ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม - ตอนที่ 495 มังกรพันเนตรที่น่ากลัว
ถูกดวงตาที่พิสดารนับพันดวงจดจ้องมีความรู้สึกอย่างไร
อันหลินเผลอไปสบตากับพวกมันเข้า พลันก็รู้สึกเวียนหัวอ่อนแรงขึ้นมา ซ้ำร้ายกว่านั้นคือรู้สึกเหมือนถูกเข็มนับพันปักทิ่มร่างกาย
ทว่าเขาก็ยังวิ่งขึ้นไปยังค่ายกลพันธนาการโลหิตแล้วระดมพลังปราณกระตุ้นค่ายกลอย่างบ้าคลั่งได้ทันท่วงที
ร่างของมังกรพันเนตรกะพริบวาบกลายเป็นภาพลวงตาสีขาว รวดเร็วจนน่าตกใจ
“เปิดค่ายกลพันธนาการโลหิต!”
อันหลินกระทืบเท้ากระตุ้นค่ายกลสุดพลัง
ชั่วขณะที่พลังปราณโหมซัด แขนสีแดงหลายร้อยท่อนก่อตัวกลางค่ายกล จากนั้นก็พุ่งออกไปหามังกรพันเนตรราวกับเป็นอสรพิษทันใด ความเร็วสูงอย่างยิ่ง
ท่าร่างของมังกรพันเนตรประหลาดพิลึก แต่กลับรับมือกับมือมากมายปานนั้นไม่ไหว ไม่นานร่างกายก็ถูกแขนสีแดงสองข้างพันธนาการไว้แนบแน่น การพุ่งตัวถูกยับยั้ง ไม่อาจทำท่าอื่นได้อีก
ดวงตาเห็นดังนั้นก็ลุกวาว ค่ายกลนี้ไม่ได้ทำให้เขาผิดหวัง
เขาไม่เสียเวลาอีก พุ่งไปยังค่ายกลที่สามแล้วกระตุ้นสุดกำลังทันที
“เปิดค่ายกลมลายวิญญาณ!”
ค่ายกลใต้ฝ่าเท้าทำงานอย่างรวดเร็ว แสงสีแดงสว่างโชติช่วง
จากนั้นเทพเจ้าชุดแดงก็ปรากฏขึ้นด้านหลังอันหลิน สองมือประสานอินที่พิสดาร พลังจิตที่บ้าระห่ำรวมตัวกันที่สองมือของมันไม่หยุดหย่อน
อันหลินมองเทพเจ้าด้านหลังแวบหนึ่ง ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นเทพเจ้าของเผ่าพันธุ์ผีดูดเลือด ใช้พลังของผีดูดเลือดฆ่าบอสมันรู้สึกแปลกๆ ชอบกล เหมือนว่าจะมีบางอย่างไม่ชอบมาพากล
ทว่าตอนนี้ไม่สามารถหยุดได้แล้ว ได้แต่เพียงทำมันต่อไป
“อินมลายวิญญาณ”
สุรเสียงที่กว้างไกลและเปี่ยมด้วยความน่าเกรงขามดังขึ้นด้านหลังเขา
สองมือของเทพเจ้าชุดแดงประสานอินแล้วผลักออกไปหามังกรพันเนตรที่ถูกพันธนาการ
อินโบราณสีแดงขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายก็พุ่งชนเข้ากับร่างของมังกรพันเนตรโดยตรงพร้อมกับพลังพิเศษที่ทำให้วิญญาณสั่นสะท้านโดยไม่รู้ตัว
ตูม
การประสานงาของอินโบราณทำให้มังกรสีแดงถูกพลังงานห่อหุ้ม กลายเป็นเสาโลหิตพุ่งขึ้น
การระเบิดพลังงานที่น่ากลัวทำให้ทะเลสาบแห้งเหือด ชั่วขณะที่พลังงานม้วนตัว ร่างของมังกรพันเนตรมีรอยเลือดปรากฏเป็นทางๆ พลังมลายวิญญาณกระชากวิญญาณของมัน
แขนขาของมันเริ่มโอบอุ้มร่างกาย ร่างกายค่อยๆ กลายเป็นทรงกลมช้าๆ และค่อยๆ หดเล็กลงเรื่อยๆ…
อันหลินมองมังกรพันเนตรด้วยความงุนงง นี่มันอะไรกัน
เขายังไม่ทันได้ตั้งตัว ลูกบอลสีขาวก็เริ่มแผ่ซ่านออกไปทั่วราวกับระเบิด
ตูม เกิดเสียงดังสั่นสะเทือนเลือนลั่น
พลังงานกับหนวดสีแดงล้วนถูกพลังที่น่ากลัวสะเทือนจนแหลกลาญ
มังกรสีขาวตัวหนึ่งเริ่มปรากฏกายตรงหน้าอันหลิน กางปีกประหนึ่งหิมะของมันแล้วบินคว้างกลางอากาศ
มันมีขนาดราวๆ สองจั้ง แต่อานุภาพที่น่ากลัวกลับชวนให้ใจสั่นพรั่นพรึง
ร่างขาวสะอาดของมังกรขาวปริแตกทันใด ผิวหนังทั้งหมดเต็มไปด้วยดวงตาสีแดงอย่างเนืองแน่น ดวงตาเหล่านี้จดจ้อง อันหลินสั่นระริกน้อยๆ น่าสะพรึงอย่างยิ่ง
อันหลินสัมผัสได้ถึงพลังที่พิเศษอย่างยิ่งจากร่างของมังกรขาว พลังนี้ยิ่งใหญ่ แต่ไม่สามารถแบ่งด้วยระดับที่พวกเขามีอยู่ตอนนี้ได้ มันเป็นพลังที่เลือนรางไม่แน่นอนและชวนให้สะอิดสะเอียนเป็นล้นพ้น
มันคงจะเป็นร่างที่สองของมังกรพันเนตร ข้อมูลของผีดูดเลือดก็ยังมีความน่าเชื่อถืออยู่พอสมควร
เพียงแต่ว่า…อันหลินไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าผีดูดเลือดไปเอามาความมั่นใจมาจากไหน ถึงได้คิดว่าสามารถสังหารมังกรตัวนี้ได้ด้วยค่ายกลสามอันนี้…ทั้งที่ค่ายกลทั้งสามเพียงแค่บีบคั้นให้ร่างที่สองของมังกรพันเนตรออกมาเท่านั้น! หลังจากนั้นจะทำอย่างไร
จะว่าไปผีดูดเลือดพวกนี้ช่วยน่าเชื่อถือกว่านี้สักหน่อยได้ไหม ตายยากแล้วจะมั่นใจในตัวเองได้หรือไง!
มังกรพันเนตรค้อมตัวลงเล็กน้อย อานุภาพที่น่ากลัวกำลังสั่งสม เห็นได้ชัดว่าตัดสินใจจะจู่โจมแล้ว
ในตอนนั้นเอง ลำแสงสีชมพูเส้นหนึ่งก็แหวกอากาศพุ่งไปหามังกรพันเนตรด้วยจิตสังหารอันมหาศาล
มันคือศรบินของหลิวฉู่ฉู่ เป็นท่าไม้ตายที่นางเตรียมพร้อมไว้นานแล้ว!
ศรพลังงานที่แฝงด้วยอานุภาพน่ากลัวฉีกร่างของมังกรพันเนตรเป็นสองซีกในพริบตา รวดเร็วจนถึงขั้นที่มันตั้งตัวไม่ทันเลยสักนิด!
“สังหารในเสี้ยววินาทีหรือ” อันหลินทำหน้าแปลกใจ
อันหลินรู้สึกเหมือนตนใกล้ปักธงแล้ว ยังไม่ทันพูดจบ ร่างที่ถูกฉีกเป็นสองซีกของมังกรก็ดิ้นพล่านกลางอากาศ จากนั้นกลายเป็นมังกรพันเนตรที่เป็นร่างสองตัวขนาดเล็กกว่าเดิมหนึ่งเบอร์…
พลังที่น่าสะอิดสะเอียนแบบนี้…น่ารังเกียจมากจริงๆ…
ฟิ้ว
มังกรพันเนตรสองตัวกลายเป็นภาพลวงตาสีขาวแล้วพุ่งเข้าไปหาอันหลินทันใด
ทีน่าตะโกนหนึ่งเสียง กระบี่หทัยบงกชวาดเส้นโค้งสีน้ำเงินเป็นทาง อุณหภูมิในเขตรัศมีร้อยจั้งลดฮวบ คลื่นที่เย็นเยือกม้วนตัวไปหามังกรพันเนตรสองตัวนั้น ประสานงากับพวกมัน
ความเร็วของมังกรพันเนตรสองตัวชะงัก ขณะนั้นเอง กระบี่ของอันหลินก็ถูกกระแสลมโอบล้อม ฟันมังกรพันเนตรตัวหนึ่งด้วยความเร็วปานสายฟ้าฟาด
ฉัวะ คมกระบี่สีดำฉีกร่างสีขาวของมังกร ไม่มีเลือดแตกกระเซ็น
เขามองเห็นเนื้อสีขาวที่กระตุกไม่หยุดบริเวณบาดแผล ไม่มีแม้แต่อวัยวะด้วยซ้ำ ราวกับฟันพลังงานก้อนหนึ่งเป็นสองก้อน แต่พลังงานเหล่านี้กลับยิ่งใหญ่ยิ่งนัก สามารถไล่กวดเขาได้
นี่มัน…จะสู้อย่างไร!
เป็นดังที่คาด ร่างสองซีกที่ถูกอันหลินฟันแบ่งแยกอีกครั้ง กลายเป็นมังกรพันเนตรสองตัวที่มีขนาดเล็กกว่าเดิม ขอเรียกมันชั่วคราวว่าหมายเลขสาม
มังกรไซส์ใหญ่กลายเป็นมังกรหมายเลขสองสองตัว ตอนนี้กลายเป็นมังกรหมายเลขสองอีกตัว มังกรหมายเลขสามสองตัว…
ทีน่าพัวพันกับมังกรหมายเลขสอง ตอนนี้เมื่อนางพบว่าอันหลินฟันหนึ่งแถมหนึ่งแล้วก็ไม่กล้าใช้กำลังกับมังกรอีก เพียงแต่ใช้พลังอันเย็นเยือกของกระบี่หทัยบงกชชักนำมังกรตัวนั้นไม่หยุด พร้อมทั้งส่งสายตาขอความช่วยเหลือไปให้อันหลิน
อันหลินพบว่าในด้านความเร็วและพลังงานของมังกรหมายเลขสามสองตัวนี้สูสีคู่คี่ ก็หงุดหงิดอย่างยิ่ง ขืนเป็นเช่นนั้นต่อไปเขาต้องตายไม่ช้าก็เร็วแน่นอน
บนพื้นที่สูงแห่งหนึ่งที่อยู่ไกลโพ้น นัยน์ตาที่เฉียบแหลมของหลิวฉู่ฉู่จดจ้องการปรวนแปรของสมรภูมิรบ กลับลังเลไม่กล้าลงมือสักที ไม่สามารถลงมือได้เลย ลงมือสุ่มสี่สุ่มห้าจะเป็นการเพิ่มความยากให้กับสมาชิก!
นางยังต้องคิดหาวิธีคลี่คลายสถานการณ์อย่างถี่ถ้วน รีบหาโอกาสลงมือ…
เพลงกระบี่ของอันหลินอหังการอย่างยิ่ง ทุกกระบวนท่าล้วนแต่เป็นท่าไม้ตาย แต่เมื่อเผชิญหน้ากับมังกรชนิดนี้ เขาไม่กล้าแม้แต่จะใช้เพลงกระบี่ด้วยซ้ำ ด้วยเกรงว่าจะฟันหมายเลขสามเป็นหมายเลขสี่สองตัว…
“ไปให้พ้น!”
เขาปล่อยหมัดสะเทือนขุนเขาอัสนีโจมตีมังกรหมายเลขสามตัวหนึ่งให้กระเด็น
แต่มังกรหมายเลขสามอีกตัวกลับมาโผล่ตรงหน้าเขาประหนึ่งภูตผีวิญญาณ ดวงตาดำขลับกะพริบแสงประหลาดแปลบปลาบ
“ปล้นชิง…”
เสียงพร้อมเพรียกปานขุมนรกดังขึ้นตรงหน้าอันหลิน
คลื่นไร้รูปร่างปกคลุมร่างกายของอันหลิน ดวงตาสีแดงที่แน่นขนัดของมังกรพันเนตรหมายเลขสามพลันหลับลงคล้ายว่าจะตกอยู่ในห้วงนิทรา
และในชั่ววินาทีนั้นเอง อันหลินก็รู้สึกเหมือนกับตนสูญเสียอะไรไป
เขาสะท้านในใจ รีบปล่อยหมัดสะเทือนขุนเขาอัสนีใส่มังกรทันที!
มือซ้ายเรียกสายตา มือขวาเป็นหมัดสีทอง!
หมัดสีทองพุ่งทะลักออกมา มังกรพันเนตรกลายเป็นภาพลวงตาถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว หลบหลีกการโจมตีของหมัดสีทอง
อันหลินกลับยืนนิ่งกับที่ ไม่ได้ตกใจกับความเร็วของมังกรพันเนตร แต่ตกใจกับตัวเอง
คาถาเรียกสายฟ้าของฉันล่ะ!
“คาถาเรียกสายฟ้า!”
เขากระตุ้นกำลังภายใน ปลายนิ้วสั่นระริก พร้อมกับตะโกนลั่น
แต่ทว่าปลายนิ้วของเขาไม่มีปฏิกิริยาใด…
ในขณะเดียวกัน จู่ๆ มังกรพันเนตรที่เพิ่งเข้าประชิดอันหลินก็เหาะขึ้นฟ้า
“คาถาเรียกสายฟ้า”
เสียงมังกรคำรามที่เย็นเยือกและแหบพร่าดังขึ้น สายฟ้าสีน้ำซัดสาดบนท้องนภา อานุภาพสายฟ้าที่น่ากลัวก่อตัวอย่างต่อเนื่อง
อันหลินมองฉากนี้บนท้องฟ้าแล้วอ้าปากกว้างด้วยความตะลึง
ตอนนี้เขานับว่าเข้าใจแล้วว่า ‘ปล้นชิง’ ที่มังกรตัวนั้นพูดหมายความว่าอย่างไร นี่มันกำลังชิงวิชาของเขานี่นา!
มีความสามารถโกงแบบนี้ได้ด้วยเหรอ มังกรพันเนตรตัวนี้มันตัวอะไรกันแน่!