ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม - ตอนที่ 84 เจ้าวางยาในเลือด!

หลังจัดการราชาปีศาจทระนงเสร็จแล้ว เขาก็มองไปทางเซียนกระบี่ชิงเหอกับเซียนจิ้งจอกแดง

เจ้าแห่งผีดูดเลือดสองตนเป็นชายหนึ่งหญิงหนึ่ง ผมบรอนด์นัยน์ตาสีเลือด ด้านนั้นมีปีกค้างคาวขนาดใหญ่ ค่อนข้างคล้ายคลึงกับผีดูดเลือดในภาพยนตร์ฝรั่ง

แต่ว่า เวทมนตร์ที่พวกเขาใช้ในตอนนี้ เหนือกว่าผีดูดเลือดในผลงานภาพยนตร์เหล่านั้นเยอะโข

ค้างคาวผีบินว่อนท้องฟ้ากำลังแสยะเขี้ยวอันน่าสยดสยอง พุ่งตรงไปหาทั้งสองคน

มังกรสีแดงยาวสิบจั้งสองตัว กำลังแยกเขี้ยวขู่คำราม พร้อมขย้ำทุกเมื่อ แผ่กลิ่นอายแห่งความตายออกมา

เซียนจิ้งจอกแดงแข็งแกร่ง เปลวไฟมังกรล้อมรอบกายเพื่อคุ้มกัน เมื่อค้างคาวเข้าใกล้เปลวไฟแดงฉาน จะถูกแผดเผาจนวอดวายในพริบตา

แขนเรียวขาวหยวกของเธอ ง้างคันธนูสีชาดรวดเร็วดุจสายลม

ศรอันทรงอานุภาพด้ามแล้วด้ามเล่า ถูกยิงออกไปทางเจ้าแห่งผีดูดเลือดที่อยู่ห่างออกไปอย่างต่อเนื่อง ทำให้เขาไม่มีแม้แต่โอกาสเข้าประชิดตัว ถูกกำราบระยะไกลจนกระดิกตัวไม่ได้

และอีกทิศทางหนึ่ง เซียนกระบี่ชิงเหอเริ่มต้านไม่ไหวแล้ว

เจ้าแห่งผีดูดเลือดสาวตนนี้ มีรูปร่างเซ็กซี่ เรียวขายาว เอวบางคอดกิ่ว บวกกับริมฝีปากแดงดุจเปลวเพลิงและดวงตาเย้ายวนใจแล้ว…เซียนกระบี่ชิงเหอต้านไม่ไหวจริงๆ!

แต่ทว่า สิ่งที่ทำให้เขาเสียเปรียบที่สุด แท้จริงแล้วคือพลังฟื้นฟูอันน่าสะพรึงของเผ่าพันธุ์ผีดูดเลือด

เซียนกระบี่ชิงเหอต่อสู้ระยะประชิด ลำแสงกระบี่ล้วนอหังการ แม้จะเป็นเจ้าแห่งผีดูดเลือดก็หลบหลีกกระบี่ของเขาไม่พ้น

แต่เมื่อกระบี่เฉือนร่างของเจ้าแห่งผีดูดเลือด บาดแผลกลับสมานกันอย่างรวดเร็ว

และการโจมตีของเจ้าแห่งผีดูดเลือดก็รุนแรงยิ่งนัก เธอควบคุมมังกรสีเลือดขนาดสิบจั้ง กระโจนใส่เซียนกระบี่ชิงเหอด้วยพลังมหาศาล ทุกกระบวนท่าล้วนแต่มีอันตรายถึงแก่ชีวิต

หากเซียนกระบี่ชิงเหอไม่อาจทำให้เจ้าแห่งผีดูดเลือดบาดเจ็บได้ เกรงว่าจะถูกผลาญพลังจนสิ้นชีพที่นี่

เมื่ออันหลินเห็นฉากนี้ ก็รู้สึกว่าควรลงมือช่วยเหลือเซียนกระบี่ชิงเหอสักหน่อย

เขาแอบกระดิกปลายนิ้ว พลังเรียกสายฟ้าอันเร้นลับกำลังสั่งสมกำลัง

มันเป็นวิชาที่ใช้ยามจัดการราชาปีศาจปัญญา เรียกขานสายฟ้าสวรรค์

สายฟ้าเหล่านี้จะค่อยๆ รวมตัวกันบนชั้นฟ้า หากไม่ถึงเวลาปล่อยพลัง จะไม่ปรากฏให้เห็น

ผีดูดเลือดสาวตนนี้ยืนอยู่บนมังกรสีเลือด พุ่งใส่เซียนกระบี่ชิงเหอนับครั้งไม่ถ้วน แววตาจดจ้องเรือนร่างสีเขียวนั่นอย่างกระหาย

เธอแลบลิ้นเลียริมฝีปากแดงฉูดฉาด “ยิ่งเป็นนักพรตมนุษย์ที่แข็งแกร่งมากเท่าใด เลือดจะยิ่งเลิศรสมากเท่านั้น ต้องการเหลือเกิน เจ้าเป็นของข้าแล้ว!”

นัยน์ตาของเจ้าแห่งผีดูดเลือดแววโรจน์ แขนขาวซีดเริ่มกางออก

ทันใดนั้น มิติก็เริ่มสั่นสะเทือน จู่ๆ ก็มีเลือดผุดออกจากร่างกายของเจ้าแห่งผีดูดเลือดอย่างล้นหลาม มีมังกรหลายตัวกำลังก่อตัวกลางอากาศ แผ่พลังออกมาอย่างมหาศาล

“เลือดของเจ้า ข้าจะขอลิ้มรสสักหน่อย…” เจ้าแห่งผีดูดเลือดมองเซียนกระบี่ชิงเหอ เอ่ยด้วยเสียงที่หวานหยาดเยิ้ม

สีหน้าของเซียนกระบี่ชิงเหอขึงขังอย่างยิ่ง พลังเช่นนี้เกินระดับที่เขาจะต้านทานได้แล้ว

กรรซ์!

มังกรเลือดบนท้องฟ้าอ้าปากกว้าง กระโจนใส่เขาพร้อมกัน

มังกรเลือดแต่ละตัวล้วนมีอานุภาพน่าตะลึง ทำให้เขารู้สึกถึงอันตรายอย่างมหันต์

กระบี่ในมือเซียนกระบี่ชิงเหอสาดแสงสีเขียว และเป็นเพลงกระบี่ที่สั่งสมพลังไว้มากที่สุดเช่นกัน

“มาเถอะ ที่รัก ฮ่าๆๆ” เจ้าแห่งผีดูดเลือดหัวเราะลั่น ร่างอรชรสั่นไม่หยุด

ครืน!

สายฟ้าเส้นหนึ่งฟาดลงบนศีรษะของเจ้าแห่งผีดูดเลือด ทำให้เนื้อตัวของเธอดำเกรียม

เธอเบิกตากว้าง ควันลอยออกมาจากปากที่อ้าค้าง มังกรเลือดหลายตัวที่กำลังเคลื่อนไหวก็หยุดชะงักทันใด

เซียนกระบี่ชิงเหอได้โอกาส เงื้อกระบี่ที่เต็มไปด้วยลำแสงสีเขียวขึ้นแล้วฟันเจ้าแห่งผีดูดเลือดที่อยู่ห่างออกไป

ลำแสงกระบี่พุ่งผ่านอากาศ ทะลุร่างกายของเจ้าแห่งผีดูดเลือด จากนั้นก็ฟันร่างของเธอเป็นสองซีกอย่างฉับไว!

มังกรกลางนภาระเบิดทันใด ร่างของเจ้าแห่งผีดูดเลือดล้มลงช้าๆ

เซียนกระบี่ชิงเหอหายใจหอบ การโจมตีเมื่อครู่นี้ผลาญพลังปราณของเขาไปจำนวนมาก

แต่ทว่า เพียงเสี้ยววินาที เลือดที่เกิดจากมังกรพวกนั้นระเบิดก็เริ่มเคลื่อนไหว หลั่งไหลไปรวมตัวกันที่ร่างสองซีกนั้นอย่างบ้าคลั่ง

ชั่วขณะที่เลือดตลบอบอวล ร่างสองซีกของเจ้าแห่งผีดูดเลือดก็เริ่มสมานกัน

เมื่อเซียนกระบี่ชิงเหอเห็นดังนั้นก็ไม่รีรอ พุ่งตัวออกไปหาเจ้าแห่งผีดูดเลือด กระบี่ในมือเริ่มระเบิดพลังอันน่าตะลึงออกมาอีกครั้ง

“ระเบิดเลือด!” เจ้าแห่งผีดูดเลือดตะโกนลั่น ผมยาวสลวยลุกชัน พลังเลื่อนระดับถึงขีดสูงสุด

ตูม!

เลือดเริ่มระเบิดอย่างรุนแรง เซียนกระบี่ชิงเหอถูกคลื่นพลังกระแทกจนถอยกรูด

เจ้าแห่งผีดูดเลือดกางปีก เมื่อกระพือปีก ก็ระเบิดความเร็วที่น่ากลัวอย่างยิ่ง ทะยานไปอีกทางหนึ่ง

และทางนั้นที่ว่า ก็คือตำแหน่งของอันหลิน!

“ระวัง!” เซียนกระบี่ชิงเหอตะโกนเสียงดัง

อันหลินเห็นเจ้าแห่งผีดูดเลือดตนนั้นนานแล้ว แม้จะไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ ถึงแข็งแกร่งปานนั้น แต่มั่นใจได้ว่าเธอใช้เคล็ดวิชาบางอย่าง อดทนได้ไม่นานเป็นแน่

“หมัดสะเทือนขุนเขา!” อันหลินปล่อยหมัดออกไป

ปึก!

เจ้าแห่งผีดูดเลือดถูกหมัดสีทองของเขากระแทกจนแหลกละเอียด

อันหลินชะงัก ชั่วขณะที่เขากำลังตกใจ เงาดำก็เข้ามาประชิดตัวเขา กลายร่างอีกครั้ง!

พลันก็มีเชือกสีเลือดมากมายปรากฏขึ้น พันรอบตัวเขาไว้แน่น

มือขาวซีดก็ยื่นออกมาบีบคอเขาในตอนนั้นเอง

เจ้าแห่งผีดูดเลือดโผล่มาอยู่แนบกายเขา พันธนาการทุกการเคลื่อนไหวของเขา

“อันหลิน!” เมื่อเซียนกระบี่ชิงเหอเห็นฉากนี้ ก็ตกตะลึง

เขาไม่คิดเลยว่าหลังเจ้าแห่งผีดูดเลือดบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ ยังสามารถระเบิดพลังที่ยิ่งใหญ่กว่าเมื่อครู่

“นักพรตตัวน้อย เจ้าชอบข้าถึงขั้นต้องปล่อยกระแสไฟใส่ข้าเลยหรือ…”

ริมฝีปากของผีดูดเลือดสาวแนบชิดลำคอของอันหลิน พูดด้วยเสียงที่นุ่มนวลยิ่งนัก

“แหะๆ พี่คนสวย เห็นแก่ที่ผมชอบพี่ขนาดนี้ ปล่อยผมไปเถอะ” อันหลินพูดจาเหลวไหล แต่ในใจกลับคิดหาทางรอดจากเงื้อมมือมาร

“ไม่ได้หรอกนะ…ตอนนี้พี่สาวคนนี้บาดเจ็บสาหัส จำต้องให้เจ้าช่วยข้า…จะบอกความลับอะไรให้นะ เพียงแค่ข้าดูดเลือดของเจ้าจนหมด จะฟื้นฟูพลังได้ทันตา กลับมากระปรี้กระเปร่าอีกครั้ง”

ขณะที่พูด เธอก็อ้าปาก เป่าลมรดต้นคออันหลิน

เมื่ออันหลินถูกเป่าลมใส่ก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว

กลิ่นคาวเลือดจางๆ ลอยออกมาจากปากของเธอ ทำให้เขารู้สึกเย็นเยียบ

ให้ตายสิ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เขาจะถูกดูดเลือดจนเป็นมนุษย์ตากแห้งแหงๆ!

เขามองไปทางเซียนกระบี่ชิงเหอ กลับพบว่าอีกฝ่ายก็ทำได้แค่ร้อนรนใจอยู่ตรงนั้น

เพราะเขากลายเป็นตัวประกันไปเสียแล้ว หากเซียนกระบี่หุนหันพลันแล่น เป็นไปได้สูงมากว่าแม้แต่ตัวเขาเองก็จะพลอยโดนลูกหลงไปด้วย

บัดซบ! จะเป็นแบบนี้ไม่ได้!

อันหลินจนตรอกแล้ว ลอบกระตุ้นวิชาเรียกฟ้าที่เตรียมพร้อมไว้นานแล้วอีกครั้ง

สายฟ้าฟาดลงมาจากเวหา!

เพียงแต่ว่า ครั้งนี้ผีดูดเลือดสาวรู้ตัวนานแล้ว กำแพงเลือดก่อตัว ขวางเหนือศีรษะในพริบตา

ครืน! สายฟ้าระเบิด กำแพงเลือดถูกฟ้าผ่าจนไหม้เกรียม แต่ไม่สะเทือนผีดูดเลือดสาวตนนั้นเลย

“นักพรตน้อย เจ้าใจร้อนอยากปล่อยกระแสไฟกับพี่สาวขนาดนี้เชียวหรือ ได้เลย เจ้าทนไม่ไหวแล้ว พี่สาวเองก็ทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน นับแต่นี้ไปเจ้าจะกลายเป็นหุ่นเลือดของข้า”

เสียงอ่อนหวานเย้ายวนดังขึ้น อันหลินฟังถ้อยคำอันย่ำแย่ น้ำตาเจียนจะไหลออกมาแล้ว

จากนั้น ก็รู้สึกปวดแปลบขึ้นมาที่ลำคอ…

เขารู้สึกว่าเลือดของตัวเองกำลังไหลหลั่ง!

“อ๊าก!”

จู่ๆ ผีดูดเลือดสาวก็ส่งเสียงร้องน่ากลัวออกมา

เธอผลักอันหลินออก!

อันหลินมึนงง  เขาหันกลับไปมองผีดูดเลือดสาว

จะประสานร่างไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงผลักเขาออกล่ะ

“อ๊าก!”

ครั้งนี้ ผีดูดเลือดสาวร้องโหยหวน อาการคล้ายจะคลุ้มคลั่ง

เธอเริ่มวิ่งพล่านไปทั่ว มือไม้โบกไปมา พลังอันน่ากลัวทำลายทุกสิ่งรอบข้างจนราบคาบ

ใช่แล้ว หลังดูดเลือดอันหลิน เธอกลับมากระปรี้กระเปร่าแล้วจริงๆ เพียงแต่ว่าเป็นการกระปรี้กระเปร่าที่ต้องวิ่งไปทั่ว

เซียนกระบี่ชิงเหอย่างเท้า ร่างมาปรากฏตัวตรงหน้าอันหลิน ยืนขวางเขาเอาไว้

“สหายอันหลิน นายไม่เป็นไรใช่ไหม!”

อันหลินส่ายหน้า มือกุมลำคอของตัวเอง “นอกจากกระหายเลือดนิดหน่อยแล้ว น่าจะไม่มีปัญหาอย่างอื่น”

เซียนกระบี่ชิงเหอ “…”

ในตอนนั้นเอง ผีดูดเลือดสาวก็ตะโกนอย่างเจ็บปวดขึ้นมาว่า

“นักพรตน้อย เจ้าวางยาในเลือด…ข้าไม่ปล่อยเจ้าแน่!”

แต่ว่าเพียงชั่วครู่ หลังสิ้นเสียงตะโกนของเธอ ร่างกายก็ชักกระตุก ล้มลงไปทันที

…

นอนแอ้งแม้งบนพื้น น้ำลายสีขาวฟูฟ่องล้นปากผีดูดเลือดสาว

อันหลินกับเซียนกระบี่ชิงเหอมองหน้ากันเลิ่กลั่ก…

………………………………….