาก พลังที่เขาอาศัยนั้นเป็นพลังของเทพอสูร
เทพอสูรเป็นเทพหลักได้วางแผนทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว พลังทั้งหมดที่ให้เทพหงซียืมไปนั้น ไม่เพียงแต่จะช่วยให้เทพหงซีปลดปล่อยพลังอันทรงพลังออกมาเท่านั้น แต่ยังคอยข่มขวัญบัลลังก์เทพที่แท้จริงของเทพหงซีอยู่ตลอดเวลาทำให้มันไม่อาจทรยศต่อเทพหงซีได้!
ดังที่เห็นในขณะนี้ ร่างจริงของบัลลังก์เทพอสูรนั้นกำลังนั่งอย่างสง่าผ่าเผยอยู่บนบัลลังก์เทพของเทพหงซีมองลงมายังโลกด้วยสายตาดูแคลนและมองดูฟ้าดินอย่างหยิ่งผยอง!
YOU MAY ALSO LIKE
