ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม - ตอนที่ 498 ดวงตางอกที่หัวแล้ว
ขณะที่แมงกะพรุนที่ชื่อหลิงอิ่งตัวนั้นวิ่งหนีเตลิดเปิดเปิง หงโต้วถูกรังแกจนสับสนกับชีวิตนั้น
ศรบินสีทองก็แล่นมาแต่ไกลประหนึ่งแสงสว่างเจิดจ้าทลายความมืดมน ส่องสะท้องแผ่นดิน ทำให้ในดวงตาของทุกคนเหลือเพียงแสงทองอันล้นเหลือ
วิชาเทวะ ศรพุทธะปราบมาร!
ศรสีทองพุ่งออกไปหามังกรพันเนตรมินิหลายสิบตัวนั่น หนึ่งแบ่งเป็นสิบ สิบแบ่งเป็นร้อย ร้อยแบ่งเป็นพัน สุดท้ายศรสีทองนับไม่ถ้วนก็ก่อตัวเป็นรูปกำราบแสงทองขนาดใหญ่กลางอากาศ
ตูม
พลังกำราบอันน่ากลัวโจมตีร่างกายของมังกรพันเนตรสี่สิบกว่าตัวทันที อันหลินกับทีน่าเองก็ตระหนักรู้ในตอนนี้ พุ่งไปหามังกรมินิเหล่านั้นอย่างไม่ลังเล
หลิวฉู่ฉู่หาโอกาสที่ดีเยี่ยมให้กับพวกเขา มังกรมินิที่แฝงด้วยพลังแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้มีภัยคุกคามใหญ่หลวงยิ่ง จำต้องฉวยโอกาสนี้ขุดรากถอนโคน!
ทีน่าถือกระบี่หทัยบงกช พลังพุ่งทะยานจนถึงจุดสูงสด ตะโกนเสียงหวานแล้วตวัดกระบี่ฟันมังกรมินิ คลื่นสีน้ำเงินกระจายไปร่วมพันเมตร ผิวดินเต็มไปด้วยน้ำแข็ง ดอกบัวหลายพันดอกเบ่ งบาน
มังกรมินิที่ถูกศรพุทธะปราบมารกำราบระเบิดพลังแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ของมังกรมินิ ขณะที่กำลังจะหลุดจากการจองจำ ดอกบัวสีน้ำเงินใต้ฝ่าเท้าพวกมันก็เริ่มปล่อยพลังที่สามารถแช่แข็ง งมิติได้ออกมา แช่แข็งร่างกายของพวกมัน!
อันหลินปล่อยให้ประคำเพลิงเก้าสวรรค์ลอยอยู่ข้างหน้า กระตุ้นเพลิงเทวะทั้งสี่อย่างเต็มสูบ
เพลิงสุริยันปรากฏ! พระอาทิตย์โชติช่วงอยู่เหนือศีรษะของมังกรพันเนตรมินิสี่สิบกว่าตัว
เพลิงมารดาราปรากฏ! ท้องฟ้ากลายเป็นทะเลเพลิงสีม่วง ดวงดาวพร่างพรายส่องระยับแฝงด้วยพลังเพลิงที่น่ากลัวยิ่ง
เพลิงจันทร์ภฤษฏ์ เพลิงอนัตตาปรากฏ! คลื่นที่ก่อตัวจากเปลวไฟสีน้ำเงินบนพื้นโหมซัดไปหามังกรพันเนตรอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับพลังที่ทำให้ทุกสรรพสิ่งแข็งตัวและละลาย เพลิงอนัตตาที่ไ ไร้รูปร่างปกคลุมทั่วทั้งมิติด้วยพลังแห่งการทำลายล้างทุกสรรพสิ่ง
“ทะเลเพลิงทั้งสี่ทำงาน!”
หลังมือของอันหลินมีอักขระสีแดงปรากฏขึ้น ชั่วขณะที่แสงสว่างโชติช่วง ลอบทำปฏิกิริยากับประคำเพลิงเก้าสวรรค์ในมือ
เปลวไฟสีม่วงห่อหุ้มแสงดาวสีขาวหล่นร่วงลงพื้นปานอุกกาบาต พระอาทิตย์ดวงนั้นเริ่มพ่นเปลวไฟสีทองอันล้นหลาม แผดเผาสิ่งมีชีวิตทั้งปวงในอาณาเขตอย่างบ้าคลั่ง เปลวไฟสีน้ำเงินก่อให้เก กิดคลื่นลูกใหญ่ดุจกระแสน้ำและฝูงสัตว์ ไม่อาจต้านทานได้ พลังเพลิงอนัตตาที่ไร้รูปร่างกระจายตัวทั่วทุกหนแห่ง แผดเผาผิวหนังทุกอณูของมังกรปีศาจ
บนนภาและใต้พิภพ ตะวันจันทราว่างเปล่าล้วนกลายเป็นเตาหลอมขุมนรก ทำให้มังกรพันเนตรมิติทั้งหมดหลบซ่อนไม่ได้
มังกรเพลิงสีทองตัวหนึ่งในประคำเพลิงเก้าสวรรค์ถูกพลังชักนำ คำรามพร้อมพุ่งออกมาแล้วเข้าไปในทะเลเพลิงทั้งสี่ ประหนึ่งจอมราชันผู้บงการสรรพเพลิง เขมือบมังกรพันเนตรรอบกายอย่าง บ้าคลั่ง!
แมงกะพรุนที่บาดเจ็บสาหัสหนีหัวซุกหัวซุนเหลียวหลังมองทะเลเพลิงทั้งสี่ที่แผดเผาทุกสรรพสิ่ง แล้วก็ต้องตกใจสะดุ้งโหยง
“นี่เป็นวิชาที่มาจากอันหลินหรือ มันน่ากลัวเกินไปแล้วกระมัง!”
พลังเพลิงที่น่ากลัวทำให้พสุธาในรัศมีหลายลี้เริ่มละลาย แม้มังกรพันเนตรจะมีแสงศักดิ์สิทธิ์คุ้มกันก็ต้านทานพลังทำลายล้างนั่นไม่ได้ แสงศักดิ์สิทธิ์เริ่มแตกสลาย ร่างกายถูกเปลวไฟแผ ผดเผา ดวงตาเริ่มปริแตก…
ไม่นานเปลวไฟก็เริ่มสลายไป
บนพื้นไร้ร่องรอยของมังกรพันเนตรอีกต่อไป เห็นได้ชัดว่าถูกเปลวไฟที่น่ากลัวเขมือบจนสิ้นซากแล้ว
อันหลินคุกเข่ากับพื้นอย่างหมดแรง หน้าผากมีหยาดเหงื่อเม็ดเล็กๆ
ทะเลเพลิงทั้งสี่เป็นการกระตุ้นพลังสุดกำลังของเขา แทบจะสูบพลังปราณในกายจนหมดสิ้นแล้ว
“ยักษ์อันหลิน! ข้าสัมผัสได้ว่าพลังแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ของข้ากลับมาแล้ว!” ทีน่าบินมาหาอันหลินด้วยความตื่นเต้น โบกฝ่ามือเล็กๆ ที่ส่องแสงสีขาวของนาง
อันหลินได้ฟังก็โล่งอกไปเปลาะหนึ่ง จากนั้นก็มองอีกตำแหน่งหนึ่งด้วยสายตาที่เย็นเยือก “ถ้าอย่างนั้น…ตอนนี้ได้เวลาชิงคาถาเรียกสายฟ้าของข้ากลับมาแล้ว”
บัดนี้มังกรพันเนตรหมายเลขสามรู้สึกถึงความผิดปกติ จึงหยุดโจมตีหงโต้วแล้ว
หงโต้วนอนแผ่อยู่ในหลุมปางตาย เนื้อตัวมีของเหลวสีเลือดหลั่งริน ทว่าลาวาที่ร้อนระอุกลับไม่สามารถทำให้จิตใจที่เย็นเยียบของมันอบอุ่นได้
มังกรพันเนตรหมายเลขสามเบนสายตามองอันหลิน เสียงที่เปี่ยมด้วยความเกลียดชังดุจทุกข์ทรมานกระจายไปทั่วเวหา “ทำลายกายข้า ตายเสียเถอะ!”
แสงอัสนีสีแดงกะพริบแปลบปลาบ มังกรพันเนตรหมายเลขสามพุ่งเข้าประชิดอันหลินด้วยความเร็วที่น่ากลัวยิ่ง!
อันหลินเพิ่งปล่อยทะเลเพลิงทั้งสี่ อยู่ในขั้นที่ร่างกายถูกสูบพลังจนเกลี้ยง เพิ่งกินยาบำรุงเลือดลม และยังไม่ทันได้ออกฤทธิ์ ด้วยเหตุนี้เมื่อเห็นมังกรพันเนตรหมายเลขสามกระโจนเ เข้ามาอย่างไม่กลัวตายก็สะดุ้งโหยงเช่นกัน
แม้ทีน่าจะขวางหน้าเขา กระบี่สีน้ำเงินปล่อยปราณกระบี่เหมันต์ที่อหังการอย่างที่สุด ตวัดฟันมังกรพันเนตรตัวนั้นประหนึ่งฤดูเหมันต์ ทุกหนแห่งที่ผ่านล้วนขาวโพลน
ไม่คิดเลยว่ามังกรพันเนตรหมายเลขสามจะไม่หลบไม่หลีก รอยแยกบนผิวหนังขาวสะอาดพลันปริแตก เผยให้เห็นดวงตาสีเลือดที่เนืองแน่น ขณะเดียวกัน ร่างของมันก็แผ่เพลิงสีแดงที่อุณหภูมิสูง งอย่างยิ่ง ก่อตัวเป็นร่างที่หุ้มด้วยเกราะสีเลือด
ทีน่าตวัดปล่อยปราณกระบี่ ยังไม่ทันได้สัมผัสชุดเกราะเปลวไฟนั่นก็เกิดปรากฏการณ์ที่บิดเบี้ยวละลาย จะเห็นได้ว่าอุณหภูมิของชุดเกราะน่ากลัวปานใด
กระบี่ประสานงากับชุดเกราะเกิดการระเบิดที่เพลิงและน้ำแข็งผสานกัน สาดสีแดงน้ำเงินให้กับปฐพี
จู่ๆ อัสนีสีแดงก็ทะลวงแสงเพลิงแล้วพุ่งไปหาทีน่า
ทีน่าตั้งตัวไม่ทัน ทำได้เพียงใช้กระบี่ขวางหน้า จากนั้นก็สัมผัสได้ว่ามีพลังอัสนีที่ยิ่งใหญ่อย่างยิ่งโจมตี ฉีกร่างกายของนาง
นางแผดร้องอย่างเจ็บปวดแล้วร่วงหล่นสู่พสุธา
ยามนี้เงาขาวข้ามพ้นทีน่าพุ่งไปยังตรงหน้าอันหลินแล้ว นัยน์ตาดำขลับมีความกระหายเลือดและปรารถนา
“ช่วงชิง!”
คลื่นที่น่ากลัวเริ่มกระจายตัว
มุมปากของอันหลินกลับยกขึ้นน้อยๆ มือของเขากำลังถือคันฉ่องวิหคชาด!
คันฉ่องวิหคชาดมีคุณสมบัติอย่างหนึ่งนั่นก็คือ เมื่อชาร์จพลังแล้วสามารถสะท้อนวิชาของศัตรูกลับได้!
ลายน้ำปกคลุมด้านหน้าอันหลิน ค่อยๆ กลายเป็นกระจกกึ่งโปร่งแสงแผ่นหนึ่ง
มังกรพันเนตรมองเห็นตัวเองในกระจกบานนั้นแล้วชะงักไปเล็กน้อย
ตอนนี้คลื่นที่ลึกลับนั่นชนกับบานกระจกแล้วย้อนกลับไปทางเดิมโดยพลัน…
วิ้ง
จู่ๆ อันหลินก็เกิดความรู้สึกประหลาดบางอย่าง เขาสัมผัสได้ว่าแขนขามีพลังที่แตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง ความแข็งแกร่งและบริสุทธิ์ที่แฝงอานุภาพสวรรค์อันรุ่งโรจน์ เพลิงดุจการทำลายล้าง การแบ่งแยกอย่างไม่จบไม่สิ้น หลุมดำไร้ก้น เปี่ยมด้วยความละโมบและการกลืนกิน
เขาคิดว่าพลังกลุ่มแรกเป็นคาถาเรียกสายฟ้าของตน กลุ่มสองน่าจะเป็นพลังของหงโต้ว ส่วนกลุ่มที่สามคงจะเป็นพลังแบ่งแยกของมังกรพันเนตร และกลุ่มที่สี่…จะใช่พลังการช่วงชิงหรือ อเปล่า
เจตนาของเขาคือชิงคาถาเรียกสายฟ้าของตนกลับมา แต่เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงพลังงานกลุ่มที่สี่ เขากลับเลือกพลังประหลาดกลุ่มนี้ด้วยความอยากรู้อยากเห็น
สะท้อนพลังช่วงชิงของมังกรปีศาจช่วงชิงพลัง ‘ช่วงชิง’ ของมังกรพันเนตร…
ไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกประทับใจมาก!
อันหลินใช้กระแสจิตเลือก จะบอกว่าลังเลแต่ก็รวดเร็ว เสี้ยววินาทีที่ริ้วคลื่นสะท้อนกลับ พิธีการช่วงชิงก็สำเร็จแล้ว
ใบหน้าของมังกรพันเนตรแสดงอาการงุนงงเล็กน้อยอย่างที่เห็นได้ยาก มันรู้สึกเหมือนตัวเองสูญเสียอะไรไป
ติ้ง
‘ตรวจสอบพบว่าโฮสต์สัมผัสกับร่างแยกดั้งเดิมพังทลายบรรพกาล มอบหมายภารกิจพิเศษดังนี้ ทำลายร่างแยกดั้งเดิมพังทลายบรรพกาลให้สิ้นซาก’
‘ภารกิจสำเร็จ รับวิชาจิตละโมบของการบำเพ็ญจิต’
‘ภารกิจล้มเหลว ไม่มีบทลงโทษ’
กระจกลายน้ำแตกสลาย มังกรพันเนตรหมายเลขสามเห็นอันหลินที่ยืนอยู่ตรงหน้ามัน กำลังส่งยิ้มประหลาดให้มัน
จู่ๆ ก็มีภาพของดวงตาที่ก่อตัวจากลวดลายสีทองปรากฏกลางหน้าผากของอันหลิน จากนั้นคลื่นที่ไร้รูปร่างก็เริ่มแผ่กระจาย ผสานกับวิถีฟ้าดิน
“ช่วงชิง!”
YOU MAY ALSO LIKE
