ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม - ตอนที่ 235 สงครามรูตูด

“เอ๊ะ ทุกคนจงระวัง เหมือนจะมีบางอย่างมาจากทางนั้น” เซียนกระบี่หลิงเซียวหยุดการกระทำในมือ หรี่ตาทอดมองออกไปไกลแล้วพูดกับทุกคน

นักพรตนับร้อยเองก็จ้องมองไปทางนั้นอย่างระแวดระวัง

ตรงนั้นมีลูกกลมๆ สีน้ำเงินกำลังพุ่งมาทางมวลชนอย่างรวดเร็ว

ยามลูกกลมๆ สีน้ำเงินเข้าใกล้ ทุกคนถึงได้พบว่ามันมีขนาดใหญ่โตปานใด

ตูม

มันแตกละเอียด ร่างประหนึ่งขุนเขาตกลงมาทันใด ทำให้ผิวดินสั่นสะเทือน

พลังที่มหาศาลและบ้าระห่ำกระจายออกมา บ่งบอกถึงความโกรธเกรี้ยวของมัน

มดยักษ์สิบหกตัวที่มีพลังแก่กล้า เดินเหินได้ด้วยสองขากำลังยืนตระหง่านอยู่เบื้องหน้า

มดยักษ์สีน้ำเงินตัวหนึ่งมองลูกประคำที่แตกละเอียดในมือ ถอนหายใจเบาๆ “ไม่คิดว่าจะได้ใช้ประคำตัดแดนในสถานการณ์แบบนี้”

เสียงสะอื้นดุจสายฟ้าคำรามของนางพญามดดังขึ้น “ลูกสิบกว่าชีวิตที่น่าสงสารของข้า…นักพรตมนุษย์พวกนี้…ต้องตายสถานเดียว!”

สิ้นเสียงตวาดของนางพญามด มดยักษ์ที่มีรูปร่างแตกต่างกันสิบหกตัวก็เริ่มแผ่พลังอันน่ากลัว ไม่พูดพร่ำทำเพลงพุ่งไปหาพวกเซียนกระบี่หลิงเซียวทันที

สงครามที่ดุเดือดอย่างยิ่งปะทุขึ้นทันใดภายใต้เหตุการณ์นี้

มดยักษ์ทั้งสิบหกตัวล้วนมีพลังยุทธ์ระดับแปลงจิต ทุกการเคลื่อนไหว ล้วนทำให้เกิดปรากฏการณ์อันน่ากลัวได้

หนึ่งในนั้นมีมดยักษ์สีน้ำเงินที่ไร้เทียมทาน สองมือของมันเป็นดั่งอาวุธที่ทนทานอย่างมหันต์ อาศัยเพียงพละกำลังก็สามารถฉีกทึ้งไอกระบี่ของอาจารย์คนหนึ่งได้ จากนั้นก็ทำให้อาจารย์คนนั้นบาดเจ็บสาหัส

สุดท้ายมันก็สู้รบโรมรันกับเซียนกระบี่หลิงเซียวซึ่งมีพลังต่อสู้สูงสุดในหมู่คนเหล่านี้ แต่ก็ไม่พลาดท่าเสียทีอยู่ดี

นอกจากอาจารย์ระดับแปลงจิตสิบคนแล้ว นักพรตระดับหล่อเลี้ยงวิญญาณร้อยชีวิตก็ประมือกับมดยักษ์หลายตัวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

นักพรตหล่อเลี้ยงวิญญาณเหล่านี้ล้วนเป็นหัวกะทิของคุณสมบัติแต่ละด้าน และถนัดการใช้ค่ายกลร่วมโจมตี ด้วยเหตุนี้จึงสามารถรบกับมดยักษ์ซึ่งๆ หน้าได้

นางพญามดไม่สันทัดการต่อสู้ นอกจากให้กำเนิดสุดยอดแล้ว ก็มีเพียงเปลือกที่ค่อนข้างหนาเท่านั้น

ระหว่างรบ มีนักพรตฉวยโอกาสโจมตีมันบ่อยครั้ง แต่เมื่อพลังเซียนที่มีอานุภาพร้ายแรงระเบิดบนร่างของมันแล้ว กลับไม่สามารถทำลายได้แม้แต่เปลือกนอกดำสนิทของมัน

ขณะที่สองฝ่ายกำลังสู้กันสุดชีวิตนั้น จู่ๆ ร่างของนางพญามดก็สั่นอย่างแรง ทำให้พื้นดินพลอยสั่นสะเทือนไปด้วย

เหล่านักพรตหวาดผวา รู้ว่านางพญามดจะออกไข่อีกแล้ว

แม้แต่ในสถานการณ์ที่คับขันเช่นนี้ มันก็ยังไม่ลืมหน้าที่ ช่างมีจิตวิญญาณเคารพในหน้าที่เสียเหลือเกิน

มดยักษ์สีแดงตัวหนึ่งปล่อยมังกรไฟเก้าตัว บีบให้นักพรตหล่อเลี้ยงวิญญาณสิบกว่าคนถอยออกไป

ผมของเซวียนหยวนเฉิงถูกไฟคลอกจนเกรียม หันหน้าตะโกนบอกอันหลินที่ขี่สุนัขว่า “สหายอันหลิน เจ้าช่วยกลอกตาอ่านจุดอ่อนของนางพญามด ทำลายการป้องกันของมันได้ไหม”

อันหลินแน่นหน้าอกทันทีเมื่อได้ยิน “กลอกตาบ้าบออะไร วิชาญาณทิพย์หรือ ขอร้องอย่าใช้คำศัพท์ที่โลวแบบนี้…”

เขาถอยหลังออกมาระยะหนึ่งแล้วใช้วิชาญาณทิพย์กับนางพญามด

แม้จะใช้วิชาญาณทิพย์สำรวจจุดอ่อน แต่ในสายตาเขา นางพญามดก็ยังเป็นเหมือนกำแพงเหล็ก ทนทานทำลายได้ยากอยู่ดี

แต่เมื่อสำรวจทั่วร่างของนางพญามดอย่างถี่ถ้วนแล้ว สีหน้าของอันหลินก็เริ่มพิลึกขึ้นมา

“สหายอันหลิน เป็นอย่างไรบ้าง” เซวียนหยวนเฉิงถามอย่างร้อนใจ

“อืม มีช่องโหว่อยู่…” อันหลินอ้ำๆ อึ้งๆ แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจว่า จะใช้กระแสจิตป่าวประกาศช่องโหว่นี้ “ทุกคนจงฟัง จุดอ่อนการป้องกันของนางพญามดคือ รูที่มันใช้ออกไข่!”

เหล่านักพรตแสดงสีหน้าประหลาดใจเมื่อได้ยินกระแสจิตของอันหลิน

นักพรตหญิงอย่างซูเฉี่ยนอวิ๋นกับสวีเสี่ยวหลานใบหน้าแดงเรื่อ แต่ก็จำจุดอ่อนของนางพญามดไว้

อันหลินรู้ว่า สงครามโจมตีก้นนางพญามดจะเปิดฉากแล้ว

ผู้ที่โจมตีก่อนใครคือเซียนกระบี่หลิงเซียว เขาใช้ภาพมายาสลัดมดยักษ์สีน้ำเงินทิ้ง พุ่งไปทางก้นของนางพญามด กระบี่แสงสีขาวยาวร้อยจั้งเล่มหนึ่ง จะแทงรูตรงก้นของนางพญามด

“อย่าคิดจะทำอะไรแม่ข้า!”

มดยักษ์สีน้ำเงินเห็นฉากนี้ก็ตะโกนลั่น เลือดลมพลุ่งพล่านทันที ใช้เคล็ดวิชาระเบิดความเร็ว กลายเป็นแสงสีน้ำเงินกะพริบไปกำบังก้นของนางพญามด ยกกำปั้นแล้วกระแทกใส่กระบี่แสงเล่มนั้น

ตูม! กระบี่แสงถูกหมัดของมดยักษ์สีน้ำเงินกระแทกจนแตกละเอียด แม้แต่เซียนกระบี่หลิงเซียวเองก็ถอยออกไปหลายก้าว

“ก้นของท่านแม่ ข้าจะปกป้องเอง” สีหน้าของมดยักษ์สีน้ำเงินเย็นเยือก ยืนตระหง่านอยู่หน้าเซียนกระบี่หลิงเซียว ขัดขวางฝีก้าวของเขา

ในตอนนั้นเอง มีอาจารย์ระดับแปลงจิตอีกหลายคนพยายามโจมตีนางพญามด แต่ล้วนถูกมดยักษ์ที่เหลือขัดขวางสุดชีวิต

ครืน…

ไข่ยักษ์หลายร้อยใบกลิ้งลงพื้นปานน้ำหลาก นางพญามดออกไข่แล้ว!

“พี่เฉิง พวกอาจารย์ถูกมดยักษ์หมายหัว ปลีกตัวออกมาจู่โจมนางพญามดไม่ได้แล้ว หรือเราสองคนจะลองฝ่าวงล้อมกันหน่อย ข้ามีต๋าอีกับต๋าเอ้อร์อยู่ น่าจะสร้างผลลัพธ์อันไม่คาดฝันได้ ใช้โอกาสทำลายแนวป้องกันของพวกมัน” จู่ๆ อันหลินก็ส่งกระแสจิต

เซวียนหยวนเฉิงตาลุกวาว “ข้ายังมีระเบิดนิวเคลียร์หมื่นตันอีกหนึ่งลูก หากว่ายิงแล้วระเบิดในรูของมัน…”

อันหลินชะงักเล็กน้อย จากนั้นก็หัวเราะหึๆ เริ่มเคลื่อนไหวกับเซวียนหยวนเฉิงทันที

แนวรบของอาจารย์พยายามเข้าใกล้ทิศทางของพญามดให้ได้มากที่สุด พยายามโจมตีรูตูดของมัน

ไข่ยักษ์บนพื้นที่เพิ่งเบ่งออกมาเริ่มปริแตกแล้ว

เพียงชั่วครู่ มดบินหลายร้อยตัวก็บินขึ้นฟ้า อ้าปากแยกเขี้ยวใส่นักพรตกลางอากาศ

และร่างของนางพญามดก็เริ่มสั่นระริกอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าจะคลอดอีกแล้ว

“ให้ตายสิ นางพญามดตัวนี้คลอดเก่งเหมือนหมูตัวเมียเลย จู่ๆ จะคลอดก็คลอดเลย ไม่พักหายใจหายคอเลย!” อันหลินพูดด้วยความเหลือเชื่อเมื่อเห็นฉากนี้

“หมูตัวเมียเก่งอย่างมันที่ไหนกัน นางพญามดตัวนี้เป็นโรงงานผลิตอาวุธชัดๆ ต้องรีบกำจัดโดยด่วน” เซวียนหยวนเฉิงเองก็พูดขึ้นมาเช่นกัน

เมื่ออันหลินกับเซวียนหยวนเฉิงเข้าใกล้ขึ้นเรื่อยๆ มดบินหลายสิบตัวก็รวมตัวกันเป็นกระแสสีดำ บินมาทางพวกเขา

ขณะที่อันหลินกับเซวียนหยวนเฉิงกำลังจะลงมือ มังกรไฟที่ร้อนระอุอย่างยิ่งตัวหนึ่งก็พุ่งไปหามดบินหลายสิบตัวฝูงนั้น ทำให้เบื้องหน้ากลายเป็นทะเลเพลิง

ปีกของมดบินค่อนข้างเปราะบาง เมื่อเจอกับไฟที่ลุกโชน ก็เริ่มแผดร้องอย่างเจ็บปวด ร่วงหล่นลงพื้นในเวลาไม่กี่วินาทีต่อมา

อันหลินเหลียวหลังมอง เห็นหญิงสาวที่มีดวงไฟรายล้อมดุจผีเสื้อกระพือปีก รูปโฉมงามเพริศพริ้งคนหนึ่ง

“สวีเสี่ยวหลาน เจ้ามาได้อย่างไร” อันหลินพูดอย่างประหลาดใจ

“เห็นท่าทางจะก่อเรื่องของพวกเจ้า ก็เลยอยากตามมาดูสักหน่อย” สวีเสี่ยวหลานพูดด้วยความตื่นเต้น

อันหลินพูดยิ้มๆ ว่า “พวกเราจะไปทะลวงรูตูดของนางพญามด ผู้หญิงอย่างเจ้าจะมาร่วมวงทำไม”

“ผู้หญิงแล้วทะลวงไม่ได้หรือ” สวีเสี่ยวหลานโต้เถียง จากนั้นก็เหมือนว่าจะนึกอะไรขึ้นได้ หน้าขึ้นสี เอ็ดไปทีหนึ่งว่า “ทะลึ่ง!”

ก้นของนางพญามดใกล้แค่เอื้อม มดยักษ์สีขาวที่มีพลังแข็งแกร่งขวางหน้าพวกอันหลิน

“สวะระดับหล่อเลี้ยงวิญญาณอย่างพวกเจ้า อย่าฝันจะเข้าใกล้แม่ข้า ตายเสียเถอะ!”

มันกางแขน แท่งน้ำแข็งแหลมคมนับหมื่นแท่ง สะท้อนรัศมีของดวงอาทิตย์ ชั่วขณะที่ส่องแสงแวววาวเผยไอเย็นจับขั้วหัวใจ พุ่งไปทางพวกอันหลินอย่างมืดฟ้ามัวดินด้วยวงโคจรมรณะ

“ต๋าอี ต๋าเอ้อร์!” อันหลินตะโกนลั่น

แหวนมิติสาดแสงวาบ กันดั้มสองตัวปล่อยค่ายกลคุ้มกันไอออนขวางหน้าทุกคน

เมื่อแท่งน้ำแข็งที่แหลมคมยิ่งพุ่งชนค่ายกลคุ้มกัน ก็แหลกละเอียดเป็นเกล็ดน้ำแข็ง ทำอะไรม่านแสงไม่ได้เลยสักนิด

“พันธนาการมัน!”

อันหลิน เซวียนหยวนเฉิงกับสวีเสี่ยวหลานมุ่งหน้าไปที่รูตูดของนางพญามดต่อ ต๋าอีกับต๋าเอ้อร์รับคำสั่ง พุ่งไปหามดยักษ์สีขาวโดยไม่ลังเล

มดยักษ์สีขาวตกใจ ไม่คิดว่านักพรตหล่อเลี้ยงวิญญาณพวกนี้จะมีไพ่ตาย ขณะที่กำลังจะลงมือ ก็เห็นต๋าอีกับต๋าเอ้อร์ประกบทั้งบนและล่าง กำลังยื่นมือมาหามัน

“ค่ายกลพันธนาการกรงขัง!”

วัตถุสี่เหลี่ยมสีม่วงโผล่มาทันที คุมขังมดยักษ์สีขาวไว้ข้างใน ทำให้มันขยับเขยื้อนไม่ได้

“รีบช่วยท่านแม่!” มดยักษ์สีขาวส่งสัญญาณให้มดยักษ์ที่เหลือผ่านคลื่นแม่เหล็ก

แต่เมื่อพวกมันเบนความสนใจไปที่นักพรตหล่อเลี้ยงวิญญาณกระจอกๆ เหล่านั้น นักพรตหล่อเลี้ยงวิญญาณสามคนนี้ก็ทลายแนวป้องกัน มาอยู่ใต้รูขนาดใหญ่ตรงก้นของนางพญามดแล้ว

กระบี่ที่ผูกระเบิดนิวเคลียร์ของเซวียนหยวนเฉิงถูกปล่อยออกไปยังรูนั้นแล้ว

อันหลินปล่อยหมัดสะเทือนขุนเขาอัสนีระเบิดก้นของมัน ส่วนสวีเสี่ยวหลานปล่อยมังกรไฟเผาก้นของมัน

จากนั้นทั้งสามก็ล่าถอยอย่างบ้าคลั่ง

เหล่านักพรตที่ได้ยินกระแสจิตของอันหลินก็ล่าถอยกันระนาวเช่นกัน

“ท่านแม่!” ความเย็นเยียบปกคลุมไปทั่วร่างของมดยักษ์สิบกว่าชีวิต เมื่อเห็นกระบี่ที่ผูกระเบิดนิวเคลียร์เล่มนั้น พวกมันก็เหมือนจะตระหนักรู้ขึ้นมา

“ต๋าอี ต๋าเอ้อร์ ปกป้องพวกเรา!”

อันหลินตะโกนลั่น ต๋าอีกับต๋าเอ้อร์มาหาทั้งสามคนแล้วปล่อยบาเรียคุ้มกัน

ตูม!

เสียงดังสะเทือนเลือนลั่นตามมาด้วยพลังงานอันไม่สิ้นสุดเริ่มปะทุออกมา

การระเบิดที่น่ากลัวเกิดขึ้นอีกครั้ง ฟ้าดินถูกแสงสีทองปกคลุม จากนั้นเมฆรูปเห็ดก็ลอยขึ้นฟ้าอีกครั้ง พลังทำลายล้างกระจายไปทั่วทุกทิศทาง

ยามนี้ เหล่ามดยักษ์หวนคิดถึงความน่าสะพรึงที่ถูกเมฆรูปเห็ดครบงำ…