ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม - ตอนที่ 55 ถูกกฎหมาย

จุดประสงค์ของงานเลี้ยงในคืนนี้ ที่จริงแล้วก็คือให้พวกอันหลินกับผู้มีอิทธิพลในแต่ละวงการตะวันตกเฉียงใต้ทำความคุ้นเคยกัน สะดวกต่อการทำภารกิจในภายหลัง

รายละเอียดภารกิจของพวกอันหลินไม่สามารถบอกได้ คนที่พอจะรู้เรื่องอยู่บ้างมีแค่ไม่กี่คนเช่นนายกเทศมนตรีฉิน เจิ้งหงยี่กับอธิบดีโจว ด้วยเหตุนี้ประเด็นที่คุยกับคนทั่วไปล้วนเป็นสิ่งที่ไม่มีสาระพูดคุยตามมารยาทเท่านั้น

ไม่นาน พวกเขาก็รู้สึกเบื่อหน่าย มองหาโต๊ะตัวหนึ่งแล้วนั่งลง

การเข้าสังคมที่ซับซ้อนเหล่านี้ พวกเขายกให้หวงซานซานกับเจิ้งหงยี่จัดการ

เมื่อสวีเสี่ยวหลานกับเซวียนหยวนเฉิงนั่งลงแล้ว ก็ล้วงมือถือออกมาเล่นอย่างเพลิดเพลิน

ความดึงดูดใจของมือถือไม่ได้เกิดกับแค่มนุษย์เท่านั้น ฟังก์ชันหลากหลายของมัน แม้จะเป็นนักพรตก็ลุ่มหลงได้เช่นกัน

สวีเสี่ยวหลานกำลังเลื่อนดูสินค้าในจิงตงกับเถาเป่าอย่างสนุกสนานอยู่อีกมุมหนึ่ง

นิสัยช้อปปิ้งของผู้หญิงกำลังลุกโชน

ส่วนเซวียนหยวนเฉิงกลับใช้มือถือค้นหาสุดยอดสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ สิ่งประดิษฐ์ล้ำสมัย ถึงขั้นว่าแม้แต่อาวุธทางทหารของแต่ละประเทศก็ไม่เว้น

ไม่ว่าจะเป็นความรู้ทางทฤษฎี หรือโมเดลของโครงสร้าง ต่างก็อยู่ในขอบเขตการศึกษาของเขา นี่มันเซียนวิศวกรรมศาสตร์ชัดๆ

เมื่ออันหลินเห็นฉากนี้ ก็ถอนหายใจเบาๆ

คนอื่นมางานเลี้ยงเพื่อคบค้าสมาคม มาเต้นรำ

พวกนายกลับมาเล่นมือถืออย่างเพลิดเพลินอยู่ตรงนี้…

ต้องรู้ว่าเมื่อครู่พวกเรายังอยู่ในมาดที่เท่สุดๆ ไปเลย! เป็นบุคคลที่สร้างความฮือฮาแก่งานเลี้ยงเชียวนะ!

แม้ว่าตอนนี้จะลงจากเวทีแล้ว แต่อย่างไรเสียก็ควรจะมีมาดของยอดฝีมือไม่ใช่เหรอ

ไถเถาเป่า ดูโมเดล…ภาพแบบนี้ปกติจริงๆ น่ะเหรอ

อันหลินถอนหายใจ จากนั้นก็ล้วงมือถือออกมา เล่นเกมลีคออฟคิง…

…

เขาเลือกตัวละครจูกัดเหลียง เมื่อเทียบกับฮีโร่ยอดฝีมือแห่งการหลีหญิงผู้งามสง่าอย่างหลี่ไป๋แล้ว เขาชอบนักเวทที่หักได้งอได้ หล่อเหลามีไหวพริบอย่างจูกัดเหลียงมากกว่า

หญิงตระกูลดังบางส่วนในงาน เริ่มเกิดความรู้สึกสนใจตั้งแต่ที่อันหลินกลายเป็นจุดเด่นแล้ว แอบชำเลืองมองมาทางเขาอย่างอดไม่ได้

ไม่ง่ายเลยที่กว่าหญิงสาวบางคนจะรวบรวมความกล้าได้ ขณะที่ตั้งใจจะเข้าไปชวนเขาเต้นรำ กลับพบว่าเขากำลังนั่งเล่นเกมอยู่บนเก้าอี้!

“คุณชายคนนั้นเล่นอะไรอยู่น่ะ”

ผู้หญิงหน้าตาสะสวยคนหนึ่งแอบถามเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ

“อยู่ไกลเกินไป ฉันเห็นไม่ชัด แต่ฉันคิดว่าบุคคลที่โบยบินบนฟากฟ้าอย่างคุณชายอัน ทุกการกระทำล้วนแฝงความหมายอันลึกซึ้ง พวกเราอย่าเข้าไปรบกวนเขาเลยดีกว่า” เพื่อนสาวพูดอย่างสงบเสงี่ยม

“ก็ถูก น่าเสียดายจริงๆ…”

หญิงสาวถอนหายใจ ลบความคิดที่อยากจะตีสนิททิ้งไป

ตอนนี้ อันหลินที่กำลังสนุกสนาน ยังไม่รู้หลักการเล่นเกมแล้วพลาดทั้งชีวิต

การต่อสู้ของเขา เข้าสู่ระดับที่ดุเดือดเลือดพล่านแล้ว

ป้อมประการของทั้งสองฝ่ายถูกทำลายหมด เหลือแค่คริสตัลเม็ดสุดท้ายแล้ว

ในการต่อสู้ 5 VS 5 ศัตรูกับเพื่อนร่วมทีมตายไปอย่างละสี่คน เหลือแค่จูกัดเหลียงของอันหลินและหานซิ่นของอีกฝ่ายที่ยังมีชีวิตอยู่

ผลของการต่อสู้ครั้งนี้ จะเป็นตัวตัดสินชะตาของการแข่งขันทั้งหมด

เลือดของจูกัดเหลียงและหานซิ่นต่างก็เหลือแค่หนึ่งในสี่ส่วน

อันหลินอยากสร้างระยะห่าง รอแปดวินาที ให้สกิลของจูกัดเหลียงคูลดาวน์เสร็จ ค่อยฆ่าหานซิ่นในพริบตา

แต่เขาก็ประเมินความคล่องตัวของหานซิ่นต่ำไป

เมื่อหานซิ่นกระโดดก็มาโผล่ตรงหน้าจูกัดเหลียง ทิ่มแทงด้วยหอกยาว จากนั้นก็ใช้การโจมตีชุด

เลือดของจูกัดเหลืองต้านทานไม่ไหว ถูกโจมตีจนทำอะไรไม่ได้ ตายทันที

“เจ้าโง่! ทะลุมิติไปยืนหน้าหานซิ่น จากนั้นก็ใช้ลมบูรพาจัดการก็สิ้นเรื่อง ทำไมต้องรอระเบิดพลังปราณด้วยล่ะ!”

ขณะที่จูกัดเหลียงซึ่งอันหลินเล่นถูกหานซิ่นฆ่าตาย ก็มีเสียง ใสดังขึ้นข้างหูเขา

อันหลินเงยหน้า เห็นเด็กผู้หญิงผมสั้นสีมารูน หน้าตาน่ารักมากคนหนึ่ง กำลังจ้องหน้าจอมือถือของเขาพลางพูดชี้แนะ

แน่นอนว่าเขารู้ว่าเด็กคนนี้พูดถูก

แต่ผู้ใหญ่อย่างเขา กลับถูกเด็กผู้หญิงคนนั้นสั่งสอน ก็รู้สึกว่าตัวเองเสียหน้าเล็กๆ พลันก็พูดอย่างมีน้ำโหเล็กน้อยว่า “เด็กน้อยบ้านใครเนี่ย ไปเล่นที่อื่น!”

“ฉัน? เด็กน้อยงั้นเหรอ!” หญิงสาวชี้หน้าตัวเอง ดวงตาสุกใสเบิกกว้าง หน้าอกกระเพื่อมอย่างแรง

เอ๊ะ ไม่สิ เธอไม่มีหน้าอก!

อันหลินก็รู้ว่าพูดจาแบบนี้ดูจะไม่ค่อยสุภาพมากนัก จึงเปลี่ยนวิธีการพูดใหม่ “โลลิน้อยบ้านใครเนี่ย รีบไปหาพ่อแม่ของเธอไป!”

หญิงสาวได้ยินอันหลินพูดแบบนี้ ความโกรธก็สุมในอก โมโหมากทีเดียว ตวาดเสียงดังลั่นว่า “ฟังให้ดีนะ ปีนี้ฉันสิบแปดแล้ว! เป็นผู้ใหญ่แล้ว!”

อันหลินมองเรือนร่างเล็กกะทัดรัดของหญิงสาวคนนั้นตาปริบๆ

ชุดราตรีสีชมพูที่อยู่บนตัวเธอ แม้จะเป็นไซส์เล็ก แต่แลดูหลวมโพรก เผยให้เห็นไหล่ขาวผุดผ่องทั้งสองข้าง

คอของชุดราตรีคว้านลึก แต่ถึงจะเป็นแบบนี้ หน้าอกของเธอก็ยังดูแบนราบอยู่ดี

“เอาเถอะ…ฉันเชื่อเธอ” อันหลินพยักหน้า

เมื่อหญิงสาวได้ยินดังนั้น กำลังจะทำหน้าพอใจ ประโยคถัดไปของอันหลิน ทำให้เธอโมโหจนเกือบหมดสติไป

“เธอเป็นโลลิถูกกฎหมาย[1] แบบนี้พอใจหรือยัง” อันหลินพูดเสริม

พอใจงั้นเหรอ พอใจกับผีน่ะสิ!

นายไม่พูดประโยคต่อไปจะตายหรือไง!

หญิงสาวคิดว่าหากคุยกับอันหลินต่อไป ไม่แน่อาจจะกระอักเลือดขึ้นมาจริงๆ ก็ได้

เธอจึงเลือกเข้าประเด็นทันที “สวัสดี ฉันชื่อเถียนหลิงหลิง! พี่ซานซานแนะนำให้ฉันมาช่วยพวกนายทำภารกิจ!”

“อ้อ สวัสดี ฉันชื่ออันหลิน”

ความผิดหวังฉายวาบบนใบหน้าของอันหลิน

เขาคิดว่าหญิงสาวคนนี้ ถูกท่วงท่าสุดเท่ในยามเล่นเกมของตัวดึงดูดมาเสียอีก

ดูจากตอนนี้แล้ว เขาคิดเข้าข้างตัวเองสินะ

อันหลินขัดจังหวะสวีเสี่ยวหลานกับเซวียนหยวนเฉิงที่กำลังเล่นมือถือ แนะนำเถียนหลิงหลิงให้พวกเขา

หน่วยรบพิเศษที่หวงซานซานสังกัดอยู่เป็นอำนาจทางทหาร แต่เถียนหลิงหลิงเป็นตัวแทนของแดนบำเพ็ญเซียนแห่งจีน อิทธิพลทั้งสองกลุ่มจะช่วยพวกอันหลินทำภารกิจด้วย

แขกที่หวงซานซานกับเจิ้งหงยี่ออกไปรับก่อนหน้านี้ก็คือเถียนหลิงหลิง

เถียนหลิงหลิงอายุสิบแปดแต่มีพลังยุทธ์ระดับกายแห่งมรรคขั้นแปดแล้ว ในแคว้นจิ่วโจวนับว่าเป็นอัจฉริยะมือฉมัง

และในโลกมนุษย์ พรสวรรค์ของเธอเรียกได้ว่าเป็นที่สุด ฉะนั้นเมื่ออยู่กับพวกอันหลิน จึงไม่ถ่อมตัวและทำตัวสุภาพมากนัก

แน่นอนว่า อันหลินย่อมไม่ถือสาอยู่แล้ว

จะถือสาอะไรกับเด็กน้อยคนหนึ่งล่ะ

“นี่! อันหลิน เต้นรำกับฉันสักเพลงสิ!”

เถียนหลิงหลิงกะพริบปริบๆ ให้อันหลิน พูดอย่างคาดหวัง

“เธอ?” อันหลินมองเถียนหลิงหลิงตั้งแต่หัวจรดเท้า ใบหน้าแสดงอาการดูแคลนอย่างจับสังเกตได้ยาก พูดเสียงหนักแน่นว่า “ฉันขอปฏิเสธ!”

ตลกน่า จะให้เขาเต้นรำกับโลลิน้อยในงานเลี้ยงงั้นเหรอ ต้องเป็นภาพที่แปลกมากแน่ๆ!

จะถูกคนอื่นเข้าใจผิดคิดว่าเป็นตาลุงหัวงูได้!

เมื่อเถียนหลิงหลิงเห็นอันหลินปฏิเสธโดยไม่ลังเลสักนิด ก็กระทืบเท้าปึงปัง

ผ่านไปพักใหญ่ เธอก็อารมณ์เย็นลง ถามต่อว่า “นี่! อันหลิน นายมีวีแชทไหม”

“มีสิ ฉันไม่ใช่มนุษย์ถ้ำซะหน่อย ถึงจะไม่มีแม้วีแชทน่ะ” อันหลินเบะปาก

เถียนหลิงหลิงหัวเราะแหะๆ จากนั้นก็ล้วงมือถือออกมา กดเปิดคิวอาร์โค้ด จุดประสงค์ชัดเจนยิ่งนัก

อันหลินคิดว่าเพิ่มเพื่อนไว้ก็ไม่เสียหายอะไร เพื่อความสะดวกในการติดต่อ จึงยอมให้ความร่วมมือเพิ่มเถียนหลิงหลิงเป็นเพื่อน

ตู้ด

มีข้อความส่งเข้ามาในวีแชทของอันหลิน เถียนหลิงหลิงส่งอิโมติคอนยิ้มให้เขา

เขาเงยหน้ามองเถียนหลิงหลิง จากนั้นก็ส่งอิโมติคอนยิ้มให้เธอ

อันหลินระอาใจ หรือว่าการใช้มือถือส่งอิโมติคอน ทั้งที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม เป็นการละเล่นใหม่ของโลกมนุษย์

ตู้ด

มีข้อความเข้าอีกแล้ว เถียนหลิงหลิงเชิญคุณเข้าร่วม ‘กลุ่มนักพรตทั่วโลกร่วมมือกันพิทักษ์โลก’

อันหลินเห็นชื่อกลุ่มก็เบิกตากว้าง จ้องเถียนหลิงหลิงไม่วางตา

เถียนหลิงหลิงชี้แจงยิ้มๆ ว่า “นี่เป็นกลุ่มนักพรตมือฉมังของจีน ขณะเดียวกันก็เป็นทีมซัพพอร์ตภารกิจครั้งนี้ของพวกนายด้วย!”

อันหลินยังคงอึ้งอยู่ดี

จะว่าไปชื่อกลุ่มที่ห่วยแตกแบบนี้…เป็นกลุ่มที่นักพรตตั้งขึ้นจริงเหรอ!

กลุ่มนักพรตทั่วโลกร่วมมือกันพิทักษ์โลก? พวกเขาคิดว่าตัวเองเป็นอุลตร้าแมนหรือไง!

แม้อันหลินจะเอือมระอา แต่ก็เข้าร่วมกลุ่มนี้อยู่ดี

แต่ไม่นาน เขาก็คิดว่าตัวเองอาจจะเข้าร่วมกลุ่มนักพรตปลอมเสียแล้ว…

………………………….

[1] โลลิถูกกฎหมาย เป็นคำที่ใช้เรียกคนที่รูปร่างเหมือนเด็กสาวตัวเล็กๆ เหมือนเด็กประถม แต่ความจริงมีอายุมากกว่าเห็นภายนอก